مذهبی از همه نوع

[darkness]

پیامبر (ص) شهید شد یا فوت کرد؟

عیاشی از عبد الصمد بن بشیر از امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود: «تدرون مات النبي صلوات الله علیه واله أو قتل؟ إنّ الله یقول: ﴿أفإن مات أو قتل إنقلبتم علی أعقابکم﴾ فسمَّ [قبل الموت!] إنّهما سقتاه! فقلنا إنّهما وأبویهما شرُّ من خلق الله».
تفسیر عیاشی، ج 1، ص 200؛ البرهان، ج5،ص419؛ الصافی، ج5، ص194؛ نور الثقلین، ج5،ص367،ح3؛ کنز الدقایق، ج13، ص325؛ تفسیر شریف لاهیجی، ج4، ص518.
«می دانید که پیامبر صلوات الله علیه واله فوت کرد یا کشته شد؟ خداوند می فرماید: «آیا اگر او بمیرد و یا کشته شود عقب گرد می کنید؟» پس پیامبر صلوات الله علیه واله قبل از موت مسموم شد! آن دو به ایشان سم خوراندند! ما گفتیم: آن دو و پدرانشان بدترین کسانی هستند که خدا خلق کرده است».
و معلوم است که منظور از آن دو عایشه و حفصه و پدرانشان ابوبکر و عمر هستند.

بخاری از عایشه نقل کرده است که گفت: «رسول خدا صلوات الله علیه واله در مرضی که با آن مرض از دنیا رفت می فرمود: ای عایشه! دائماً درد غذایی که در خیبر خوردم را احساس می کنم و حال وقت آن است که رگ قلبم از آن سمّ قطع شود».
صحیح بخاری، ج 5، ص 137.


اینم از ام المومنین جماعت عمری

عن عائشة :ان الله قد عهد إلي من خرج علي عليّ فهو کافر في النار،قيل:لم خرجت عليه؟!قالت:أنا نسيت هذا الحديث يوم الجمل حتي ذکرته بالبصرة و أنا استغفر الله.
عایشه با سند مرفوع روایت میکند از رسول خدا که فرمودند:خداوند با من عهد کرد که هر کس بر علی علیه السلام خروج کند کافر بوده و در آتش جهنم خواهد بود. به او گفته شد: پس برای چه بر ضد او قیام کردی ؟ عایشه پاسخ داد:من این حدیث را فراموش کرده بودم تا اینکه در بصره به یادم آمد و من از این عملم استغفار میکنم
ينابيع الثلاثه،باب مودة الثلاثه ص294

عایشه گفت: به خدا سوگند تا مو در سر من هست، نمی گذارم حسن علیه السلام را در اینجا (کنار قبر پیامبر صلی الله علیه و اله و اتاق حضرت زهرا سلام الله علیها) دفن کنید. و جنازه آن حضرت را تیرباران کردند, تا آنکه هفتاد تیر از جنازه آن حضرت بیرون کشیدند.
در آنجا بود كه ابن عباس گفت: روزى قاطر سوار و روزى شتر سوار است ! یعنی روزی سوار بر شتر می شود و به جنگ با مولا علی علیه السلام می رود و روزی بر قاطر سوار می شود و با جنازه حسن بن علی علیه السلام مقابله و جنگ می کند.
مسعودى مى نویسد: آن روز عایشه سوار قاطر سفید وسیاهى بود.
مقاتل الطالبین،ص 74.

[سنــا]

آخرین طواف

راوى: موفق (یکى از خادمان امام(ع)) حضرت جواد علیه السلام پنج ساله بود. آن سفر، آخرین سفرى بود که همراه با امام رضا (ع) به زیارت خانه خدا مى‏رفتیم. خوب به یاد دارم…

حضرت جواد را روى شانه‏ام گذاشته بودم و به دور خانه خدا طواف مى‏کردیم. در یکى از دورهاى طواف، حضرت جواد خواست تا در کنار «حجر الاسود» بایستیم. اولحرفى نزدم، اما بعد هرچه سعى کردم از جا بلند نشد. غم، در صورت کوچک و قشنگش موج مى‏زد. به زحمت امام رضا(ع) را پیدا کردم و هرچه پیش آمده بود، گفتم. امام، خود را به کنار حجر الاسود رساند. جملات پدر و پسر را خوب به یاد دارم.

ـ«پسرم! چرا با ما نمى‏آیى؟»

«نه پدر! اجازه بدهید چند سؤال از شما بپرسم، بعد به همراه شما مى‏آیم»

«بگو پسرم!»

پدر! آیا مرا دوست دارید؟»

«البته پسرم»

«اگر سؤال دیگرى بپرسم، جواب مى‏دهید؟»

«حتما پسرم»

«پدر!… چرا طواف امروز شما با همیشه فرق دارد؟ انگار امروز آخرین دیدار شما با کعبه است».

سکوت سنگینى بر لب‏هاى امام نشست. یاد سفر امام به خراسان افتادم. به چهره امام خیره شدم. اشک درچشم امام جمع شده بودم. امام فرزندش را در آغوش گرفت. دیگر نتوانستم طاقت بیاورم و… .

منبع

[mhbgrafa]

فرمانده مرا صدا زد و گفت میخواهم مأموریتی را به تو محول کنم! تعجب کردم؛
من؟ نحیف ترین و ضعیف ترین سرباز لشکر؟ آخر چه کاری از من برمی آمد؟
فرمانده ادامه داد: من تو را به عنوان محافظ پیامبرم برگزیده ام.
میخواهم به آنها ثابت کنم که از تو هم ضعیف ترند!
و اینگونه بود که رفتم و با تارهای نازکم، پیامبر خدا را در آن غار، از شر دشمنانش محافظت کردم.



ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ضعیف قوی می شود اگر و تنها اگر ....
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
التماس دعا
یا زهرا

[MUTE]

ای جوان! اگر گناه برایت پیش آمد٬ از طرفی فشار شهوت و از طرف دیگر سقوط از آدمیت و هلاکت در جهنم٬ ای جوانی که می‌ترسی٬ می‌لرزی٬ می‌بینی٬ یک‌جا فشار شهوت٬ یک‌جا راه جهنم. بگو یا الله و پناه به خدا ببر. اگر در آن حال اشکت ریخت٬ قیمتی می‌شود اگر در آن حال بیچارگی فشار گناه یکدفعه داد بزنی به حال زار خودت٬ دردت دوا می‌شود ولی اگر زورش به خودش نرسید می‌شود عمرسعد. این بدبخت با اینکه می‌دانست کشتن حسین (ع) به جهنم رفتن است ولی زورش به خودش نرسید. این بدبخت یک بار الله و خدایا تو به دادم برس نگفت٬ از دست نفسم به تو پناه می‌برم٬ نگفت و...
دعای حزین بعد از نماز شب خیلی خوب است. خدا همه را موفق بدارد. آخرهای مفاتیح است. خدایا! به دادم برس. خدایا!‌سگ نفس به من حمله می‌کند و می‌خواهد مرا به گناه بکشاند اگر این حال در آدمی پیدا گردد خدا هم یار و یاورش می‌شود و نخواهد گذاشت به گناه آلوده گردد.



روایتی دارد که از رسول خدا (ص) خواستند آقا! اسم اعظم را یاد ما دهید. فرمود: «اقطع عن غیره و قل یاالله» دل از غیر خدا ببر و بگو یا الله تا بدانی غیر از خدا همه عاجزند. باورت نمی‌شود٬ یک سری به گورستان برو. مال پانصد سال قبل٬ صد سال قبل. درالسلام از هزار سال قبل و از قبرستان‌های قدیم شیرازی است. آن‌قدر کدخداها و سرهنگ‌ها در آن‌جا خوابیده‌اند همه نوع و همه صنف. کسانی بودند که دعوی‌ها داشتند٬ قلدری‌ها می‌کردند٬ رفتند جای اصلی. پس الان که روی خاک هستی٬ گول نخور. تو هم به زودی به آن‌جا می‌روی. این همه من من نگو. تو ضعیف و ذلیل هستی٬ دل ببر از همه و بگو یا الله.

منابع:تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف-کتاب شهدای روحانیت شیعه در یکصد سال اخیر،--کتاب یادواره شهید آیت الله دستغیب

[Alireza 68]

سلام

آیت الله بهجت (ره):

از ما، عمل چندانی نخواسته اند!

مهم تر از عمل کردن، "عمل نکردن" است!

تقوا یعنی "عمل گناه را مرتکب نشدن!

همه میپرسند چه کار کنیم؟

من میگویم: بگویید چه کار نکنیم؟

و پاسخ اینست:

گــــــــنــــــــــــاه نــــکــنــیــد.

شاه کلید اصلی رابطه با خدا " گــنــاه نــکــردن " است.

منبع : وبلاگ سلام علی آل یاسین

[mhbgrafa]

به زيارت كه مي روي، ديگران التماس دعا دارند. مي گويند نايب الزياره باش، سلام ما را به آقا برسان. بعضي هم مي خواهند در اين زيارت، بيش از اين ها همراهت شوند. نذري مي دهند كه به امام(ع) برساني، پارچه و تسبيح تبرك كني يا... . مسن ترها ولي، دلشان چيز ديگر مي خواهد؛ حضور.
مي خواهند خود را در بارگاه ملكوتي اش رها بينند، صحن ها را تجسم كنند و بوسه بر پنجره ي زرين زنند.
چشم هايت را ببند، چه چيز حال و هواي اين فضاي مقدس را بهتر از هر چيز برايت تداعي خواهد كرد؟ آري، صداي پر خاطره ي نقاره زني و نواي دل نشين اذان. آن گاه كه از پس كيلومترها فاصله، عزيزانت تو را همراه خود به مشهد مي برند، حتي از پشت خطوط مسي تلفن، كافيست چشمانت را ببندي و چشم دل باز كني بر جمال و شكوه اين حرم.

تصوير، با چيدماني آگاهانه فيلم نامه اي منظم را نمايش مي دهد. حضور و نيابت، معرفت و رفاقت، به ياد داشتن عزيزي در اوج. اين جاست كه شايد خيلي از انسان ها، برايشان قابل درك نيست «درد دل از پشت تلفن و گوش دادن به آواي دل نواز حرم».
هواي گرگ و ميش، و آخرين بازتاب هاي خورشيد بر نماي طلايي گنبد و مناره ها، سخن از هنگام غروب دارد. همان زماني كه نقاره زن ها، به امام غريب سلام كرده و «مولي مولي» گويان به استقبال لحظات عرفاني اذان مغرب مي روند.


التماس دعا
یا زهرا

[mhbgrafa]

آيا شده است كه بند كفش شما گم شود؟
در آن موقع شما چه ميكنيد؟
خوب معلوم است، يك بند ديگر براى كفشتان تهيه می‌كنيد.
اما سؤال من اين است: آيا شما براى داشتن يك بند كفش، دعا هم مي‌كنيد؟
شايد بگويى كه ای آقا! يك بند كفش ارزش ندارد كه ما به خاطر آن دعا كنيم و وقت خدا را بگيريم!
اما پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم به ما دستور داده اند كه حتى بند كفش خود را هم از خدا بخواهيد.
آرى، حاجت‏هاى خود را هر چند كوچك باشد از خداى بزرگ بخواهيد.
آيا قصه حضرت موسى‏ عليه السلام را مي‏دانى؟ آيا شنيده‏اى كه خدا به او وحى كرد:
اى موسى، هر آنچه را كه به آن نياز دارى از من بخواه حتى اگر آن چيز نمك غذاى تو باشد...
آرى، ما بايد به هر بهانه‏ اى كه پيش مي آيد با خداى خود تماس بگيريم و فقط اين گونه است كه در زندگى، به آرامشى بس بزرگ مي‏رسيم.

التماس دعا
یا زهرا

[Alireza 68]

  استادبرجسته ریاضیات جهان که در سالهای 2002 تا 2005 فعال ترین استاد جهان در رشته ریاضی شناخته شده است ,علت مسلمان شدن خود را معجزه قرآن دانست

 

وگفت:مدتها در حل یک مسئله مهم ریاضی ناتوان شده بودم که عصری در عالم خواب وبیداری مردی با لباس عرب وچهره ای گندم گون به خوابم آمد وبه من گفت :حل مسئله تو در قرآن است , سه روز آن را در سینه بگیر تا مسئله ات حل شود . من نیز چنین کردم وبعد از سه روز جواب مسئله را یافتم .وبعد از این اتفاق دو سال درباره قرآن ودین اسلام تحقیق ومطالعه کردم ونتیجه گرفتم که شاید منظور آن شخص گرفتن معارف قرآن در سینه بوده است نه جلد آن.  

 

 و فهمیدم قرآنی که با گرفتن جلد آندر سینه این اتفاقات می افتد اگر معارف آن را در سینه بگیریم چه اتفاقات بزرگی خواهد افتاد وقرآن می تواند منشا بسیاری از اتفاقات بزرگ وسرنوشت سازی باشد که سعادت و رستگاری بشر را تضمین می کند و به همین دلیل تصمیم گرفتم که مسلمان شوم و حاضرم با تمام قوا همه تکالیف اسلام را به طور کامل انجام دهم چون قرآن حق است پس همه تکالیفی هم که برگرفته از قرآن باشند نیز حتما حق است.

 

شایان ذکر است این پروفسور بزرگجهان هم اکنون 47 سال دارد وتا کنون به هیچ مذهبی اعتقاد نداشته ولاییک بوده است ولی اکنون شیعه شده است وبه خاطرارادت به امام جعفر صادق (ع) بنیانگذار مذهب جعفری اسم جعفر را برگزیده وپروفسور نوویكوف هم اکنون پروفسور جعفر نام دارد.

 

علوم مربوط به امام جعفرصادق چنان پیشرفته و حیرت انگیز است که حتی در مواردی ، علوم امروزی نیز در درک آن عاجز است و این از معجزات ائمه شیعه است که چنین درک عظیمی از علوم داشته اند

منبع: takrim.blogfa.com

[mhbgrafa]

ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺭﺍﮐﯽ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺷﺒﯽ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﻣﯿﺮﮐﺒﯿﺮ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ، ﺟﺎﯾﮕﺎﻫﯽ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﻭ ﺭﻓﯿﻊ ﺩﺍﺷﺖ
ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ : ﭼﻮﻥ ﺷﻬﯿﺪﯼ ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺗﺒﺖ ﻧﺼﯿﺒﺖ ﮔﺮﺩﯾﺪ؟
ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮔﻔﺖ : ﺧﯿﺮ
ﺳﺆﺍﻝ ﮐﺮﺩﻡ : ﭼﻮﻥ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻓﺮﻗﻪ ﺿﺎﻟﻪ ﺭﺍ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮐﺮﺩﯼ؟

ﮔﻔﺖ : ﻧﻪ
ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ : ﭘﺲ ﺭﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﭼﯿﺴﺖ؟
ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ : ﻫﺪﯾﻪ ﻣﻮﻻﯾﻢ ﺣﺴﯿﻦ (علیه السلام) ﺍﺳﺖ!
ﮔﻔﺘﻢ : ﭼﻄﻮﺭ؟

ﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﮔﻔﺖ : ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺭﮒ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻤﺎﻡ ﻓﯿﻦ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺯﺩﻧﺪ ؛ ﭼﻮﻥ ﺧﻮﻥ ﺍﺯ ﺑﺪﻧﻢ می ﺮﻓﺖ ﺗﺸﻨﮕﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻏﻠﺒﻪ ﮐﺮﺩ ، ﺳﺮ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻗﺪﺭﯼ ﺁﺑﻢ ﺩﻫﯿﺪ ؛ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﯿﺮﺯﺍ ﺗﻘﯽ ﺧﺎﻥ ! 2 ﺗﺎ ﺭﮒ ﺑﺮﯾﺪﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ تشنه ای! ﭘﺲ ﭼﻪ ﮐﺸﯿﺪ ﭘﺴﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ (علیهما السلام) ؟ ﺍﻭ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺶ ﺯﺧﻢ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﻭ ﻧﯿﺰﻩ ﻭ ﺗﯿﺮ ﺑﻮﺩ ! ﺍﺯ ﻋﻄﺶ ﺣﺴﯿﻦ (علیه السلام) ﺣﯿﺎ ﮐﺮﺩﻡ، ﻟﺐ ﺑﻪ ﺁﺏ ﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﺑﺎﺯ ﻧﮑﺮﺩﻡ ﻭ ﺍﺷﮏ ﺩﺭ ﺩﯾﺪﮔﺎﻧﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ .

ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ، ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ (علیه السلام) ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺗﺸﻨﮕﯽ ﻣﺎ ﺍﺩﺏ ﮐﺮﺩﯼ ﻭ ﺍﺷﮏ ﺭﯾﺨﺘﯽ و ﺁﺏ ﻧﻨﻮﺷﯿﺪﯼ ﺍﯾﻦ ﻫﺪﯾﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺑﺮﺯﺥ ، ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﮐﻨﯿﻢ‬ .


التماس دعا
یا زهرا

[mhbgrafa]

مؤمن نزد خداوند شریف است و یک موی او را در قبال همه ی زمین و آسمان نمی دهد

• چگونه است که مؤمن نزد خداوند شریف می شود؟ مؤمن در راه حق و سیر به سوی مقام مطلق الهی یک هدف دارد که آن تقرب به خداوند رحیم است.
  

•  قرب یعنی نزدیکی، آنقدر نزدیک که با آن مطلق رحمانی یکی شود. مؤمن آنقدر به خداوند نزدیک می شود که در نهایت با خداوند یکی می شود و روح مجرد می گردد و میان او و خداوند هیچ باقی نمی ماند و جمالی را جز جمال حق مشاهده نمی کند.
  

•  آنگاه است که نور مطلق می شود که عالم را روشن می کند. نوری که در چهره ی مؤمنان مشاهده می شود نور الهی است که از این نزدیکی به آنها رسیده است.
  

•  مگر نه اینکه گِلی که با گُل خوش بو همنشین شد خوش بو شد و از بوی آن گُل هم به او رسید. مؤمن اینگونه است.
  

•  کسی که نور خدا را بگیرد نزد خداوند عزیز می شود و محبت خداوند به او بسیار زیاد می شود تا آنجا که خود خداوند فرمودند من عاشق بنده ام می شوم.
  

•  اگر خداوند را می خواهید بجویید در زمین و آسمان نیابید که پیدا نمی شود چون خود رحمانش فرمودند:
  

زمین و آسمان وسعت مرا ندارد دل مؤمن جایگاه من است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حاج محمد اسماعیل دولابی (رحمة الله علیه)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

التماس دعا

یا زهرا

[تولد40]

11فایده برای انجام امر به معروف و نهى از منکر، حتى اگر اثر نکرد

۱) گاهی امر و نهی ما امروز اثر نمی کند، ولی در تاریخ روی فطرت و قضاوت دیگران اثر دارد. چنان که امام حسین علیه السلام در راه امر به معروف و نهی از منکر شهید شد، تا وجدان مردم در طول تاریخ بیدار شود.

۲) گاهی امر و نهی، فضا را برای دیگران حفظ می کند. چنان که فریاد اذان مستحب است، گرچه شنونده ای نباشد؛ ایستادن به هنگام قرمز شدن چراغ راهنمایی لازم است، گرچه ماشینی نباشد. زیرا حفظ قانون و فضای احترام به قانون لازم است.

۳) گاهی امر و نهی ما، گناهکاران را از گناه باز نمی دارد؛ ولی گفتن های پی در پی، لذت گناه را در کام او تلخ می کند و لااقل با خیال راحت گناه نمی کند.

۴) برای حفظ آزادی باید امر و نهی کرد؛ زیرا نگفتن، جامعه را به محیط خفقان و ترس و سکوت تبدیل می کند.

۵) امر و نهی برای خود انسان مقام آفرین است، گرچه دیگران گوش ندهند. قرآن می فرماید: « و من احسن قولاً ممّن دعا الی الله »

۶) امر به معروف و نهی از منکر، اگر در دیگران اثر نکند؛ لااقل برای خود ما یک نوع قرب به خداوند، تلقین و تمرین شجاعت و جلوه ی سوز و تعهد است.

۷) گاهی امر و نهی ما امروز اثر نمی کند، اما روزی که خلافکار در بن بست قرار گرفت و وجدانش بیدار شد، می فهمد که شما حق گفته اید. بنابراین اگر امروز اثر نکند، روزگاری اثر خواهد کرد.

۸) امر و نهی، وجدان انسان را آرام می کند، انسان با خود می گوید که من به وظیفه ام عمل کردم. این آرامش وجدان با ارزش است، گرچه دیگران گوش ندهند.

۹) امر به معروف و نهی از منکر، سیره ی انبیاست، گرچه دیگران گوش ندهند. قرآن می فرماید: « و اذا ذکّروا لا یذکرون » و یا بار ها می فرماید: مردم سخنان و ارشاد های پیامبران را گوش نمی دهند و از آن ها روی بر می گردانند. بنابراین ما نباید توقع داشته باشیم که همه به سخنان ما گوش بدهند.

۱۰) امر به معروف، اتمام حجت برای خلافکار است تا در قیامت نگوید کسی به من نگفت، علاوه بر آنکه عذری برای گوینده است تا به او نگویند چرا نگفتی؟

۱۱) هنگام قهر الهی، آمرین به معروف نجات خواهند یافت.

به نقل از کتاب دقایقی با قرآن از استاد قرائتی

[alOne but Happy]

اولين ذكرى كه بعد از اتمام نماز بسيار سفارش شده است تسبيح حضرت زهرا سلام اللّه عليه است . از امام صادق عليه السلام مروى است كه : ما امر مى كنيم كودكان خود را به تسبيح حضرت زهرا سلام اللّه عليه چنان كه امر مى كنيم آنها را به نماز ، پس ترك آن را مكن كه هر كه مداومت نمايد بر آن شقى و بدبخت نمى شود و در روايات معتبر وارد شده كه ذكر كثير كه خدا در قرآن مجيد به آن امر فرموده تسبيح حضرت فاطمه سلام اللّه عليه است كه بايد بعد از هر نماز خوانده شود . امام محمد باقر عليه السلام فرمودند : هر كه تسبيح فاطمه سلام اللّه عليه را بگويد و بعد از آن استغفار كند خدا او را بيامرزد و آن بر زبان صد هست و در ميزان عمل هزار ، و شيطان را دور مى كند و خدا را خشنود مى گرداند . امام صادق عليه السلام نيز فرمودند : هر كه اين تسبيح را بعد از نماز بگويد پيش از آن كه پاهايش را از حالت نماز برگرداند آمرزيده شود و بهشت بر او واجب گردد و نزد من از آن كه هزار ركعت نماز بگذارد در هر روز بهتر است و آن تسبيح اين است بعد از هر نماز بلافاصله 34 مرتبه اللّه اكبر؛ 33 مرتبه الحمدللّه ؛ 33 مرتبه سبحان اللّه .

[Alireza 68]

نظر رهبر انقلاب درباره تاریخ شهادت حضرت زهرا(س)


  
فاطمیه سال گذشته حجت الاسلام ادیب یزدی در یکی از سخنرانی های خود در خصوص نظر رهبر انقلاب درباره تاریخ شهادت حضرت زهرا اظهاراتی کرد.

 
به گزارش خبرآنلاین این واعظ مشهور تهران درباره فاطمیه و زمان عزاداری برای حضرت زهرا به بیان خاطره و نقل قولی از رهبر معظم انقلاب پرداخته و گفته بود:" یادم می آید یک روز در محضر رهبر عالی قدر انقلاب بودم یکی از آقایان سوال کرد:"درباره شهادت حضرت فاطمه(س) بالاخره 75 روز بعد از رحلت صحیح است یا 95؟" رهبر عالی قدر پاسخ واقعا حکیمانه ای دادند و فرمودند:
 "برای شما چه فرقی می کند کدامیک صحیح باشد خداوند خواست که مردم بیشتر به یاد مادر ما باشند و بیشتر برای مادر ما عزاداری و بیان فضائل ایشان را بکنند."


وی افزوده بود: دقیقا همین نکته ای که حضرت آقا فرمودندمدنظر است.
ایام فاطمیه نسبتا طولانی است به جهت این که فضائل حضرت زهرا(س) هم بی حد و حصر و بی اندازه است.
فاطمه زهرا(س) ریشه، اصل و اساس ولایت و عصمت و حقیقت امامت است.
هر قدر فضائل ایشان گفته شود اولا تمام شدنی نیست و ثانیا برکات بسیاری بر بیان فضائل فاطمی آمده است به عنوان نمونه بیان فضائل فاطمه(س) نفاق را از انسان می زداید، ایمان انسان را زیاد می کند، موجب بصیرت عمیق انسان نسبت به حوادث و وقایع تاریخی می شود، انسان را با حقایق و بطن این عالم آشنا می کند، انسان را پیش خدا و حضرات معصومین(ع) خصوصا حضرت بقیة الله(عج) محبوب می نماید و زمینه کسب تقوا و فضیلت را در انسان مضاعف می کند و بسیاری از فضایل دیگر.
 لذا جامعه شیعی ما به ذکر فضائل فاطمی بسیار نیازمند است و بحمد الله فرصت خوبی هم در ایام فاطمیه فراهم شده که توسط هیئتی ها، متدینین، نمازگزاران و مسجدی ها در مراسم هایی مختلف این فضائل گفته شود.
ادیب یزدی گفته بود:ایام فاطمیه هم نزد شیعیان و ارادتمندان خاندان حضرت محمد(ص) ایام معین و کاملا علنی است.
اما برای شهادت حضرت صدیقه فاطمه(س) 4 نقل وجود دارد اول اینکه برخی معتقدند خانم(س) 40 روز بعد از رحلت حضرت پیامبر(ص) به شهادت رسیده اند بعضی ها گفته اند 60 روز، بعضی ها 75 و بعضی ها دیگر 95 روز.
اما برای این که روز عظیم شهادت بی بی از دستمان نرود فصلی را به عنوان ایام فاطمیه قرار داده ایم که در مشخص ترین ایام 10 روز قبل از شهادت 75 تا 10 روز بعد از شهادت 95 در نظر گرفته شده است.
یعنی در طول سال حداقل 40 روز برای بیان فضائل فاطمی قرار گرفته شده است.

یا علی
/

[سها]

سلام
(نميدونم تكراريه يا نه.. اما حتي تكرارش هم خالي از لطف نيست!)

لقمان:

پسرم! كاري را خدا به عهده خود گرفته و كاري را بر عهده مردم گذاشته است،

آنچه را خود به عهده گرفته، همان تأمين رزق مخلوقات است، ولي مردم هم در تأمين آن تلاش مي كنند..

و كاري را كه به عهده مردم گذارده، آباداني قيامتشان است، ولي مردم آن را به عهده خدا گذارده اند.!!

در پناه خدا..

ياعلي.

[پرواز]

آرزوی علی
تـا عـلــی ماهَـش بـه ســوی قبـــر بُرد
مـاه، رخ از شــرم، پـشـت ابـــــر بُرد

آرزوهــا را عـلــی در خــــاک کـــرد
خـاک هــم گـویی گــریبـان چاک کرد

زد صــدا: ای خــاک، جـانـانــم بگیــر
تــن نـمـانــده هیـچ از او، جـانـــم بگیر

نــاگــهـان بـر یــاری دســــت خــــــدا
دسـتــی آمـد، همچو دست مصـطـفــی

گـوهــرش را از صــدف، دریا گرفت
احـمــــد از دامـاد خـود، زهــرا گرفت

گـفـتـش ای تـاج ســر خیــل رُسُــــــــل
وی بَــر تـــو خُــرد، یکسر جزء و کل

از مــن ایــن آزرده جـانـــت را بـگـیـر
بـازگــردانــدم، امـانــت را بـگیــــــــــر

بــار دیــگر، هـدیـه ی داور بـگـیــــــــر
کــوثـــرت از سـاقــــی کـوثــــــــر بگیر

مــی کِـشــد خجلــت عـلــی از محضـرت
یــاس دادی، می دهد نیلوفــرت

علی انسانی