مناجات ♡

**پشتکار** · 1391 دي 26، 16:00

راضیم به رضای تو

الحمدالله

**سنــا** · 1391 دي 26، 16:02

خدایا به خاطر همه چیزهایی که دارم و ندارم
شکــــــــــــرت

**5069** · 1391 دي 26، 17:21

خدایا به اندازه ی تمام ذرات تشکیل دهنده جهان هستی شکرت میکنم بخاطر همه ی چیزهایی که دارم اما خودت میدونی ایندفعه چی میخوام ازت خدایا ازت خواهش میکنم نه نگو میدونم خیلی آرزوی بزرگی هست ولی خدایا تو به هر کاری قادری و توانا خدا جونم من فقط از تو میخوام و دستم رو به طرف تو دراز میکنم پس دستم رو رد نکن Khansariha (8)

خداجون خیلی خیلی دوست دارم

**tark** · 1391 دي 27، 0:44

خدایا شکرت

**گلبرگ** · 1391 دي 27، 0:47

لا حول و لا قوت الا بالله

شکرت خدا

**هبوط** · 1391 دي 27، 15:08

خدایا
باز هم همون مشکل همیشگی حالمو گرفت
چرا درستش نمی کنی؟
مشکلمو فقط به خودت گفتم

**Mosafer kocholo** · 1391 دي 27، 19:58

سلام عزیزترینم
سلام خدای مهربونم
نمیدونم در برابر این همه خوبی چی بگم
من هیچ چیز بدی تو زندگیم نمیبینم
هرچی هست از لطف و مهربونیته خدای من
سپاس سپاس برای لحظه لحظه ای که میتونم زنده باشم و زندگی کنم Khansariha (8)

فقط این بین منو به حالم خودم وانذاری
چون من غیر تو هیچکی رو ندارم...
سپاس سپاس سپاس
الحمدالله
هذا من فضل ربی... 53258zu2qvp1d9v

**آقای فراسی** · 1391 دي 28، 2:20

خدایا شکرت به خاطر همه ی چیزیایی که بهم دادی Khansariha (18)

**مهاجر** · 1391 دي 28، 2:31

خدا ازت خیلی ممنونم
به خاطر همه چیزایی که بهم دادیو من ندیدمشون
و با اینکه من ازشون غافل بودم باز تو ازم نگرفتیشون
خدایا بی نهایت شکرت عزیزززززم

**alOne but Happy** · 1391 دي 28، 12:48

خداوندا خداوندا

قرارم باش و یارم باش

جهان تاریکی محض است

می‌ترسم

کنارم باش 53258zu2qvp1d9v

**بارونی....** · 1391 دي 28، 23:15

ای توبه ام شکسته،از تو کجا گریزم؟

ای در دلم نشسته،از تو کجا گریزم؟

ای نور هر دو دیده،بی تو چگونه بینم؟

وی گردنم ببسته،از تو کجا گریزم؟

:11:

**مهاجر**

خداوند!

گاهی که به فرشتگان نوید آفرینشم را دادی با آن که هنوز هیچ بودم و هیچ و هنوز حتی عدم را ترک نگفته بودم و هنوز گِلی بودم و بی جان و بی روح ............................ هستی ام آغاز شد

و آن گاه آفریدگار! دست توانای تو تکاملم می بخشید، جسم خاکی حتی از سرم زیاد بود که تو منت بر مخلوق بی چاره و بی جان نهادی.

و جان بی جانم را به دمیدن روح و جان الهیت آزین بستی و این شدم،این شدم که اکنون ......

و خداوند! آن دم که در گذر از عدم به جان و درست لب مرز هست. خلایق را فرمان به سجده ام میدادی...

چه غروری از من میگذشت و بر من می تافت ونمی دانم خداوند! اگرزمان سجده همگان بر من غرور و کبرِ ابلیس در پیچش از فرمان تو پیش چشمم نبود و رانده شدنش نهیبم نمی زد و به خویشم نمی آورد چه بر سر آدمیتم می آمد ....

و حالا که از غرور وسرنوشت شیطان درس گرفته ام ;این شده ام.....

و اگر این درس و این تلنگر نبود چه بر سرم می آورد غرور....

و تنها دلگرمیم خداوند!...

...در کوران این غرور روح خداوندی توست که در کنار هزاران صفت نیک در نهادم

نهاده که کلاه خویش قاضی کنم وبدانم که سجده آغاز خلقتم به حرمت توانایی تو بوده و نه وجود ناتوان من ...

كه من هيچم ...هيچ ...

و گاه فراموش مي كنم اين هيچ بودنم را و فراموش مي كنم فقط امانت دار نعمت هايي هستم كه تو از روي لطف بي كرانت بر من بخشيده اي...

و اين احساس مالكيت كاذب...........

مرا ببخش...خداوند...