گروه ۲ خانم‌ها: باران (حامی: شادن - سرپرست: Hanifa ، Roza.r)

[silent scream]

استرست همیشه همین شکلیه یا شکل های دیگه ای هم داره؟

بسته به میزان استرسم چند تا حالت پیش میاد.
یه جا یهویی میزنم زیر گریه و چندساعتی گریه می‌کنم و به دنیا بد و بیراه میگم و بعد حالم خوب میشه. 
یه جا درس و کلا کنار میزارم و به کارهایی میپردازم که حالمو خوب کنن.. (اینجا اکثر اوقات خ‌ا هم پیش میاد) هرچند استرسش نمی‌زاره به اندازه کافی ازشون لذت ببرم.
گاهی از خودم ناامید میشم و حس میکنم افسرده‌ترین و بدبخت ترین ادم دنیام و میگم خب حالا ک تهش هیچی نمیشه پس بزار هیچ‌کاری انجام ندیم..
گاهی هم مثل هفته گذشته اینقدرر شدید میشه که احساس سِر و بی‌حس بودن بهم دست میده و حس می‌کنم دیگه هیچ‌وقت هیچی خوشحالم نمی‌کنه و هیچ‌چیزی توی این دنیا برام اهمیت نداره..

---

استرس این چه شکلیه؟
به چه چیزهایی موقع استرس فکر می کنی؟

امتحانات مدرسه از مسخره‌ترین چیزهاییِ که به خاطرشون استرس می‌گیرم... چون نمرش نه برای خودم مهمه نه خانواده و مشاورم..
رسما هیچ‌جای زندگیم تاثیر نداره..
اصولا استرسش یهویی شروع میشه، اینجوری که الان اصلا برام مهم نیست ک امتحانه، ده دقیقه موگده به امتحان یا وقتی میخوات ورقه‌ها رو تحویل بدن، اینقدر یهویی استرس می‌گیرم که خودم ک هیچ اطرافیانمم تعجب می‌کنن..  
حس می‌کنم اگه نمرم به اندازه کافی خوب نشه ؛ کل کلاس نگام می‌کنن و تو دلشون‌میگن چقد داغونم..
در صورتی که ۹۰% اوقات اصلا کسی نمره کسیو و متوجه نمیشه چه برسه به قضاوت خوب یا بد بودنش..

[Hanifa]

                                ⚜ ﷽ ⚜  

لیست

اعلام وضعیت ها

*بنده پاک* / ۵ دی / ۴۳۰ روز خوب/ در انتظار ستاره پانزدهم

SlENT sream ا/ ؟ فروردین / ۴ روز خوب در انتظاره ستاره پانزدهم

العبد المرحوم/ ۳۱ فروردین / شروع روزای خوب / درانتظار ستاره ششم

 Roza_r ا / ۱۱ اردیبهشت / ۱ روز خوب / درانتظار ستاره هشتم

Hanifa ا / ٢٠ بهمن / ۸۳ روز خوب/ درانتظار ستاره هشتم

Rozhan ا / ۲۸ فروردین / ۲ روز خوب / در انتظار ستاره دوم

یارآ / ۲۷ اسفند / ۱۳ روز خوب / در انتظار ستاره پنجم



ایرانا / ۲۹ دی / ۴ روز خوب /  در انتظار ستاره دوم

*آسمان* / ۱۸ فروردین / ۱ روز خوب / در انتظار ستاره دوم

.پارادوکس. / ؟ اردیبهشت / ۷ روز خوب / در انتظار ۲۰ روز خوب

selinا / ۲۴ اسفند   / ۱ روز خوب/ در انتظار ۱۰ روز خوب

ویلو / ۸ فروردین / ۳۰ روز خوب / در انتظار ستاره چهارم

Tvab ا / ۱۰ اسفند 1401/ ۱۸ روز خوب / در انتظار ستاره اول



یَسنٰی/ ۱۴ اردیبهشت / شروع روزهای خوب / در انتظار ۳۰ روز خوب

عارفه / ۱۸ اسفند / ۵۶ روز خوب / در انتظار ستاره سیزدهم


MaryamK ا / شروع روزای خوب / در انتظار ۱۰ روز خوب

Raha99 ا / ۳۰ آبان /  ۳۰ روز خوب/ در انتظار ستاره دوم

Denira ا / ؟ 1401/ ۳۰ روز خوب / در انتظار ستاره اول

---

[Hanifa]

سلام دخترا خوبین   
یه مدت حس میکنم بعد نباشه که از فضای مجازی به دور باشم نزدیک امتحانامم شده و کلی درس و جزوه ننوشته اومده به گردنم  ( از ترم بعد دیگه از اول ترم میخونم  ) 
برام دعا کنین اگه میشه

این روزا تو اوج ناامیدی فهمیدم هرچقدر ادم برای یه سری مسائل خودشو به در و دیوار بزنه حل نمیشه سراغ هرآدمی که بری کمکی ازش برنمیاد انگار تا خود خدا نخواد حل نمیشه خودش اگه بخواد بزرگترین مانع ها برداشته میشن 

حنیفا / 20 بهمن / 83 روز خوب به لطف و مدد خدا


یاعلی

[عارفه]

بسته به میزان استرسم چند تا حالت پیش میاد.
یه جا یهویی میزنم زیر گریه و چندساعتی گریه می‌کنم و به دنیا بد و بیراه میگم و بعد حالم خوب میشه.  
یه جا درس و کلا کنار میزارم و به کارهایی میپردازم که حالمو خوب کنن.. (اینجا اکثر اوقات خ‌ا هم پیش میاد) هرچند استرسش نمی‌زاره به اندازه کافی ازشون لذت ببرم.

این نحوه برخورد تو با استرسه نه شکل استرس

گاهی از خودم ناامید میشم و حس میکنم افسرده‌ترین و بدبخت ترین ادم دنیام و میگم خب حالا ک تهش هیچی نمیشه پس بزار هیچ‌کاری انجام ندیم..

گاهی هم مثل هفته گذشته اینقدرر شدید میشه که احساس سِر و بی‌حس بودن بهم دست میده و حس می‌کنم دیگه هیچ‌وقت هیچی خوشحالم نمی‌کنه و هیچ‌چیزی توی این دنیا برام اهمیت نداره.. 

الان بهتر شد، 
برات مشخصه که دیگه چه فکری داری موقع استرس؟ 
مثلاً مثلاً
من هیچ وقت کارامو به موقع تموم نمی کنم » استرس می گیرم
اگه این امتحانمو بد بدم بقیه درباره م میگن درس نخونه. » احساس فلان می کنم

البته اونطرف تو مشاوره گفتی

وقتی هنوز خردسالی؛ بهت بگن تو همیشه عالی هستی، در آینده اگر اتفاقی پیش بیاد که پی ببری توی موردی به اندازه کافی خوب نیستی ، همه ویژگی‌های خوبتو زیر سوال می‌بری و میگی من کلا بدم و من افتضاحم.. 

هنوزم انتظار دارم با خوندن یک‌بار سخت‌ترین مبحث فیزیک بهش کاملا مسلط بشم و اگه این اتفاق رخ نده؛ به خودم میگم من بی‌استعدادم و به اندازه کافی باهوش نیستم و کافی نیستم 

افکار ما باعث احساساتمون میشن پس:
درباره این مورد میشه اینطور خلاصه کرد
فکر: توی موردی یکم ضعیف عمل کنم همه ویژگی های خوبمو زیر سوال می برم میگم من تو هیچی خوب نیستم.

خودت بگو، این چه خطایی توشه؟

احساس ناشی از فکر: اینم بگو که چه احساسی داری بعد اینکه اینا رو به خودت گفتی

[silent scream]

خودت بگو، این چه خطایی توشه؟

تعمیم مبالغه امیز و فیلتر ذهنی؟ (مدیونی اگه فکر کنی اسماشون و یادم رفت۶ بود و تقلب کردم) 

---

اینم بگو که چه احساسی داری بعد اینکه اینا رو به خودت گفتی

اینجا شروع میشه که من چقد بدم و احساس افتضاح من هیچی نمیشم و به درد هیچ‌کاری نمی‌خورم و کاش این زندگی زودتر تموم بشه و‌..

[عارفه]

اینجا شروع میشه که من چقد بدم و احساس افتضاح من هیچی نمیشم و به درد هیچ‌کاری نمی‌خورم و کاش این زندگی زودتر تموم بشه و‌..

خیلی خوبه که خودت رو کاویدی.
اما اینا هنوز فکرن.
و دارای خطا هستن. بازم تعمیم مبالغه آمیز. به درد هیچ کاری نمی خوری؟ جدی؟

احساس که میگم مثلاً احساس غم، احساس افسردگی احساس ترس، نگرانی اینا منظورمه.
که البته به احتمال بالا همون استرس رو فقط داری.

خب ببین این مسیری بود که کتاب یاد میده. البته من هنوز خودم برای خودم اجراش نکردم ولی در کل لازمه یادت باشه که با یک جمله ی خبری (فکر) غلطه که دومینووار احساس آدم هم به خطا میره و بد میشه‌

چرا از خودت انتظار داری با یک‌بار خوندن فیزیک یاد بگیریش؟ باهوش هم آدم باشه طبیعیه که فرآیند یادگیری با یکبار خوندن کامل نمیشه. 

و این رو هم بپذیر که ما در خیلی چیزها آدم های معمولی هستیم. و این اشکالی نداره  

لازم نیست نابغه باشیم تا به خودمون افتخار کنیم. به موفقیت های معمولی هم میشه افتخار کرد. 
مثل حل کردن سوال فیزیک بعد از چند بار تمرین

[Roza_r]

سلااام دخترااا

من از سفر برگشتم و خیییلی راضیم که با وجود مخالفت ها به خاطر شرایط فعلی جسمیم و با وجود یه مقدار سختی این سفر رو رفتم

خب اعلام وضعیت کنم:

Roza_r ا / ۱۱ اردیبهشت / ۷ روز خوب 

صد البته لازمه بگم که متاسفانه ذهنم رو این هفت روززیاد سعی نکردم کنترل کنم ولی اذیتم نشدم. 

دختراااا هم چنان نگران وضعیت حافظم هستم، و البته نگرانی و دغدغه جدید فکریبهم اضافه شده که شاید به نظر بضی از شما مسخره باشه، ولی فک کنم اینجا راحتتر میتونم بحرفم. خب من تا همین یک سال پیش زیاد درمورد مسائلی مثل حجاب فکر نمیکردم، محجبه نیودم ولی خارج از عرف هم نبودم، به هیچ وجه هم فکر نمیکردم درمورد اینکه قراره بهتر یا بدتر بشم، دغدغه من نبود، روند ثابتی داشتم نسبتا در بیشتر سالهای گذشته. این مدت اخیر با اتفاقات پیرامونمون نمیدونم چی باعث شده ذهنم درگیر مسئله حجاب بشه، اینکه چقدر درسته،چقذرلازمه؟ راهی که من (صرفا شخص من نه دیگران) طی میکنم با درون من هماهنگی داره یا نه، قبلا شاید شال از سرم میفتاد سهوا و هیچ حس و عکس العنل ویژه ای نداشتم ولی الان فکر میکنم بهش، نمیدونم چرا! تو سفر پیشاومد که جاهایی حجاب نداشتم، جالبه در لحظه هم چنان پاکنش من مثل قبله، ولی اگه چند ساعت بگذره و تنها باشم افکار مختلف به ذهنم هجوم میارن، هیچ وقت از حجاب به شکلی که داشتم بیزار نبودم و البته هیچ وقت هم در خودم نمیدیدم و قصد نداشتم حجاب بهتر و دقیقی داشته باشم، ولی انگار اتفاقات این مدت باعث شده ذهنم مدام بگه خب یا رومی روم یا زنگی زنگ! کلا شاید موضوع مهمی نیست ولی ذهن من متخصص تولید افکار و نگاه کردن له مسائل از سیصد زاویه دید مختلف در یک زمانه
توقع ندارم اینجا بحث اعتقادی و دینی کنیم چون کاملا محسوس و مشخصه که افراد اعتقادات متفاوتی دارند، مثلا همین سفری که رفتیم دوستی همراهمون بود که بی حجاب بود کاملا و دوست دیگه ای که کاملا محجبه بود،از قدیم با هردوشون دوستم و مشکلی باهاشون ندارم ولی جدیدا یه چالش درونی برای خودم ایجاد شده، اگه حوصلشوداشتید بگید ببینم شماام تاحالا همچین چالشایی داشتید یا من دیوونم

[silent scream]

سلام
رزاجان منم دقیقا همین چالش رو با خودم داشتم.  و همینطور رفقایی که بی حجاب یا کاملا محجبه بودن.. 
من سعی کردم خودم تحقیق کنم دربارش و ببیینم حرف کی دقیقا درسته؛ چون مسئله حجاب صرفا به خودم ربط نداره..  روی جامعه به شدت اثرگذاره و همینطور اخرتمو تحت شعاع خودش قرار میده..

[.پارادوکس.]

سلام 

پارادوکس/9 روز پاکی

از دیشب حال خوبی ندارم ، دو شب خواب آشفته و اتفاقات ناگواری که رخ داده باعث شده به طبع حال من هم نامساعد باشه . راه گریز مطمئنی پیدا نمیکنم که باهاش حالم و خوب کنم . برای یک یا دوساعت میتونم دور بشم ولی وقتی اساسی تر فکر میکنم میبینم چقدر همه چی درهم ریخته هست . 
امان از وقتی هم که اخبار روز رو دنبال کنم ، ناراحتی مضاعفی گریبانگیرم میشه . 
از دیشب تمام کارهام معلق مونده . 

روزهای پاکی خوبی رو سپری میکنم ، مشکلی ندارم . تا زمانی که مواظب خودم باشم مشکلی پیش نمیاد . 



Roza_r@ مسافرت هرمدلیش خوبه   خوشحالم که بهت خوش گذشته 
رزا جان گفته بودی از دکتر وقت میگیری ، نرفتی ؟

عزیزم میتونم درکت کنم ، این مسئله و دغدغه ی ذهنی برای خیلی از ماها پیش اومده
میتونم بپرسم این چالش ها نتیجه ای هم داشتند ؟ میخوای برای تغییر در پوشش و کامل کردن حجاب اقدام کنی ؟

محیط زندگی و خانواده ، افرادی که باهاشون در معاشرت هستیم در شکل گیری پوشش آدم تاثیر زیادی داره . برای من اینطور بوده . 
بعد از اتفاقات اخیر چالش های جدی ای که داشتم ، خدشه دار شدن رابطم با دوستانم بود . عزیزانی رو داشتم که چادری بودند ولی خود به خود رابطمون کمرنگ شد چون ترسیدم به دلیل اینکه حجابم کامل و سفت و سخت نیست من رو مورد قضاوت قرار بدن و با دوستانی هم که حجاب رو کنار گذاشتند باطنا نتونستم کنار بیام چون بی حجاب نیستم . 
من حجابم بر اساس محیط هایی که درش قرار میگیرم فرق میکنه ، جایی که احساس ناامنی کنم حجاب کاملی دارم ولی خب اینطور هم نیست که همیشه و سرتاپا کامل باشم . 
موضوع حجاب برای من اینطور مطرح میشه که من بی حجاب نیستم ، بدحجابم نیستم ، ممکنه یک روزی چادر سرم کنم و به پوشش کامل برسم . 
دوستان با حجاب کامل و بی حجاب زیادی دارم ولی هیچوقت دیدگاهم و به حجاب اون ها تغییر نمیدم و ذهن و دلشون برام در اولویت هست . 
حجاب کامل مسئله ای هست که باید بهش پی ببری و معتقد و مومن باشی وگرنه میشه پارچه و پوچ هست . 
من هیچوقت در مورد حجاب دیگران اظهار نظری نمیکنم ولی از دیدن بدحجابی خیلی اذیت میشم . بدحجابی و حجاب متوسط خیلی فرق داره.
تنها یک بار از یکی از دوستانم پرسیدم چرا وقتی مامانت و اعضای خانوادت پوشش کاملی ندارن تو چادری هستی ؟ دلیل خاصی داره ؟ گفت کاملا در مورد حجاب آزاد هستم و حجاب و پوشش چادر و دوست دارم . اونجا یک تلنگری به ذهنم خورد که نوع پوشش باید یک ترجیح باشه و به زور نمیشه .

[عارفه]

سلام و درود
باید اعتراف کنم موضوع چالشی رو مطرح کردید.
یه خاطره ای دارم که نسبتاً مرتبط با بحثه.
اول بگم که من خودم محجبه هستم. همیشه یک حد از پوشش رو ندارم مثلا مسافرت با بلوز و شلوار گشادم ولی تو شهر دانشگاه میرم مثلاً مانتوی روی زانو یا  پایین زانو می پوشم.


از اول محجبه بودم ولی هیچ وقت اجبارم نکردن پدر و مادرم. حتی همین پارسال من تو مسافرتی که با اقوام رفتیم با بلوز و شلواری بودم که گشاد هم نبود و بعداً هم نظرم عوض شد گفتن دیگه اینطوری نمی گردم ولی باز خانواده ذره ای واکنش ندادند و خیلی عادی برخورد کردند.


در اوایل دوران دانشجویی یکبار توی سلف دختری رو دیدم که دیدم ئه می شناسمش. تو مدرسه مون بود و دختر خوب و مهربونی بود. البته چندان به حجاب اهمیت نمی داد ولی برای من مهم نبود. اخلاقش خیلی  خوب بود.
و اون روز در حالی دبدمس که محجبه شده بود. چند وقت بعد هم چادری شد چادر ساده که جلوش دوخته ست در این حد. عکس پروفایل عکس پشت سرشو می‌داشت که چادر داره. 
من خب باهاش رفاقت می کردم و خیلی حرف داشتیم برای هم بزنیم. با هم عضو یک تشکل شدیم، اردو رفتیم سفر رفتیم و خلاصه با وجود فاصله سنی سه ساله با هم نزدیک بودیم.


گذشت. ارشدشو دانشگاه دیگه ای گرفت و بعد هم دوباره ارشد رو شروع کرد در دانشگاه دیگه ای. این اواخر توی کرونا ازدواج کرد ولی چون شهر دیگه ای بود من خیلی دورادور باهاش در ارتباط بودم و در جریان خیلی مسائل نبودم.


تا اینکه با دیدن استوری هاش دیدم این دختر در عرض یک ماه کامل حجاب رو گذاشت کنار. و همچنین عکس هاش با شوهرش رو از توی صفحه ش حذف کرد.


تغییر بزرگی کرد و من خیلی دلم می خواست بدونم که خب چرا؟ آدم مگه چند بار یک چیز براش روشن میشه؟ دو دفعه تغییر صد و هشتاد درجه ای چیزی بود که من هنوز هم بعد یکی دوسال نتونستم باهاش کنار بیام. نمی فهمم اگر فهمیدیم چیزی غلطه، چطور ممکنه یهو کاملا درست بشه؟! 


اگر این دوست خوبم با من احساس فاصله نمی کرد حتما ازش می پرسیدم. و همدلانه به حرف هایش گوش می دادم اما اون این فرصت رو به من نداد و همین شد که برای من شده یک آشنا. خیلی دوسش دارم اما دیگه نه خیلی می پرسم و نه خیلی نظر میدم. و از دستشم تا حدودی ناراحتم چون احساس می کنم منو قضاوت کرد و کنار گذاشت.


به نظر من هر کسی حق داره در زندگی تغییر عقیده بده اما این قضیه میتونه خیلی داستان بشه و آدم ها درباره ما دچار تردید بشن. لذا خیلی بهتره که آدم تا مطمئن نشده تغییر رویه نده و از اون مهم تر، اگه تغییر رویه داد خیلی تند نره‌‌.


این دوست من یک مثال بود. که اعتماد من و صمیمیت بین ما به خاطر این قضیه و اینکه او هیچ توضیحی نداد تحت الشعاع قرار گرفت.


من خودم طی ده سال اخیر تغییر ملایمی داشته م البته. تمام مدت محجبه بودم اما قبلاً کمی خشک تر بودم بعلاوه چادری بودن. ولی الان سعیم بر تعادله. نه افراط نه تفریط. امیدوارم که موفق بوده باشم، نمی‌گم من بهترینم، نه. ولی تعادل قطعا بهترین انتخابه.

[هدا]

سلام
درمورد حجاب باید بگم ک قطعت موضوع مهمیه و قطعا خیلی باید بهش فکر کرد
کتاب اخلاق جنسی مطهری
مساله حجاب مطهری
زن دکتر شریعتی
ترگل
و… رو‌توصیه‌میکنم. فعلا اینارو بخونید تا بعدا بازم بیام بگم یه کتاب فوق خفنم در این باره هست ک هنوز چاپ نشده و منتظرشم. اینقدر منتظرشم ک هرموقع چاپ شد همتون یه جلدشو مهمون منید

---

درضمن بنظرم خوندن درد و دل پسرای کانونی دلیل موجه برای حجاب رو بهتون بده

/ خیر من چادری نیستم اگه چادری شم از خونه پرتم میکنن بیرون اما خیلی دوست دارم
منتها هیچ وقت و هرگز جوری ک جلب توجه کنه یا اندامم مشخص باشه لباس نمیپوشم هرچند که ریزه میزه و لاغرم
ارایش نکردن هم خیلی برای من سخت بود( هرچند در حد همون خط چشم بود اما خب) دارم روش کار میکنم و جدیدا حذف شده

در این باره خیلی حرفا هست… این کتابایی ک گفتم رو بخونید و گوشه ذهنتون منتظر اون کتاب هنوز چاپ نشده هم باشید. میام میگم درموردش

---

عارفه من اگ جات بودم ازش میپرسیدم
اینجور ادما اتفاقا خیلی مشتاق حرف زدنن
منتها جوری نشه ک این احساسو بهش بدی ک تاییدش میکنی  اصولا با اینجور ادما مناظره های خیلی خوبی میشه کرد اما این مستلزم آگاهی خیلی زیاد دینی خودته

[هدا]

من تا قبل کانون اومدن بی حجاب وحشتناک بودم. دوست پسر و کافی شاپ و سیگار و مهمونی و … هرچی فکرش رو بکنید هم بود
برای ترک خ ا باید همه حفره هات رو‌ پر بکنی و ترک این عادت مزخرف از من یلدای دیگ ای ساخت… 
میگم درموردش بهتون، مفصل. الان وقتش نیست. تا اون موقع قول بدید برید دنبالش و کتاب اینا بخونید. چون با توجه به رویدادای اخیر خیلی مهم تر شده و نسبت به قبل بیشتر نیاز به دونستن اهمیت و وجه تسمیه ش هست… 
یاعلی

[.پارادوکس.]

سلام 

پارادوکس/ 11 روز پاکی 




فکرم به همه جهان بگردید  وز گوشهٔ صبر بهترم نیست

با بخت جدل نمی‌توان کرد  اکنون که طریق دیگرم نیست

بنشینم و صبر پیش گیرم  دنبالهٔ کار خویش گیرم

سعدی

[صادقین]

با سلام

سرکار خانم همراز عضو جدید گروه باران هستند.
بهشون خوش آمد عرض می کنیم

با آرزوی موفقیت و سربلندی
مدیریت گروه های ترک

[Alex.forman]

سلاممممممممممممم

---

حال شما؟
خوبین بچه ها؟
چخبر؟
من‌دیگه ترک‌کردم نیومدم سر بزنم 
بخاطر بی معرفتیم منو ببخشید