1400 دي 7، 10:37
(1400 دي 7، 10:00)آرمین نوشته است:(1400 دي 7، 9:00)KingAmir نوشته است: نمیدونم از کانون برم نرم، امید داشته باشم نداشته باشم، باز یه ساعت دیگه میام میگم ،من ترک می کنم فلان می کنم وعده وعید الکی چبدونم دلگرمی و این حرفا باز دوباره بعدش خراب شدن، کانون هم درست نیستم فعالیت نمی کنم دو روز از رو انگیزه و اینا دوتا کار انجام میدم اعلام می کنم بعد هیچی، سخت داره میگذره برام سخت و کسل کننده، بیخیال نسبت به همه چی حالم بد نمیدونم چطوری در بیام از این فاز
امیر جان از کانون بری کجا بری؟ چی کار کنی؟ مگه می تونی بی خیال پاکی بشی؟ چطور میتونی نماز بخونی و همراه باهاش گناه هم کنی؟
فرار کردن راحت ترین راهه. رو به رو شدنه که سخته.
این چند لغزش اخیرت علتش چی بوده؟ ریشه یابی کردی؟
مطمئن باش اگه ریشه یابی درست کنی و راهکارهای درستی براشون داشته باشی از پسش برمیای. تو اراده و قدرتش رو داری.
سلام
کاملاً موافقم آقا آرمین
.
میدونی داداش امیر گل ، بحث مفید بودن یا نبودن کانون نیست، بحث اینه که ما چطور از این بستر فوق‌العاده استفاده کنیم ؟
هرچقدر هم که من بگم میتونی اینجا زندگیت رو تغییر بدی ، تا زمانی که خودت شروع نکنی و یه شروع محکم و استوار نداشته باشی ، کانون تأثیری نداره .
یعنی تا زمانی که تو گروه عضو باشی و مشارکت داشته باشی ، اعلام وضعیت منظم داشته باشی ، با چندین نفر ک دارن در شرایط مشابه ت تلاش میکنن برای پاکی هم کلام میشی و راهکار میگیری ، میتونی بگی ک بی فایده ست ؟
تا زمانی ک اوقات فراغتت با ورزش ، مطالعه درسی و حتی غیر درسی میگذره ، یه جایی هستی ک دسترسی زیادی داری برای مطالعه روانشناسی و مطالب مفید برای سبک زندگی جدید ، بی فایده میتونه باشه ؟
بنظر من کانون هم میتونه بی فایده باشه ، اگر درست ازش استفاده نکنیم .
این از این .
ولی داداشی ، یه سوال ، تا کی قراره زنده بمونیم؟
نهایتاً ۸۰ سال .
یک چهارمش ک تقریباً گذشته .
با باقی موندش یه اثر جاودانه نسازیم؟
یه کاری نکنیم ک همیشه به خودمون و ارادمون افتخار کنیم؟
قله های زندگی خیلی زیادن و به جرئت میگم ترک خ.ا ارتفاع کمتری از دامنه ی کوهه .
ولی تا زمانی که دامنه کوه رو نپیماییم به بالاتر نمیرسیم .
میدونی چیمیگم؟
یعنی پاکی شروع کاره، ک خوشبختانه یا متاسفانه هیچ راه دومی جز تغییر سبک زندگی نداریم تا ترکش کنیم .
این خودش یه تیره و چندین نشونه!
وقتی میرسی به ۱۰۰ روز پاک ، تو تغییر کردی !
اگه ۳ ساعت درس میخوندی الان ۶ ساعت میخونی ! چرا ؟ چون باید تایمت پر باشه تا بتونی خودتو مهار کنی .
اگه قبلاً آدم افسرده و غم زده ای بودی الان باید شادی و نشاط به زندگیت داده باشی تا بتونی ترک کنی .
باید هر روز یه هدف تعیین کرده باشی و براش تمام تلاشتو گذاشته باشی تا فکرت جایی نره .
مجبوری ارتباط معنویت رو تقویت کنی تا راحت تر ترک کنی .
و این یعنی تغییر و رشد .
وقتی دامنه ی کوه (پاکی) فتح شد ، میبینی خدای من ، چقدر فوق‌العاده شدم!
تو زندگی خودمو وقف کار بی ارزش نکردم !
تمام زندگیم شد اصلاح و درستی .
چشمم ، گوشم و فکرم آزاده ...
زبونم به حرف بد آلوده نشد...
اینا ثمره پاکی نیستن !
درواقع پاکی ثمره ی ایناست .
مثلاً تو اگه فکرتو مهار کنی ، پاک میمونی .
ولی حتی اگه صد روزم پاک باشی ، فکر و چشم رو مهار نکنی پاکی به فنا میره!
قطعن همه ما دوست داریم مرحله به مرحله رشد و تحول تو رو تو زندگی ببینیم .
همه هم میدونیم که میتونی
بسم الله ، امیر خان
