۩ مشاعره ۩

[رند]

ما چو دادیم دل و دیده به طوفان بلا ...... گو بیا سیل غم و خانه زبنیاد ببر

[گل سرخ]

راه پنهانی میخانه نداند همه کس
جز من و زاهد و شیخ و دوسه رسوای دگر

حافظ

[رند]

روز مرگم نفسی لحظه ی دیدار بده  .........  وآنگهم تا به لحد فارغ و آزاد ببر

[سنــا]

رسم عاشق نیست با یک دل دو دلبر داشتن

یا زجانان یا زجان باید که دل برداشتن

حافظ

[رند]

نعیم هر دوجهان پیش عاشقان بجوی  ......   که این متاع قلیلست و آن عطای کثیر

[مــانــا]

راز نهان دار و خمش ور خمشی تلخ بود
انچه جگر سوزه بود باز جگر سازه شود

[تنها ترین سردار]

.

داغ جانسوز من از خنده ی خونین پیداست 


ای بسا خنده که از گریه غم انگیزتر است ... 




( رهی معیری )

[مــانــا]

تویی بهانه ی ان ابرها ک می گریند
بیا ک صاف شود این هوای بارانی

[تنها ترین سردار]

.

یا رب آن یوسف گمگشته به من بازرسان 

تا طربخانه کنی بیت حزن بازرسان 


( محمد حسین بهجت تبریزی - استاد شهریار )

[مــانــا]

نگذرد یاد گل و سنبلم اندر خاطر ............. تا ب خاطر بود ان زلف بناگوش مرا

سعدی

[تنها ترین سردار]

.

آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت 

آیا چه خطا دید که از راه خطا رفت ؟


( حضرت حافظ )

[Alireza 68]

تنها نه فرات که هفت دریا می سوخت

از تشنگیت تمام دنیا می سوخت

باران سما ز سرنوشتش گله داشت

روزی كه جگر گوشه ی زهرا می سوخت

[Ethereal]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

[تنها ترین سردار]

.

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود 

وین راز سر به مهر به عالم سمر شود ... 


( حضرت حافظ )

[Ethereal]

دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم