۩ مشاعره ۩

[گل سرخ]

یا رب مخواه که گدا معتبر شود
گر معتبر شود ز خدا بی خبر شود

[ساحل]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شدم بی سرو سامان که مپرس

(حافظ)

[گل سرخ]

سراپا اگر زرد و پژمرده ایم
ولی دل به پاییز نسپرده ایم

[mehdi68]

میخورد خون دلم مردمک دیده سزاست
که چرا دل به جگر گوشه ی مردم دادم

[گل سرخ]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

[ساحل]

دائم گل این بستان شاداب نمی ماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

[K_1]

یا خلوتی برآور یا برقعی فروهل
ور نه به شکل شیرین شور از جهان برآری

[mehdi68]

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

[K_1]

ای دوست شکر بهتر یا آنکه شکر سازد؟
خوبی قمر بهتر یا آنکه قمر سازد؟

ای باغ توی خوش تر یا گلشن و گل در تو
یا آنکه برآرد گل صد نرگس تر سازد؟

[رند]

دردم از یار است و درمان نیز هم ........ دل فدای او شد و جان نیز هم

[باران..]

این شعریه که چاقالوی من هر وقت یه کاری میخواد براش انجام نمیدم میخونه (منهدم کرده ما رو )

ما ز یاران چشم یاری داشتیم...خود غلط بود آنچه می پنداشتیم  (من مسئولیت قبول نمیکنم..اگه اشتباهه یکی دیگه باید پاسخگو باشه)

[ساحل]

ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست
هر چه آغاز ندارد نپذیرد انجام

(حافظ)

[K_1]

مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم

[ساحل]

مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام

خیر مقدم چه خبر دوست کجا راه کدام

(حافظ)

[رند]

می خوردن و شاد بودن آیین من است .......... فارغ بدن زکفر و دین دین من است

گفتم به عروس دهر کابین تو چیست؟ .......... گفتا دل خرم تو کابین من است