۩ مشاعره ۩

[فرزاد 7]

من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب
               مستحق بودم و این ها به زکاتم دادند


د بده   

[روزبه]

دوش آن صنم چه خوش گفت، در مجلس مغانم
                          با کافران چه کارت گر بت نمی پرستی

[طاهر]

یکی از عقل می لافد یکی طامات می بافد
بیا کین داوری ها را به پیش داور اندازیم

م بده

نمیدونم این شعرا قبلا استفاده شده یا نه و یا شاید خودم استفادش کردم یا نه
فعلا غیر این چیزی تو ذهنم نیست...

[فرزاد 7]

مرا چشمی ست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
                جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو
حافظ
ووووووووووووو بده

[طاهر]

و خدا خواست ک یعقوب نبیند همه عمر
شهر بی یار مگر ارزش دیدن دارد؟
د بده
شاعرش هم نمیدونم کیه!

[فرزاد 7]

در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
                   که با این درد اگر دربند در مانند درمانند


حافظ




د بده

[طاهر]

دلا تا کی در این زندان فریب این و آن بینی 
یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی
ی بده

[فرزاد 7]

یاران به موافقت چو دیدار کنند
                باید که ز دوست یاد بسیار کنند

خیام
د بده

[Mehdi.R]

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
                                         نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند
                                    "حافظ"

[طاهر]

دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم
م بده

[می توانم]

من از بیگانگان هرگز ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

[طاهر]

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند
د بده

راستی کدوم اشنا؟

[می توانم]

دانم اکنون  کز آن خانه دور شادی زندگی پر گرفته
دانم اکنون که طفلی به زاری ماتم از هجر مادر گرفته

فروغ فرخ زاد
درباره پسرشه این بیت و خونه بعد از طلاقش

[Mehdi.R]

هر که دلارام دید از دلش آرام رفت
                                              چشم ندارد خلاص هر که در این دام رفت
                                      "سعدی"

[می توانم]

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود