۩ مشاعره ۩

[علی علی]

اوست نشسته در نظر من به کجا نظر برم
اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم

[منِ جدید]

ما به فلک بوده‌ایم یار ملک بوده‌ایم

باز همان جا رویم جمله که آن شهر ماست

[رند]

توی امواج نگاهت یک بغل از آرزوست

قایقم در آرزویت چشم به راه ساحل است

[خانوم لبخند]

تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج
سزد اگر همه دلبران دهندت باج

[رند]

جهان پیر است و بی بنیاد از این فرهاد کش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

[منِ جدید]

نهد پا بر سر تخت از سردار
بلند آن سر که او خواهد بلندش

*شیرین فرهاد - وحشی*

[گل سرخ]

شخصي همه شب بر سر بيمار گريست        چون روز شد او بمرد وبيمار بزيست
سعدي

[رند]

تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتوانم

[منِ جدید]

ماییم و صراحت کهنه تازه شدن
ببین به چشمت زوال خاطره را

[رند]

نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

[علی علی]

مرا میبینی و هردم زیادت  میکنی  دردم
تو را میبینم و میلم زیادت میشود هر دم

[گل سرخ]

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم
موجیم، که آسودگی ما عدم ماست

[منِ جدید]

تو قدر خرمی نوبهار عمر بدان

خزان گلشن ما را دگر بهاری نیست

* بانو پروین *

[علی علی]

تو کز محنت دیگران بیغمی
نشاید که نامت نهند  آدمی

[گل سرخ]

روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

    زدم این فال و گذشت اختر و کار آخر شد

    آن همه ناز و تنعم که خزان می فرمود

    عاقبت در قدم باد بهار آخر شد