نمی دونم دوستان گوش کردید یا نه ولی این دفعه هم اقا مجتبی فایلای خیلی خوبی رو معرفی کردن بهمون
شماره هفت انگار داره درباره ما صحبت می کنه
می گه ادم راه داره از بیرون به داخل وجودش دروازه های درون ادم رو می گن گوش و چشم و بعدش می گن از اینا فواد (دقیق نگرفتم چیه اقا مجتبی اینو توضیح می دید؟) و بعدش هم قلب ادم صدمه می بینه
حالا اگر یکی از کار بدی که انجام می ده ناراضیه و درونی اونو دوست نداره و قلبا و اعتقدا اونو نمی خواد - تقصیر خودشم هست که تو دام اون کار بد افتاده - ولی اعتراف می کنه که اقا اشتباه دارم می کنم ولی گیر افتادم دیگه انگار نمی تونم نجات بدم خودمو
این ادم هنوز قلبش صدمه ندیده
اما اونی که میاد خودش رو توجیح می کنه یا می گه عشقم می کشه اینا رو انجام بدم و قلبا اونو دوست داره خوب این ادم قلبش صدمه دیده
=>بین این دو مدل ادم خیلی تفاوت هست
اگر کسی قلبش صدمه ببینه دیگه درمونش خیلی سخت می شه ولی بی درمون نیست
باید اول دریچه های ورودی رو داشته باشیم نذاریم که هر چیزی ببینیم نگاه حرام نباشه تصویر زشت نباشه و ... اون وقت که نذاشتیم هر چیزی وارد وجودمون شه دیگه فکرمونم بهتره دیگه الودگیاش کم می شه چون ذهن ما یه چیزیه که برای خیلی چیزا اول باید خوراک بهش وارد بشه بعد بتونه از رو اون کپی بسازه . اگر فکرمون درست شد اون وقت می تونیم باز ی مرحله جلو بریم . یعنی فکرمون بشه ارامش محبت فهم و شعور و علم و ... به جای غضب و شهوت و حسد و ...
اول نذار چیزای بدی بیاد توی وجودت (از چشم و گوشت)
بعد هم اونایی که اومده یا قبلا اومده بوده رو از تو فکرات و تخیلات بیرون بنداز چون اینا خودشون فکرای منفی رو میسازن مخصوصا ک خیال ادم چیزای منفی رو چند برابر می کنه ولی چیزای خوب رو چند برابر نمی کنه
یعنی دوم اینکه بعد از کنترل ورودی ها مدیریت خیال کنین
*درباره توبه هم قشنگ می گن تشبیه می کنن به بالا اوردن غذای سمی که خوردیم و حالا باید بالا بیاریم تا مسموم نشیم
قرآن وقتی در مورد کسایی که فرصت زندگیشون رو از دست دادن و رفتن جهنم صحبت میکنه,میگه اینا فقط یه خواهش دارن
میگن مارو برگردون َلعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ . یعنی من فرصت حرکت و اندوختن رو از دست دادم .
دنیا یعنی حیات پست و پایین. باطل دنیا (؟!) جهنمه کسی که از دنیا ارتفاع بگیره میره وارد بهشت میشه و گرنه میره تو جهنم
و قرآن گفت : من عمل صالحا من ذكر أو أنثى وهو مؤمن
اگر یکی نقطه متعالی داشته باشه و به مقتضای اون عمل کنه : فلنحيينه حياةطيبة به او زندگی می دهیم
فَأُوْلَئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقُونَ فِیهَا بِغَیْرِ حِسَابٍ
وارد بهشت می شوند و بی حساب و بی اندازه روزی میگیرند.
ادامه دارد ...
همچنین قران میگه: مَن يُؤْمِن بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُكَفِّرْعَنْهُ سَيِّئَاتِهِ => مشکلاتش رو بر طرف میکنیم
یه گناه رسمی داریم اینکه من یه خطایی رو بکنم، ولی این گناهی که اینجا گفته اون نیست بلکه بازنمود یک اتفاقه => اینکه من
یه خلل هایی تو وجودم دارم،یه آسیب هایی به خودم زدم؛یه ضعف هایی دارم ، یه چیزهایی رو بدست نیاوردم؛یه جاهایی رو منهدم کردم.
سیئه یعنی انهدام یک فضیلت ،یه خوبی و عفو یعنی اینو درست کنه خدا
و خدا میگه اگه شروع کنید به ایمان و عمل صالح،نقص های وجودیتون رو پرمیکنم
اینکه تو ادبیات عرفانی و یا ادبیات دعایی ما خیلی از گناه حرف میزنن این به معنی اون گناه رسمی نیست
حافظ هیچوقت نمیگه که بریم گناه رسمی انجام بدیم و حلال ها رو حرام کنیم یا مرتکب حرام بشیم ،نه،
هر چند اونم ریشش همینه که در حقیقت یه خلل وجودی داشتیم بعدیه عمل بد ازمون سر زده
ولی گناهی که تو ادبیات حدیثی و روایی ،ادبیات مناجاتی و عرفانی گفته میشه یعنی همون نقص وجودی
زاهد یا عابدی که توهم دینداری دارن،اینا فکر میکنن چیزی بارشونه ولی کسی که عارف واقعیه میبینه چقدر ضعف و نقص وجودی داره،میبینه که سرتا پا گناهه
ادامه دارد...
نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو / که مستحق کرامت گناهکارانند
یعنی به یه آدمی که فقیره پول میدن نه کسی که پولداره
خداشناس اینجا کناییه از کسایی هست که ادعا دارن ،میگه شما که میگین همه چیزتون خوبه برید ببینیم چیکار میکنید
ولی اگه بهشتی باشه به من میدن که فقیرم تو که همه چیز داری
برای همین عارفان همیشه نقص وجودی خویش رو میبینن و برای همین همیشه احساس بدهکاری میکنن
ولی مثلا کسی که زاهد و عابد باشه،یه دین قشری داشته باشه ،چهارتا نمازو روزه و حج و .. انجام بده .احساس طلبکاری میکنه.
میگه من خوبم دیگه همه باید به من احترام بگذارن،تو صف نونم وای نایستمو ...
و قرآن میگه اگه شروع کنین به این مسیر جهت بگیرین ،کارتون هم درست کنین ،کار بد نکنین .بی خودی زندگی نکنید با خودی زندگی کنید،
اگه اینکارو بکنید => یکفر عنه سیئات درستش میکنیم و یدخله جنات .درباره جنت حرف زدیم.دخول در بهشت یه چیز فیزیکی نیست یه اتفاقه که تو زندگی ما میوفته
یادتونه که گفتیم نار یعنی سوختن استعدادها و جنت یعنی تحقق استعدادها
به همین دلیل خودمون وقتی استعدادمون میسوزه ،میگیم سوخته استعدادم.
وقتی قرآن میگه اینارو وارد جهنم کردیم یعنی استعدادشونو سوزوندن و وقتی میگه وارد بهشت کردیم بهشت یعنی جنات یعنی چیزی که دائما داره شکوفا میشه و به یه منبع بی نهایت آب و منبع حیات هم وصله.
وقتی
قرآن به یکی وعده بهشت میده یعنی شروع میکنیم به شکوفایی و اگر کسی ایمان و عمل صالح بیاره این اتفاق شکوفایی براش میفته
خیلی جالبه که همین مسیره که مارو به خدا میرسونه.خیلی راحت قرآن میگه اصلا نگران نباشید. اگر ایمان و عمل صالح داشته باشید به نتیجه می رسید.فکر نکیند باید یک کار عجیب و غریب بکنید...
ادامه دارد...
چرا هیشکی اینجا رو نمی خونه جز یکی دو نفر !!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟
قرآن گفت دعای قرآنی بکنید:خدایا کمکم کن کاری انجام بدم که به رضایت تو منجر بشه.
یعنی اصلا لازم نیست پیچیدگی داشته باشی .همین که این مسیر عمل صالح روطی کنی،به رضایت میرسی
و قران گفت کسانی که الذین امنوا و عمل صالحات باشن فاولائک مع الذین انعم الله ملحق میشن به اهل نعمت و اهل نعمت خیلی جایگاه بلندی دارن
اهدنا الصراط المستقيم صراط الذين انعمت عليهم یعنی خیلی جایگاه بلندی دارن
والذين امنوا و عملوا الصالحات لندخلنهم فى الصالحين کسی که اهل ایمان و عمل صالح باشه ما اونها رو به صالحین یعنی اونایی که همه چیزشون سرجاشه ملحق میکنیم
یُثَبِّتُ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ و خدا کسانی رو که اهل ایمان و عمل صالح باشن استوارمیکنه،گامها ،نگاه ها ،عقاید و باورهاشون رو استوار مینکه .
از باری به هر جهت بودن و از اینکه نمی دونن تو هر موقعیتی باید چیکار کنن
ادامه دارد...
خیلی قرآن نگران اینه که کسی دنیا رو انتخاب کنه
گروهی میگن که : فَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ (200 بقره)
برخی از مردم می گويند : ای پروردگارما ، ما را در دنيا چيزی بخش ، اينان را در آخرت نصيبی نيست
(1)
و گروهی دیگر میگن که : وِمِنْهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ(201 بقره)
و برخی از مردم می گويند : ای پروردگار ما ، ما را ، هم در دنيا خيری بخش و هم در آخرت ، و ما را از عذاب آتش نگه دار
ومن یِرد ثواب الدنیا نوته منها ،ومن یرد ثواب الاخره نوته منها
هر کس خواهان ثواب اين جهانی باشد به او می دهيم و هر کس خواهان ثواب آن جهانی باشد به او می دهيم
یعنی انتخابتون رو ما ارج می نهیم.این خیلی جالبه که در عین حال خدا به انتخاب ها ارج می نهد ولی ماها حاضر نیستیم برای انتخاب مردم ارج قائل بشیم !