کانون

 از امام‌ رضا (علیه السلام) درباره‌ بهترين‌ بندگان‌ سؤال‌ شد. فرمود: آنان‌ هرگاه‌ نيكى‌كنند خوشحال‌ شوند و هرگاه‌ بدى‌ كنند آمرزش‌ خواهند و هرگاه‌ عطا شوند شكر گزارند و هرگاه‌ بلا بينند صبر كنند و هرگاه‌ خشم‌ كنند درگذرند. (تحف‌ العقول‌ ، ص‌ 469)

هر چند ک بضاعت و ذوقی نیست تا اون طور ک شایسته هست خرج امام مهربانی ها کنم ولی بالاخره برای او که نمیشود ننوشت

تقدیم به امام مهربانی ها:

مولای من!
دل ک هوایی می شود
بی قراری ک می کند
بهانه ک می گیرد
ول کن نمی شود
تا ک مگر خودت ساکتش کنی
و این دل باز هم هوایی شده است
بی قرار است و بهانه می گیرد
می شود تو ساکتش کنی؟!
خودت ک بهتر می دانی
آرامش این دل فقط به دستان توست
ببین! این طور نگاهم نکن
آخِر خجالت میکشم از حجب نگاهت
این طور ک نگاهم می کنی
آب می شوم از خجالت
من خودم سرم پایین است
می دانم!
مدت هاست سراغ در خانه ات نیامده ام
خودت ک از دلم خبر داری
می دانی ک آرامش این دل فقط در سرسرای توست
پس این طور نگاهم نکن
نگاهت شرم دارد برایم
دلم محتاج نوازش دستان توست
همان نوازشی ک برای بچه آهو کردی
نوازشم می کنی؟!

بازم بیا اینجا تشویق کن. اصلا همه می تونن بیان و اینجا رو گرم کنند

خواهشأ نخندین به کارام

 

به نام خدا
نوجوون بودیم من و دوتا از دوستام  رفتیم مشهد واسه زیارت.
یکی از این دوستان من دانشگاه مشهد درس میخوند. برنامه این بود که بریم پیش اون تو خوابگاه و غذا هم مهمان بزنیم و از سلف دانشگاه استفاده کینم.یکی دو شب  همه چی اکی بود تا اینکه دوستم سر یه چیزای بچه گانه با هم اتاقیاش حرفش شد. من و رامین(دوست دوم) تصمیم گرفتیم که زحمت رو کم کنیم و عزت و احترام خودمونو حفظ کنیم و این دوست دانشجومونم راحت باشه؛یا حداقل ما دعواشو نبینیم.
اما به بی پولی خوردیم شدید. غذای درست حسابی نداشتیم و همینطور جای خواب. با کیک و نوشابه و نون پنیر غذا رو ردیف میکردیم. البته گوش به زنگ نذری هم بودیم. آخه تو مسجد گوهرشادیه جاهای خاصی میان اعلام میکنن که مثلا ما امروز نذری داریم فلان جای مشهد تشریف بیارین.حتی با سرویس هم آدم میبرن تا اونجا. شبها هم تو حرم بیدار میموندیم و  روزا این گوشه کنارای حرم نوبت به نوبتی چرت میزدیم. بارها گیر خادما افتادیم ولی خب یه جورایی خواب خودمونو میکردیم.
تا اینکه یه شب همین دوست دانشجوم که خیلی هم تو فاز سیر و سلوک و اینا بود و خیلی هم به چشم ما کارش درست بود و مرجع تقلید ما بود (مثلا وقتی کفشاشو در میاورد و پا برهنه راه میرفت تو صحن منم در میاوردم) گفت بیاین زیارت عاشورا بخونیم.
سه نفری رفتیم صحن آزادی رو به روی گنبد شروع کردیم به خوندن بعد دوستمون گفت ایستاده بخونیم ما هم پاشدیم تا رسیدیم به لعن و سلام زیارت یهو پیشنهاد داد کامل بخونیم با صد لعن و صد سلام. ما هم گفتیم ای به چشم ای پیر طریق و ای مرشد راه شروع کردیم به خوندن غرق در معنویت هم شده بودیم صدامونم بالا برده بودیم جوری که یکی دو بار خادما تذکر هم دادن.
ولی این حال خوش معنوی اندکی بیشتر طول نکشید چون هوا به شدت سرد شد و شب از نیمه گذشته بود که ما تازه به سلام ها رسیده بودیم. صحن و حرم خلوت شد تک و توک زائری میومد و میرفت واقعا سرد بود اون شب جوری که من یکی داشتم به معنای واقعی یخ میکردم. ولی این پیر طریق ما میگفت شیخ نخودکی یه بار رکوعش اینقدر طولانی شده که نیم متر برف پشتش قرار گرفته بنابراین ما هم به شدت لرز میزدیم ولی به کار خودمون ادامه میدادیم.
جوری تابلو شده بودیم که دو بار خدام واسمون چایی آوردن انگار همچین صحنه ی معنوی ندیده بودن تا الان (یعنی باورتون میشه خدام به زوار تو حرم چایی بدن!!!). البته آخراش کم اوردیم و  این شیخ طریق ما گفت بیاین بقیه شو نشسته بخونیم دیگه...
خلاصه زیارت عاشورا رو خوندیم در حالی که سرما دیگه دقیقا به مغز استخون رسیده بود. رفتیم یه گوشه صحن یه فرش پیدا کردیم، سه نفری چسبیدیم به هم. هنوز سرما کامل از تنمون نرفته بود و تازه داشت چشامون گرم میشد. که خادم مهربانی اومد گفت این کارا قدغنه؛ اگه سردتونه تشریف ببرین داخل. گفتیم داخل نمیزارن بخوابیم؛ اذیت نکن دیگه بزار یه چرت بزنیم. گفت اصلا راه نداره این همه مهمانسرا، برین استراحت کنید فردا صبح باز بیاین زیارت. گفتیم بابا ما فقط پول برگشتمون رو داریم کوتاه بیا...
وقتی اصرار ما رو دید دلش به حالمون سوخت و یه جای خوب بهمون معرفی کرد...
بله ما رفتیم سرویس بهداشتی های بیرون حرم یه سکوهایی مخصوصی هست که مردم میشینن جورابشون رو درمیارن یا کفشاشون رو میپوشن!! رفتیم روی اونا خوابیدیم. البته نزدیکای صبح نظافت چی اونجا هم بیرونمون کرد.
..............................................
راستی دوستم آخر دعا گفت الان که داریم لرز میزنیم هر کی هر حاجتی داره از امام رضا بخواد...منم دوتا حاجت کردم که دوتاشونم برآورده شد...البته یادم نیست ترک این خودارضایی هم جز حوائجم بوده یا نه اگه بوده که ایشالا این یکی هم میشه اگرم نبوده چقدر خل بودم اون موقع این رو از آقا نخواستم...
امسال روز عاشورا با صد سلام و صد لعن تو حرم به صورت سراسری زیارت عاشورا خونده شد...و واسه من اون خاطره زنده شد...