1392 بهمن 29، 22:59
نماز صبح مقداری زودتر از قبلا ها بود؛ شکر خدا؛ میشد زودتر هم باشه.
باید زودتر بخوابم؛ امروز کم خواب بودم و مقداری بی حال؛ که روی نماز خوندنم و قرآن خوندنم هم تاثیر داشت.
وقت نماز+؛ باید یه تصمیم محکم و منظم برای حضور قلب بگیرم: معیار: انحراف اختیاری نداشته باشم.
قرآن+؛ سوره+
ورزش+
مناجات-
تغذیه: امشب هم چیز گرم زیاد خوردم و هم مقداری با حرص خوردم، هم شام رو به کم بونش دقت نکردم؛ خودم رو باید کنترل کنم؛ دقت کن. خدایا! به خیر بگذرون
یه مورد عصبانیت بی دلیل؛ مواردی کنترل کردم پر حرفی رو؛ ولی پر حرفی داشتم؛ اولویتم باید ترک مسخره کردن و تیکه انداختن باشه؛ این صفت زشت باید ریشه اش کنده بشه؛ مثل غیبت که قبلا توش نسبتا موفق بودم
تضرع و ترسم کم شده؛ الهی العفو؛ خدایا! خودت کمکم کن، داره سخت میشه. کاش آسون بشه و خطا نکنم.
متاسفانه چشمم لااقل یه نگاه نیمه سهوی بد داشت؛ خدایا! کمکم کن بفهمم کار درست رو؛ اون چیزی که مهمه رضایت توئه؛ بقیه اش هیچه؛
ولی خدایا! دوست دارم معتدل باشم و مودب. خودت هدایتم کن. و دلم رو اصلاح کن.