1396 ارديبهشت 23، 21:05
ویرایش شده
(1396 ارديبهشت 23، 1:29)جدی نوشته است: سلام به همه.....ميبينم كه همه ي اساتيد هستند...ما چند ماه نبوديم....كسي تونست ترك كنه؟ ...
هعي ما كه نتونستيم....ولي شما مي تونيد
هعي كاش اينكارو شروع نمي كرديم....
كاش اصلا فيلم و فضاي مجازي رو اينترنت نبود....
من كه نابودم ولي شما نشيد ايشالله....
میشه به گفتن "هعی کاش این کارو نمیکردم" ... "هعی کاش فضای مجازی نبود" ...
"هعی کاش" های دیگری هم اضافه کرد
ولی این "هعی کاش" ها هیچ دردی رو دوا نمیکنن
اگه میکردن شاید من جزو اولین کسانی بودم که گله میکردم از روزگار
من معتقدم ما راهی جز این نداریم که در مسیری که هستیم همیشه باشیم
مهم نیست در این مسیر چند بار شکست بخوریم
مهم نیست چند بار صدای شکستن استخوان هامون رو بشنویم
اما مهم هست که هر بار شکست خوردیم باز در مسیر بمونیم
چون راهی جز این نیست
ندای وجدان دمی ما رو اسوده نخواهد گداشت مگر اینکه اونقدر ضعیفش بکنیم که دیگه صداش رو نشنویم
به نظر من
بد بودن خیلی هم بد نیس اما بد موندن خیلی بده!
این راه راهی نیست که بشه از دستش در رفت
یه راهی هست که ناگزیر باید تا اخر بری
راه برگشتی نیست
در این راه ناامیدی معنا نداره
همه مایی که اینجاییم تا اخر خواهیم ماند
امیدوارم تو هم برگردی
برای یافتن چیزی
باید به جستجوی آنچه نیست، بروی...