دیشب، اتفاق بد افتاد؛
اتفاق خوب هم این بود که انقدر زود تحصیل طهارت کردم که نمازم قضا نشد شکر خدا،
چشم اعور شیطان کور!
و اتفاق بد دیگه اینکه تا حدود 12 خوبیدم!
چرا هشت روزه اینطور شدم؟
یه علتش عدم برنامه ریزیه
و حالت بلاتکلیفی
اما علت اصلیش اون کاریه که نمیکنم
مرد مجاهد نیستم اگه از فردا تا دوشنبه ی دیگه، در بازه ی نماز صبح تا نماز ظهر، تو خونه ، در بستر بخوابم.
چند بار تاکید کنم که بعد نماز نخواب؟
این همه کار دارم،
خوب یکیش رو برم انجام بدم دیگه!
خدایا! کمکم کن؛
اوضاعم خجالت آور شده.
یه جوون پر انرژی این طور عمرش رو هدر نمیده
دارم کم کم به این فکر میفتم که برا این مشکل خواب،
یه توسل جدی پیدا بکنم؛
نمیدونم با اینکه ورزش میکنم و غذام رو هم کنترل میکنم،
چرا انقدر شدت گرفته.