انجمن شبانه روزی

**رامین.** · 1395 آذر 26، 1:14

5 ساله تو کانون میام میرم تاحالا نشده 3 تا پست پشت سر هم بتونم بزنم ؛ چجوری انقدر پست میزنید؟

چقدر هم سرعتتون بالاست

من برای این 11 تا پست یه هفته وقت لازم دارم

**خانوم لبخند** · 1395 آذر 26، 1:16

منم دقیقا همینایی که آقا رامین گفتن

**می توانم** · 1395 آذر 26، 17:47

الون خانم هم دلشون واسه کانون و کانونیا تنگه
و همتونو دوست داره

**پارادایس** · 1395 آذر 26، 18:03

دانی که را سزد صفت پاکی: آنکو وجود پاک نیالاید
در تنگنای پست تن مسکین جان بلند خویش نفرساید
دزدند خود پرستی و خودکامی با این دو فرقه راه نپیماید
تا خلق ازو رسند بسایش هرگز بعمر خویش نیاساید
آنروز کسمانش برافرازد از توسن غرور بزیر آید
تا دیگران گرسنه و مسکینند بر مال و جاه خویش نیفزاید
در محضری که مفتی و حاکم شد زر بیند و خلاف نفرماید
تا بر برهنه جامه نپوشاند از بهر خویش بام نیفراید
تا کودکی یتیم همی بیند اندام طفل خویش نیاراید
مردم بدین صفات اگر یابی گر نام او فرشته نهی، شاید

**همساده**

از هدفهای زندگیم این بود که به تلافی همه کارهای زشتی که تو مجازی کردم بخاطر همه چرت و پرتها و ناهوشیاریهایی که کردم..تو نت اثر مثبت بزارم...تو کانون و جاهای دیگه ای که عضوم به دوستان همدردم کمک کنم مخصوصا به خواهران همدردم به تلافی همه آزار و اذیت ها و چتهایی که کردم و نباید میکردم...واسه همین اگه مسئولیتی میپذیرفتم با عشق انجام میدادم همه زورمو میزدم از کسی هم انتظار تشکر نداشتم چون کفاره کارهای زشتم بود.

اما الان به این نتیجه رسیدم که برنامه میگه:

اگر در جمع دوستان همدردمان درباره بهبودی صحبت کنیم، اما مانند دوران اعتیاد فعال زندگی کنیم، اعضای گروه ممکن است گمان کنند که ما کاری بیشتر از نقل شعارهای که به درد چسباندن بر روی سپر اتومبیل⁯ها می‌خورد، انجام نمی⁯دهیم.

آنچه به اعضای تازه ⁯وارد منتقل می⁯کنیم، بیشتر از آنچه می⁯گوییم، از شیوه زندگی ما نشأت می⁯گیرد. اگر بدون تجربه معجزه توکل به خداوند فردی را به "سپردن اوضاع به نیروی برتر" نصیحت کنیم، احتمالاً این پیام به گوش تازه⁯ واردی که مد نظر است، نخواهد رسید.

.........................

خیلی خرابم از همه لحاظ

اینبار نمیتونم به قطعیت بگم که درست میشه همه چیز

عاشقم بمون همیشه باورم همیشگی شه / فرق بین بودو نبودت فرق مرگ و زندگیشه

**رامین.**

سلام
این ویدئو قشنگه
برنامه ی ویتامین 3 ؛ صحبت های علی ضیا با کسی که کما رفته بود و برگشته
همه چیز از اون دنیا یادشه و تعریف میکنه 53258zu2qvp1d9v

حجم زیادی نداره ؛ 13 مگ ؛ اگه میتونین ببینین خیلی تاثیر گذاره
ترس میاد تو جون آدم ! اون دنیا چه شکلیه واقعا ؟ من که میدونم هیچوقت بنده ی خوبی نبودم . کاش هیچوقت دنیا نمیومدم

**عاشق فاطمه زهرا** · 1395 آذر 26، 23:00

سلام دوستان
خوبید؟
بهتون عید رو تبریک می گم. 317

(1395 آذر 26، 20:42)رامین. نوشته است: سلام
این ویدئو قشنگه
برنامه ی ویتامین 3 ؛ صحبت های علی ضیا با کسی که کما رفته بود و برگشته
همه چیز از اون دنیا یادشه و تعریف میکنه
حجم زیادی نداره ؛ 13 مگ ؛ اگه میتونین ببینین خیلی تاثیر گذاره
ترس میاد تو جون آدم ! اون دنیا چه شکلیه واقعا ؟ من که میدونم هیچوقت بنده ی خوبی نبودم . کاش هیچوقت دنیا نمیومدم

خب داداش ، این خیلی خوبه که الان به یاد اون دنیات بیافتی.
خیلی ها هستن ، که تا چند ثانیه قبل از مرگشون هم باور ندارن که روزی می میرن.

**پارادایس** · 1395 آذر 27، 1:48

تناقض های زمانه ی ما

امروز خانه های بزرگ تر داریم اما، خانواده های کوچکتر داریم. امروز راحتی بیشتر اما، زمان کمتر داریم.
مدارک تحصیلی عالی تر داریم اما، درک عمومی کمتر شده. آگاهی بیشتر داریم اما، سلامتی کمتر شده.
متخصصان بیشتری داریم اما، مشکلات بیشتر شده. داروهای بیشتری داریم اما، سلامتی کمتر شده.
بدون ملاحظه ایام را می گذرانیم. خیلی کم می خندیم. خیلی تند رانندگی می کنیم. خیلی زود عصبانی می شویم. تا دیروقت بیدار می مانیم. خیلی خسته از خواب برمی خیزیم. خیلی کم مطالعه می کنیم. اغلب اوقات تلویزیون نگاه می کنیم. به ندرت دعا می کنیم.
چندین برابر ثروت داریم اما، ارزش هایمان کمتر شده. زیاد صحبت می کنیم اما، به اندازه ی کافی دوست نمی داریم و زیاد دروغ می گوییم.
زندگی ساختن را یاد گرفته ایم اما، زندگی کردن را نه. به جای اینکه زندگی را به سالهای عمرمان بیفزاییم سالهای عمر را به زندگی افزوده ایم.
بیشتر خرج می کنیم اما، کمتر داریم. بیشتر می خریم اما، کمتر لذت می بریم.
بیشتر می نویسیم اما، کمتر یاد می گیریم. بیشتر برنامه می ریزیم اما، کمتر به انجام می رسانیم.
عجله کردن را آموخته ایم اما، صبر کردن را یاد نگرفته ایم. درآمدهایمان بیشتر شده اما، اصول اخلاقی ضعیف تری داریم.
اکنون زمان غذاهای آماده اما، دیر هضم است. مردان بلند قامت شده اند اما، شخصیت ها پست است. سودها کلان شده است اما، روابط سطحی است.
فرصت بیشتر شده است اما، تفریح کمتر است. تنوع غذا بیشتر شده است اما، تغذیه ناسالم تر است. درآمد بیشتر شده است اما، طلاق هم بیشتر است. منازل رویاییست اما، خانواده ها از هم پاشیده است.
بدین دلیل است که پیشنهاد می کنم از امروز هیچ چیز را برای موقعیت های خاص نگذارید. زیرا هرروز زندگی، موقعیت خاص است.

در جستجوی دانش باشید. بیشتر بخوانید. در ایوان بنشینید و منظره ای را ترسیم کنید بی آنکه به نیازهایتان توجهی کنید.
زمان بیشتری را با خانواده و دوستانتان بگذرانید. غذایی بخورید که به آن علاقه مند هستید. جاهایی را ببینید که دوست دارید.
از جام کریستال خود استفاده کنید. بهترین عطرتان را برای روز مبادا نگه ندارید. هر لحظه که دوست دارید از آن استفاده کنید.
عباراتی مانند: "یکی از این روزها " و "روزی " را از فرهنگ لغت خود خارج کنید. بیایید نامه ای را که قصد داشتید "یکی از این روزها " بنویسیم، همین امروز بنویسیم.
هر روز و هرساعت و هردقیقه خاص است و شما نمی دانید که آن آخرین لحظه است یا نه.

برگرفته از کتاب روز را خورشید می سازد، روزگار را ما
مسعود لعلی، فهیمه ارژنگی

**meep** · 1395 آذر 28، 0:49

بازم باختم :( حالم بازم زیاد خوش نیست ظورمو زدم یک هو و بیکاری اومد سراغمو دوباره . . . .

**پشتکار** · 1395 آذر 28، 13:32

(1395 آذر 28، 0:49)meep نوشته است: بازم باختم :( حالم بازم زیاد خوش نیست ظورمو زدم یک هو و بیکاری اومد سراغمو دوباره . . . .

سلام داداش اشکالی نداره.
پیامم رو خونده بودی که بهت فرستاده بودم؟

**تـــواب** · 1395 آذر 28، 21:15

این وضعیت سریالی
فشار خانواده برای ازدواج
بی خبریشون از وضع من
درس های تلنبار و راه طولانی تحصیل
بیکاری
بلاتکلیفی
...
آذر 95 هم گذشت

**همساده** · 1395 آذر 28، 22:59

امروز داشتم فکر میکردم که مشکل من کجاست. با چی حل میشه با یه عشق جدید با تمام شدن سربازی با دکتری قبول شدن با یه شغل خوب با پولدار شدن.اما واقعا با دست یافتن به هدفها و آرزوها حال من بهتر میشه؟ خوب خیلی هدفها و آرزوها داشتم که بهشون رسیدم ولی باز روزگار تغییری نکرد و زندگیم بهتر نشد. تا به این پیام بهبودی رسیدم. به درد خودم که خیلی خورد دیدم نزدیک ۵۰ تا مهمان داریم تو کانون گفتم شاید به درد اونا هم خورد.

پیام بهبودی

اکثر ما هر کاری که فکرش را می⁯کردیم، امتحان کرده⁯ ایم و حداکثر توان خود را به کار گرفته⁯ ایم تا خلأ روحانی درون خود را پر کنیم. هیچ چیز—نه هر گونه تماس مجازی یا حقیقی با جنس مخالف، نه کنترل و مدیریتخود و دیگران، نه ارضای جنسی، پول، مال یا پرستیژ—این خلأ را پر نکرده است. ما عاجز هستیم؛ زندگی ما حداقل از جانب خود ما غیر قابل اداره است. انکار ما این حقیقت را تغییر نمی⁯دهد.

بنابراین تسلیم می⁯شویم؛ از نیرویی برتر می⁯خواهیم از اراده و زندگی ما مراقبت کند. گاهی اوقات در هنگام تسلیم نمی⁯دانیم نیرویی برتر از ما وجود دارد که می⁯تواند سلامت عقل را به ما باز گرداند. گاهی اوقات مطمئن نیستیم خداوندی که درک می⁯کنیم از زندگی غیر قابل اداره ما مراقبت می⁯کند. با این حال، تردید ما واقعیت را تغییرنمی⁯دهد: ما عاجز هستیم. زندگی ما غیر قابل اداره است. باید تسلیم شویم. تنها از طریق این کار می⁯توانیم خود را به قدر کافی پذیرای از میان رفتن عقاید کهنه و خرابی گذشته و ورود نیرویی برتر در زندگی خود کنیم.

فقط برای امروز: بی⁯قید و شرط تسلیم می⁯شوم. می⁯توانم این تسلیم را به هر اندازه که می⁯خواهم برای خود آسان یا دشوار کنم. در هر حال، این کار را انجام می⁯دهم.

**عاشق فاطمه زهرا** · 1395 آذر 29، 0:24

(1395 آذر 28، 22:59)همساده نوشته است:
امروز داشتم فکر میکردم که مشکل من کجاست. با چی حل میشه با یه عشق جدید با تمام شدن سربازی با دکتری قبول شدن با یه شغل خوب با پولدار شدن.اما واقعا با دست یافتن به هدفها و آرزوها حال من بهتر میشه؟ خوب خیلی هدفها و آرزوها داشتم که بهشون رسیدم ولی باز روزگار تغییری نکرد و زندگیم بهتر نشد. تا به این پیام بهبودی رسیدم. به درد خودم که خیلی خورد دیدم نزدیک ۵۰ تا مهمان داریم تو کانون گفتم شاید به درد اونا هم خورد.

پیام بهبودی

اکثر ما هر کاری که فکرش را می⁯کردیم، امتحان کرده⁯ ایم و حداکثر توان خود را به کار گرفته⁯ ایم تا خلأ روحانی درون خود را پر کنیم. هیچ چیز—نه هر گونه تماس مجازی یا حقیقی با جنس مخالف، نه کنترل و مدیریتخود و دیگران، نه ارضای جنسی، پول، مال یا پرستیژ—این خلأ را پر نکرده است. ما عاجز هستیم؛ زندگی ما حداقل از جانب خود ما غیر قابل اداره است. انکار ما این حقیقت را تغییر نمی⁯دهد.

بنابراین تسلیم می⁯شویم؛ از نیرویی برتر می⁯خواهیم از اراده و زندگی ما مراقبت کند. گاهی اوقات در هنگام تسلیم نمی⁯دانیم نیرویی برتر از ما وجود دارد که می⁯تواند سلامت عقل را به ما باز گرداند. گاهی اوقات مطمئن نیستیم خداوندی که درک می⁯کنیم از زندگی غیر قابل اداره ما مراقبت می⁯کند. با این حال، تردید ما واقعیت را تغییرنمی⁯دهد: ما عاجز هستیم. زندگی ما غیر قابل اداره است. باید تسلیم شویم. تنها از طریق این کار می⁯توانیم خود را به قدر کافی پذیرای از میان رفتن عقاید کهنه و خرابی گذشته و ورود نیرویی برتر در زندگی خود کنیم.

فقط برای امروز: بی⁯قید و شرط تسلیم می⁯شوم. می⁯توانم این تسلیم را به هر اندازه که می⁯خواهم برای خود آسان یا دشوار کنم. در هر حال، این کار را انجام می⁯دهم.

اتفاقا امروز منم داشتم همین رو می گفتم : گفتم خدایا تسلیمم.
خدایا من زدم درب و داغونش کردم ،‌ درست کردنش با تو 4chsmu1

**تـــواب** · 1395 آذر 29، 1:35

مقصر اینکه من افتادم توی این راه چه کسی می تونه باشه ؟
خودم ؟
دلم شکست ...

ای عزیز حضرت زهرا س
حسین ع
خسته ام

**قاصدک**

سلام

بچه ها من بعد از این چند سال یه چیزی رو خیلی بهش عقیده پیدا کردم ..

فقط خدا ...
فقط خدا ...
فقط خدا ...

مشکل ما نداشتن خداس .. مشکل ما عمل نکردن به دستورات خداست ..

اگر در همه ی زندگیمون خط کش خدا باشه .. همه چی حل میشه ..
این دیگه شده باورم ..
و به عینه دیدم چطور خدا جبران می کنه ..

باید سعی کنیم تقوامون رو زیاد کنیم .. هرکاری خدا گفته انجام بدیم .. اخلاقمون رو خوب کنیم .. با همه مهربون باشیم .

بعد بشین و ببین خدا برات چیکار می کنه ..

زندگیت میفته رو غلتک .. اگرم یه جای در زندگیت به مشکل خوردی . میدونی که این از جانب خداست و حل میشه ..
مشکلی که از جانب خدا برای ما اتفاق بیفته از عسل شیرین تره ..
دیگه غمی نداره ..
چون رفیقت خداست ..

یه رفیق خوب خیر بنده اش رو می خواد ..

بازم فقط خدا ...