1396 مرداد 18، 0:45
اول بی خیالی نسبت به عامل غم زا!
دوم شناسایی عامل غمزا و انجام کار معکوسش!
سوم که بیشتر انجامش میدم(اول و دوم در حد شعار بود!) اینه که: ذهنم رو خود اگاه به سمت خاطره یا اینده ی خوشحال کننده میبرم.....مطمینم از هر صد نفر نود و نه نفر. این کارو نمیتونن بکنن و اگرم انجام بدن توی دقیقه ی اول جا رو به موضوع غمگین میدن و بی خیال تفکرات قشنگ و خوشگل موشگل میشن!
تمرین تمرین تمرین..
البته این روش منه و گاهی هم یادم میره ازش استفاده کنم و قرارم نیست که کسی استفاده کنه ....فقط چون شما عزیز دل برادر بودی گفتم پای سوالت نظر خودمو داده باشم