درد دل های شما

[عاشق فاطمه زهرا]

چه می شه که کرد!
دنیاست دیگر...

بنایش را گذاشته است که ما را اذیت کند...
اگر بخواهد کمکت هم بکند ، مثلا پولی بدهد...
آن پول را می گذارد داخل یک صندوق...
کلیدش را هم می دهد به دشمن ترین دشمنت...
که از خار شدن تو خوش حال می شود...

بعدش دنیا خنده سر می دهد که بیا...
این هم چیزی که می خواستی...
داخل صندوق است...
باید بروی و سرت را جلو او خم کنی...
باید پایش را ببوسی تا کلید را به تو بدهد...

اف بر تو باد این دنیای مریض...
این جا در شهر ما افرادی مثل تو را می برند در تیمارستان بستری می کنند...

[عاشق فاطمه زهرا]

خانم مهر خدا پاکی ما از همه چیز مهم تره.
جمله دیشبتون رو به خودتون می گم

درسته تعهد داری به کارات اما کاریه که شده فک میکنی اعصاب خورد کردن خودت باعث میشه بتونی وقت پیدا کنی یا زمان برگرده عقب کاراتو بکنی؟
نه داداش من
پس ریلکس باش
نفس عمیق بکش

استرس داشتن فایده نداره ، بالاخره یه اتفاق می افته دیگه.

[davoodgt]

خیلی نگران و استرس دارم رسما دو سه روزی میشه که سرکارم مسولیت بهم میدن و دیگه تازه وارد محسوب نمیشم.
نگرانم اشتباه کنم مضطربم خطایی بکنم جبران ناپذیر باشه
ادمی هم هستم که کاری بهم میگن باید بهترین نحو انجامش بدم اگه کوچولویی گوشه ایش لنگ بزنه خود خوری میکنم
تو این دو سه روز زیاد بهش توجه نکردم اما امروز از همون صبحش ک پامو گذاشتم اداره حالم خوب نیست و مضطربم.
و این حالم باعث شده رو خودم کنترل نداشته باشم و کشیده شم سمت فک کردن به خ ا.
دارم الان دیوونه میشم. هرراهی برای ارووم کردنم بلد بودم کردم تا ریشه ی این نگرانی از بین بره با خودم حرف زدم و ...
اما فایده ای نداشت حتی الان که برگشتم خونه برای فردا مضطربم. اخه چرا ؟پذیرفتن مسولیت خیلی سخته.
خدا خودت کمکم کن. تا نه بلغزم و نه اشتباهی ازم سر بزنه تو کار.

سلام تبریک میگم بابت مسئولیتی که به شما دادن

این مسئولیت دادن یعنی رو شما حساب کردن و این یعنی شما مهم هستی

ترسی که داری خوبه ولی نگذار که فلجت کنه این ترس باید باعث پیشرفت و ترقی تو بشه

اول کار همینطوریه هر ادمی اول کارش استرس داره و نگرانه از درست انجام دادن

نگران نباش به مرور همه چی برات عادی میشه و اینو بهت بگم که خیلی از چیزها را ادم حین کار کردن یاد می گیره  و کم کم مسلط میشه به کارش

[Alireza 68]

خیلی نگران و استرس دارم رسما دو سه روزی میشه که سرکارم مسولیت بهم میدن و دیگه تازه وارد محسوب نمیشم.
نگرانم اشتباه کنم مضطربم خطایی بکنم جبران ناپذیر باشه
ادمی هم هستم که کاری بهم میگن باید بهترین نحو انجامش بدم اگه کوچولویی گوشه ایش لنگ بزنه خود خوری میکنم
تو این دو سه روز زیاد بهش توجه نکردم اما امروز از همون صبحش ک پامو گذاشتم اداره حالم خوب نیست و مضطربم.
و این حالم باعث شده رو خودم کنترل نداشته باشم و کشیده شم سمت فک کردن به خ ا.
دارم الان دیوونه میشم. هرراهی برای ارووم کردنم بلد بودم کردم تا ریشه ی این نگرانی از بین بره با خودم حرف زدم و ...
اما فایده ای نداشت حتی الان که برگشتم خونه برای فردا مضطربم. اخه چرا ؟پذیرفتن مسولیت خیلی سخته.
خدا خودت کمکم کن. تا نه بلغزم و نه اشتباهی ازم سر بزنه تو کار.

مهر خدا خانوم تبریک میگم بهتون

این استرس طبیعیه نترسین ازش و نشون دهنده اینه که ادم بیخیالی نیستین و مسعولیت پذیری دارین ( کیبوردم خرابه بعضی حروف رو پیدا نمیکنم)

پذیرفتن مسعولیت به ادم اعتماد به نفس میده وقتی که موفق بشین دو چندان میشه

و خب همه اونایی که رفتن سرکار از اول مادر زاد که بلد نبودن معمولا یک نفر میاد یاد میده راه و چاه رو هرجا رو که مطمعن نبودید از بزرگتری بپرسین


توکلتونم به خدا باشه همه چی درست میشه

[تـــواب]

با اینکه داداش داوود کلی برام وقت گذاشت و صحبت کردیم 

اما حال روحیم اصلا خوب نیست 

همه چی برام مرده 

[تـــواب]

می دونین مشکل کجاست ؟

قلب من بیماره



 (خَتَمَ اللَّهُ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‏ سَمْعِهِمْ وَ عَلى‏ أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِیمٌ ـ خدا بر دلها و گوش‌های آنان مهر نهاده، و بر چشم‌های آن‌ها پرده افكنده شده، و عذاب بزرگى در انتظار آن‌ها است)

[خانوم لبخند]

وقتی دلت از خودت و کارات ميگيره..
زندگی واست بی معنی میشه...

[Mehdi.R]

باید روزی هزاران هزار خدا رو شکر کرد
به خاطر همین حس و حالی که توش هستیم
به خاطره همه مشکلاتی که داریم
به خاطره همه دغدغه های که داریم
به خاطره همه چیزی که بهمون داده
به خاطره همه چیزی که بهمون نداده
همین طور که میتونست اوضاع و احوال ما خوب باشه
همین طور هم میتونست اوضاع و احوال ما بدتر از این باشه
پس خدا رو شکر کن و او رو سپاس گو


امروز صبح ساعت 11 بود که ی بچه ها خبر آورد که
ی تصادف وحشتناک رخ داده و ی 206 به ای پیرمرد زد و زنده موندن اون پیرمرد
ی معجزه باید رخ بیفته
اینجور که میگفت 206 کاپوت و شیشه جلوش پکیده بود بهم
و پیرمرد 20 متر آنطرف تر آمده بود پایین
زیاد توجه نکردم تا اینکه نشونه های 206 رو داد
و دیدم سعید دوستم هست
ظهر تا حالا حالم دست خودم نیست
خدا همین جور که شادی رو بهش داد تونست 206 بخره
حالا غم بزرگ بهش داد با همون 206
تا کی میخوایم بفهمیم
قدر چیزهای رو که داریم رو بدونیم
و حسرت نداشته هامون رو نخوریم

[تـــواب]

بچه ها من می رم 

اینطوری فایده نداره 

حالا حالاها با ترک واقعی و با کنترل چشم و ذهنم و وسوسه ها و ... کار دارم 

خسته شدم از خودم 
من می رم . خواهش می کنم التماس می کنم حلال کنید .

[خانوم لبخند]

امشب من داغدارم...
داغدار خودم..
داغدار روحی که داره نابود میشه..
داغدار روزهای قشنگی که با لبخند شروع میشد...
داغدار لحظه های خوب..
داغدار خودمم...

[K_1]

سلام!

"هل لک الی ان تزکّی"

یه چیزی به ذهنم رسید...

در یک راه طولانی، یک مسافرت طولانی،
مثلا از تهران تا مشهد،
ما اگه نزدیکای مشهد باشیم و در جاده ی به سمت مشهد،
با کسایی که نزدیک تهرانن اما در جاده ی به سمت مشهد،
بیشتر احساس قرابت میکنیم
تا با کسایی که نزدیک مشهدن و در جاده ی به سمت تهران.
حتی اگه از کنار هم رد بشیم،
دغدغه و نگرانیها و مشغولیتهامون با هم فرق میکنه
اما با اون کسی که صدها کیلومتر با ما فاصله داره،
حسها و رویکردهای مشترک داریم.

بعضی وقتها،
شاید مهم تر از وضعیت فعلی آدما،
جهت گیریشون و جهت شتابشون باشه.

مهم تر از این که بپرسیم میای با ما همراه بشی، همپا بشی،
بپرسیم تو هم میای هم مسیر بشیم؟ هم جهت بشیم؟

[آرمین]

همیشه آدم سر یه چیزایی غبطه می خوره...
خیلی از غبطه خوردن های منم سر اطلاعات و یادگیریه...
فرصت هایی که واسه یاد گرفتن دارم و از دست میدم...

تو مرورگرم صدها سایت و صفحه ی بوک مارک شده دارم که هنوز وقت نشده بخونم...
هر بار که رد میشم از روشون غم عجیبی به دلم میشینه...
نمی دونم دچار نوعی وسواس یادگیری شدم... یا این رفتار واقعاً یه دغدغه ی درست از یادگیریه!

سایت بوک مارک شده زیاد دارم... اما یکی شون با همه فرق داره...
سایت متمم...

اون یکی ها رو صرفا شاید الان غبطه ی نخوندنشون رو داشته باشم...
اما این یکی رو مطمئنم تا همیشه این غبطه بر دلم باقی خواهند موند...  

دوست داشتم اگه می تونستم از 24 ساعت روز 25 ساعتشو تو متمم بگذرونم...
سرفصل به سرفصل... مطلب به مطلب... کلمه به کلمه... حرف به حرفش واسم جذابه...

می دونم بعدها غبطه می خورم بابت چیزهایی که باید می خوندم و نخوندم...
بابت چیزهایی که باید فکر می کردم و صرفا خوندم...
بابت چیزهایی که باید می فهمیدم و فقط فکر کردم...
و بابت چیزهایی که فهمیدم... اما به کار نبستم... 

یه وقتا به ذهنم میاد با وجود سایت هایی مثل متمم چه نیازی به کانون هست!؟
حالا هی ما بشینیم این سمت و اون سمتش رو زیر و رو کنیم که چی بشه؟
هر کی دنبال راه موفقیت باشه همون جا پیداش میکنه...
فرقی هم نداره این راه موفقیت تو چی باشه!

اما از طرفی به دلم میاد اینجا آسمونه... پر از پرنده های در حال پرواز...
مگه میشه بی خیال این همه پرنده شد؟
چند تا پرنده ی این مدلی رو میشه اون جا پیدا کرد؟ 

[طاهر]

لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین
لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین
لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین
نمیتونم درک کنم شقاوت بعضی ها رو 
نمیتونم...
من حتی حال خودمم درک نکردم

[davoodgt]

گاهی اوقات فراموش می کنیم که چرا افریده شده ایم ! و خودمون را در زندگی روزمره گرفتار و اشفته می بینیم . منتظر معجزه هستیم ، منتظر یه رخداد و یا یک فرصت که بتونیم  متحول بشیم 
اما تغییر کار یکی دو روز نیست...  باید از زندگی لذت برد ، از لحظه ها
لحظه هایی خودمو از بالا می بینم که تو راهم
من مقصد را نمی بینم خیلی دور هست
اما خوشحالم که حرکت می کنم
باید از سفر کردن لذت برد

[تـــواب]

از شما و کانون دل کندن کار من نیست