من و دلتنگی و این بغض مدام ...

[مــانــا]

روز قسمت بود. خدا هستی را قسمت می‌کرد.

خدا گفت: «چیزی از من بخواهید، هر چه که باشد، شما را خواهم داد. سهم‌تان را از هستی طلب کنید، زیرا خدا بسیار بخشنده است.» و هر که آمد، چیزی خواست. یکی بالی برای پریدن و دیگری پایی برای دویدن. یکی جثه‌ای بزرگ خواست و آن یکی چشمانی تیز. یکی دریا را انتخاب کرد و یکی آسمان را.

در این میان کرمی کوچک جلو آمد و به خدا گفت: «من چیز زیادی از این هستی نمی‌خواهم. نه چشمانی تیز و نه جثه‌ای بزرگ، نه بالی و نه پایی، نه آسمان و نه دریا، تنها کمی از خودت، تنها کمی از خودت به من بده.»

و خدا کمی نور به او داد. نام او کرم شب تاب شد.

خدا گفت: «آن که نوری با خود دارد، بزرگ است. حتی اگر به قدر ذره‌ای باشد. تو حالا همان خورشیدی که گاهی زیر برگی کوچک پنهان می‌شوی.»

و رو به دیگران گفت: «کاش می‌دانستید که این کرم کوچک، بهترین را خواست، زیرا که از خدا جز خدا نباید خواست.»

هزاران سال است که او می‌تابد. روی دامن هستی می‌تابد. وقتی ستاره‌ای نیست. چراغ کرم شب‌تاب روشن است و کسی نمی‌داند که این همان چراغی است که روزی خدا آن را به کرمی کوچک بخشیده است.
عرفان نظر آهاری

[alOne but Happy]

هی فلانی می دانی ؟ می گویند رسم زندگی چنین است...
می آیند.... می مانند.... عادت می دهند.... ومی روند.
وتو در خود می مانی و تو تنها می مانی
راستی نگفتی رسم تونیز چنین است؟.... مثل همه فلانی ها....؟

[ساحل]

كوير

یه درخت خشک و بی بر میون کویر داغ



توی تهمونـــدهی ذهنش نقش پر رنگ یه باغ



شاخه ی سبز خیالش سر به آسمون کشید



برو دوشش همه پر شـــــد ز اقاقی ســـــــــفید



زیر سایه خیالی کم کمک چشماشو بست



اون دوتا کفتر شاهی روی شاخه هاش نشست



اولی گفت اگه بارون باز بباره تو کویر



دیگه اما سر رسیده عمر این درخت پـــــــیر



دومی گفت یادمه که قدیما کویر نـــبود



جــــنگلو پرنــــــده بودو گذر زلال نـــــــور



گفتنو از جا پریدن با یه دنیا خــاطره



اون درخت اما هنوز تو کویـــــــــر بــــاوره

[Saeidg]

بهترین لحظات زندگی از نگاه چارلی چاپلین
عاشق شدن
آنقدر بخندی که دلت درد بگیره
بعد از اینکه از مسافرت برگشتی ببینی
هزار تا نامه داری
برای مسافرت به یک جای خوشگل بری
به آهنگ مورد علاقت از رادیو گوش بدی
به رختخواب بری و به صدای بارش بارون گوش بدی
از حموم که اومدی بیرون ببینی حو له ات گرمه !
آخرین امتحانت رو پاس کنی
کسی که معمولا زیاد نمی بینیش ولی دلت
می خواد ببینیش بهت تلفن کنه
توی شلواری که تو سال گذشته ازش استفاده
نمی کردی پول پیدا کنی
برای خودت تو آینه شکلک در بیاری و
بهش بخندی !!!
تلفن نیمه شب داشته باشی که ساعتها هم
طول بکشه
بدون دلیل بخندی
بطور تصادفی بشنوی که یک نفر داره
از شما تعریف می کنه
از خواب پاشی و ببینی که چند ساعت دیگه
هم می تونی بخوابی !
آهنگی رو گوش کنی که شخص خاصی رو به یاد شما
می یاره
عضو یک تیم باشی
از بالای تپه به غروب خورشید نگاه کنی
دوستای جدید پیدا کنی!
وقتی "اونو" میبینی دلت هری
بریزه پایین !
لحظات خوبی رو با دوستانت سپری کنی
کسانی رو که دوستشون داری رو خوشحال ببینی.
یه دوست قدیمی رو دوباره ببینید و
ببینید که فرقی نکرده
عصر که شد کنار ساحل قدم بزنی
یکی رو داشته باشی که بدونید دوستت داره
یادت بیاد که دوستای احمقت چه کارهای
احمقانه ای کردند و بخندی
و بخندی و..... باز هم بخندی
اینها بهترین لحظه‌های زندگی هستند
قدرشون روبدونیم
زندگی یک
مشکل نیست که باید حلش کرد بلکه یک
هدیه است که باید ازش لذت برد
وقتی
زندگی 100 دلیل برای گریه کردن به تو نشان میده
تو 1000 دلیل برای خندیدن

[می توانم]

عمر ويران

...

بيرون از اين حصار غم آلود

جاري است زندگاني ؛ جاري است

دردا كه شوق با تو غريبه است

دردا كه شور از تو فراريست.

برخيز؛

در مرهم نسيم بياويز!هر چند زخم ها تو كاري است!

...

فريدون مشيري

[Alireza 68]

سلام




نیمی فرشته نیمی خر

در حدیث آمد که خلاق مجید ........... خلق عالم را سه گونه آفرید

یک گروه را جمله عقل و علم و جود ............. آن فرشته است و نداند جز سجود




نیست اندر عنصرش حرص و هوی ........... نور مطلق زنده از عشق خدا




یک گروه دیگر از دانش تهی ........... همچو حیوان از علف در فربهی




او نبیند جز که اصطبل و علف ............ از شقاوت غافل است و از شرف




و آن سوم هست آدمیزاد و بشر ........... از فرشته نیمی و نیمش ز خر




نیم خر خود مایل سفلی بود ............... نیم دیگر مایل علوی شود




تا کدامین غالب آید در نبرد ............ زین دوگانه تا کدامین برد نرد

(مولوی)

..............

یا علی

[homaraha]

خدا را دیده ای آیا؟

تو آیا دیده ای وقتی شبی تاریک

میان بودن و نابودن امید فردائی

هراسی می رباید خواب از چشمت

کسی ، خورشید و صبح و نور را

در باور روح تو می خواند

و هنگامی که ترسی گنگ می گوید؛ رها گردیده ، تنهایی

و شب تاریکی اش را، بر نگاه خسته می مالد

طلوع روشن نوری به پلکت ، آیه های صبح می خواند

کلام گرم محبوبی

کمی نزدیک تر از یک رگ گردن،

به گوشت با نوای عشق می گوید:

غریب این زمین خاکی ام ، تنها نمی مانی

[alOne but Happy]

خداوند عشق است

عشقی که بعد از نفوذ به درون ما

نرم می کند ناب می کند تازه می کند بازسازی می کند

و درون آدمی را دگرگون می کند

نیروی اراده انسان را دگرگون نمی کند

زمان انسان را دگرگون نمی کند

عشق دگرگون می کند

زیرا عشق خداوند است

و خداوند عشق

[alOne but Happy]

زندگییییییییییییییی چیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

زندگی برفیست در حال آب شدن.

زندگی کتابیست اونو مطالعه کن.

زندگی زیباست اونو عبادت کن.

زندگی خواب و رویاست اونو درک کن.

زندگی رنج و اندوهست اونو بسته کن.

زندگی عشقست از اون لذت ببر.

زندگی یک سفره اونو به انجام برسان.

زندگی نعمته احساسش کن.

زندگی درده تحملش کن.

زندگی تحفه است بپذیرش.

زندگی داستانه به خاطر بسپارش.

زندگی گله بو نموده و ازطراوتش استفاده کن .

زندگی اعتماد و باوره پس باور کن.

زندگی راز دل مادره پس از دلش استفاده کن.

زندگی دستهای پینه بسته پدره پس قدرش رو بدون.

زندگی عشق برادر و خواهره پس بفهم و حسش کن.

:haha::haha::haha::haha::haha::haha::haha:

[Saeidg]

.::شهید بهشتی::.


پاداشي براي خوب بودن ,
جز خوب ماندن , نمي خواهم
اگر اشتباه کردم و لغزيدم
از راهي که با تو مي روم ، دستم را بگير و جهنم را وعده ام نده
آفريده توام , نه غريبه و تو خود خوب از درون من آگاهي ...
نور را با ظلمت کاري نيست
که هرچقدر به ظلمت فرو روم باز روشنم از نورت
بهشت را نمي خواهم به خاطر خوب بودنم
که اين تحقير بنده بودن من است
خوب بودنم تنها دليل بودن من است ,
دليل بودنم را پاداشم نده اي دليل بودنم!

[alOne but Happy]

الهی یکتایی - بی همتایی - قیوم و توانایی - بر همه چیز دانایی

در همه حال بینایی - از همه عیب مصفایی - از داشتن شریک مبرایی
اصل هر دارویی - جان داروی دلهایی - شهنشاه فرمانروایی
معزز به تاج کبریایی - بالای تخت عرش معلایی - نه نیازمند مکانی
نه آرزو مند زمانی - نه کس به تو ماند - نه تو به کس مانی
پیداست که در میان جانی - و جان جانانی

[ساحل]

دردواره ها

دردهای من
جامه نیستند
تا ز تن در آورم
چامه و چکامه نیستند
تا به رشته ی سخن درآورم
نعره نیستند
تا ز نای جان بر آورم
دردهای من نگفتنی
دردهای من نهفتنی است
دردهای من
گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست
درد مردم زمانه است
مردمی که چین پوستینشان
مردمی که رنگ روی آستینشان
مردمی که نامهایشان

جلد کهنه ی شناسنامه هایشان
درد می کند

من ولی تمام استخوان بودنم
لحظه های ساده ی سرودنم
درد می کند

انحنای روح من
شانه های خسته ی غرور من
تکیه گاه بی پناهی دلم شکسته است
کتف گریه های بی بهانه ام
بازوان حس شاعرانه ام
زخم خورده است
دردهای پوستی کجا؟
درد دوستی کجا؟
این سماجت عجیب
پافشاری شگفت دردهاست
دردهای آشنا
دردهای بومی غریب
دردهای خانگی
دردهای کهنه ی لجوج
اولین قلم
حرف حرف درد را
در دلم نوشته است
دست سرنوشت
خون درد را
با گلم سرشته است
پس چگونه سرنوشت ناگزیر خویش را رها کنم؟
درد
رنگ و بوی غنچه ی دل است
پس چگونه من
رنگ و بوی غنچه را ز برگهای تو به توی آن جدا کنم؟
دفتر مرا
دست درد می زند ورق
شعر تازه ی مرا
درد گفته است
درد هم شنفته است
پس در این میانه من
از چه حرف می زنم؟
درد، حرف نیست

درد، نام دیگر من است
من چگونه خویش را صدا کنم؟
(زنده ياد قيصر امين پور)

[ساحل]

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن
ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن
چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود کلبه ی میران من
تا بهار زندگی آمد بیا آرام جان
تا نسیم از سوی گل با من بیا دامن کشان
چون سپندم بر سر آتش نشان بنشین دمی
چون سرشکم در کنار بنشین ، نشان سوز نهان
بازا ببین در حیرتم بشکن سکوت خلوتم
چون لاله ی تنها ببین بر چهره داغ حسرتم
ای روی تو آئینه ام عشقت غم دیرینه ام
بازا چو گل در این بهار ، سر را بنه بر سینه ام

[alOne but Happy]

یک آهنگ می تواند لحظه ای جدید را بسازد
یک گل میتواند بهار را بیاورد یک درخت می تواند آغاز یک جنگل باشد یک پرنده می تواند نوید بخش بهار باشد یک لبخند میتواند سرآغاز یک دوستی باشد
یک دست دادن روح انسان را بزرگ میکند یک ستاره میتواند کشتی را در دریا راهنمایی کند یک سخن می تواند چارچوب هدف را مشخص کند یک رای میتواند سرنوشت یک ملت را عوض کنند یک پرتو کوچک آفتاب میتواند اتاقی را روشن کند یک شمع میتواند تاریکی را از میان ببرد یک خنده میتواند افسردگی را محو کند یک امید روحیه را بالا می برد یک دست دادن نگرانی شما را مشخص میکند یک سخن میتواند دانش شما را افزایش دهد یک قلب میتواند حقیقت را تشخیص دهد یک زندگی میتواند متفاوت باشد شما می بینید پس تصمیم با شماست

[ساحل]

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست


که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست

که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست



شمع اگر زان لب خندان به زبان لافی زد

پیش عشاق تو شب‌ها به غرامت برخاست



در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو

به هواداری آن عارض و قامت برخاست



مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت

به تماشای تو آشوب قیامت برخاست



پیش رفتار تو پا برنگرفت از خجلت

سرو سرکش که به ناز از قد و قامت برخاست



حافظ این خرقه بینداز مگر جان ببری

کاتش از خرقه سالوس و کرامت برخاست