1400 مهر 19، 23:06
توذهنم مقایسه کردم که من کاربر ساده شاید چندین هفته تو تاپیکای مختلف فعال باشم اما خیالم راحته که مسئولیت مداومی ندارم، و زیاد منصفانه نیست که بگم چرا یکم قوانین به طرز فکر من نزدیکتر نیست؟ خب هر مجموعه احتیاج به مدیریت داره برای اینکه بالاخره یک یا چند نفر تصمیم گیرنده نهایی باشند و ممکنه یه مقدار سلیقه ی شخصی درش دخیل بشه اما به نظرم اومد که درست نیست من فقط اختیارات مدیران رو ببینم، و چشممو روی مسئولیت هاشون ببندم. پس از ناراحتیم کم شد.
بعد بیشتر فکر کردم که خب هدف اصلیم از اینجا بودن چیه؟ هدف اصلیم پاکی خودم و بقیست و صدالبته کنارش کلی هدف و وسیله دیگه هم میتونه باشه مثل همدلی، مثل ایجاد عادات مثبت و.... خب یه حساب کتابی کردم دیدم کفه ی ترازو به نفع مزایای کانون سنگینی میکنه. بعد باز روزای بیشتری گذشت فکر کردم که شاید من مثلا تحت تاثیر این نوع صحبتی که بابتش تذکر دادن بهم، با اشخاص در پروفایل و تاپیک ها قرار نگیرم، اما اگر یک درصد فقط یک درصد در دل فرد مقابل یه مشکل جدید هرچند ضعیف هرچند نصفه و نیمه ایجاد کرده باشم به هدف اصلی اون آدم از اینجا بودن ینی پاکیش ممکنه ضرر بزنم و بدتر اینکه ممکنه حتی متوجهشم نشم (چون من این مشکلو نداشتم و واسم ملموس نیست اما ذهن و روح ادما پیچیدست). حالا مدیرای کانون یه جورایی حس مسئولیت در قبال تک تک بچه ها میکنند و خودشونم توضیحاتی دادند درمورد مشکلاتی که قبلا به وجود اومده و نمیشه گفت صرفا نظرات شخصیشون در قوانین لحاظ شده. البته هم چنان میگم شاید یه جاهایی با افکار من در تقابل باشه اما هدف اصلی ما درکنار کلی هدف فرعی میتونه با همین قوانین فعلی هم به نظرم تامین بشه و نظر شخصیم اینه که این اختیارات مدیران رو در مقابل مسئولیت ها و زحمات بی اندازشون میتونم بپذیرم. خلاصه اینکه من ناراحتیم برطرف شد و حتی به نظرم اومد که از اول دلیلی برای ناراحتی نبود فقط به زمان و فکرکردن درمورد موضوع نیاز داشتم و اینکه یکم حال روحیم بهتر بشه.
خب حالا از یه زاویه دیگه میگم من ممکنه به عنوان رزا و به عنوان کاربر معمولی تو تاپیکای مختلف حضور پیدا کنم و سعی کنم به بقیه کمک کنم، اما صدالبته هم کمک هام تو دید عموم دوستانه (در حالیکه فکر میکنم زحمات بضی دوستان بخش زیادیش در دید همه ما نیست)، هم اینکه کمک به دیگران مستقیما باعث میشه خودم بتونم به پاکی برسم (درصورتیکه ممکنه بضی مدیران به یک ثبات در پاکی خودشون رسیده باشند اما هم چنان برای پاکی دیگران تلاش کنند).
دوستان واقعا کانون جای فوق العاده ای برای ترکه خیلی حیفه کدورت بینمون به وجود بیاد. تک تک کاربرا دوست داشتنین. وقتی یک نفر بن میشه یا میره یه تیکه از وجود ما رو میبره. چون لحظات خوبی با هم داشتیم. من از کاربرا خواهش میکنم به این موضوعاتی که گفتم فکر کنند. هر چند تماما نظر شخصی من بودند و همه ی اعضا قابل احترامند و همه از من بهتر و عاقلترند و ابدا قصد آزردن کسی رو نداشتم امیدوارم تک تک افراد رو مجدد ببینم و باهاشون صحبت کنم و از حضورشون مثل قبل لذت ببرم.
اما برای مدیران گرامی از زحماتشون متشکرم. به نظرم اگر نظر اکثریت با این هست که یک سری ارتباطات وجود داشته باشه (منظورن ارتباطات خارج از کانون نیست، گفتگوی یه مقدار راحتتر اعضاست) این مسئله رو لحاظ کنند، چون من حس میکنم منظور دوستان این هست که هرکس خودش حق انتخاب و تعقل داره اگر مشکلی واسش پیش بیاد به انتخاب خودشه و به خودش مربوطه)
پ.ن برای کاربران درمورد صحبتی که برای مدیران نوشتم: من تصور میکنم طرز تفکر مدیران این هست که به واسطه ی مدیریت کانون نباید به راحتی بگند هرکس اگر طی روابط صمیمانه تر آسیبی دید انتخاب خودشه و ما بی تقصیریم، و خودشون رو به نحوی مقصر میدونند و حس عذاب وجدان دارند. مخصوصا در مورد کاربران عزیز نوجوان کانون و حس من اینه که به هرصورت نیت خوبی دارند و البته هم زمان درک میکنم که طرز تفکر برخی از کاربران ممکنه این باشه که نه اگه مشکلی یش اومد مقصر خود افرادند که این هم نوعی طرز فکره و بازهم میشه تفاوت نگرش افراد.
صحبت دومم با مدیرا اینه که پیام ارسالی برای ایمیل بچه ها ترجیحا یک پیام رسمی و خشک و دستوری نباشه این واقعا تو روحیه افراد موثره مخصوصا افرادی مثل ما که واقعا حساس تریم.
پ.ن برای کاربران: مدیران هم شبیه ما هستند برخی از اونا هم چنان برای پاکی طولانی مدت در حال مبارزه اند، اونها هم عین ما روحیه ی حساس و شکننده ای دارند. هممون ویژگی های روحی مشترکی داریم!
سخن پایانی برای مدیران و کاربران:
تو رو خدا از هم دلگیر نشید، اجازه ندید کدوت و کینه تو دل هاتون نسبت به هم بیاد. مطمئن باشید که بخشی از افکارتون ناشی از حساسیت هاست و ممکنه مخاطب افراد در صحبت هاشون شما نبوده باشید. یاد روزای خوب و کنار هم بودن هاتون بیفتید. به هدف مشترکمون فکر کنید. به روزی که کانون رو پیدا کردید فکر کنید. به این فکر کنید که چند نفر دیگه ممکنه تو سال های آینده بتونند از کانون استفاده کنند درحالیکه که ما ممکنه تو کانون یا حتی تو این دنیا نباشیم! تصمیمات ما به ظاهر کوچیکند اما اثراتشون میتونه زیاد باشه. تمااام مطالبی که نوشتم مخاطبشون جمع بوده و نه شخص خاصی و صرفا نظرات شخصی من بودند. عذرخواهیمیکنم بابت طولانی شدنش. به امید پایداری کانون و البته دوستی و عشق قلبی همه ی اعضا دیگه اینقدر راحت از رفتن و نبودن حرف نزنید حتی سپاس ساده ی تک تک ما پای پستا تو این عالم و تو ادامه ی کلییی حس خوب موثره.
ز کوی میکده برگشته ام ز راه خطا/ مرا دگر ز کرم با ره صواب انداز
#حافظ❤
#حافظ❤