1394 خرداد 29، 21:43
ویرایش شده
◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆
◆◇ ... آثار و پیامد های بخل ... - ◇◆
◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆
«بخیل» ، همیشه زحمت می کشد و ثمره کارش را وارثانش می برند، در دنیا برخود سخت می گیرد و در آخرت نیز گرفتاریش به خاطر اندوختن اموال فراوان، زیاداست.
حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
«البخیل خازن لورثته، بخیل خزانه دار ورثه خویش است (وارثانی که گاه یک درهم از اموال او را برایش انفاق نمی کنند)
«بخیل» زندگی فقیرانه ای دارد، زیرا، هنگامی که «بخل» انسان شدت می یابد، نسبت به خویشتن هم بخیل می شود و آسایش زندگی اش از بین می رود، زیرا، همیشه درفکر حفظ اموال خویش و افزودن آن است.
گاهی نیز گرفتار حالات روانی زشت وسوء ظن های شدید نسبت به اطرافیان خود می شود، مثلا، می پندارد که مردم چشم طمع در اموال او دوخته اند و با حسادت و عداوت به او می نگرند.
احادیث اسلامی اشارات زیبایی به این مساله دارد، از جمله در حدیثی، امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرماید:
«عجبت لشقی البخیل یتعجل الفقر الذی منه هرب و یفوته الغنی الذی ایاه طلب فیعیش فی الدنیا عیش الفقراء و یحاسب فی الآخرة حساب الاغنیاء،
از بخیل بدبخت در شگفتم! به سرعت، سوی فقر پیش می رود که از آن می گریزد و غنا وبی نیازی را که می طلبد، از دست می دهد، در دنیا فقیرانه زندگی می کند و در آخرت باید حساب اغنیاء را بپردازد.
در حدیث دیگری از رسول خدا صلی الله علیه و اله نقل شده است:
«اقل الناس راحة البخیل، آرامش و آسایش بخیل از تمام مردم کمتر است» .
❖.:::..:::.❖.:::..:::.❖.:::..:::.❖
«بخیل» ، همیشه زحمت می کشد و ثمره کارش را وارثانش می برند، در دنیا برخود سخت می گیرد و در آخرت نیز گرفتاریش به خاطر اندوختن اموال فراوان، زیاداست.
حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
«البخیل خازن لورثته، بخیل خزانه دار ورثه خویش است (وارثانی که گاه یک درهم از اموال او را برایش انفاق نمی کنند)
«بخیل» زندگی فقیرانه ای دارد، زیرا، هنگامی که «بخل» انسان شدت می یابد، نسبت به خویشتن هم بخیل می شود و آسایش زندگی اش از بین می رود، زیرا، همیشه درفکر حفظ اموال خویش و افزودن آن است.
گاهی نیز گرفتار حالات روانی زشت وسوء ظن های شدید نسبت به اطرافیان خود می شود، مثلا، می پندارد که مردم چشم طمع در اموال او دوخته اند و با حسادت و عداوت به او می نگرند.
احادیث اسلامی اشارات زیبایی به این مساله دارد، از جمله در حدیثی، امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرماید:
«عجبت لشقی البخیل یتعجل الفقر الذی منه هرب و یفوته الغنی الذی ایاه طلب فیعیش فی الدنیا عیش الفقراء و یحاسب فی الآخرة حساب الاغنیاء،
از بخیل بدبخت در شگفتم! به سرعت، سوی فقر پیش می رود که از آن می گریزد و غنا وبی نیازی را که می طلبد، از دست می دهد، در دنیا فقیرانه زندگی می کند و در آخرت باید حساب اغنیاء را بپردازد.
در حدیث دیگری از رسول خدا صلی الله علیه و اله نقل شده است:
«اقل الناس راحة البخیل، آرامش و آسایش بخیل از تمام مردم کمتر است» .