1400 آذر 5، 13:15
(1400 آذر 5، 12:41)سفیر بهشت نوشته است:(1400 آذر 5، 12:39)پشتکار نوشته است: شاید هوای نفس سواره
دقت کردی؟
چقد هواست به هوی های نفسه؟
چقد باهاشون می جنگی؟
نمیدونم...
فقط میدونم من اون آدم قبلی نیستم...
ما همه این فراز و نشیب ها رو تجربه کردیم.
مجاهده با نفس درستش می کنه.
آدم قبلی هنوز هست.فقط مخفی شده.
آتشیه که زیر خاکستر هوی نفس,خشم و ناراحتی پنهان شده.
گوهریه که در لجنزار افتاده.گوهر همون گوهره فقط آلودگی دورش رو گرفته.
آلودگی هات رو پاک کن.اون وقت ببین چطوری دوباره آشکار میشی.
...............
یکم با هوی نفس بجنگ.کم کم نفس و هواش رو دوباره میشناسی.در کنارش دوباره خودت رو میشناسی.
دوباره هوشیاریت رو بدست میاری.فقط یکم تلاش.فروخوردن خشم و ناراحتی.
...............
هر وقت خدا تغییر کردو دیگه خدا نبود.ما هم همون آدم قبلی نیستیم.
ما فقط آلوده میشیم و حقیقتمون پنهان میشه از دیدمون.
می دونی که راست می گم.
اسارت نفس،اراده را قوی می کند
فهمیدم هنگامی که فقط نصف نون می خورم ارادم قوی تره تا موقعی که هر چی دلم بخواد می خورم
برای نا امید شدن دلیلی وجود ندارد