کانون

یکی از موضوعاتی که در قرآن بدان اشاره شده، انتخاب دوست و ویژگی های آن است. شاید طرح موضوع دوست یابی در قرآن توجه به نیاز انسان ها باشد. انسان در تمام ادوار زندگی،‌ از ایام کودکی و جوانی تا دوران کهولت،‌همواره نیازمند رفاقت و دوستی است.

سقراط می گوید: هر کس آرزو و آرمانی دارد ... یکی پولی می خواهد ... ولی من ترجیح می دهم به جای این همه چیز، یک دوست خوب داشته باشیم.

طی این مرحله بی همرهی خضر مکن.................ظلمات است بترس از خطر تنهایی


در روایات نیز به اهمیت نقش دوست، معیارهای دوست پرداخته شده است.
امام علی(ع) فرمود:‌«غریب کسی است که او را دوست نباشد».



یکی از ویژگیهای دوست از منظر قرآن راستگو بودن است:
«ای مؤمنان تقوا پیشه سازید و با صادقان همراه باشید».

در روایات نیز سفارش شده است از دوستی و معاشرت با دروغگویان پرهیز شود.

«از دوستی با دروغگو خوددداری کن، چون او همانند سراب است؛ دور را برای تو نزدیک و نزدیک را برای تو دور جلوه می دهد».
مکن دوستی با دروغ آزمایی...................همان نیز با مرد ناپاک رای (فردوسی)

از نظر قرآن یکی از ویژگی های بهترین دوستان،‌صالح بودن است.

«آنان که خدا و رسول را فرمان نبرند، با پیامبران و صدیقان وش هیدان و صالحان خواهند بود، و اینان چه خوب رفیقانی هستند».


معاشرت با افراد غیر صالح موجب شد که فرزند نوح از اهل نوح به حساب نیاید: «یا نوح إنّه لیس من أهلک إنّه عمل غیر صالح...؛ ای نوح! فرزندت از اهل تو نیست! او عمل غیر صالحی است».

پسر نوح با بدان بنشست.......................خاندان نبوّتش گم شد


در قرآن از زبان کسی که دوست غیر صالح و بد بر او تأثیر گذاشته آمده است: «ای وای بر من! کاش فلان(شخص گمراه) را دوست انتخاب نکرده بودم»


از آیات فوق استفاده می شود که یک دوست باید ویژگی هایی مانند راست گویی و صالح بودن داشته باشد. البته صالح بودن مصادیق متعددی مانند تقوا، وفای به عهد و امانت داری دار

---

"دوست خوب"

عبارت قشنگیه

ولی برام در حد فقط یه عبارت مونده

هیچ وقت برای من معنا نشده

شاید برای کسی معنا شده باشه خوشحال میشم اگه به منم بگه

سلام

یه "دوست خوب" هیچ وقت ازت انتظاری نداره و همیشه ازت می خواد تا روی کمکش حساب کنی.

یه "دوست خوب" نمیخواد که در مورد مشکلاتش باهاش حرف بزنی بلکه میخواد مشکلاتت رو حل کنه.

یه "دوست خوب" کسیه که هر از گاهی بدون اینکه احتیاجی به کمکت داشته باشه، ازت یاد کنه ... بهت زنگ بزنه و بدون هیچ قصد دیگه ای حالت رو بپرسه.

یه "دوست خوب" وقتی که گرفتاری و به کمک نیاز داری ، خودش رو نشون میده.

متاسفانه من دوست به ظاهر "خوب" زیاد دارم که مواقع ضروری و وقتایی که بهشون احتیاج داشتم اون روی واقعیشون رو کاملا بهم نشون دادن.

"دوست خوب" کم پیدا میشه .... ولی اگرم پیدا شد باید قدرشو واقعا بدونیم و سعی کنیم دوستی مون دوطرفه باشه یعنی ما هم واسش یه "دوست خوب" باشیم.

سلام
من دوست خوب زیاد دارم خداییش

دوست خوب کسیه که آیندت واسش مهم باشه وحاضرباشه از خودش بگذره و
بدعنقیاتو تحمل کنه ولی مسیرتو اشتباه نری
دوست خوب وقت سختیا فقط تماشاچی نیست وسعی میکنه به آدم کمک کنه
خداوکیلی دوستای من هیچوقت موقع سختی تنهام نذاشتن وخیلی برام باارزشن

به نظرم دوست خوب کسیه که تو رو یاد خدا بندازه.
خیلی شعار بود؟
منظورم اینه که وقتی باهاشی گناه نمیکنی. به گناه فکر نمیکنی. به چیزا و کارای خوب فکر میکنی.
اگه یه دوست داری که باهاش که هستی پایه گناه جور میشه، یا وقتی با اونی به جایی نمیرسی... باید رابطه ات رو اصلاح کنی باهاش
اگه نتونستی باید قطع کنی.
دوست خوب کسیه که باعث کارای خیر میشه برات. بریم اعتکاف؟ بریم مشهد؟ این مدلی مثلا...

سلام

دوست خوبه کسیه که بفکرت باشه ، دلسوزت باشه ، هدفش از دوستی باهات فقط دوستی باشه ، همون چیزی که رایتوس گفت تورو یاد خدا بندازه( البته یادمون

نره که ادمه نه فرشته پس زیاد توقع نداشته باشیم ) و هزارتا خصوصیت دیگه که خودتون بهت از من می دونین

حقیقتش اینا بیشتر رو کاغذه

یعنی این روزا پیدا کردن همچین دوستایی خیلی سخته ولی ممکنه!!!

من خداروشکر دوستای خیلی خوبی داشتم که خیلیاشون بیشتر این خصوصیتارو داشتن

ولی با همه اینا بازم نمی شه به هرکسی اعتماد کرد تو این سیاهی

کاش همه یه رنگ باشن

در پناه خدا

دلا یاران سه قسمند گربدانی:زبانی اند و نانی اند و جانی، به نانی نان بده از در برانش،محبت کن به یاران زبانی،و لیکن یار جانی را نگه دار، بده جان در رهش تا می توانی.

دوسته خوب كه زياده ولي دوسته واقعي دوستيه كه منافعه دوستشو به منافعه خودش ترجيح بده.دوسته واقعي خيلي كمه.
پس اگه همچين دوستي داريد قدرشو بدونيد.

---

این کتاب از آن روزی که به حیله دشمن و به جهل دوست لایش را بستند، لایه اش مصرف پیدا کرد و وقتی متنش متروک شد، جلدش رواج یافت و از آن هنگام که این کتاب را ــ که خواندنی نام دارد ــ دیگر نخواندند و برای تقدیس و تبرک و اسباب کشی بکار رفت، از وقتی که دیگر درمان دردهای فکری و روحی و اجتماعی را از او نخواستند، وسیله شفای امراض جسمی چون درد کمر و باد شانه و ... شد و چون در بیداری رهایش کردند، بالای سر در خواب گذاشتند وبالاخره، اینکه می بینی؛ اکنون در خدمت اموات قرارش داده اند و نثار روح ارواح گذشتگانش و ندایش از قبرستان های ما به گوش می رسد، از آن است که ای برادر و خواهر روشنفکر من! نمی دانی که چه کوشش ها 
کردند تا آن را از میان زنده ها دور کنند و ندایش را، هم در صحنه های جهاد خاموش کنند و هم در حوزه های اقتصاد ! 
گفتند قرآن را از ریشه "قَرَءَ " مگیرید، از "قَرَنَ" بگیرید و نتیجه اش این که کتاب خواندن نیست، کتاب همراه داشتن است و بخود چسباندن است. 

گفتند : اسراری که فقط در نقطه زیر "ب" در بسم الله نهفته است اگر کسی بخواهد تفسیر کند یک عمر کفاف نمی دهد! 
گفتند: قرآن هفتاد بند دارد و  هر بطن آن باز هفتاد بطن . همینطور این درست است اما این را طوری معنا کردند که یعنی نبایدنزدیکش رفت، یعنی هرکس قرآن را گشود و در آن اندیشید و از آن چیزی فهمید، محکوم شود و هرچه از آن فهمیده مطرود و مشکوک اعلام شود 
گفتند هرکس قرآن را با عقل خویش تفسیر کند باید در نشیمنگاه آتشینش فرودآید، در حالیکه سخن پیغمبر است " من فسر القرآن برأیة فلیتبوء مقعده من النار" است.می بینیم چطور هوشیارانه ،رأی را عقل معنی کردند و و مردم را از خواندن و فهمیدن و عمل کردن به قرآن ترساندند و بعد خودشان در حالیکه  " تفسیر به عقل" را تحریم کردند، بر خلاف همین حدیث، قرآن را سراسر "رأی خود" تحریف و توجیه و تأویل کردند... 

حتی بعضی حرف های بدتری گفتند: اصلا قرآن حقیقی دست امام زمان است و هروقت ظهور کند با خود خواهد آورد و قرآن فعلی، قرآن اصلی نیست! تحریف شده است، بعضی آیات را از آن برداشته اند و ... 
دوست روشنفکر من! همین ها نشانه ی آن است که دشمن از قرآن می ترسد و همین ترس دشمن کافی نیست که تو را به نقش قرآن در حیات و نجات و بیداری و خلاقیت این کتاب مطمئن سازد؟ 

قرآن ! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته ام که هر وقت در کوچه مان آوازت بلند می شود همه از هم می پرسند " چه کس مرده است؟ " 
چه غفلت بزرگی که می پنداریم خدا ترا برای مردگان ما نازل کرده است . قرآن ! من شرمنده توام اگر ترا از یک نسخه عملی به یک افسانه موزه نشین مبدل کرده ام . 
یکی ذوق می کند که ترا بر روی برنج نوشته،‌ یکی ذوق میکند که ترا فرش کرده ،‌یکی ذوق می کند که ترابا طلا نوشته ، ‌یکی به خود می بالد که ترا در کوچک ترین قطع ممکن منتشر کرده و …  آیا واقعا خدا ترا فرستاده تا موزه سازی کنیم ؟ 
قرآن! من شرمنده توام اگر حتی آنان که تو را می خوانند و ترا می شنوند ،‌ آن چنان به پایت می نشینند که خلایق به پای موسیقی های روزمره می نشینند .. اگر چند آیه از تو را به یک نفس بخوانند مستمعین فریاد می زنند ” احسنت …! ” گویی مسابقه نفس است … 
قرآن !‌ من شرمنده توام اگر به یک فستیوال مبدل شده ای حفظ کردن تو با شماره صفحه ، 
خواندن تو آز آخر به اول ،‌یک معرفت است یا یک رکورد گیری؟ ای کاش آنان که ترا حفظ کرده اند ، ‌حفظ کنی ، تا این چنین ترا اسباب مسابقات هوش نکنند . 
خوشا به حال هر کسی که دلش رحلی است برای تو . 
آنان که وقتی ترا می خوانند چنان حظ می کنند ،‌ گویی که قرآن همین الان به ایشان نازل شده است. آنچه ما با قرآن کرده ایم تنها بخشی از اسلام است که به صلیب جهالت کشیدیم

سلام
راستش در وهله اول اینکه بفهمی کسی خوبه یا بد خیلی سخته..منم مثل همه آدمای دیگه همه دوستایی ک داشتم اتفاقی باهاشون آشناشدم و سر مسائلی که بینمون مشترک بوده باهاشون دوست شدم ولی خب اگر متوجه بشم دوستی که باهاش آشنا شدم زیاد آدم درستی نیس یه جورایی ازش فاصله میگیرم و تعارفی کنارمیام باهاش...
اما امان...امان ازوقتی که یکی از بهترین دوستام که همیشه خوب بوده دست به کار اشتباهی بزنه! انقدر ناراحتو عصبانی میشم و غصه میخورم که نگو و نپرس..بعدشم شرو میکنم به غر زدن به جون اون دوستم که به خیال خودم از کارش پشیمون کنم ولی بار ها پیش اومده که فهمیدم نه تنها عصبانی شدنای من گاهی بی دلیل و بی فایده بوده بلکه نتیجه معکوشم داده..یابعدا خودم دچار اشتباهی شبیه اون شدم و فهمیدم که کاربدی میکردم اگه سر دوستام غر میزدم...

(1391 شهريور 6، 21:17)Del tange baron نوشته است: [ -> ]
حقیقتش اینا بیشتر رو کاغذه
یعنی این روزا پیدا کردن همچین دوستایی خیلی سخته ولی ممکنه!!!

موافقم...اینا رو کاغذه

پس چطور میتونیم تو زندگی واقعی مون خوب رو از بد تشخیص بدیم؟

چطور به کسی اعتماد کنیم؟ من خودم به شخصه با افراد جدیدی که آشنا میشم گرم میگیرم اما خیلی به ندرت صمیمی میشم. مسایل شخصیمو کمتر کسی خبر داره...

نمیگم این روش خوبه یا بد.

میخوام بدونم راه بهتری هم هست برای شناخت آدمها؟

رموز اسما الهی


1) الله صمد

ترجمه : خدا بی نیاز است و ما همه به او محتاجیم.


این اسم فقط یک بار در قرآن آمده است و تعلق آن منحصر به ذات اقدس الهی است.

امام باقر فرموده اند : صمد بزرگی است که بالاتر از وی، امر و نهی کننده ای نباشد.


اگر کسی گرفتار باشد جهت رفع گرفتاری هر روز 134 بار این ذکر را تکرار کند.


2)محیط ( در بر گیرنده)

و االه محیط بالکافرین

ترجمه: خدا بر کافران احاطه دارد.


محیط به کسی اطلاق می شود که بر تمام ممکنات ( یعنی موجودات )احاطه دارد.

اگر کسی طلب علم دارد و توانایی فوق العاده برای پیدا کردن یادگیری میخواهد هر روز ذکر " یا محیط " را بخواند.