سلام رهروانی ها
اصل حالتون چطوره؟
ماه شعبان شروع شده
ماهی که اعیاد خیلی توش هست.
نیمه ی شعبان و ولادت های مختلف
این ایام هم ولادت امام حسین هست.
موذن زاده، مولودی برای امام حسین
(1397 فروردين 29، 0:10)rezaKy نوشته است: به نام خدا
بچه ها اومدم یه سوال بکنم:
توی روزمره تون، چه فاکتورایی رو برای برنامه ریزی در نظر میگیرین؟
اگه چنتا کار با هم دارین، کدومش اولویت داره؟ (معیار اولویت بندیتون چیه؟)
آیا برنامه ای که میریزین میتونین به همش عمل کنین؟ (چند درصد میرسین عمل کنین)
داداشا حتما بهت پیشنهاد می کنم که تاپیک های برنامه ریزی رو سر بزنین. اینجا
و همچین این تاپیک ها که توش سنا خانم و داداش مجتبی خیلی مطالب خوبی جمع کردن.
شما رو از این رو به اون رو می کنه.
در مورد سوال هات داداش.
من خودم آدمی هستم که هیچ وقت از خودم راضی نمی شم.
یعنی همش دوست دارم بیشتر و بیشتر کار کنم و درس بخونم و ...
برنامه باید متعادل باشه. نه سنگین و نه سبک.
این تعادل رو بعد از مدتی دستت میاد. اگر هر شب به برنامه ات فیدبک بدی. اگر نرسیدی کارهات رو انجام بدی، سنگینش کن، اگر نرسیدی که به همه ی برنامه ات عمل کنی، سبکش کن.
یه چیز مهمی که من طبق تجربه بهش رسیدم این هست که ما معمولا برداشت اشتباهی از برنامه ریزی داریم.
مثلا من آرزو دارم که ۱۰ ساعت درس بخونم،
می رم این رو روی کاغذ می نویسم، بعد عزمم رو جزم می کنم که انجامش بدم.
توی عمل یک ساعت هم درس نمی خونم.
این برداشت اشتباهه از برنامه ریزی.
برنامه ریزی از نظر من یعنی ایجاد تعادل بین کارهای مختلف و تعیین اولویت ها.
یعنی این که ورزش و کلاس موسیقی و درس و غذا و استراحت و مسافرت و ...
کدومش اولیت داره و هر کدومش چقدر باید باشه؟ این می شه برنامه ریزی.
مرحله ی بعدی عمل به برنامه است که خودش داستان جدا داره.
نمی دونم چقدر تونستم منظور رو برسونم