1397 آذر 10، 0:04
(1397 آذر 9، 10:50)کاکو ممد نوشته است: سلام به همه
نمیدونم این حرفا رو باید اینجا بزنم یا تو درددل، ولی احتمالا اینجا بهتر باشه
شاید با خودتون بگید این چجوری از وقتی عضو شده بدون هیچ شکستی و حتی مشکلی داره جلو میره و عین خیالش نیس؟
شاید فک کنید بابا داره ادا در میاره که خودشو بالا بکشه اینجا، وگرنه نمیشه همچین کاری کرد.
راستشو بخواید خودمم فکر نمیکردم اینطوری بشه، ولی خوب یه دلیل قانع کننده داره. دلیلی که تقریبا همتون باهاش موافق نیستید و تاییدش نمیکنید.
من چند وقت پیش تو دانشگاه از یه دختری خوشم اومد. از همون راه آشناییمون باهم ارتباط داشتیم و بدم نبود، خوب بود. ولی بعدش که بهش گفتم، قبول نکرد.
از اون موقع تصمیم به ترک گرفتم. انگیزه شده بود برام. این که به خاطر اون بخوام بذارم کنار، واقعا هم برام جواب داده. یه ذره حتی که میخوام منحرف بشم به فکر میفتم و سریع قضیه تموم میشه. شاید به امید اینکه شرایط عوض شه.
ولی همین، کم کم تبدیل شد به این که نه فقط به اون دلیل، بلکه به خاطر خودم و خدام بخوام ترک کنم. دیگه نمازامو خیلی جدی تر میخوندم، سعی میکنم جماعت بخونم وقتی میتونم. نگاهمو خیلی بیشتر و راحت تر کنترل میکنم.
روشم شاید اشتباه بوده، ولی نتیجش داره درست میشه. مثل این میمونه که با فرض اشتباه به حکم درست میرسید، که اگه منطق ریاضی خونده باشید میدونید که ترکیب شرطیش درست میشه!
پی نوشت:
نمیدونم مجاز بودم این حرفا رو بزنم یا نه. دیگه مدیرا ببخشن به بزرگی خودشون.
برای ترک های بلند مدت
یکی از اساسی ترین چیز ها، انگیزه است.
با پیدا کردن انگیزه ی درست برای ترک، شما نصف راه رو رفتی.
مسابقه ی گروهی می تونه انگیزه باشه
اگر مسابقه درست شکل بگیره، اگر گروه به معنای واقعی تشکیل بشه و انسان نسبت به گروهش احساس تعلق کنه.
اما مشکلش اینجاست که بعد از ۴۲ روز تموم می شه مسابقه و باز روز از نو روزی از نو.
ازدواج خیلی خیلی می تونه انگیزه ی قدرتمندی باشه
به صورت تضمینی من بهتون می گم که تا وقتی وجود داشته باشه احتمال شکست خیلی خیلی میاد پایین
اما بازم یه مشکلی وجود داره
اگر ازدواج به مشکل به خوره
یا به هر علتی کنسل بشه و با طرف کات کنی یا هر مشکلی که سر راه این کار قرار بگیره
بازم تضمین می کنم که شکست قطعی خواهد بود.
در چرخش روزگار به این رسیدم که بهترین انگیزه برای ترک خداست
اما این که نتونستیم این رو تجربه کنیم علتش این هست که
ما ایمانمون ضعیفه، اگر قوی بود ترک گناه برامون ساده بود.
شما اگر پدرت توی اتاق باشه، گناه می کنی؟ قطعا نه! هر چقدر هم فشار جنسیت زیاد بشه، بازم حیا می کنی، از عواقبش می ترسی و ...
خدا همه جا هست، همیشه ما رو می بینه
اعمال ما هر هفته به امام زمانمون عرضه می شه، اون می بینه
شما دختر رو می بینی توی دانشگاه، ایمان داری که هست،
به ایشون علاقه پیدا کردی به هر علتی و همین محبت کمک کرده که ترک کنی
بعد چطور من ادعای محبت خدا رو دارم و این محبت کمکی نکرده به من توی ترک؟