باهم میخونیم این حرف های زیبا و ارزشمند رو
حرف هایی که تو این مسیر خیلی کمکمون میکنه
.....
اگه ميخواي خودارضايي رو ترک کني بايد خودت رو ترک کني و سفر از خودت به خدا رو شروع کني.
- بدون شب بيداري و نماز شب و مناجات و در دل عاشقانه با خدا در دل شب نميتوني خودارضايي رو ترک کني.
- بدون مهار افکار و تفکر در خلقت و هدف آفرينش و هدف دنيا نميتوني خودارضايي رو ترک کني.
- بدون ترک شکم پرستي و چشيدن طعم گرسنگي نميتوني خودارضايي رو ترک کني
- بدون پناه بردن به قرآن و تفکر در ترجمه اش نميتوني خودارضايي رو ترک کني.
- بدون مهار زبان و کنترل خشم و عصبانيت نميتوني خودارضايي رو ترک کني. .
- بدون مهار و کنترل نگاه و چشمت نميتوني خودارضايي رو ترک کني.
- بدون شکستن و مهار نفست نميتوني خودارضايي رو ترک کني.
- بدون نماز اول وقت خوندن نميتوني خودارضايي رو ترک کني.
خودارضايي يعني اوج تسلط نفس بر من که انسان و اشرف مخلوقاتم.
يعني اوج خواري و ذلت من در برابر نفسم.
پس تا نفست رو مهار نکني نميتوني خودارضايي رو ترک کني.
در يک کلام بدون خودسازي و تهذيب نفس نميتوني خودارضايي رو ترک کني.
خودراضايي فقط با يکي دو روز يا حتي چندهفته و چندماه خودارضايي نکردن ترک نميشه.
اول بايد نفست رو شکست بدي و کنترلش رو به دستت بگيري.
تا اينکار نکني نميتوني خودارضايي رو ترک کني.
اين راه به يه مبارزه سخت و همه جانبه و دائمي نياز داره.
بايد به اندازه تمام لحظات و روزها و سالهايي که از خودارضايي لذت بردي به نفست طعم سختي رو بچشوني تا بتوني مهارش کني.
اين يعني توبه واقعي. توبه به حرف نيست. به عمل ...
اگر مرد راهي ... بسم الله
(نوشته خانم ستاره سهیل)