۩ مشاعره ۩

[Queen]

مرا چشمی است خون افشان
ز دستِ آن کمان ابرو ؛
جهان بس فتنه خواهد دید
از آن چشم و
از آن ابرو.

حافظ

[یوسف]

وقت اجلم ناله نه از رفتن جانست
از یار جدا میشوم این ناله از انست

نمیدونم از کیه 

[سالِک]

تا بهار است دری از قفس من نگشاید

وقتی این در بگشاید که گلی نیست به گلزار

شهریار

[Queen]

رازی
که برِ غیر نگفتیم و نگوییم،
با دوست بگوییم
که او محرم راز است.

حافظ

[یاقوت]

تلقین و درس اهل نظر، یک اشارت است

گفتم کنایتیّ و، مکرّر نمی کنم

حافظ

[سالِک]

می خواهمت چنان که شب خسته خواب را

می جویمت چنانکه لب تشنه آب را

قیصر امین پور

[یاقوت]

ابر و باران و من و یار ستاده به وداع

من جدا گریه کنان، ابر جدا، یار جدا
امیر_خسرو_دهلوی

[Queen]

اگرچه مست و خرابم،
تو نیز
لطفی کن
نظر بر این دلِ سرگشته ی خراب انداز.

حافظ

[سالِک]

ز افتادگي به مسند عزت رسيده است

يوسف کند چگونه فراموش چاه را

صائب تبريزي

[Queen]

از نامه ی سیاه نترسم؛
که روزِ حَشر
با فیضِ لطفِ او
صد از این نامه طِی کنم.

حافظ

[سالِک]

من عاشق عشق و عشق هم عاشق من

تن عاشق جان آمد و جان عاشق تن

مولانا

[یوسف]

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم ازین جا ببرد

حافظ

[یاقوت]

در دیاری كه در او نیست كسی یار كسی

كاش یارب كه نیفتد به كسی كار كسی
شهریار

[یوسف]

یا چشم نمی بیند یا راه نمیداند 
هر کاو به وجود خود دارد ز تو پروایی

سعدی

[یاقوت]

یک دل حواس جمع مرا تار و مار کرد...!!

زلف شكسته تو به صد دل چه مي كند ؟

صائب تبریزی