§ سوتی های بچه ها § خاطرات خنده دار §

[بارونی....]

آقا ما با این بچه های کلاس نقاشی بساط داریمااااا

ازشون پرسیدم بچه ها ب نظرتون من چند سالمه؟
جواب بچه ها:

2 سال!!!!!!!

195 سال!!!!!!!

13 سال!!!!

50 سال!!!

18 سال!!!

10 سال!!!!

یعنی آی کیو در حدِ.......

پ.ن:بچه های دوم ابتدایی بودن مثلا

==========

یکشون بهم میگه خانوم شما مامان دارین؟
گفتم :بله

میگه:وای خانوم شما که خیلی بزرگین دیگه وقت شوهر کردنتونه!!!!!

نتیجه اخلاقی:هرکی بزرگه نباید مامان داشته باشه و باید شوهر بکنه

=========

یکشیون با یه حالت بغض وحشتناکی اومده سمت من میگه:خانوم فلانی جلوی من دست میکنه تو دماغش......

========

یه کلاس پیش دبستانیم دارم......خیلی بچه هاشو دوست دارم...خیلی بامزه ن....

یکیشون که پسره بهش میگم :

گل بکش......کلنگ میکشه

میگم: پروانه بکش.....کلنگ میکشه

میگم :خودتو بکش...کلنگ میکشه

میگم :باباتو بکش.....کلنگ میشکه

فک کنم در آینده بیل مکانیکیه قابلی بشه....

هیچ وقت فکرشم نمی کردم انقد بچه ها رو دوست داشته باشم

[نمیدانم]

فرهاد: اوی، ایوب عرب، بیا از من و نمیدانم یه عکس بگیر [ من و فرهاد بالای یه مخزن مشغول کارهای engineering مثل آچارکشی یه فلنج! ]
ژست از ما و ایوب دوریبن موبایل ش به سمت ما
ایوب: وِی... جا نداره میگه مموری م خلاص شده
فرهاد: خب، یه آهنگی چیزی حذف کن
ایوب: یعنی می گی به خاطر تو یه آهنگی حذف کنم!؟ اصلن. صب کن به یکی دیگه بگم...
ایوب: علی... میگم مووبایلت، "تصویری" هست؟
علی: چی !! میخای به اینترنت وصل شی؟
ایوب: نه ، همینا که دوربین داره میگم...
[این دوست ما عربی ش خیلی خوبه، ولی فارسی گاهی سوت می زنه ]

[Einstein]

آقا دو تا سوتی بگم حال کنید البته شاید خوب ننویسم واسه همین کمدیش کم شه
1.ما تو فامیل آدم با حال و درست و حسابی کم داریم و این یک واقعیت تلخه که باید قبول کرد یه روز مثل همه ی بعد از ظهر های پنج شنبه (ساعت های 3 تا 4) در چرت بودم و اهل خانه همگی در خواب عمیق بودند ناگهان:
.
.
.
.
تلفن زنگ زد!
منم مث نینجا پریدم در عرضه 0.03 ثانیه خودم رو به تلفن رسوندم و نفس زنان گفتم:

کیه؟

بنده خدا ترسید ک حالا چی بگه خلاصه خودشو معرفی کردو گفت بابات هست

گفتم: یه لحظه گوشی دستتون درد نکنه!

دومی رو هم بعد میگم آخه شما ساعت رو یه نیگا بنداز

[مریم سادات]

چند سال پیش یکی از رفقا گفت فلان جا کلاس ایروبیک باز شده بیاین بریم. پس از یه سری مشورت، قرار شد با مربی ایروبیک که اسمش نوشین خانوم بود صحبت کنیم، یه شیفت عصر بذاره واسه ما رفقا. میخواستیم غریبه بینمون نباشه. نوشین خانوم گفت اگه به حد نصاب برسین، قبول می کنم. خلاصه اراذل و اوباش موافقت کردن و هممون ثبت نام کردیم.
چند روز اول، خیلی بچه های خوب و حرف گوش کنی بودیم. نوشین خانوم یه آهنگ خارجی دوپس دوپسی میذاشت و شروع میکردیم به حرکات موزون یا همون ایروبیک
به یکی از رفقا گفتم نظرت چیه از فردا فارسی رو پاس بداریم و به جای این آهنگای مبتذل ! آهنگ ایرانی بذاریم ؟ گفت پایه م.

فرداش یه سی دی افشین آورد. قبل از شروع، یواشکی رفتیم سی دی رو عوض کردیم. هنوز چند دقیقه از شروع ورزش نگذشته بود که یه دفه صدا اومد : آهای بی وفــــــا ! دیگه دوستم نداری ؟؟؟؟؟؟؟؟؟
نوشین خانوم شوکه شد ! گفت صدای افشین از کجا میاد ؟ گفتم قسمتِ برادران وایساده. نمیاد تو. خیالتون راحت !

یهو من و اون مارمولک که سی دی رو عوض کرده بود، زدیم زیر خنده ! فهمید کار ما بوده. گفت من که میدونم این شربازیا زیر سر شماست. ایرادی نداره ادامه میدیم. خلاصه با ترانه های افشین، ورزش میکردیم. بچه ها مرده بودن از خنده !
از فرداش دیگه رفقا سی دی بندری میاوردن ! تصور کنین ! با آهنگ بندری، ایروبیک بری کلاسِ ایروبیک رو آورده بودیم پایین !
نوشین خانوم می گفت، تو عمرم اینجور کلاس و اینجور شاگردایی نداشتم !

بیچاره چقد اذیتش کردیم ولی خیلی بهمون عادت کرده بود. روز آخر گفت اعتراف می کنم که بچه های باحالی بودین و دلم براتون خیلی تنگ میشه. بازم بیاین این طرفا

---

توی دبیرستان دولتی درس می خوندم...
مدرسه یه سیستمی داشت كه مثلا اگه می خواستن یكی رو صدا بزنن از تو بلند گو های سقفی از قدرت خدا همین جوری صدا در می اومد و می گفتن فلونی مثلا به دفتر مراجعه كن (مثل بیمارستان_خدا نصیب نكنه! ) یه روز به یكی از دوستام كه عین خودم همه كاری می كرد جز درس خوندن گفتم : رفتم تونخ این بلند گو ها و تا یه خرابكاری با اینا نكنم ول نمی كنم...
خلاصه ما یه نقشه حسابی كشیدیم و كارو شروع كردیم بعد از مراسم صبحگاه تا بچه ها برن توكلاسها رفتم سروقت اتاق پرورشی كه آمپلی فایر و دك دستگاه بلند گو ها اونجا بود اول یه دوشاخه رو كه از داخل به هم وصل كرده بودم زدم تو پریز تا فیوز بپره

تا بیان فیوزو بزنن كلید آن آمپلی فایر رو زدمو كیتی رو كه قبلا درست كرده بودمو (كه صدای گربه می داد) گذاشتم جلو میكروفن و الفرار .


با آخرین سرعت دویدم طرف كلاس كه توی راهرو سریه پیچ محكم خوردم به مدیر مدرسه تا خوستم معذرت خواهی كنم و برم ... برقا وصل شدن !!

یهو صدای میو میو پیچید تو مدرسه تمام این بلندگو های سقفی یه صدا می گفتن میو میو میو !
راه فراری نبود 3 روز از مدرسه اخراج شدم (البته بعدا من نبودم كه ماشین مدیر دبیرستان رو پنچر كردم )

---

---

کلاس دوم دبیرستان بودم یه دبیر زبانی داشتیم فوق العاده سختگیر و خشن بود کلاسش همیشه بدون کوچکترین سروصدایی برگزار میشد بچه ها حتی جرات نفس کشیدن هم نداشتن منو یکی از دوستای صمیمی تصمیم گرفتیم یه روز کلاس رو از این خشکی دراریم یهروز که تو کوچه داشتیم بازی میکردیم چشممون خورد به یه قورباغه ی بخت برگشته سریع دست به کار شدیم قورباغه رو گرفتیم انداختیم تو شیشه که ببریمش سر کلاس یکم بار علمیش زیاد بشه
فرداش که زبان داشتیم قور قوری جون هم با خودمون بردیم مدرسه من و دوستم واسه اجرای نقشه ی شوممون رفتیم نشستیم نیمکت آخر که بدبختانه این کارمون واسه آقای... بیش از حد تعجب آور بود ولی به روی خودش نیاورد چون ما همیشه نیمکت دوم مینشستیم اواسط کلاس که همه از شدت ترس داشتن کبود میشدن بلهههههههههههه ما قورباغه رو از بند آزاد کردیم قور قوری که یه روز حبس شده بود یه دفعه همچین پرید بیرون که دوسه تا از دخترا یه دفعه جیغ زدن آقای ... پای تخته بود با جیغ دخترا یه دفعه نشست زمین دستاشو گذاشت رو سرشبیچاره یه لحظه رفته بود تو حال و هوای جنگ فکر کرده بود بمبی زدن یا بهمون حمله شده با این حرکت یه دفعه من زدم زیر خنده کلاس منفجر شد خود آقای...که دیگه بیشتر از همه میخندید

[مریم سادات]

سلام من اومدم یه خاطره راجع به کف گرگی بگم و برم
چند وقت پیشا یه فیلم دیدم اسمش الان یادم نیستش هی توش اسم کف گرگی میاورد اینو گفتم که بدونید من از کجا به کف گرگی علاقه مند شدم
آره جونم بگه براتون یه بار که با یکی از دختر خاله هام که خیلی با هم صمیمی هستیم رفته بودیم بیرون از قضا همون موقع یه بنده خدایی رو دیدم که خیلی از دستش کفری بودم داشتم همینجوری بش بدو بیراه می گفتم ... دختر خاله هم همینجوری واساده بود منو نیگاه میکرد و هیچی نمی گفت یه دفه جو گرفت منو رو کردم به دختر خاله گفتم شیطونه میگه کف گرگیرو برم براش حالا با چه حالتی یه ژستی گرفته بودم که نگو که یه دفه دختر خاله برگشت طرفم گفتش: مریم جان بر اعصاب خودت مسلط باش اینی که می خوای بزنی کشیدست نه کف گرگی

---

نیمه شعبان سال گذشته، مشهد بودیم . شب میلاد امام زمان (عج)، قبل از اینکه برم حرم، به پسرداییم گفتم اگه تو موبایلت مداحی قشنگ مربوط به امشب داری، برام بلوتوث کن میخوام تو حرم بشنفمش!

اونم یه دونه برام فرستاد گفت خیلی توپه یه ذره اولاشو گوش کردم، خوشگل بود. خلاصه من و خواهرم رفتیم حرم و قرار شد اون شب تاصبح، اونجا بمونیم.

بعد از اینکه مراسم حرم تموم شد، من و خواهرم رفتیم صحن قدس نشستیم و مداحیه رو گذاشتم و صداشو بلند کردم که راحت بشنویم. قشنگ و آروم میخوند... بی تو ای صاحب زمان/ بی قرارم هر زمان/ از غم هجر تو من دلخسته­ام / همچومرغی بال و پر بشکسته­ام...(تو تلویزیون زیاد میذارنش)

کم کم چند تا خانوم اومدن پیشمون نشستن که اینو گوش کنن چند نفری شدیم همه تو حس این شعر بودیم آروم باهاش زمزمه میکردیم : یابن الحسن آقا بیا...

یهو دیدم یه آهنگ بندری شــــــــــــــاد اومد از اینا که میگه بلرزوووون بچــــــرخوووووووون آهااااااااااا

منو بگو شوکه شده بودم، موبایل تو دستم بود و نیگاش میکردم. بسکه هول شده بودم نمیدونستم چیکار کنم البته بقیه هم همین حالت داشتن تا به خودم اومدم و خاموشش کردم، همه از حس اومدن بیرون و داشتن می خندیدن

پسرداییم بهم تگفته بود پارازیت داره نامرت

[مریم سادات]

چند سال پیش یه بار تو خونه نشسته بودم و داشتم یکی از درسای کتاب فارسی خواهر کوچیکم که اون موقع دبستانی بود رو

می خوندم.یادمه درسه در مورد ایران و مردم ایران بود.همینطور که داشتم می خوندم رسیدم به جایی که نوشته بود: مردم با

صدای بلند شعار می دادند: الله اکبر.... الله اکبر......

همین که گفتم شعار می دادند.... یهو تلفن زنگ خورد.... به محض اینکه گوشی رو برداشتم یهو خیلی جوگیرانه و با صدای بلند

پشت گوشی گفتم: الله اکبـــــــــــر...... الله اکبـــــــــــر!!!

بدون اینکه سلامی کرده باشم!

بیچاره پسرعموی بابام که پشت خط بود خیلی وحشت زده و نگران و بی خبر از همه جا پرسید: چی شده؟؟چه اتفاقی

افتاده؟؟!!!

وای من که به زور جلوی خندمو گرفته بودم فقط گفتم:ببخشید..... معذرت می خوام....با شما نبودم!

بعد سریع گوشی رو دادم به مامانم.....

[محب الزهرا]

سلام
یدونم ما بگیم.
این اتفاق هفته پیش برام افتاد مدرسه ما از این صندلی تکی هاس
منم اگه سر ادبیات نخوابم میمیرم.
اخه زنگ اخر ساعت 2بعد از ظهر بشین گلستان بخون.خوب میخوابی دیگه.
از قضا اون روز گفتیم نخوابیم.رفتیم صندلیمو چپوندیم پشت جلویی باه هزار بدبختی یه ردیفو تنظیم کردم که شک نکنه.
دیدم چشام داره گرم میشه گفتم چیکار کنم چیکار نکنم گوشی رو کشیدم بیرون از بی حوصلگی اومدم بازی کنم)angry birds( داشتم بازی میکردم یهو ورقه هایه نتیجه آزمون گزینه دو رو دادن گرفتم لهش کردم تو کیفم نگو این جلویی ما بلند شده رفته برگه ها رو پخش کنه. گرم بازی بودم سرم پایین بود دیدم یکی داره گوشیو میکشه خلاصه سرمو بالا نکردم هر چی که از دهنم در اومد بهش گفتم گفتم ول کن باختم الان این فلان فلان شده میبینه حوصله ی.........ندارم.اخر دیدم داره داد میزنه ول کن دیگه.سرمو آوردم بالا دیدم به به عزیز دل معلم ادبیاته.
گوشیرو کشید یهو دستش خورد رفت رو اهنگ.حالا چه اهنگی.سلطان هایده
همه به جرم مستی سر دار ملامت
میمیریمو میخونیم سر ساقی سلامت......
بیچاره بلد نبود خفش کنه کد داشت منم تا بره سر میزش سریع از بغل زدم بیرون مثلا شاکی شدم.)اخه همه میدونن نباید به من چیزی بگن.این مدرسه جدیدمه.مدیر مدرسه قبلیو سر چکی که بهم زد با شیشه زدمش(
بدبخت کل سالونو دنبالم دوید منم از قصد میدویدم.خلاصه گوشیمون قصب شد با هزار بدبختی دوباره دریافت شد.

[بارونی....]

امروز همه زدن تو فاز تعریف خاطره!!!چه خبره؟

همه شادن انگار خدا رو شکر.....منم بگم؟!

اندر حکایات و لطایف بارونی و شاگردای پیش دبستانی کلاس نقاشی
============
یه پسره هست که اصن فول انرژیه....اصن یه وضی....
یه روز داشت منو صدا میزد....هی میگفت خانوم...خانوم...منم حواسم نبود جوابشو بدم.....یهو وسط کلاس داد زد:هی مشتی.....با توام مشتی!!!جوابمو بده....

================

چند روز پیش یه موضوع به بچه ها دادم ،حس کردم یه کم سنگینه واسشون .....هی وسط کار داشتم توضیح میدادم....یهو یکیشون بلند شد و منو مورد خطاب قرار دادکه:

اگه شما سکوت کنین ما می فهمیم داریم چیکار میکینم!هی حرف میزنین آدم تمرکزشو از دست میده!!!

به جون خودم دیگه تا آخر کلاس صدام در نیومد!!!
شاگرد بودیم از معلمامون توسری میخوردیم....معلمم شدیم از شاگردامون
=================

یه شاگرد دارم خیلی جنتلمن و مودب و اقاست.....با اینکه کوچولوئه ولی خیلی شخصیت مردونه ای داره.....خیلی جالبه!بعد این طفلی حرف «ر» رو نمی تونه تلفظ کنه!میگه «ل».....داشت نقاشیشو واسه من توضیح میداد...به این صورت:

این یه پلوانه ست که افتاده توی آب داله غلق میشه!!اینجام داله بالون میاد.....(یعنی:این یه پروانه ست که افتاده توی اب داره غرق میشه،اینجام داره بارون میاد)
ای جانم من همش داشتم میخندیدم اون که داشت توضیح میداد

[مریم سادات]

منو بابا و مامان نشسته بودیم پای tv داشتیم باهم سر موضوعی بحث میکردیم از قضا کنترل ماهواره دست من بود و منم طبق معمول از این کانال به اون کانال میرفتم داشتم به بابا میگفتم که اههههههههه اینم همش تکراری شده فیلمی چیزیم نمیده یکمکی مارو به خودش بجذب همونطور که داشتم از برنامه هاش انتقاد میکردمو نق میزدم و کانال عوض میکردم یه دفعه از شانس بسی بسی کم من ماهواره رو یه کانال قفل کرد حالا اون کانال هم همون لحظه به صحنه ی حساس فیلمش رسیده بود که باید سانسور میشد دیگه من نمیدونستم چیکار کنم دیدم مامان اینا مشغول صحبت کردنن و زیاد به منو بخت و اقبال بدم توجه ندارن

رفتم جلو tv ایستادم که متوجه من شدن و گفتن اونجا چرا وایسادی بیا این ور میخوایم نگاه کنیم حالا من مونده بودم چی کار کنم که شروع کردم به ژنگولک بازی تا حواسشونو پرت کنم مامان و بابا با چشمای گرد شده نگام میکردن حتما با خودشون میگفتن این چرا همچین میکنه زده به سرش!!!!من تصویرو یه کاری کردم نبینن ولی صداشو چیکار میکردم!!!!!!در عرض سیم ثانیه مغزم جرقید و بلند یه جاروکنار مامان نشون دادم و گفتم وااااااااااااااااااااااااااااااااااااای مش مولککککککککککک مشششششش مولک(مارمولک)مامان همچین پرید اونطرف که باباهم یه دفعه از جاش بلند شد منم سریع دکمه ی tv رو زدم و

گفتم به پرید بابا چپ چپ نگاهم کرد وبا خنده گفت چی پرید پدرسوخته ؟مارمولکه یا تصویر پشت سرت؟ منم نیشمو باز کردم و گفتم

هیچ کدوم فیوز پرید مامان که متوجه شده بود چی شده دیگه مرده بود از خنده حالا از من انکار بود از بابا اصرار تا آخرش اعتراف کردم که داشتم صحنه رو

پاکسازی میکردم

---

تو دوران کاردانی یه پسره بود یه ترم از ما عقب تر بود خیلی سمج گروه ما و خصوصاً من میشد. هرجا ما بودیم اونم با دوستانش بودن. خلاصه سعی میکرد مدام جلو چشم باشه و جلو چشمش باشیم. منم حساسیت پیدا کرده بودم و سعی میکردم محلش نذارم. این کشف کرده بود کیا کلاس داریم دقیقاً اون موقع ­ها میومد جلو دانشگاه و با دوستش وایمساد (خداییس خوشگلم بود و ما بهش میگفتیم بلوز آبیه چون آبی بهش میومد)

خلاصه یه بار داشتم با دوستم میرفتم دانشگاه. ست مشکی پوشیده بودم با چادر ملیم تکمیل تر شده بود کفشم هم از این پاشنه 7 سانتیا بود که نوکش تیز بود (مد بود مثلاً آخه)

دانشگاه مون توی کوچه بود ده متری باید میرفتی داخل کوچه!5 متر قبلش هم به خاطر پارکینگ همسایه به اندازه ده سانت از زمین ارتفاع داشت

من و دوستم با دیدن این بنده خدا که اینجوری و بعد اینجوری نگاه میکرد، طبق معمول رفتیم بالا این ده سانت ارتفاع و به روی خودمون نمی آوردیم که ما هم منتظر دیدنش بودیم تا اینکه خواستیم از این ده سانت ارتفاع پایین بیام پایین و برسیم جلوی دانشگاه مون که بهو نوک کفشم گیر کرد داخل پاچه شلوارم و عین کبوتر، رفتم رو هوا به قدری این صحنه سریع اتفاق افتاد که نفهمیدم چطوری خودمو کنترل کردم نخورم زمین

دوستم که دلشو گرفته بود و روده بر شده از خنده میپرسید چی شد؟ چی شد؟ حالت خوبه؟

اون پسره و دوستش هم نامردا کلی به من خندیدن

اون روز تماماًتا چشمش به من میفتاد میزد زیر خنده و هی خودنمایی میکرد که خیلی باحال پرواز کردی و بال بال میزدی منم دلم میخواست بزنم لهش کنم

ولی باز یاد خودم میفتاد با چه وضعی رفتم تو هوا کلی خنده ام میگرفت

[مریم سادات]

چند روز پیش کتاب ادبیاتم زیر بغلم بود تو حیاط قدم میزدم و مثلا کتاب میخوندم اما حواسم یه جای دیگه بود.(یه جای خوب) بعد یهو احساس کردم باید برم دستشویی( خب باید میرفتم دیگه) خب این کارو کردم ، آخه گوشه حیاط هم یه دستشویی داریم اما هنوز در دستشویی رو کامل نبسته بودم که دیدم مامانم داره از خنده غش میکنه صدای خنده اش همه جا رو برداشته بود.

از اونجایی که ذاتا آدم فضولی هستم و همه اینو میدونن درو باز کردم ببینم مامان داره به چی می خنده ، ولی باز نفهمیدم پس ازش پرسیدم اما اینقدر مشغول خنده بود که نمی تونست جوابمو بده فقط با انگشت پاهای منو نشون میداد

وقتی به پام نگاه کردم............... اینقدر حواسم پرت بود و سرگرم فکر و خیالام بودم که وقتی رسیده بودم دم در دستشویی بدون اینکه خودم متوجه بشم دمپایی هامو در آورده بودم و بدون دمپایی رفته بودم داخل

---

منم یه خاطره از دانشگاه بگم .... تو دانشگاه بعضی وختا غذا از خونه می اوردیم .
کلا" همه همینجوری بودن ... یه روز یکی از دوستام که بچه بندرعباس بود (لیلا). شیطون رفت تو جلدش که حال یکی از پسمرای پرروی کلاس (امین )که خیلی به حساب خودش زرنگ بود و همش تو کلاس مزه میپروند رو بگیر ... خب نیشست و فکر کرد .دید .. نه خودش جراتش رو داره نه زورش میرسه به اون .

یه نخشه از خودش درکرد که یکی از پسمرای دیگه کلاس رو بندازه به جون اون... خلاصه چند وختی پسمرا رو زیر نظر گرفت تا بلاخره کیس مورد نظر پیدا شد(ممد: یه پسر مومن و نماز خونی بود که رابطه خوبی به پسرای سبک کلاس نداشت ) ... نخشه ردیف ردیف بود ولی آون حتی جرات انجامش رو هم نداشت .
از بد حادثه آمد هندونه گذاشت زیر بخل من که تو میتونی.. تو قدرتش رو داری... تو دل شیر داری ..... من بیچاره رو گول زد !!
البته نه با این حرفا نه.... با دو تا پیتزا

نخشه این بود که (ممد)که اکثرا از خونه غذا می آورد و ما تا بحال ندیدیم که حتی با یکی از دخمرا دانشگاه حرف بزنه رو بندازیم به جون (امین خان )

دردسرتون ندم.. دم دمای ظهر بود . بچه ها بعضیا شون رفته بودن نماز بعضی ها تو حیاط بودن و بعضیا هم رفته بودن سالن غذا خوری.... من و لیلا رفتیم تو کلاس .کسی نبود ... خدا ببخشدمون رفتیم سراغ غذا این بنده خدا همش رو خوردیم
کتلت داشت ....
بعدشم پلاستیک خیار شور ش رو برداشتیم.بردیم تو حیاط ..... ممد داشت تو حیاط با یکی از دوستاش حرف میزد .

رفتیم سراغش سلام کردیم .گفتیم :ببخشید این پلاستیک خیار شور مال شماست ؟.... خدا میدونه بیچاره از خجالت آب شد رفت تو زمین جلو دوستش (گفتم که با دخترا راحت نبود ) . گفت بله .. دست شما چیکار میکنه .؟
گفتیمش که امین ... آمد غذاتون رو خورد خیار شورتون روهم پرت کرد وسط کلاس .

این بنده خدا هم خجالت کشیده بود هم خیلی عصبانی شده بود ... خلاصه قسم ش دادیم نگه کی بهش گفته این حرفا رو ... و حالاهم نره جر بکشه با کسی .... آونم قبول کرد ...
ولی بعدا" فهمیدم تو سرویس موقع برگشتن یه دعوا شده بود اساسی البت نه به خاطر خیارشور
ممد الکی به امین تو سرویس گیر میده و دعوا میشه و امین خان حسابی کتک میخوره .... خدا از سر تخصیرات مریم بذگره
یادمه ترم آخر که شد ... بالیلا رفتیم پیش ممد و همه چی رو براش گفتیم . (طفلک خیلی معضب بود).
اونم گفت : نوش جونتون . خودم از خیلی وقت پیش دوست داشتم امین رو یه جورایی بتکونمش ... شما هم سبب خیر شدید .
ولی خدا میدونه به عمرام کتلتی به این خوشمزه ای نخوردم

[مریم سادات]

کلاس دوم دبستان که بودم، خیلی از پرسش درس میترسیدم. وقتی معلممون صِدام میزد واسه درس، بدنم یخ میکرد. یه بار اسممو صدا زد و گفت بیا وسط کلاس وایسا، از رو درس بخون. با اینکه درسمو خونده بودم و مشقامو نوشته بودم، بازم استرس داشتم.
رفتم وسط کلاس، کنار تخته شروع کردم به خوندنِ درس، یه دفه حس کردم یه اتفاقایی داره میفته...
بچه بودم و نمی تونستم خودمو بیشتر از این کنترل کنم. بلأخره کاری که نباس می شد شد و سیلی راه انداختیم تو کلاس !
خانوم معلم سرش رو کتاب بود و منتظر بود بخونم بقیه ی درسو. از دسته گلی که جدی جدی به آب داده بودم، خبر نداشت. گفتم: خانوم اجازه خانوم اجازه خانوم ... هی می گفت چیه؟ چی شده؟ من فقط با ناراحتی و خجالت می گفتم خانوم معلم <-- دقیقآ این شکلی بود چهرم.
یه دفه یکی از بچه های ردیف اول گفت: خانوم اجازه ! مریم خودشو خ ی س کرده !
خانوم با تعجب بلند شد و یه نگاه به من و زمین زیر پام انداخت. دیگه نتونستم طاقت بیارم و زدم زیر گریه
با مهربونی بغلم کرد و گفت گریه نکن عزیزم. با من بیا ...
منو برد تو دفتر، گفت مانتوتو بزن بالا و همینجا روبرو بخاری وایسا تا خشک بشی. خونه که رفتی، برو حموم. گفتم باشه.

حرف خانوم معلمو گوش کردم و .. هنوز چند دقیقه نگذشته بود که زنگ تفریحو زدن و معلما اومدن تو دفتر ! .. داشتن از هم می پرسیدن که چرا این دختره اینجوری روبرو بخاری وایساده؟!
خانوم مدیر براشون جریانو تعریف کرد. اونام یواشکی می خندیدن. مُرده بودم از خجالت
هیچوقت اون صحنه ی دلخراشو فراموش نمی کنم

[مریم سادات]

---

عروسی پسر عمه ام بود شب بعد عروس کشون رفتیم خانه عروس و داماد بعد حالا فکر کنید داشتن برای عروس و داماد شعر میخوندن که نمیدونم عروس خیلی قشنگه داماد تکه و از این حرفا که حالا منم یه چیزایی از شعری از قبلا ها تو ذهنم بود حالا به عمرمم نمیخوندما که میگه( اسپند میذاریم روی سماور یک داماد داریم شیره دلاور بسم ا.. بگید نام خدا را کسی چشم نکنه داماد ما را )برگشتم به دختر عمه ام که اونور سالن بود هی نشونه، جیغ که منو نگاه کنه بعد بلند گفتم یه داماد داریم شیره سماورو بخون فکر کنید همه مهمونا مردند از خندهمنم که عین لبو

---

چند سال پیش یه بار تو خونه نشسته بودم و داشتم یکی از درسای کتاب فارسی خواهر کوچیکم که اون موقع دبستانی بود رو

می خوندم.یادمه درسه در مورد ایران و مردم ایران بود.همینطور که داشتم می خوندم رسیدم به جایی که نوشته بود: مردم با

صدای بلند شعار می دادند: الله اکبر.... الله اکبر......

همین که گفتم شعار می دادند.... یهو تلفن زنگ خورد.... به محض اینکه گوشی رو برداشتم یهو خیلی جوگیرانه و با صدای بلند

پشت گوشی گفتم: الله اکبـــــــــــر...... الله اکبـــــــــــر!!!

بدون اینکه سلامی کرده باشم!

بیچاره پسرعموی بابام که پشت خط بود خیلی وحشت زده و نگران و بی خبر از همه جا پرسید: چی شده؟؟چه اتفاقی

افتاده؟؟!!!

وای من که به زور جلوی خندمو گرفته بودم فقط گفتم:ببخشید..... معذرت می خوام....با شما نبودم!

بعد سریع گوشی رو دادم به مامانم.....

[Alireza 68]

سلام

دیروز بر اثر نداشتن تمرکز کافی سوتی دادیم اساسی

داشتم میرفتم دانشگاه نزدیکهای دانشگاه که رسیدم دوستم ماشین داشت و سوارم کرد که منو برسونه

گفت کجا گفتم کلاس کارگاه قالب بندی و آلماتور بندی دارم گفت منم کلاس مصالح شناسی

گفتم اونو که فردا باهم داریم گفت مگه امروز سه شنبه نیست لبخند ملیحی زدم و گفتم فشار کار و زن و بچه حواس نذاشته برات امروز دوشنبه اس خندید و رفت

رفتم دانشگاه دم کارگاه دیدم در بسته اس کلی ذوق کردم که ایول بچه ها پیچوندن منم برم

مسئول کارگاه رو دیدم گفتم امروز تعطیله گفت پسر خوب حواست کجاس فردا کلاس داری امروز یکشنبه اس

من

سرپرست کارگاه

دوستم که بهش لبخند عاقل اندر سفیه زدم

[آسمون آبی]

قضیه مربوط به 14 سالگیم میشه، با دایی و خاله ها و پدربزرگم باغ بودیم

مردها هوس قلیون کردند، قبلش بگم من همیشه از صدای قل قل قلیون خوش میومد، خلاصه مردها عزمشون رو جوع کردند

یکی با ماشین رفت وسایل رو آورد یکی مشغول آتیش روشن کردن برای زغال شد منم بالای درخت آلبالوم میخوردم

و ناظر این رفتارها، خلاصه بعد از مدتی قلیون آماده سرو شد مردها رفتن توی سر در باغ واسه تدارک شام

تصمیم بگیرن و من موندم و یک قلیون آماده خب نمیدونستم چجوری قلیون میکشن

هرچی زور داشتم نفس تو سینه حبس کردم و با تمام قدرت یک فوت جانانه کردم تا اون قل قل رو صداش بشنوم

ناگهان دیدم خاک وچوک همه زغال ها ریخت.. من رو میگی دوپا داشتم دوپا هم قرض گرفتم و صحنه جرم رو ترک کردم

پدربزرگم اومد بالای صحنه جرم در عرض یک ثانیه اینجوری شد کدوم از خدا بیخبری اینکار رو کرده!!!!!!

همه اومدن منم با تاخیر اومدم ینی کپ کرده بودم از ترس.. خوبیش این بود زیاد بچه اونجا بودند در همین حال بودم که یک عدد

گربه فلک زده گوشه باغ دیدم، دیوار کوتاه تر از اون که نبود منم با چوب افتادم عقبش که کار این بود! پیشت پیشت

من اون موقع:

گربه :

اطرافیان :

خود قلیون :

........................................
پایگاه انتخاب رشته برای کنکوری ها انتخاب رشته میکردم

یک خانومی اومد گفت ببخشید میخوام واسم انتخاب رشته کنید، بعد کلی تجزیه تحلیل و فسفر سوزوندن

گفتن بنظرم با توجه به علایق شما، خواست خونوادتون و شرایطتتون برید مهندسی مواد دانشگاه صنعتی اصفهان خوب.

قیافش اینجوری شد با حالت غم آلودی گفت ببخشید اما من میترسم برم لب مرز کار کنم، از مواد مخدر اصلا خوشم نمیاد

خونواده هم اصلا موافقت نمیکنن!

در اون لحظه:
من :
سازمان سنجش:
دانشگاه صنعتی اصفهان :
کل دانشجویان مهندسیین مواد ایران :
انجم متالوژیست ها و مهندسین مواد آمریکا :
آقای جوشکار سر خیابونمون:

گفتم نه این گرد اون گردویی که فکر میکنید نیست، و کلی توضیح دادم براش..

[zara]

هر کاری کردم نتونستم جلو خودمو بگیرم اینو اینجا نذارم