1391 اسفند 23، 20:19
ویرایش شده
ولی اون چیزی که من می دونم.با یه مثال می گم.مثلا چند سال پیش من تو قرآن خونده بودم که دنیا متاع فریبنده است و آنچه نزد خداست بهتر و پایدارتر است.بعدش من شروع می کردم به این آیه عمل کردن.به هر جا نگاه می کردم این آیه رو به ذهنم خطور می دادم و بر اساس اون تصمیم می گرفتم و عمل می کردم.مثلا اگه چیزی رو می دیدم از دنیا که منو جذب می کرد طوری که از خدا غافل بشم این آیه رو تو ذهن خودم می آوردم و ازش دوری می کردم .یعنی یادآوری ذکر همراه با عمل کردن به آن.مثلا مومنین باید فقط بر خدا توکل کنند.و ذکر عملی اون می شه این که در هر شرایط از زندگی انسان مومن توکل بر دیگران رو رها کنه و فقط به خدا توکل کنه.این می شه ذکر عملی از نظر من.می تونه خیلی گسترده تر هم باشه.مثلا شنیدم که می گن:مکن بر خواندن قرآن کفایت عمل کردن به آن افتخار است.یعنی "ذکر عملی".قرآن ذکر است و عمل کردن به اون می شه ذکر عملی.
اسارت نفس،اراده را قوی می کند
فهمیدم هنگامی که فقط نصف نون می خورم ارادم قوی تره تا موقعی که هر چی دلم بخواد می خورم
برای نا امید شدن دلیلی وجود ندارد