به نام خدا
سلام دوستان ممنوم از همه کسایی که با ما همراه بودند همه دوستانی که مفید دونستن بحث رو و تجربه شون رو گفتن و همه کسانی که دوست نداشتن این حرفا رو ولی به حرمت ما چیزی نگفتن
جلسه دوم مشارکت گروهی رهروران
عوامل محرک
در عادتمان شمار رو به رشدی از عوامل محرک را استفاده میکنیم که به ما کمک میکنند از خودمان جدا شویم.این عوامل شامل محرکها،کشمکش ها و یا فشارهایی است که احساسات،افکار و خیال پردازیهایی را که منتهی به فعالیت عادت گونه جنسی می شوند،تحریک میکنند.به نظر میرسد ما مشکلی در شناسایی تعدادی از این محرکهای ملموس شهوانی و جنسی نداشته باشیم.زمانی که به این فعالیتها عادت پیدا کردیم،دنیای وسیعی از آنها را خلق کردیم و همینطور که این عادت ما پیش روی میکند.آنها هم گسترده تر میشوند. در اینجا به چند گروه از این عوامل که بر اساس تجربه شناخته ایم،اشاره میکنیم.این لیست هرگز انتهایی نخواهد داشت.
............................................................................................
موارد جنسی:افرادی از جنس مخالف یا موافق و یا حتی قسمتهایی از بدن خودمان.تقریبا هر چیزی در ارتباط با آنها میتواند نقش محرک داشته باشد.قسمتهای مختلف بدن،مدل ها و شکل های مختلف لباس،حالتهای بدن و نمونه های متنوع و نامحدودی از طرز صحبت ،رفتار و نگرش.تعدادی از ما ،حیوانات و اشیاء بی جان را هم در این گروه قرار میدهیم.
...........................................................................................
رسانه ها:تصاویر و عکس ها،تصاویر چاپی،آگهی ها و تبلیغات،تلویزیون،موسیقی و رقص.مکان های مختلف،خیابان ها بازارها و نمایشگاههای شهر نیز میتوانند به عنوان رسانه(به مفهوم آنچه که با ما ارتباط برقرار میکند)مورد ملاحظه قرار گیرند.
......................................................................................
عوامل درونی:بسیاری از ما میتوانیم تشخیص دهیم که چگونه خاطرات و رویاها میتوانند نقش محرک داشته باشندوموارد محسوس تری که احتمالا از طریق تجربیات خویش میشناسیم،شامل شکست،طرد و انتقاد میباشند.محرکهایی که به سختی قابل تشخیص هستند شامل احساس تنهایی،بیگانگی و احساس جدایی،احساس بیزاری از هستی،خستگی،انزوا،احساس تنهایی در جمع و دیگر جلوه های ارضانشده نیاز به خدا.
همچنین موارد دیگری مثل کار اجباری،خشم دلواپسی،ترس،هیجان ها و شتاب که نوسان های فکری و روانی ما را تشدید میکنند و حتی موارد دیگری مثل غذاها یا حتی هیجان های فلسفی و زیبا شناسانه ما را به سمت دارویمان سوق میدهند.
آنچه که ما در حال یادگیری و کشف آن هستیم این است که تقریبا هر چیزی در این دنیا،می تواند نقش محرک را داشته باشد؛
این یافته ها مشخص میکند که چگونه تمام موجودیت یک فرد باید درگیر بهبودی شود.بنابراین تشخیص و پذیرش محدودیتهایمان مساله ای حیاتی در بهبودی است.