به نام خدا
سلام دوستان خیلی خوبم خدا رو شکر واسه هوشیاری این روزا و حس و حال خوبم.
خیلی میشنویم که ما باید با خودمون صداقت داشته باشیم.
یه چیز سهل و ممتنع هستش این صداقت با خود ؟ از طرفی واضحه از طرفی گنگ. امروز یکی از دوستام یه تجربه در اختیار گذاشت خودمم یه چیزایی بهش اضافه میکنم به عنوان تجربه خودم
اصل یکم روحانی صداقت: من باید با خودم رو رواست باشم من توانایی انجام شهوت کنترل شده را ندارم. من نمیتوانم با وجود شهوترانی به زندگی عادی خودم برسم. من نمیتوانم بخشی یا نوع خاصی از شهوت را انتخاب کنم.قدرت این کار را ندارم. باید از ناصادقی با خود از نقش بازی کردن و ادای آدمهای قوی رو برا خودم درآوردن دست بردارم.
اصل دوم روحانی صداقت= من میتوانم به پیشنهادات .وسوسه ها .رابطه های نا مشروع . دیدن فیلم.تصویرهای نامناسب ( نه ) بگویم. باید صادق باشم اینگونه هم نیست که شهوت نیروی نامتناهی داشته باشد و من ضعیف و بازنده همیشگی. صادقانه از بازی کردن نقش یک موجود مظلوم بی دفاع دست بردارم و به خودم حق ندهم.
اصل آخر روحانی صداقت : من میتوانم بحش آخر صداقت را بکار گیرم .یعنی از موقعیت فرار کنم و ترک موقععیت کنم یعنی وظیف شناسی خودم در خانه و جامعه.من با آگاهی از حساسیتهای خود و نقاط ضعفم برای اینکه فرد مفیدی برای خود خانواده و جامعه ام باشم خودم را در شرایط شهوت آلود قرار نمیدهم و صادقانه با کمک گرفتن از خداوند مسئولیت کارهای خودم را میپذیرم در لغزشهای من مقصر اصلی خودم هست نه خانواده دوستان و نه خدا