1400 خرداد 20، 10:22
ویرایش شده
تو این دو سه روز حس کردم چنین کتابی چقدر دوران نوجوونیم یا اوایل دانشجو شدنم می تونست کمکم کنه... وقتی که در به در دنبال یه اسلام شناسِ عارف بودم که بیاد از پایه بگه بیاد بالا.
و تمایلات سیاسی نداشته باشه،
زورکی اثبات نکنه،
واقعا با سواد باشه و ترجیحا فقط از علم دین سر در نیاره
بلکه علوم انسانی رو بشناسه...
هر کس دنبال چنین کتابی می گرده عمیقأ بهش توصیه می کنم،
مخصوصاً که نویسنده ش رو خیلی قبول دارم.
عین صاد لقب علی صفایی حائری هست. ایشون واقعا استاد منه، با اینکه هیچ وقت ندیدمش اما حرف هاش، نوارهایی که ازش مونده و و مثال هاش چنان به جانم نشسته که نه فقط روی زمین و استدلال و مذهب و اینا، که در عالم معنا هم کمکم کرده خدا رو پیدا کنم.
با تمام وجودم لمس کنم.
چند تا از جمله هایی که در وجودم حک شد رو از ایشون میگم.
(مفرد به کار می برم هرچند براشون ارزش زیادی قائلم اما نمیخوام بدون اینکه ایشون رو بشناسید از الفاظ استاد و سرور و چه و چه براشون استفاده کنم. او را همینطور ساده و فروتن، که می شناسمش در قلبم دوست دارم.)
لجبازی با آنهایی که از آن طرف بام افتاده اند و یک عمر نقشه کشیده اند و یک لحظه کار نکرده اند، آدم را به اقدام بدون عمل می کشاند و از این طرف پایین می اندازد. تو که عکس العمل این هایی، ناچار فدایی می شوی و قربانی می شوی.
وحشت از حجم کار و عظمت بار تو را ضعیف می کند و ما را ناامید می سازد که نمی شود کاری کرد. وقتی خیال می کنی که باید این کار بزرگ را و این ساختمان عظیم را در یک لحظه از میان برداری، ناچار ناامید می شوی و از پای می افتی. ولی توجه به مفهوم نظم و این که کار تو زیاد است ولی گرفتاری تو در هر لحظه بیش از یکی نیست، مسأله را آسان می کند و به تو ظرفیت می دهد.
آن ها که از درون نجوشیده اند، از بیرون پر خواهند شد.
از کتاب صراط.
کتاب های دیگه ای در حوالی همین موضوع کتاب حرکت از ایشون که کمیشو خوندم و می شناسم:
صراط
(از سری دیداری تازه با قرآن)
درباره مراحل به تکامل رسیدنه و خب یجور به خدا رسیدن.
فهرستش شامل این موضوعات میشه:
خلوت و توجه
فکر: شناخت معبودها
عقل: سنجش معبودها
ملاک انتخاب
با عرفان به تکامل می رسیم
ایمان و انتخاب
جهاد و مبارزه
بلا و ضربه ها
عجز و اضطرار
اعتصام و استعانت
رشد
رشد یکم مرحله قبل تر از کتاب های حرکت و صراط هست و کتاب از نظر محتوایی ساده فهم تر، سبک تر و نازک تریه(۶۰ صفحه ست) و برای شروع پیشنهاد می کنم.
چیزی که توش می خوانیم در جواب سوال
چرا رشد کنیم؟
عجله ها چه مشکلی در رشد ما ایجاد می کنه؟
نقش ایمان در رشد
از عناوین فهرست:
واژه های قرآن
خسر
رشد یا تکامل
ضرورت رشد
عوامل رشد
سرمایه ها
نیازها
بازارها و خریدارها
از کتاب رشد:
ما بدون رسیدن به معنا و مقصود، به کلمه ها و لفظ رسیده ایم و با الفاظ تو خالی انس گرفته ایم و آن ها را در برخوردها به رخ یکدیگر کشیده ایم...
اگر ما با حرکت فکری همراه می شدیم و در خود می جوشیدیم و مطلب ها و مفهوم ها را درک می کردیم و آنگاه در به در دنبال کلمه ها می گشتیم...در آن لحظه که به یک کلمه می رسیدیم، از آن بهره می گرفتیم و همچون تشنه های به آب رسیده، کلمه ها را قطره قطره می چشیدیم و جذب می کردیم.
ما پیش از آن که تشنه شده باشیم، نوشیده ایم و پیش از آنکه به اشتها آمده باشیم و با سوال ها گلاویز شده باشیم، به کلمه ها رسیده ایم... و این است که باد کرده ایم و با آنکه زیاد داریم، مریض و بی رمق هستیم و به امتلای ذهنی و پرخوری فکری دچار شده ایم...
اسفناک اینکه، این بیماری و این پرخوری، همه گیر شده و اسفناک تر اینکه ، این بیماری در ابتدا به عنوان یک افتخار و نشانه سلامتی و روشنفکری هم قلمداد می گردد، اما رفته رفته سنگینی و خستگی و ضعف ذهنی را به دنبال می آورد و روشنفکر تلنبار شده را به بن بست می رساند.
این ها با اینکه خیلی دارند، فقیر هستند؛ چون پیش از سوال به جواب ها رسیده اند و پیش از عطش به آب.
دوای این ها همان طرح سوال های بنیادی است که بتواند به تفکرات آن ها سامان بدهد تا بتوانند با تفکرات سازمان گرفته به مطالعات خویش سر و سامانی بدهم و آن را هضم کننده شیره کشی نمایند.
هیچ چیز بی حاصل تر و اسفناک تر از این مطالعات دستوری و کتاب خواندن های پیشنهادی نیست که پیش از طرح سوال و جوشش پرسش ها، گریبان گیر تازه راه افتاده ها و نو مسلمان های شعار زده می شود.
از حرف زدن های دلنشین ایشون، یکیش اینجاست.
با موضوع ارتباط بین مرگ و زندگی
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِمَنْ فِي أَيْدِيكُمْ مِنَ الْأَسْرَىٰ إِنْ يَعْلَمِ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْرًا يُؤْتِكُمْ خَيْرًا مِمَّا أُخِذَ مِنْكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٧٠﴾
ای پیامبر! به اسیرانی که در اختیار شمایند، بگو: اگر خدا خیری در دل های شما بداند، بهتر از چیزی که از شما گرفته اند به شما می دهد، و گناهانتان را می آمرزد و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۷۰)
ای پیامبر! به اسیرانی که در اختیار شمایند، بگو: اگر خدا خیری در دل های شما بداند، بهتر از چیزی که از شما گرفته اند به شما می دهد، و گناهانتان را می آمرزد و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۷۰)