1389 ارديبهشت 18، 17:41
ویرایش شده
ایمان بر چهار اصل استوار است:
صبر، یقین ، عدل و جهاد.
صبر بر چهار شعبه است:اشتیاق،خشیت،زهد و انتظار.
آنکه به بهشت اشتیاق دارد،خواهش هاي نارواي نفس
را می زداید.
آنکه از آتش دوزخ بهراسد،از حرام ها اجتناب می کند.
آنکه در دنیا زهد ورزد،مصائب را آسان می شمارد.
آنکه در انتظار مرگ باشد،به انجام خیرات می شتابد.
و یقین بر چهار شعبه است:بصیرت حاصل از زیرکی،
دقایق بدست آمده از حکمت،موظعه هاي ناشی از عبرت
و سیره پیشینیان.
آنکه از زیرکی بصیرت یافت،حکمت بر او آشکار گشت،
عبرت ها را شناخت.آنکه عبرت ها را شناخت،
چنان است که درمیان پیشینیان زیسته است.
و عدل بر چهار شعبه است: ژرف نگري فهیمانه،
دانش پ ژوهی کاوش گرانه،داوري عادلانه و بردباري راسخانه.
آنکه بفهمد،به ژرفاي علم می رسد.
آنکه به ژرفاي علم برسد،از چشمه سارهاي
احکام الهی سیراب باز میگردد.
آنکه بردباري داشته باشد در کارش کوتاهی نمی کند
و در میان مردم با ستایش آنان زندگی می کند.
و جهاد بر چهار شعبه است:امر به معروف،نهی از منکر،
استواري در میدان نبرد و دشمنی با فاسقان.
آنکه امر به معروف کند، مومنان را توانا ساخته است.
آنکه نهی از منکر می کند بینی کافران را به خاك مالیده است.
آنکه در میدان کارزار بماند ،رسالت خویش را به انجام رسانده است.
آنکه با فاسقان دشمنی ورزد و براي خدا خشمناك شود،خدا نیز براي او خشمگین می شود و او را در قیامت راضی می کند .
سال ها دل طلب جام جم از ما میکرد
آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد
آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد