1391 آبان 27، 12:19
(1391 آبان 27، 11:20)AAT نوشته است: سلام شکستمآقای ای ای تی چی رو بی خیال شدین؟
دیگه بیخیالش شدم
دیگه اصلا برام مهم نیست
رهایی از یک گناه بزرگ؟
بهتون گفتم اون روشی که شما در پیش گرفته بودین و اون نامیدی خودش علت شکسته
اگر میخواین رها بشین روشتون رو عوض کنین
نگین برام مهم نیست
این ها که یادتون نرفته؟
(1391 فروردين 23، 8:51)AAT نوشته است:
اومدم حرف آخر بزنم خلاص
بیایم با خودمون رو راست باشیم
خودمون گول نزنیم وعده های الکی هم به خودمون ندیم
بچه ها مگه این گناه کبیره نیست
خوب اگه کبیره هست یعنی انجامش عقاب داره درسته
یعنی شما به هیچ و جه مجوز انجام این کار را نداری در هیچ شرایطی
چه توی خوش حالی-بد حالی- استرس-بیماری-خسته گی -ضد حال- هیجان- فشار روحی -شهوت- تفریح-جنون-حتی برای فرار از یه گناه دیگه-و................
میبینی خدا یک کلام گفته حرام و تمام
تبصره و این جور حرفام نداره با کسی هم حساب شوخی و رودربایسی نداره
انجامش دادی باید تقاص پس بدی حکم خدا که بچه بازی نیست
که هی امروز و فردا میکنی
نگقته که حالا بنده ی من اگه حالت خراب شد برو هر غلطی بکن!
میگه تحمل کن تمام میشه
میگه به من توکل کن
میگه صبر کن وجودت با صبر که معنا پیدا میکنه
دوستان من باید به هر قیمتی که شده بزارینش کنار برای همیشه نه کم کم با خودتون رو راست باشین
دومین چیزی که می خواستم بگم اینه که این گناه از اون دسته گناهانی هست که طرف به انجامش اصرار میکنه
حدیث هست که اصرار بر گناه صغیره خودش میشه یه گناه کبیره
حالا شما بیا بر روی گناه کبیره اصرار کن ببین چی میشه آخرش به کجا میرسی
به نظر من همین کبیره بودن گناه میتونه تنها دلیل محکم برا ترک باشه
حالا ضررهاش به کنار
در ضمن یادمون باشه ترک کردن این کار واجبه مثل نماز و روزه
یک وظیفه بی منته یعنی نباید انتظار خاصی داشته باشی وظیفت بوده ترک کردی تمام
در ضمن تمامی صحبت هایی که کردم طرف مخاطبش خودم بودم
امید وارم ناراحت نشده باشید
نا امید شدی؟!!!