سلام
انقدر تو فکر مسایل درسیم بودم خوابم نبرد!!!
یه کمی درد دل داشتم گفتم بیام سراغ شما
تبریک صمیمانه می گم به دوستانمون
:
دلغم + اسیس + دریل + دانیال + آقای سنگ پشت + درخشنده + رسول
=
جمع قهرمانا که در برابر وسوسه ی نفس تاب آوردن
اما اگر ما بلغزیم این مساله تموم می شه ؟
می تونیم شل بشیم؟
راه بدیم به ذهنمون که نه کار من نیست؟
نه توبه گرگ مرگه؟
می تونیم بگیم من نمی تونم؟
من کم آوردم؟
من اگر می تونستم ترک کنم تا حالا ترک کرده بودم؟
و ...؟
من نمی خوام بگم که وقتی می لغزیم غصه نخوریم!
اصلا جور در نمیاد با عقل
یا بگم نا امید نشیم
به خدا اینم با عقل جور در نمیاد
ادمیزادیم دیگه
این جور وقتا اذیت می شیم واقعا
این که یه کاریو بخوایم انجام بدیم و نه بیاد توش اذیت کننده است
اما تا وقتی خواستن هست سعی و تلاشم هست!
تا وقتی زندگی هست سعی و تلاشم هست!
تا وقتی خدا بهمون فرصت نفس کشیدن داده حق نداریم فرصت رهایی رو از خودمون بگیریم!
اینا رو واسه شما نمی گم ها
واسه خودم یاد آوری کردم
چون لازم داشتم
(ایکن گریه ملایم)
پس بذار دوباره بگم :
تبریک صمیمانه می گم به دوستانمون
:
دلغم + اسیس + دریل + دانیال + آقای سنگ پشت + درخشنده
+ رسول + می توانم + کریچر + محمد اسحاق
=
جمع قهرمانای واقعی که تو این دنیا دارن واسه یه مساله مهم می جنگن
انقـــــــــــــَـــــــــــــــــدر می رن که به مقصد برسن
یا نفسشون حبس شه
در ضمن همون طور که گفتن
تاریخی که شما می زنید
یا تاریخ شروعتون در مسابقه ده روزه است
یا اگر از اون موقع تا حالا لغزیدید
تاریخ آخرین لغزشتونه