میز گرد کانون

[یاقوت]

 کلمه کمال گرایی یعنی فرد همیشه سعی می‌کند کارهایش به بهترین نحو ممکن انجام شود و نقطه ضعف هایی که دارد را به مرور برطرف کند. ( که اتفاقاً یک ویژگی عالی است.)

ولی کامل گرایی یعنی کسی که تا همه چیز کامل نباشد کارش را شروع نمی‌کند و احتمالاً هیچ وقت هم نمی‌تواند کار را شروع کند. چون اصلاً هیچ آدم و کار کاملی وجود ندارد!

اما چون اکثر افراد از این دو کلمه جا به جا استفاده می‌کنند، اجازه دهید ما هم کمال گرایی را یک ویژگی بد درنظر بگیریم.

در واقع تفاوت افراد کامل گرا با کمال گرا در همین شروع کردن یا نکردن است. اجازه دهید این نکته را با یک مثال، دقیق تر برایتان توضیح دهم.

تصور کنید یک نفر می‌خواهد تبدیل به استادی حرفه ای شود. این فرد می‌تواند 2 راه را انتخاب کند.

راه اول: بعد از اینکه آموزش های ضروری را یاد گرفت، تدریس را شروع کند و سعی کند به مرور خودش و تدریسش را کامل کند.

و راه دوم: می‌تواند انقدر صبر کند تا تبدیل به یک استاد کامل شود و بعد شروع کند. (که احتمالاً هیچ وقت کامل نمی‌شود و شروع نمی‌کند.)

پس همیشه بعد از اینکه به نقطه ای رسیدید که متوجه شدید می‌توانید شروع کنید، لحظه ای درنگ نکنید و فقط شروع کنید…

ی کلمه : میگه ک کمال گرایی اینکه فرد سعی میکنه بهترین باشه و قدم ب قدم پیشرفت کنه.

کامل گرایی منتظره همه چ مهیا بشه ولی چ؟؟؟خیال واهیه دیگه   هیچوقت هیچ چیزی کامل نیست.این برا همه هم پیش میاد ها .کی میتونه مثال بزنه؟؟؟؟

ردیف آخر اونی ک خوابه    ی مثال بزن زوووووووووود

خب مثال و منتظرم یکی از روزمرگی هاش بنویسه  و بگه ک چیکار کرده 

اما ی نکته ی مهم، ی نتیجه ی مهم اینه : بیخیال دنیا ، بیخیال کامل بودن همه چیز .فقط شروع کن.فقط انجامش بده.

اگر قراره درسی بخونی فقط کتاب و باز کن بخون،منتظر نمون ذهنت خلوت بشه.

اگر قراره جایی بری،برو و کارت و انجام بده منتظر مهیا شدن شرایط بیرونی نباش.

خب کی سوال داره مطرح کنه؟؟؟؟؟؟؟؟سوالی نیست؟؟؟؟؟؟؟

فردا شب میریم سراغ بخش دوم نوشته ها

[یاقوت]

افراد کمال گرا، یک سری ویژگی عجیب و غریب و در اصطلاح چِرت دارند که باعث می‌شود به موفقیتی نرسند. در ادامه با 4 مورد از مهم ترین آن ها آشنا خواهیم شد…

1. ترس از ریسک کردن

یکی از ویژگی های بد افراد کمال گرا همین ترس از ریسک کردن است.اما این که کلاً ریسک را کنار بگذاریم و بخواهیم در منطقه امن خودمان حرکت کنیم، اشتباه بزرگی مرتکب می‌شویم و آن وقت خودمان، باعث عدم موفقیتمان هستیم. افراد کمال گرا هم دقیقاً همین طور هستند. یعنی فکر می‌کنند به هیچ وجه نباید ریسک کنند و باید در منطقه امن ذهن خوشان باقی بمانند. همین تفکر اشتباه، اولین عامل عدم موفقیت آنهاست.

2. ترس از انتقاد کردن دیگران

یک نکته عجیبی که گاهی اوقات به ذهنم خطور می‌کند، این است که چرا وقتی یک نفر از ما انتقاد می‌کند ناراحت می‌شویم و اصلاً باب میلمان نیست!

وقتی ما مورد انتقاد قرار می‌گیریم، نه تنها اتفاق بدی برایمان نمی‌افتد، بلکه نقاط ضعف اخلاقی و کاری خودمان را می‌شناسیم و باید از فردی که از ما انتقاد کرده تشکر هم بکنیم.

اما متأسفانه افراد کمال گرا از انتقاد متنفرند. چون می‌فهمند که کامل نیستند و باید با این واقعیت کنار بیایند. به همین دلیل است که انتقاد از افراد کمال گرا معمولاً منجر به اتفاقات ناخوشایندی می‌شود.

3.تنبلی و  اهمال کاری

جمله جالبی که در رابطه با کمال گرایی هست، این است که می‌گویند: کمال گرایی همان اهمال کاری است که با کفش های زیبا می‌آید!

همان طور که گفتم افراد کمال گرا به این بهانه که من هنوز کامل نیستم کاری را شروع نمی‌کنند و این هم نوعی از تنبلی و اهمال کاری است! در حالی که شاید خودشان هم از این مورد خبر نداشته باشند!

4.کاهش اعتماد به نفس

می‌توانم با قدرت بگویم که کمال گرایی دشمن سرسخت اعتماد به نفس است.

دلیلش هم این است که افراد کمال گرا معمولاً کاری را انجام نمی‌دهند و فکر می‌کنند هنوز به درجه ای که باید برسند، نرسیدند و نمی‌توانند آن کار را انجام دهند و همین دلیل واضحی است که بگوییم کمال گرایی= عدم اعتماد به نفس

شما می‌توانید با تقویت اعتماد به نفستان، به نوعی کمال گرایی را هم از بین ببرید چون این دو کاملاً از هم مجزا و در عین حال با یکدیگر مرتبط هستند.

خب خب بزار ببینم چ داریم 
نوشته کمال گرا ها ویژگی های چرتی دارند  4 تاشم مثال زده .ای ب روحت صلوات چرت خودتی نویسنده 
من خودم 2تا از این ویژگی خیلی برام پررنگه.مثلا خیلی محافظه کارم و از منطقه امنی ک دارم خارج نمیشم و تازه ی ماهه ک دارم تلاش میکنم این ویژگی رو ترک کنم.خیلی خیلی زجرم میده .حتی تصورشم برای دیگران سخته.خیلی این مورد 1 من و اذیت میکنه
کسی راه حلی براش داره؟مثلا چیکار کنیم؟

و مورد سوم،کمال گراها ک از دم همشون اهمال کار هستن.مثلا من خودم خیلی زیاد اهمال کارم.همش منتظرم ک همه چ جور باشه و من کارم و انجام بدم.ی جوری نصفه هم شروع کنم باز اعصابم خرده ک کارم کامل نیست.

ولی مورد 2 و 4 زیادم اینطوری نیست.کسی این موارد و داره ؟؟؟؟  
من ی ذره باید فکر کنم    جالب شد   

[mahdimontazer]

این مبحث تموم شد؟

[یاقوت]

این مبحث تموم شد؟

یادم رفته اینجا ب کل
مطالب تکمیلی دارم ،هفته آینده اینجا برقراره.

[یاقوت]

ای کسانی که ایمان آورده اید نباید گروهی از مردان شما گروه دیگر را مسخره کنند، شاید آنها که مورد استهزاء واقع می شوند بهتر از مسخره کنندگان باشند. و همچنین زنان یکدیگر را مسخره نکنند، زیرا ممکن است زنان مسخره شده از آنها که مسخره می کنند بهتر باشند. و مبادا از یکدیگر عیب جویی کنید و زنهار از این که یکدیگر را با القاب زشت و ناپسند یاد کنید که پس از ایمان آوردن، نامی که نشان از فسق و فجور دارد بسیار زشت است و هر کس که از این رفتار توبه نکند "ستمگر و ظالم" است/ حجرات آیه یازدهم/

موضوع مورد بحث میز گرد :

درباره فرهنگ مسخره کردن چه می دانید؟ آیا تا به حال به تاثیرات روحی و شخصیتی مسخره کردنها روی آدمها فکر کرده اید؟ خود خود شما با چه کلمات و واژه هایی چه کسانی را ؟ و در چه مواقعی مورد تمسخر و استهزاء قرار داده اید؟ ووو خود خود شما در چه موارد و مواقعی مورد تمسخر دیگران واقع شده اید؟ حال و احوال اون موقع خود را با رسم شکل و نمودار دقیق، تشریح کنین شاید کمکی باشد در مسیر رشد و آگاهی..

[mahdimontazer]

این مسخره کردن واقعا موضوع خوبی بودکه دربارش حرف بزنیم
من در رفتار با خانواده این چنینم
یعنی به سخره میگیرمشون
عاغا راه حل ها رو هم بی زحمت بزارین

[*بنده پاک*]

من انقدر سر همه چی مسخره ام کردن که سر همه چی فکر میکنم مسخره ام میکنن

خیلی از شکست هامم سر همین مسخره کردن بوده
 
ولی خب خودمم خیلی ها را مسخره کردم

بنظرم وقتی کسی را مسخره کردیم پشتش به حس بدی که خودمون وقتی مسخره میشیم فکر کنیم
و حس پشیمونی ای بدش را حتما مرور کنیم
به خودمون گوش زد کنیم این چه حرفی بود زدی
چرا این جوری کردی
باید قبلش فکر میکردی 

اینجوری امکان داره به مرور زمان یاد بگیریم قبل از هر حرف و حرکتی به نتیجه بعدش هم فکر کنیم
من همینا یادمه فعلا
ولی موضوع خیلی خوبیه
ممنونم

[مهدوی]

خب من خیلی اهل مسخره کردن نیستم

اگه هم مسخره کنم معمولاً هدف خوبی دارم؛ میخوام به طرف تلنگر بزنم تا به خودش بیاد

گواه این کارم هم اینه که بعد از اون مسخره کردن و حسابی رو اعصاب رفتن و تحریک طرف برای تلاش بیشتر، کنارش می‌ایستم و همراهیش میکنم تا به هدف برسه


ولی در این بین از مسخره کردن بی نصیب نموندم و خیلی مسخره شدم؛ بابت همه چیز
جالب اینجاست که توی خیلی از مواقع کسی که بابت یه چیزی مسخره ام میکرد، به همون بلا مبتلا میشد
طرف به خاطر اینکه برای کنکور خیلی آماده نبودم کلی مسخره ام کرد آخرش من قبول شدم ولی اون یه سال بعد از من تازه رفت دانشگاه اونم نه رشته و دانشگاهی که اون میخواست

یه بخشی از مشکلاتم هم از همین مسخره کردن نشأت میگیره

احساس خود کم بینی که تا یه مدتی داشتم به خاطر همین بود

بماند که این کار گاهی به بحث های نژادپرستانه وحشتناکی میکشید و خیلی اوقات حرف بدی بعدش میومد و از مسخره به توهین تغییر میکرد 

[یاقوت]

ای کسانی که ایمان آورده اید نباید گروهی از مردان شما گروه دیگر را مسخره کنند، شاید آنها که مورد استهزاء واقع می شوند بهتر از مسخره کنندگان باشند. و همچنین زنان یکدیگر را مسخره نکنند، زیرا ممکن است زنان مسخره شده از آنها که مسخره می کنند بهتر باشند. و مبادا از یکدیگر عیب جویی کنید و زنهار از این که یکدیگر را با القاب زشت و ناپسند یاد کنید که پس از ایمان آوردن، نامی که نشان از فسق و فجور دارد بسیار زشت است و هر کس که از این رفتار توبه نکند "ستمگر و ظالم" است/ حجرات آیه یازدهم/

موضوع مورد بحث میز گرد :

درباره فرهنگ مسخره کردن چه می دانید؟ آیا تا به حال به تاثیرات روحی و شخصیتی مسخره کردنها روی آدمها فکر کرده اید؟ خود خود شما با چه کلمات و واژه هایی چه کسانی را ؟ و در چه مواقعی مورد تمسخر و استهزاء قرار داده اید؟ ووو خود خود شما در چه موارد و مواقعی مورد تمسخر دیگران واقع شده اید؟ حال و احوال اون موقع خود را با رسم شکل و نمودار دقیق، تشریح کنین شاید کمکی باشد در مسیر رشد و آگاهی..

عاشق این مشارکت دوستان هستم ، ی سپاس میزنن فقط .
خسته نباشی دلاور 
پوستتون خراب نشه ی وقت

---

 
منم ی مشارکتی کنم 

درباره فرهنگ مسخره کردن چه می دانید؟ آیا تا به حال به تاثیرات روحی و شخصیتی مسخره کردنها روی آدمها فکر کرده اید؟

فی الواقع میشه گفت اطلاعی در موردش ندارم ،زیاد دربارش فکر نکردم .
زیاد آدم مسخره کردن نبودم و نیستم.

---

 

خود خود شما با چه کلمات و واژه هایی چه کسانی را ؟ و در چه مواقعی مورد تمسخر و استهزاء قرار داده اید؟ 

کم مسخره کردم ،ولی بد مسخره کردم .
متاسفانه ب خاطر ریزبینی این طورم ک نقطه ضعف طرف مقابل و زود میبینم و وقت هایی ک مسخره کردم جوری بوده ک ترکوندم
با همه ن اما با کسانی ک صمیمی هستم با همکاری اون ها مسخره کردم

---

 

ووو خود خود شما در چه موارد و مواقعی مورد تمسخر دیگران واقع شده اید؟ حال و احوال اون موقع خود را با رسم شکل و نمودار دقیق، تشریح کنین شاید کمکی باشد در مسیر رشد و آگاهی..

 
ترک بودن خودش ی مورده: )
اینکه بعضی ها جنبه ندارن و دلشون میخواد همش بگن باکلاس هستن و ترکی حرف نمیزنن ، درحالی ک برای من خیلی لذت بخشه .
ترکی حرف زدن ها کلی ی چیزی هست ولی لهجه ها متفاوته و کلمه هایی هستن ک متفاوتن ، من خیلی ب خاطر این تفاوت لهجه مسخره شدم .
حس و حالم ی لبخند و سکوت بوده ، زیادی دوست ندارم آدم هارو متوجه اشتباهاتشون کنم . مخصوصا زمانی ک سوتی میدم یا مسخره میشم و میخندن زیادی درگیر نمیشم ، دیدگاهم اینه ک بذار بخندن و خوش باشن . باعث خنده شدم دیگه این بد نیست .
شده ک خودمم بخندم . زیاد در مورد شخص خودم حساس نیستم.
سعی میکنم زیاد وارد این بحث مسخره کردن و خندیدن نشم ،پیش میاد آره درگیرش میشم ولی اینکه هرروز باشه یا همیشه باشه نه .

پ ن: تو نت خیلی خیلی زیاد در مورد این بحث نوشته  اگر تونستم میذارم ولی ظاهرا کسی طرفدار این بحثم نیست و میزگرد همچنان مسکوت هست

[ماجراجو]

انسان های جاهل 
مسخره میکنن 
از بزرگترین گناهانه دوستان من 
ولی جدا چند تا سرچ کنید دستتون میاد 
انسان های نادان گناهکار بی دین مسخره میکنند

[fatush76]

راستش به نظرم این موضوع مهمیه
کاش میشد در موردش فرهنگ سازی بشه
همه جای دنیا هست اما بین ماها بیشتر شاید چون یاد نگرفتیم که به تفاوت های هم احترام بزاریم  به سلایق هم

یکی از مثال هاش میتونه مدل لباس پوشیدن باشه تو خیلی از کشور ها هرکس میتونه هرجور که میخواد لباس بپوشه
ولی کسی بهش نگاه نمیکنه یعنی اصلا اهمیتی نداره که تو با لباس رسمی رفتی بیرون یا با لباس گل گلی ( مثلا )

من خودم همیشه  از بچگی دختر متفاوتی بودم تو هر چیزی و بابت این خیلی مسخره شدم  حتی از سمت خانواده
و این هنوز که هنوزه از بچگی تو وجود منه و خیلی بهم اسیب زده به خصوص تو اعتماد به نفس
هنوزم حس میکنم بابت هر چیزی بقیه میخوان که مسخرم کنن و این حس خیلی بدیه

اما به این موضوع رسیدم که مسخره کردن دیگران واقعا اگه از سر تحقیر باشه نه از سر شوخی کاملا به خود ادم برمیگرده

پس کاش بیایم بیشتر مراقب باشیم   بیشتر بهم احترام بزاریم  کسی رو مسخره نکنیم و البته اجازه ندیم کسی مسخرمون کنه 

دیدگاه یاقوت جان رو دوس داشتم  اینکه اگه کسی مسخرمون کرد در گیرش نشیم و بگیم بزار بخنده
اما همیشه هم نمیشه باید به بعضیا گوشزد کرد تا دیگه برای بقیه تکرار نکنن

[b52]

سلام
بنظرم یکی از دلایل تمسخر ، عدم وجود حس همزاد پنداری میتونه باشه.
یعنی ما نتونیم خودمون رو جای طرف مورد بحث قرار بدیم .   تازه این در مورد تمسخر و استهزاء کسیه که موجب گناهی نشده . یعنی حتی اگر گناهکاری رو در مورد گناهش مسخره کنیم هم غیر قابل قبول هستش.
همانطور که امام علی می‌فرمایند : کسی که گناه کاری رو در مورد گناه و اشتباهش مورد استهزاء قرار بده نمیمیره تا خودش گرفتار همون امر بشه.
من واقعا متاسفم و شرمنده ام از گناه های غیبت و تهمت و تمسخر و از درگاه خدا طلب بخشش دارم هرچند که لیاقتش رو ندارم .
درمان رو در خودم سکوت میدونم 
حرف نزدن الکی و قضاوت نکردن

[Man Mitavanam]

به نظرم مسخره کردن نشان از تهی بودن و پایین بودن درجه شخصیتی همون شخص مسخره کننده س
وگرنه انسان سالم و فهمیده و بالغ و غنی میدونه که انسان ها شبیه انگشتان یک دست هستن که هیچکدومشون شبیه هم نیست اما به بودنشون در کنار هم و قبول تفاوت هاشون هست که میتونن یه سیستم رو به نحو احسن پیش ببرن

[مهدوی]

همه نظرات درست بودن چون این اتفاق میتونه از جنبه های مختلفی و به دلایل متفاوتی بیفته

گاهی ممکنه به خاطر خود کم بینی فرد مسخره کننده باشه

گاهی هم شخص متمسخر فقط میخواد خودشو اقناع کنه که من از بقیه بهترم

بعضی اوقات برای جلب توجه و وقتایی هم برای فاصله ایجاد کردن بین خودش و بقیه
البته این فاصله گذاری دو دلیل میتونه داشته باشه؛ یا طرف میخواد خودشو دور کنه یا طرف مقابلش رو ولی در هر صورت موجب آزرده خاطر شدن میشه

البته گاهی هم مسخره کردن با هدف ایجاد تنفر در شخص، از کاری که کرده صورت میگیره و بعد هم با ایجاد انگیزه میتونه کمک کنه که شخص مسخره شده عملکرد بهتری داشته باشه

ولی در کل مسخره کردن با هزار دلیل میتونه صورت بگیره و عموماً باعث ناراحتی میشه

[مهدوی]

سلام خدمت کانونی های عزیز 

در برنامه میزگردی که اخیراً برگزار شد و به موضوع #مسخره_کردن پرداختیم، آرا و نظرات متعددی مطرح شد و دلایلی مختلفی برای انجام این کار از سوی افراد عنوان شد

میخواییم یک جمعبندی از این موضوع داشته باشیم و نظرات دوستان رو در یک پست ببینیم ^_^

خانم دختر پاک گفتند:

من انقدر سر همه چی مسخره ام کردن که سر همه چی فکر میکنم مسخره ام میکنن
 
خیلی از شکست هامم سر همین مسخره کردن بوده
 
ولی خب خودمم خیلی ها را مسخره کردم

پس معلوم میشه که این کار به دلیل تأثیر روحی عمیقی که بر شخص مسخره شونده میگذارد میتواند روی روند پاکی و همچنین اعتماد به نفس فرد نیز اثر سوء داشته باشد

البته ایشان راهکار پیشنهادی خودشو رو هم گفتن:

بنظرم وقتی کسی را مسخره کردیم پشتش به حس بدی که خودمون وقتی مسخره میشیم فکر کنیم
و حس پشیمونی ای بدش را حتما مرور کنیم
به خودمون گوش زد کنیم این چه حرفی بود زدی
چرا این جوری کردی
باید قبلش فکر میکردی 

همچنین خانم یاقوت ذکر کردن که:

کم مسخره کردم ،ولی بد مسخره کردم .

متاسفانه ب خاطر ریزبینی این طورم ک نقطه ضعف طرف مقابل و زود میبینم و وقت هایی ک مسخره کردم جوری بوده ک ترکوندم 

---

ترک بودن خودش ی مورده: )
اینکه بعضی ها جنبه ندارن و دلشون میخواد همش بگن باکلاس هستن و ترکی حرف نمیزنن ، درحالی ک برای من خیلی لذت بخشه .
ترکی حرف زدن ها کلی ی چیزی هست ولی لهجه ها متفاوته و کلمه هایی هستن ک متفاوتن ، من خیلی ب خاطر این تفاوت لهجه مسخره شدم .

همونطور که فرمودن گاهی این تمسخر ها به جایی میرسه که هویت شخص رو مورد هدف قرار میده و سعی در بد و مسخره جلوه دادن اصالت و هویت فرد داره که البته این مسئله موجب افتراق میشه...

---

نظر آقای ماجراجو هم‌ این بود:

انسان های جاهل مسخره میکنن 
از بزرگترین گناهانه دوستان من 
انسان های نادان گناهکار بی دین مسخره میکنند

نظر آقای ماجراجو بر اساس گفته قرآن کریم هست که میفرمایید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ

وای بر هر عیبجوی هرزه زبانی

---

همچنین نظر خانم fatush:

کاش میشد در موردش فرهنگ سازی بشه
همه جای دنیا هست اما بین ماها بیشتر شاید چون یاد نگرفتیم که به تفاوت های هم احترام بزاریم  به سلایق هم

---

من خودم همیشه  از بچگی دختر متفاوتی بودم تو هر چیزی و بابت این خیلی مسخره شدم  حتی از سمت خانواده؛ و این هنوز که هنوزه از بچگی تو وجود منه و خیلی بهم اسیب زده به خصوص تو اعتماد به نفس
هنوزم حس میکنم بابت هر چیزی بقیه میخوان که مسخرم کنن و این حس خیلی بدیه

---

اما به این موضوع رسیدم که مسخره کردن دیگران واقعا اگه از سر تحقیر باشه نه از سر شوخی کاملا به خود ادم برمیگرده
پس کاش بیایم بیشتر مراقب باشیم   بیشتر بهم احترام بزاریم  کسی رو مسخره نکنیم و البته اجازه ندیم کسی مسخرمون کنه 

درسته؛ فرهنگسازی میتونه کمک کنه که تفاوت های همدیگه رو بپذیریم و با آرامش بیشتری کنار هم زندگی کنیم؛ به عنوان نمونه همین سبک لباس پوشیدن(البته با رعایت اعتدال)

---

آقای b52 فرمودن:

بنظرم یکی از دلایل تمسخر ، عدم وجود حس همزاد پنداری میتونه باشه. یعنی ما نتونیم خودمون رو جای طرف مورد بحث قرار بدیم .   تازه این در مورد تمسخر و استهزاء کسیه که موجب گناهی نشده . یعنی حتی اگر گناهکاری رو در مورد گناهش مسخره کنیم هم غیر قابل قبول هستش.
همانطور که امام علی می‌فرمایند : کسی که گناه کاری رو در مورد گناه و اشتباهش مورد استهزاء قرار بده نمیمیره تا خودش گرفتار همون امر بشه.

صحیح

یکی از راهکارهایی که خانم پاک هم ذکر کرده بودند اینه که خودمونو جای شخص مسخره شده بگذاریم و ببینیم چه حس بدی میتونه به ما منتقل کنه؛ فرموده امام علی(ع) هم کاملاً منطقیست

و این هشداریسیت برای تک تک ما تا اگر خواستیم کسی رو مورد عنایت قرار بدیم یادمون باشه که نخواهیم مرد مگر اینکه این گناه را مرتکب شده باشیم

---

آقای هادی نیز نظرشون این بود که:

به نظرم مسخره کردن نشان از تهی بودن و پایین بودن درجه شخصیتی همون شخص مسخره کننده س
وگرنه انسان سالم و فهمیده و بالغ و غنی میدونه که انسان ها شبیه انگشتان یک دست هستن که هیچکدومشون شبیه هم نیست اما به بودنشون در کنار هم و قبول تفاوت هاشون هست که میتونن یه سیستم رو به نحو احسن پیش ببرن

در چند جمله اصل موضوع رو روشن کردن

با شما موافقم؛ داشتن سعه صدر به ما کمک میکنه همدیگه رو علی رغم وجود تفاوت ها بپذیریم

دنیا با تفاوت های خودش زیباست

---

آقای مهدوی(به روایتی، خودم!) نظرشون این بود:

از مسخره کردن بی نصیب نموندم و خیلی مسخره شدم؛ بابت همه چیز 
جالب اینجاست که توی خیلی از مواقع کسی که بابت یه چیزی مسخره ام میکرد، به همون بلا مبتلا میشد 
طرف به خاطر اینکه برای کنکور خیلی آماده نبودم کلی مسخره ام کرد آخرش من قبول شدم ولی اون یه سال بعد از من تازه رفت دانشگاه اونم نه رشته و دانشگاهی که اون میخواست 
یه بخشی از مشکلاتم هم از همین مسخره کردن نشأت میگیره 
احساس خود کم بینی که تا یه مدتی داشتم به خاطر همین بود
بماند که این کار گاهی به بحث های نژادپرستانه وحشتناکی میکشید

---

گاهی ممکنه به خاطر خود کم بینی فرد مسخره کننده باشه
گاهی هم شخص متمسخر فقط میخواد خودشو اقناع کنه که من از بقیه بهترم
بعضی اوقات برای جلب توجه و وقتایی هم برای فاصله ایجاد کردن بین خودش و بقیه
البته این فاصله گذاری دو دلیل میتونه داشته باشه؛ یا طرف میخواد خودشو دور کنه یا طرف مقابلش رو ولی در هر صورت موجب آزرده خاطر شدن میشه
البته گاهی هم مسخره کردن با هدف ایجاد تنفر در شخص، از کاری که کرده صورت میگیره و بعد هم با ایجاد انگیزه میتونه کمک کنه که شخص مسخره شده عملکرد بهتری داشته باشه

چندتا مورد اینجا ذکر کردم که دیدگاه من بوده

دقیقاً مشکلی که خانم یاقوت دارن و هم بنده بارها تجربه کردم؛ تهاجم به اصالت، زبان و قومیت یک فرد یکی از بدترین تهاجمات فرهنگیه که تبعات مخرب زیادی چه در سطح فردی چه جامعه داره

همچنین حدیث مبارک امیرالمؤمنین هم برای بنده ثابت شد و دیدم، مشکلی که بارها بابتش مسخره شدم گریبانگیر مسخره کننده شد

اما باز هم نوع دیگری از مسخره کردن رو عرض کردم که برای ایجاد انگیزه در فرد مورد تمسخر قرار گرفته به کار میره که معمولاً در مقیاس خیلی کم و بین دو شخصی که به خوبی همدیگر رو میشناسن اتفاق میفته و نتایج خوبی هم میتونه داشته باشه

اما باز هم توصیه نمیشه

و در آخر؛ سپاس از توجه و التفات شما