میز گرد کانون

[mahdimontazer]

من تو درس خوندن اینجوریم
وقتی شروع می کنم به درس خوندن،تو ذهنم بهترین نحو درس خوندن رو تصور می کنم که اره من فلان جور درس میخونم و یا اینجور.... .
تو اون تصوراتم همش با خودم میگم  که اون درسو به بهترین نحو میخونم ولی وقتی شروع می کنم به درس خوندن می فهمم که با اون تصوراتم چقدر فاصله داره و به همین دلیل خوندن اون درسو کنار می زارم

[عاشق فاطمه زهرا]

سلام

چه موضوع مهم و جذابی.

من خیلی کمال گرام. شخصیتم این جوریه.
کمال گرایی ذاتا بد نیست.
اما می تونه بد هم باشه.

این که بخوایم کار هامون رو درست و صد در صد انجام بدیم، خیلی خوبه.
این که خیلی وقت بذاریم و تلاش کنیم و به فکر همه جا باشیم بد نیست.

اما اگر فکر کنیم میتونیم به ایده آل هامون برسیم بده. همیشه نقصی هست.
و نقص هم وقتی داخل کار بیاد و باهاش دست و پنجه نرم کنیم، اتفاق شکوهمند تری رو رقم می زنه.

یه بازیگر داره نقشش رو بازی می کنه و همه چیز هم تحت کنترله.
یه جایی دیالوگ یادش میره.

کمال گرا از جنس بدش، اینجا جا می زنه.
اما از نوع خوبش، اتفاقا نقص رو می پذیره و سعی می کنه فی البداهه چیزی بگه که کار خراب نشه.
این جاست که اتفاق های خیلی قشنگی رقم می خوره.

پس کمال گرایی اگر تعهد و تلاش بیاره خوبه. اگر وسواس بیاره بد.

[mohammadrg]

♥°•.°•بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ•°.•°♥

خیلی خوش اومدین

لطفا با بخش جدید میز گرد همراهیمون کنید تا به آگاهی بیشتری برسیم

  چون راهی جز خود شناسی، آگاهی و گفتگو نداریم  

---

♥

♥

♥

موضوع جدید : درباره کمال گرایی،  راهکار برون رفت از این موقعیت و خصلت چیست؟

موضوع کامل گرایی یا همون کمال گرایی موضوعیه که خیلی کارا رو خراب میکنه،به نظر من کتاب از شنبه صفحه های ۷٠ تا ۷۶ خیلی توضیح خوبی داده،اگه میتونید حتما توصیه میکنم بخونید   
البته نسخه ی الکترونیکی این کتاب رایگان تو اینترنت هست،اینم لینکش:
http://dl.bishtarazyek.com/PDF/Az-Shanbe...ek.com.pdf

[mohammadrg]

سلام

چه موضوع مهم و جذابی.

من خیلی کمال گرام. شخصیتم این جوریه.
کمال گرایی ذاتا بد نیست.
اما می تونه بد هم باشه.

این که بخوایم کار هامون رو درست و صد در صد انجام بدیم، خیلی خوبه.
این که خیلی وقت بذاریم و تلاش کنیم و به فکر همه جا باشیم بد نیست.

اما اگر فکر کنیم میتونیم به ایده آل هامون برسیم بده. همیشه نقصی هست.
و نقص هم وقتی داخل کار بیاد و باهاش دست و پنجه نرم کنیم، اتفاق شکوهمند تری رو رقم می زنه.

یه بازیگر داره نقشش رو بازی می کنه و همه چیز هم تحت کنترله.
یه جایی دیالوگ یادش میره.

کمال گرا از جنس بدش، اینجا جا می زنه.
اما از نوع خوبش، اتفاقا نقص رو می پذیره و سعی می کنه فی البداهه چیزی بگه که کار خراب نشه.
این جاست که اتفاق های خیلی قشنگی رقم می خوره.

پس کمال گرایی اگر تعهد و تلاش بیاره خوبه. اگر وسواس بیاره بد.

کامل (کمال)گرایی ذاتا بده،اونی که شما میگی خوبه اسمش میل به پیشرفته، و یکی نیست،و البته اینم که بخوایم همه کارا صد درصد و کامل باشن  هم کامل گراییه، چون هیچ وقت توی دنیای واقعی نمیتونیم کامل باشیم، به جاش باید کافی باشیم
در ضمن منم قبلا فکر میکردم کمال گرایی خوبه تا اینکه فهمیدم واقعا چیه
و اینکه از این به بعد بهتره بگیم کامل گرایی به جای کمال گرایی، چون بار معنایی کلمه رو اینطوری بهتر انتقال میدیم

[Alireza98]

کمالگرایی آزادی و قدرت مانور رو ازم میگیره
کمالگرایی موجب تک بعدی شدنم میشه
کامل گرایی موحب بی توجهی آدم به نیاز های طبیعیش میشه
کمتالگرایی عزت نفس و اعتماد بنفس رو از طریق خودخوری که آدم با خودش میکنه نابود میکنه
کمالگرایی باعث شده دیگران رو فرشته های بی عیب ببینم و خودم رو جامع عیوب
.....

[افرا]

دوستان عزیز موضوع رو اون بالا دیدم خیلی برام جالب شد گفتم منم یکم بنویسم انشالاه که هم خودم استفاده کنم هم دیگران.

میگم که خودم استفاده کنم چون توی این تحلیلا معمولا متوجه موضوعاتی میشم که تا حالا بهش فکر نکرده بودم و مسئله ایی توی ذهنم ایجاد 

میشه که برم دنبالش و یاد بگیرم.

چیزی که من از کمال گرایی میدونم اینه که این مشکل ترکیبی از ترس و اضطراب و در بعضی مواقع تبدیل به وسواس میشه.

یعنی اینکه من چون از شکست و یا انتقاد میترسم میخوام که کارم رو به بهترین شکل انجام بدم! تا کسی دیگه نتونه از کارم ایرادی بگیره!

من باید بهترین باشم! چون میترسم مورد انتقاد قرار بگیرم!

که در عمل باعث میشه که یه کاری رو شروع نکنم چون تقریبا هیچوقت بهترین زمان برای انجامش نمیرسه!

یا اینکه در اخرین  لحظه و از روی اجبار بخونم!

کاری که خیلی وقتا توی امتحانات و دانشگاه و مدرسه میکنیم!

متاسفانه این مشکل رو قبلا یکم داشتم! احساس میکردم همه دارن نگاهم میکنن و باید بهترین باشم.

فلان جای لباسم اگه کثیف باشه باعث خجالت بود!

ولی خب باید درستش کنیم اگه اینطور هستیم. چون انرژیمون سر افکار اشتباه هدر میره!

راهشم اینه که خلاف جهتش حرکت کنیم! اگه کاری میکنیم به بهترین شکل انجامش ندیم.

متاسفم قرار بود کلی بنویسم ولی یه اتفاق بدی افتاد تا همینجا نگهش میدارم .با احساس بد نمیتونم بنویسم.

[عاشق فاطمه زهرا]

سلام

چه موضوع مهم و جذابی.

من خیلی کمال گرام. شخصیتم این جوریه.
کمال گرایی ذاتا بد نیست.
اما می تونه بد هم باشه.

این که بخوایم کار هامون رو درست و صد در صد انجام بدیم، خیلی خوبه.
این که خیلی وقت بذاریم و تلاش کنیم و به فکر همه جا باشیم بد نیست.

اما اگر فکر کنیم میتونیم به ایده آل هامون برسیم بده. همیشه نقصی هست.
و نقص هم وقتی داخل کار بیاد و باهاش دست و پنجه نرم کنیم، اتفاق شکوهمند تری رو رقم می زنه.

یه بازیگر داره نقشش رو بازی می کنه و همه چیز هم تحت کنترله.
یه جایی دیالوگ یادش میره.

کمال گرا از جنس بدش، اینجا جا می زنه.
اما از نوع خوبش، اتفاقا نقص رو می پذیره و سعی می کنه فی البداهه چیزی بگه که کار خراب نشه.
این جاست که اتفاق های خیلی قشنگی رقم می خوره.

پس کمال گرایی اگر تعهد و تلاش بیاره خوبه. اگر وسواس بیاره بد.

کامل (کمال)گرایی ذاتا بده،اونی که شما میگی خوبه اسمش میل به پیشرفته، و یکی نیست،و البته اینم که بخوایم همه کارا صد درصد و کامل باشن  هم کامل گراییه، چون هیچ وقت توی دنیای واقعی نمیتونیم کامل باشیم، به جاش باید کافی باشیم
در ضمن منم قبلا فکر میکردم کمال گرایی خوبه تا اینکه فهمیدم واقعا چیه
و اینکه از این به بعد بهتره بگیم کامل گرایی به جای کمال گرایی، چون بار معنایی کلمه رو اینطوری بهتر انتقال میدیم

من قبول دارم که کمال گرایی (یا کامل گرایی)‌ خیلی ضررها داره. اما به نظرم ذاتا بد نیست.
اصلا انسان ذاتا کمال گراست.

این که شما می گی میل به پیشرفت چیزی جداست من اصراری روی حرفم ندارم.
ولی ذات کمال گرایی و میل به پیشرفت یه چیزه.
این که انسان تمایل داره که کامل بشه.

به خاطر همین هم هست که اگر یک کشور رو هم به نامش بزنن می خواد کل دنیا رو داشته باشه.
هر انسانی این تمایل رو داره و نمی تونه انکارش کنه.

این که شما کمال گرا هستید، ناراحت نباشید.
اتفاقا این تمایل و شخصیت خیلی خوبه و به شما کمک می کنه.

اما اگر این تمایل به شکل افراط یا وسواس دربیاد، مشکل ایجاد می کنه.
من قبول ندارم که دنبال کافی بودن باشیم، ما باید بهترین خودمون باشیم.

هدف ما باید این باشه که بهترین باشیم <-----------> در عین حال باید متوجه نقص هامون باشیم.

من دوست دارم که نمره ام بیست شه. درسته کافی هست که نمره ی مثلا ۱۷ بگیرم اما هدف رو می ذارم ۲۰.
چه اشکالی داره؟

مشکل زمانی هست که متوجه نقص ها نباشم.
اگر ۱۷ گرفتم دنیا به آخر نمیرسه. این که می بینیم با زمان و توانایی مون ۲۰ گرفتن سخته، ناامید نشم و ادامه بدم.

توی این دنیا همیشه نقص وجود داره.
پس من نمی تونم کامل بشم. کمال واقعی خداست و انسان با لقاء الله کامل میشه.
کمال گرایی انسان اگر به خدا وصل شه، خوبه در غیر این صورت مشکل ایجاد می کنه و میشه وسواس

[mohammadrg]

سلام

چه موضوع مهم و جذابی.

من خیلی کمال گرام. شخصیتم این جوریه.
کمال گرایی ذاتا بد نیست.
اما می تونه بد هم باشه.

این که بخوایم کار هامون رو درست و صد در صد انجام بدیم، خیلی خوبه.
این که خیلی وقت بذاریم و تلاش کنیم و به فکر همه جا باشیم بد نیست.

اما اگر فکر کنیم میتونیم به ایده آل هامون برسیم بده. همیشه نقصی هست.
و نقص هم وقتی داخل کار بیاد و باهاش دست و پنجه نرم کنیم، اتفاق شکوهمند تری رو رقم می زنه.

یه بازیگر داره نقشش رو بازی می کنه و همه چیز هم تحت کنترله.
یه جایی دیالوگ یادش میره.

کمال گرا از جنس بدش، اینجا جا می زنه.
اما از نوع خوبش، اتفاقا نقص رو می پذیره و سعی می کنه فی البداهه چیزی بگه که کار خراب نشه.
این جاست که اتفاق های خیلی قشنگی رقم می خوره.

پس کمال گرایی اگر تعهد و تلاش بیاره خوبه. اگر وسواس بیاره بد.

کامل (کمال)گرایی ذاتا بده،اونی که شما میگی خوبه اسمش میل به پیشرفته، و یکی نیست،و البته اینم که بخوایم همه کارا صد درصد و کامل باشن  هم کامل گراییه، چون هیچ وقت توی دنیای واقعی نمیتونیم کامل باشیم، به جاش باید کافی باشیم
در ضمن منم قبلا فکر میکردم کمال گرایی خوبه تا اینکه فهمیدم واقعا چیه
و اینکه از این به بعد بهتره بگیم کامل گرایی به جای کمال گرایی، چون بار معنایی کلمه رو اینطوری بهتر انتقال میدیم

من قبول دارم که کمال گرایی (یا کامل گرایی)‌ خیلی ضررها داره. اما به نظرم ذاتا بد نیست.
اصلا انسان ذاتا کمال گراست.

این که شما می گی میل به پیشرفت چیزی جداست من اصراری روی حرفم ندارم.
ولی ذات کمال گرایی و میل به پیشرفت یه چیزه.
این که انسان تمایل داره که کامل بشه.

به خاطر همین هم هست که اگر یک کشور رو هم به نامش بزنن می خواد کل دنیا رو داشته باشه.
هر انسانی این تمایل رو داره و نمی تونه انکارش کنه.

این که شما کمال گرا هستید، ناراحت نباشید.
اتفاقا این تمایل و شخصیت خیلی خوبه و به شما کمک می کنه.

اما اگر این تمایل به شکل افراط یا وسواس دربیاد، مشکل ایجاد می کنه.
من قبول ندارم که دنبال کافی بودن باشیم، ما باید بهترین خودمون باشیم.

هدف ما باید این باشه که بهترین باشیم <-----------> در عین حال باید متوجه نقص هامون باشیم.

من دوست دارم که نمره ام بیست شه. درسته کافی هست که نمره ی مثلا ۱۷ بگیرم اما هدف رو می ذارم ۲۰.
چه اشکالی داره؟

مشکل زمانی هست که متوجه نقص ها نباشم.
اگر ۱۷ گرفتم دنیا به آخر نمیرسه. این که می بینیم با زمان و توانایی مون ۲۰ گرفتن سخته، ناامید نشم و ادامه بدم.

توی این دنیا همیشه نقص وجود داره.
پس من نمی تونم کامل بشم. کمال واقعی خداست و انسان با لقاء الله کامل میشه.
کمال گرایی انسان اگر به خدا وصل شه، خوبه در غیر این صورت مشکل ایجاد می کنه و میشه وسواس

این که میگی خوبه،کامل گرایی نیست،
چون کامل گرایی هیچ وقت خوب نیست،
ما داریم توی دنیای واقعی زندگی میکنیم،تو این دنیا هیچ چیزی کامل نیست
پس به همین دلیل افراد کامل گرا هیچوقت هیچ کاری نمیکنن

به نظرم این موضوع کامل گرایی انقدر مهم هست که واسش یه تاپیک تو کانون داشته باشیم

[مهرخدا]

سلام
به نظر من کمال گرایی و کامل گرایی هر دو مقوله جداگانه هستند
کمال و کامل معانی زیر براش تعریف میشه
 کمال: آخرین حد چیزی، نهایت، بسیاری، سر آمد بودن در داشتن صفت های خوب، کاملترین و بهترین صورت و حالت هر چیز
و کامل: آن که یا آنچه ویژگی های لازم را دارا است و کم و کاست ندارد، بی عیب، بی نقص، (به مجاز) دارای محاسن و خصوصیات مقبول
و این یعنی حتی اگر کاری رو صد درصد کامل انجام بدی و به موفقیت برسی باز هم بخوای تلاش کنی برای اینکه نامبر وان بشی برای اینکه تا ته خط اون کار یا هر چیزی بری ولی ممکنه اون کار اون هدف یا هر چیزی با مقداری تلاش به نتیجه برسی
کسی که دانشجو هست درس ریاضیات داره و باید اونو بخونه و 20 بگیره 
اگر کامل گرا باشه میگه من اونقدر درس میخونم که نمره 20 بگیرم 
اگر کمال گرا باشه میگه من اونقدر درس میخونم که نه تنها 20 رو باید بگیرم باید یه دانشند در رشته ریاضیات باشم

[یاقوت]

موضوع جدید : درباره کمال گرایی، ایده آل گرایی یا پرفکت شنیسم چه می دانید؟ آیا از بهترین نبودن به هم می ریزید؟ آیا در خود، کارهای نصفه نیمه ای را سراغ دارید که مدتهاست پشت گوش می اندازید فقط به این خاطر که نمی توانید بهترین آن را انجام دهید؟
آیا در زندگی خود سراغ دارید مسائلی که بهترین نبوده اند اما به آرزوی داشتن بهترین ها، همانها را هم از دست داده اید؟
آیا این رفتار باعث رشد و بهتر شدن می شود؟ یا آسیب خوردن و کسالت و نا امیدی؟ راهکار برون رفت از این موقعیت و خصلت چیست؟

سلام : ) 

در مورد کمال گرایی باید بگم ک خب من یک آدم کمال گرا هستم،حدوسطی برام وجود نداره یا باید نرم سراغ کاری یا باید خیلی خوب باشم.ب خاطر همین خیلی از کارها هست ک از ترس اینکه بد باشم سراغش نمیرم و تجربش نمیکنم و خب این درسته ،نهایتش آسیبش ب خودم میرسه.

آیا در زندگی خود سراغ دارید مسائلی که بهترین نبوده اند اما به آرزوی داشتن بهترین ها، همانها را هم از دست داده اید؟ 

در مورد همین کنکور من سال های قبل میتونستم ی رشته ی خوب برم و تا الانم تمومش کنم اما خب ب امید بهترین بودن خیلی چیزهارو از دست دادم.

آیا این رفتار باعث رشد و بهتر شدن می شود؟

کمال گرا بودن برای من نیست.من ازش لذت میبرم .از اینکه نگاهم ب چیزهای کوچیک نیست شاید آسیب دیدم اما در عین حال خوشم میاد از اینکه نگاهم ب بهترین بودن باشه.
ب نظرم میتونه باعث رشد فردی باشه اما در کنار کمال گرا بودن باید تلاش باشه.کمال گرایی بدون عمل میتونه آسیب زا باشه.

 راهکار برون رفت از این موقعیت و خصلت چیست؟

نیمیدونم : ) 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــ

بریم سراغ جمع بندی پست های دوستان و مطالب جالب انگیز در مورد این موضوع تا ب ی آگاهی برسیم

[sadaf1]

بحث جالبی بود
منم با این مساله مواجهم . خیلی  از ازمون ها را شرکت نمیکنم نکنه نمره بالا نگیرم و یه جوری از عدم موفقیت می ترسم. کمال گرایی ب نظرم خوبه و اگه دنبال رسیدن ب حد مطلوب تو هر زمینه ای هستی باید برای ی زمان خاص روش تمرکز کنی و وقتی ب نتیجه اعلا رسیدی که کاملا قابل دستیابیه بری سراغ یه کار دیگه

[آرمین]

سلام
اگر شما کمال گرایید من چی محسوب میشم؟

فقط در این حد بهتون بگم که یک هفته هست تاپیک رو میبینم و روزی 10 بار هم تاپیک رو باز میکنم که چیزی بنویسم ولی چون حس میکنم اون چیزی که میخوام بنویسم بهترین ممکن نیست میبندمش و میرم. 

آرمین هستم یک کمال گرا. 

[یاقوت]

من تو درس خوندن اینجوریم
وقتی شروع می کنم به درس خوندن،تو ذهنم بهترین نحو درس خوندن رو تصور می کنم که اره من فلان جور درس میخونم و یا اینجور.... .
تو اون تصوراتم همش با خودم میگم  که اون درسو به بهترین نحو میخونم ولی وقتی شروع می کنم به درس خوندن می فهمم که با اون تصوراتم چقدر فاصله داره و به همین دلیل خوندن اون درسو کنار می زارم

تجربش کردم: )
ولی ب نظرم میشه با تمرین این اخلاق و تصحیح کرد.
مثلا میخوایم ی درس و عالی بخونیم .میتونیم برنامه بریزیم ک چطور میشه ی درس و عالی خوند؟برای عالی شدن تو اون درس باید چیکار کرد؟
و این هارو باید رو کاغذ بیاریم و تلاش کنیم.
اصلا چنین قانونی نداریم ک با افراطی خوندن ی درس میشه عالی بود.میتونیم با برنامه ریزی منظم و تداوم در مطالعه تو درسمون عالی بشیم.

سلام

چه موضوع مهم و جذابی.

من خیلی کمال گرام. شخصیتم این جوریه.
کمال گرایی ذاتا بد نیست.
اما می تونه بد هم باشه.

این که بخوایم کار هامون رو درست و صد در صد انجام بدیم، خیلی خوبه.
این که خیلی وقت بذاریم و تلاش کنیم و به فکر همه جا باشیم بد نیست.

اما اگر فکر کنیم میتونیم به ایده آل هامون برسیم بده. همیشه نقصی هست.
و نقص هم وقتی داخل کار بیاد و باهاش دست و پنجه نرم کنیم، اتفاق شکوهمند تری رو رقم می زنه.

یه بازیگر داره نقشش رو بازی می کنه و همه چیز هم تحت کنترله.
یه جایی دیالوگ یادش میره.

کمال گرا از جنس بدش، اینجا جا می زنه.
اما از نوع خوبش، اتفاقا نقص رو می پذیره و سعی می کنه فی البداهه چیزی بگه که کار خراب نشه.
این جاست که اتفاق های خیلی قشنگی رقم می خوره.

پس کمال گرایی اگر تعهد و تلاش بیاره خوبه. اگر وسواس بیاره بد.

دقیقا مشکل خیلی ها اینه ک نمیتونیم اتفاقات غیر قابل پیش بینی رو مدیریت کنیم و اون غیر قابل پیش بینی ها باعث ایست ما میشن و ب صورت یک باز دارنده عمل میکنند.شاید آگاهانه بگیم آره من دچارش نمیشم اما خیلی وقت ها این اتفاق شکوهمند و نمیتونیم رقم بزنیم.

کامل (کمال)گرایی ذاتا بده،اونی که شما میگی خوبه اسمش میل به پیشرفته، و یکی نیست،و البته اینم که بخوایم همه کارا صد درصد و کامل باشن  هم کامل گراییه، چون هیچ وقت توی دنیای واقعی نمیتونیم کامل باشیم، به جاش باید کافی باشیم
در ضمن منم قبلا فکر میکردم کمال گرایی خوبه تا اینکه فهمیدم واقعا چیه
و اینکه از این به بعد بهتره بگیم کامل گرایی به جای کمال گرایی، چون بار معنایی کلمه رو اینطوری بهتر انتقال میدیم

خیلی ممنون از معرفی کتاب از شنبه   قطعا نکات ذکر شده تو کتاب خیلی کمک کننده هست و حتما تو تاپیک میفرستم : )
درسته ،کمال گرایی و کامل گرایی ظاهرا متفاوت هستند و در ادامه در موردش مینویسم.

کمالگرایی آزادی و قدرت مانور رو ازم میگیره
کمالگرایی موجب تک بعدی شدنم میشه
کامل گرایی موحب بی توجهی آدم به نیاز های طبیعیش میشه
کمتالگرایی عزت نفس و اعتماد بنفس رو از طریق خودخوری که آدم با خودش میکنه نابود میکنه
کمالگرایی باعث شده دیگران رو فرشته های بی عیب ببینم و خودم رو جامع عیوب
.....

همون معایب کمالگرایی .دقیقا این موارد برای خیلی از ماها پیش اومده اینکه برای بهترین بودن خودمون رو فراموش میکنیم و بی وقفه تمرکز میکنیم رو هدفی ک تعیین کردیم و این باعث میشه ک خیلی چیزهارو از دست بدیم.

دوستان عزیز موضوع رو اون بالا دیدم خیلی برام جالب شد گفتم منم یکم بنویسم انشالاه که هم خودم استفاده کنم هم دیگران.

میگم که خودم استفاده کنم چون توی این تحلیلا معمولا متوجه موضوعاتی میشم که تا حالا بهش فکر نکرده بودم و مسئله ایی توی ذهنم ایجاد 

میشه که برم دنبالش و یاد بگیرم.

چیزی که من از کمال گرایی میدونم اینه که این مشکل ترکیبی از ترس و اضطراب و در بعضی مواقع تبدیل به وسواس میشه.

یعنی اینکه من چون از شکست و یا انتقاد میترسم میخوام که کارم رو به بهترین شکل انجام بدم! تا کسی دیگه نتونه از کارم ایرادی بگیره!

من باید بهترین باشم! چون میترسم مورد انتقاد قرار بگیرم!

که در عمل باعث میشه که یه کاری رو شروع نکنم چون تقریبا هیچوقت بهترین زمان برای انجامش نمیرسه!

یا اینکه در اخرین  لحظه و از روی اجبار بخونم!

کاری که خیلی وقتا توی امتحانات و دانشگاه و مدرسه میکنیم!

متاسفانه این مشکل رو قبلا یکم داشتم! احساس میکردم همه دارن نگاهم میکنن و باید بهترین باشم.

فلان جای لباسم اگه کثیف باشه باعث خجالت بود!

ولی خب باید درستش کنیم اگه اینطور هستیم. چون انرژیمون سر افکار اشتباه هدر میره!

راهشم اینه که خلاف جهتش حرکت کنیم! اگه کاری میکنیم به بهترین شکل انجامش ندیم.

متاسفم قرار بود کلی بنویسم ولی یه اتفاق بدی افتاد تا همینجا نگهش میدارم .با احساس بد نمیتونم بنویسم.

درسته ، آدم همش در حال جمع آری چیزهایی هست ک برای بهترین بودن نیاز داره ولی غافل از اینکه باید همینطوری ک هستیم شروع کنیم .


ما منتظر بقیه پست شما هستیم

سلام
به نظر من کمال گرایی و کامل گرایی هر دو مقوله جداگانه هستند
کمال و کامل معانی زیر براش تعریف میشه
 کمال: آخرین حد چیزی، نهایت، بسیاری، سر آمد بودن در داشتن صفت های خوب، کاملترین و بهترین صورت و حالت هر چیز
و کامل: آن که یا آنچه ویژگی های لازم را دارا است و کم و کاست ندارد، بی عیب، بی نقص، (به مجاز) دارای محاسن و خصوصیات مقبول
و این یعنی حتی اگر کاری رو صد درصد کامل انجام بدی و به موفقیت برسی باز هم بخوای تلاش کنی برای اینکه نامبر وان بشی برای اینکه تا ته خط اون کار یا هر چیزی بری ولی ممکنه اون کار اون هدف یا هر چیزی با مقداری تلاش به نتیجه برسی

کسی که دانشجو هست درس ریاضیات داره و باید اونو بخونه و 20 بگیره 
اگر کامل گرا باشه میگه من اونقدر درس میخونم که نمره 20 بگیرم 
اگر کمال گرا باشه میگه من اونقدر درس میخونم که نه تنها 20 رو باید بگیرم باید یه دانشند در رشته ریاضیات باشم

  چ توضیح خوبی و چ مثال خوبی .
ــــــــــــــــــــــــ

بحث جالبی بود
منم با این مساله مواجهم . خیلی  از ازمون ها را شرکت نمیکنم نکنه نمره بالا نگیرم و یه جوری از عدم موفقیت می ترسم. کمال گرایی ب نظرم خوبه و اگه دنبال رسیدن ب حد مطلوب تو هر زمینه ای هستی باید برای ی زمان خاص روش تمرکز کنی و وقتی ب نتیجه اعلا رسیدی که کاملا قابل دستیابیه بری سراغ یه کار دیگه

ارسال کننده یاقوت - 6 ساعت پیش

آقا مهران مرسی از مشارکتتون ،بله بحث موجود خیلی وسیع و قابل تامله و جای فکر و تمرین داره تا بتونیم تو این مسئله ب ی آگاهی و ثباتی برسیم .افراطی عمل نکنیم .کمال گرایی خوبه ولی باید کنترلش کرد

اگر شما کمال گرایید من چی محسوب میشم؟ 

فقط در این حد بهتون بگم که یک هفته هست تاپیک رو میبینم و روزی 10 بار هم تاپیک رو باز میکنم که چیزی بنویسم ولی چون حس میکنم اون چیزی که میخوام بنویسم بهترین ممکن نیست میبندمش و میرم.  

آرمین هستم یک کمال گرا.  

شایدم اون مطلب ابتدایی ک میتونستین بنویسین خیلی میتونست تاثیرگذار باشه ولی خب آقا آرمین عملی این کمال گرایی رو نشون دادین ،منتظر موندن برای بهترین بودن .

[یاقوت]

کمال گرایی یا Perfectionism نوعی نابهنجاری است که در آن فرد می خواهد کاری را بر اساس استانداردهای بی عیب و نقص و در عالی ترین وضع ممکن انجام دهد. با این حال از آنجا که همیشه ایده آل ها در دسترس نیستند، افراد کمال گرا دچار توقف در زندگی می شوند چون شرایط  صد درد صد عالی و بی عیب، معمولاً دور از دسترس است.

تفاوت کمال گرایی با کامل گرایی:

 کلمه کمال گرایی یعنی فرد همیشه سعی می‌کند کارهایش به بهترین نحو ممکن انجام شود و نقطه ضعف هایی که دارد را به مرور برطرف کند. ( که اتفاقاً یک ویژگی عالی است.)

ولی کامل گرایی یعنی کسی که تا همه چیز کامل نباشد کارش را شروع نمی‌کند و احتمالاً هیچ وقت هم نمی‌تواند کار را شروع کند. چون اصلاً هیچ آدم و کار کاملی وجود ندارد!

اما چون اکثر افراد از این دو کلمه جا به جا استفاده می‌کنند، اجازه دهید ما هم کمال گرایی را یک ویژگی بد درنظر بگیریم.

در واقع تفاوت افراد کامل گرا با کمال گرا در همین شروع کردن یا نکردن است. اجازه دهید این نکته را با یک مثال، دقیق تر برایتان توضیح دهم.

تصور کنید یک نفر می‌خواهد تبدیل به استادی حرفه ای شود. این فرد می‌تواند 2 راه را انتخاب کند.

راه اول: بعد از اینکه آموزش های ضروری را یاد گرفت، تدریس را شروع کند و سعی کند به مرور خودش و تدریسش را کامل کند.

و راه دوم: می‌تواند انقدر صبر کند تا تبدیل به یک استاد کامل شود و بعد شروع کند. (که احتمالاً هیچ وقت کامل نمی‌شود و شروع نمی‌کند.)

پس همیشه بعد از اینکه به نقطه ای رسیدید که متوجه شدید می‌توانید شروع کنید، لحظه ای درنگ نکنید و فقط شروع کنید…

افراد کمال گرا، یک سری ویژگی عجیب و غریب و در اصطلاح چِرت دارند که باعث می‌شود به موفقیتی نرسند. در ادامه با 4 مورد از مهم ترین آن ها آشنا خواهیم شد…

1. ترس از ریسک کردن

یکی از ویژگی های بد افراد کمال گرا همین ترس از ریسک کردن است.اما این که کلاً ریسک را کنار بگذاریم و بخواهیم در منطقه امن خودمان حرکت کنیم، اشتباه بزرگی مرتکب می‌شویم و آن وقت خودمان، باعث عدم موفقیتمان هستیم. افراد کمال گرا هم دقیقاً همین طور هستند. یعنی فکر می‌کنند به هیچ وجه نباید ریسک کنند و باید در منطقه امن ذهن خوشان باقی بمانند. همین تفکر اشتباه، اولین عامل عدم موفقیت آنهاست.

2. ترس از انتقاد کردن دیگران

یک نکته عجیبی که گاهی اوقات به ذهنم خطور می‌کند، این است که چرا وقتی یک نفر از ما انتقاد می‌کند ناراحت می‌شویم و اصلاً باب میلمان نیست!

وقتی ما مورد انتقاد قرار می‌گیریم، نه تنها اتفاق بدی برایمان نمی‌افتد، بلکه نقاط ضعف اخلاقی و کاری خودمان را می‌شناسیم و باید از فردی که از ما انتقاد کرده تشکر هم بکنیم.

اما متأسفانه افراد کمال گرا از انتقاد متنفرند. چون می‌فهمند که کامل نیستند و باید با این واقعیت کنار بیایند. به همین دلیل است که انتقاد از افراد کمال گرا معمولاً منجر به اتفاقات ناخوشایندی می‌شود.

3.تنبلی و  اهمال کاری

جمله جالبی که در رابطه با کمال گرایی هست، این است که می‌گویند: کمال گرایی همان اهمال کاری است که با کفش های زیبا می‌آید!

همان طور که گفتم افراد کمال گرا به این بهانه که من هنوز کامل نیستم کاری را شروع نمی‌کنند و این هم نوعی از تنبلی و اهمال کاری است! در حالی که شاید خودشان هم از این مورد خبر نداشته باشند!

4.کاهش اعتماد به نفس

می‌توانم با قدرت بگویم که کمال گرایی دشمن سرسخت اعتماد به نفس است.

دلیلش هم این است که افراد کمال گرا معمولاً کاری را انجام نمی‌دهند و فکر می‌کنند هنوز به درجه ای که باید برسند، نرسیدند و نمی‌توانند آن کار را انجام دهند و همین دلیل واضحی است که بگوییم کمال گرایی= عدم اعتماد به نفس

شما می‌توانید با تقویت اعتماد به نفستان، به نوعی کمال گرایی را هم از بین ببرید چون این دو کاملاً از هم مجزا و در عین حال با یکدیگر مرتبط هستند.

راه های درمان کمال گرایی:

1. همیشه لازم نیست کامل باشید

قبول کنید اصلاً لازم نیست همیشه کامل باشید.

باید یه سری مهارت ها و آموزش های لازم برای کاری که میخواهید انجام دهید را فرا بگیرید، بعد با قدرت شروع کنید به کارتان و کم کم کامل شوید.

2. اهداف واقع گرایانه برای خودتون تعیین کنید

سعی کنید برای خودتان اهدافی تعیین کنید که دست یافتنی باشد. نه اهدافی که حتی کامل ترین فرد روی زمین هم نمی‌تواند به آن برسد.

یکی از ویژگی های هدف گذاری به شیوه smart هم همین انتخاب اهداف واقع گرایانه است.

پس حواستان به اهدافتان باشد تا با حرکت در مسیر آنها، به موفقیت برسید.

3. راه ها و فرصت های جدید رو امتحان کنید

امتحان کردن فرصت های جدید، باعث می‌شود ترس ما از شروع راه ها و کارهای جدید از بین برود.

می‌شود گفت فقط همین راه، برای از بین بردن کمال گرایی کافی است. چون وقتی ترسی برای شروع نداشته باشی، دیگر دلیلی برای تکرار این عادت بد نیست!

4. برای کارهاتون مهلت انجام تعیین کنید

یک قانون نانوشته ای هست که می‌گوید:

کار تو اونقدری طول میکشه که تو زمان براش تعیین میکنی!

وقتی مهلت انجام برای کارهامون تعیین کنیم، تمام تلاشمون را می‌کنیم که دقیقاً رأس آن زمان تعیین شده، کارمان را به اتمام برسانیم. و همین باعثمی‌شود کمال گرایی را کنار بگذاریم تا وقت را از دست ندهیم…
برای درمان کمال گرایی ضرب العجل تعیین کنید.

5. قانون یک اشتباه در ماه

همان طور که گفتم افراد کمال گرا هیچ گاه کاری را شروع نمی‌کنند چون دوست دارند ابتدا کامل شوند و بعد آن را شروع کنند تا در حین انجام کار مشکلی برایشان پیش نیاید و یا اشتباهی مرتکب نشوند.

برای جلوگیری از این اتفاق، می‌توانید یک قانون برای خودتان وضع کنید. قانونی به اسم یک اشتباه در ماه. یعنی به خودتان بگویید تو حق داری در هر ماه حداقل یک اشتباه مرتکب شوی. این گونه با خیال راحت تری کارها را انجام می‌دهید و به سراغ شروع کردن فعالیت های جدید می‌روید.

در واقع مهم ترین گام شما برای این که ذهنتان را متقاعد کند باید کاری را شروع کند، همین قانون یک اشتباه در ماه است…

6. برای خودت تعهد ایجاد کن

قدم بعدی برای اینکه بتوانید کمال گرایی را از بین ببرید، این است که برای خودتان تعهد ایجاد کنید. یعنی بگویید من باید مثلاً تا 5 روز دیگر فلان کار را حتماً انجام دهم. این کار ذهن شما را متعهد می‌کند تا حتماً آن کار را انجام دهد و تا آن کار به پایان نرسد، پرونده آن در ذهن شما بسته نمی‌شود.

7. چابک باشید

تکنیک آخری که می‌خواهم برای رفع کمال گرایی به شما بگویم، تکنیک چابکی یا همان (agile) است.

تصور کنید شما یک هفته برای درست کردن یک پاورپوینت وقت دارید. خودتان را قانع کنید که یک هفته نه، بلکه فقط دو روز وقت دارید. در آن دو روز حتماً آن کار را انجام دهید. بعد دو روز شما پنج روز دیگر وقت دارید که آن کار را کامل کنید. همین طور برای خودتان زمان بگذارید و هربار کارتان را کامل تر کنید. این گونه پس از پایان روز هفتم، یک کار کامل و جامع دارید. دقیقاً همان طوری که می‌خواستید…

[روح الله]

70 درصد خیر. 30 درصد بله