۩ مشاعره ۩

[آریان]

ترسم ای مرگ نیای تو و من پیر شوم

آنقدر زنده بمانم که ز جان سیر شوم

[فرید]

مثل طعم چای که با قند بهتر می‌شود
طرح لب های تو با لبخندبهتر می‌شود

[*بنده پاک*]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم
حافظ

[آریان]

مهربانی صفت بارز عشاق خداست
یادمان باشد از این کار ابایی نکنیم

[فرید]

مثل سهراب دلم از همه عالم که گرفت
قایقی ساخت و یک روز به دریا انداخت

[آریان]

تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد
گر چشمه زمزمی و گر آب حیات
آخر به دل خاک فروخواهی شد

[Hanifa]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم، که هزار آفرین بر غم باد
[ مولوی ]

[آریان]

در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب
یا رب روا مدار آنکه گدا معتبر شود

[Hanifa]

دانی که چرا سر نهان با تو نگویم؟
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری
[مولوی]

[آریان]

هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست…

[Hanifa]

تو مو میبنی و مجنون پیچش مو
تو ابرو بینی و او اشارت های ابرو

وحشی بافقی

[فرید]

وفا به قیمت جان هم نمیشود پیدا

فغان که هیچ متاعی به این گرانی نیس

[Hanifa]

سرو چمان من چرا میل چمن نمی کند
همدم گل نمی شود یاد سمن نمی کند
حافظ

[فرید]

دلم ز هرچه به غیر از تو بود خالی ماند
در این سَرا تو بمان ای که ماندگار تویی

[БЯΞΛКłЛg БΛÐ]

شب فراق نداند که تا سحر چند است         
مگر کسي که به زندان عشق در بند است

سعدي