۩ مشاعره ۩

[مهدوی]

آیینه هم کدر شود از همنشینی ام
یعنی که در بساط دلم غیر آه نیست!

[Amirali.d]

توان در بلاغت به 《سَحبان》رسید
نه در کُنهِ بی‌چونِ سبحان رسید
که خاصان در‌این ره فَرَس رانده اند
به لا‌ا‌ُحصی از تک، فرومانده اند

[فرید]

در چشم پاک بین نبود رسم امتیاز

در آفتاب، سایه ی شاه و گدا یکی است

[Amirali.d]

تیرگی بیرون نرفت از دل به علم ظاهری
خانه را روشن نمیسازد چراغ پشت پا

«صائب»

[فرید]

آنکه یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست
حال وقتی به لب پنجره می آیی نیست
خواستم با غم عشقش بنویسم شعری
گفت هر خواستنی عین توانایی نیست

[یا باب الحوائج]

تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
ور نه هر فتنه که بینی همه از خود بینی

به خدایی که تویی بنده بگزیده او
که بر این چاکر دیرینه کسی نگزینی

حافظ

[Amirali.d]

یک امشبی که در آغوش شاهدِ شکرم

گَرَم چو عود بر آتش نهند، غم نخورم

چو التماس برآمد، هلاک باکی نیست

کجاست تیر بلا؟ گو بیا، که من سپرم

《مشرف الدین مصلح بن عبدالله سعدی شیرازی》

[مهدوی]

من خود دلم از مهر تو لرزید، وگرنه
تیرم به خطا می‌رود؛ اما به هدر نه!
دلخون شدهٔ وصلم و لب‌های تو سرخ است
سرخ است ولی سرخ‌تر از خون جگر، نه


فاضل نظری

[یا باب الحوائج]

هر که را با خطِ سبزت سرِ سودا باشد
پای از این دایره بیرون نَنِهَد تا باشد

من چو از خاکِ لحد لاله صفت برخیزم
داغِ سودای توام سِرِّ سُویدا باشد

حافظ

[Amirali.d]

دايم دل خود ز معصيت شاد كنی

چون غم رسدت خدای را ياد كنی

حسن دهلوی

[Amirali.d]

یا بیـایید و سـرراه بگیرید بر او

یا ز دل ناله برآرید و بمیرید براو

[karma]

واعظان کین جلوه بر محراب و منبر میکنند
چون به خلوت میروند آن کار دیگر میکنند

[زینبی]

دانی که چرا سر نهان با تونگویم؟            
 طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

[Amirali.d]

یارب دلم از غم حسین محزون کن

در سیـــــنه ی ما محبتش افزون کن

جز مهر حسین هر آنچه باشد به دلم

خون ساز و ز راه دیده ام بیرون کن

[ناحلهـ]

نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر میخواستی حالت چرا
شهریار