۩ مشاعره ۩

[[علی]]

ای ایران ای مرز پر گهر 
ای خاکت سرچشمه هنر
دور از تو اندیشه بدان
پاینده مانی تو جاودان

[[علی]]

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

حافظ

[مهرخدا]

ماضی و مستقبلت گر حال شد / دی و فردا سر به سر پامال شد
عمر صد ساله به نزد ما دمی است/ ای که گوئی عمر تو صد سال شد

شاه نعمت الله ولی 

[مهرخدا]

در هر آنی به ما عطایی بخشد/ شاهی جهان به هر گدایی بخشد
گنجی که نهایتش خدا می داند/ سلطان به کرم به بینوایی بخشد
شاه نعمت الله ولی

[*بنده پاک*]

دست از طلب ندارم تا کام من برآید 
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید 
حافظ

["Lover"]

دست از طلب ندارم تا کام من برآید 
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید 
حافظ

 دل از من برد و روی از من نهان کرد
                            خدا را با که این بازی توان کرد

---

دردیست در دلم که گر از پیش آب چشم
     برارم آستین رود تابه دامنم :(

[مهرخدا]

من هیچ ندانم که مرا آن‌که سرشت/از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت
جامی و بتی و بربطی بر لب کشت/این هرسه مرا نقد و تو را نسیه بهشت
خیام
 

[مهرخدا]

تا نقش خیال دوست با ماست دلا/ما را همه عمر خود تماشاست دلا
وانجا که مراد دل برآید ای دل/یک خار به از هزار خرماست دلا
مولانا

["Lover"]

تا نقش خیال دوست با ماست دلا/ما را همه عمر خود تماشاست دلا
وانجا که مراد دل برآید ای دل/یک خار به از هزار خرماست دلا
مولانا

الا ای طوطی گویای اسرار
       مبادا خالی ات شکر ز منقار

[[علی]]

رفت از بر من انکه مرا مونس جان بود
دیگر به چه امید در این شهر توان بود

[حامدحامد]

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید

«لسان الغیب حافظ شیرازی»

[Poet]

دریایِ شورانگیزِ چشمانت چه زیباست!
آن جا که باید دل به دریا زد، همین جاست

حسین منزوی

[مهدوی]

تمامِ عمر در خوفِ نمک‌نشناس‌ها بودیم، اما؛
تمام زخم‌ها را از نمک‌پرورده‌ها خوردیم

[Poet]

ما نظر از خرقه‌پوشان بسته‌ایم

دل به مهر باده‌نوشان بسته‌ایم

جان به کوی میْ‌فروشان داده‌ایم

در به روی خودفروشان بسته‌ایم

رهی معیری

[Poet]

مژگان به هم بزن كه بپاشی جهانِ من
كوبی زمینِ من، به سرِ آسمان من 

درمان نخواستم ز تو من درد خواستم
یک دردِ ماندگار! بلایت به جانِ من

حسین منزوی