کانون

بخاطر هراس از دست دادن ، چه چیزهایی را از دست داده ایم !

٠•●ஜ پائولو کوئلیو ஜ●•

یـک روز فـردی قـدم بـه زندگیتـان خـواهد گذاشـت ... و شمـا را متـوجه خواهـد کـرد کـه چـرا هـرگز با هیچکـس دیگـری دوام نیاوردیـد !
پـــــل اســــــتر

ارزش ندارد كه آدمی براي مبارزه كردن با كوته‌فكران، خود را آزرده سازد؛
زيرا پيروزی بر آنها هيچ ارزشی ندارد .

٠•●ஜ ميكل آنژ ஜ●•

انسان همان است که باور دارد .

٠•●ஜ آنتون چخوف ஜ●•٠

این مطلب را مجله لایف به مناسبت گذشت ۱۲۰ سال از تولد چارلی چاپلین ، منتشر کرد .

آموخته ام . . . با پول می شود خانه خرید ولی آشیانه نه ،
 رختخواب خرید ولی خواب نه ، ساعت خرید ولی زمان نه ،
 می توان مقام خرید ولی احترام نه ،
 می توان کتاب خرید ولی دانش نه ،
 دارو خرید ولی سلامتی نه ،
 خانه خرید ولی زندگی نه و بالاخره ، 
می توان قلب خرید، ولی عشق را نه .

آموخته ام . . . که تنها کسی که مرا در زندگی شاد می کند ، کسی است که به من می گوید : تو مرا شاد کردی !

آموخته ام . . . که مهربان بودن ، بسیار مهم تر از درست بودن است . . .

آموخته ام . . . که هرگز نباید به هدیه ای از طرف کودکی ، نه گفت .

آموخته ام . . . که همیشه برای کسی که به هیچ عنوان قادر به کمک کردنش نیستم دعا کنم .

آموخته ام . . . که مهم نیست که زندگی تا چه حد از شما جدی بودن را انتظار دارد،
 همه ما احتیاج به دوستی  داریم که لحظه ای با وی به دور از جدی بودن باشیم

آموخته ام … که گاهی تمام چیزهایی که یک نفر می خواهد،
 فقط دستی است برای گرفتن دست او، و قلبی است برای فهمیدنش...

انسان خوشبخت آن كسي است كه حوادث را با تبسم و اندكي دقت به علت وقوع آن تلقي نموده و بپذيرد .

٠•●ஜ مترلينك ஜ●•٠

تلاش براي خشنود سازي تمامي انسانها، كليد همه شكست ها است .


٠•●ஜ بيل گازبي ஜ●•

بسیاری از مردم نقره را در انتظار طلا از دست می‌دهند ...
(موریس وبستر)

.انگار حتماً باید آسمان به زمین بیاید، باید اتفاق خاصی بیفتد. مثلاً معجزه ای رخ دهد که از زندگی لذت ببریم. گاهی آنقدر در روزمرگی غرق می شویم که فراموش مان میشود ساده ترین داشته های ما شاید آرزوی فرد دیگری باشد. ما از امر و نهی پدر کلافه باشیم و دیگری در آرزوی شنیدن صدای پدرش. ما از باب میل نبودن غذا به جان مادرمان غر بزنیم و دیگری در حسرت صدا کردن نامش و شنیدن جواب. صدای زنگ تلفن از خواب بعد از ظهر بیدار مان کند و ما از بد خواب شدن بنالیم و دیگری تشنه ی شنیدن صدای آشنا از پشت گوشی تلفن است.همیشه شاکی هستیم انگار... از گرما می نالیم. از سرما فرار می کنیم. در جمع، از شلوغی کلافه می شویم و در خلوت، از تنهایی بغض می کنیم. تمام هفته منتظر رسیدن روز تعطیل هستیم و آخر هفته هم بی حوصلگی مان را گردن غروب جمعه می اندازیم. شاید بهتر باشد گاهی فکر کنیم تمام زندگی مان معجزه است. همین که می خوابیم، بیدار می شویم، نفس می کشیم. همین که خورشید طلوع می کند، مهتاب می تابد، باران بی منت می بارد و هنوز می شود کسی را دوست داشت. تمام این ها بهانه ی ساده ای است برای یک لبخند...