کانون

متن ترانه :

شب به گلستان تنها منتظرت بودم

باده ناكامـــی در هجر تو پیمودم

منتظرت بودم ... منتظرت بودم ...

آن شب جان فرسا من بی تو نیاسودم

وه كه شدم پیر از غم آن شب و فرسودم

منتظرت بودم ... منتظرت بودم ...

بودم همه شب دیده به ره تا به سحرگاه

ناگه چو پری خنده زنان آمدی از راه

غمها به سر آمد زنگ غم دوران از دل بزدودم

منتظرت بودم ... منتظرت بودم ...

پیش گلهـــــا شاد و شیدا میخرامیــــد آن قامت موزونت

فتنه دوران دیده تو از دل و جان من شده مفتونت

در آن عشق و جنون مفتون تو بودم

اكنون از دل من بشنو تو سرودم

منتظرت بودم ... منتظرت بودم ...