1396 دي 17، 0:10
نوبت ختم صلوات منه.
ان شاء الله این دور بچه ها بیشتر این ماجرای ختم صلوات رو جدی بگیرن.
خودم شروع می کنم.
خیلی فکر کردم که چی بگم.
بچه ها حتما تاریخ مربوط به خودتون رو ببینید و از قبل خودتون رو براش آماده کنید.
مثل من نباشید که الان یک ساعته دارم مانیتور رو نگاه می کنم، هی می نویسم، هی پاک می کنم.
بیشتر از سه سال هست که توی کانونم.
هر بار که جدی برای ترک تلاش کردم، نتیجه گرفتم.
هر بار که شل جلو اومدم و کج دار و مریز حرکت کردم، سریع خراب کردم و بدتر از قبل هم شده.
رکوردم نزدیک ۷۰ روزه.
خیلی وقت بود از این حرف ها نزدم، ولی به یاد قدیما
به یاری خدا این بار، این رکورد رو به سختی درهم خواهم شکست.
کوله بارم پره از تجربه های مثبت و منفی مختلف در مواجه با خ.ا که شاید یک کتاب بشه.
در شرایط مختلف، در مکان های مختلف، توی مهمانی، توی هتل، توی تاکسی، توی کتابخونه، توی دانشگاه، توی مغازه و ....
اما چه فایده وقتی از این تجربه ها استفاده نکنم. اون وقت هست که به راحتی آب خوردن می شکنم.
من خودم باید بخوام که ترک کنم، باید جلوی نفس و زیاده خواهی نفسم ایستادگی کنم.
خیلی کار ها هست که باید انجام بدم و تغییر توی برنامه ام هست که باید ایجاد کنم.
مثلا این که این وقت شب توی تنهایی توی اینترنت بچرخم، اصلا منطقی نیست. (همین الان نزدیک بود که خراب کنم. فرض کن؟ بعد از این همه سخنرانی بشکنم. )
خلاصه که بیشتر از این که حرف بزنم باید عمل کنم.
با دعاهای شما دوستان