بهترین روش ترک از نظر شما

[بارونی....]

به قولی:

یه مرد شجاع می دونه که چه وقت باید تغییر کنه!!

از وقتی که با این معضل درگیر شدم،همیشه این سوال پسِ ذهنم مطرح بود که چرا؟چی شد که اینجوری شد؟کجای کارم اشتباه بود؟کدوم قدمم کج بود که توی همچین گناه بزرگی سقوط کردم؟!!چی شد که مستحق همچین سلب توفیق و دوریه عظیمی شدم؟!!...

نمی دونم فیلم زندگیه اندرسون رو دیدین یا نه؟هانس کریستسن اندرسون...نویسنده ی داستانهای کودکان که معروف ترین داستانش همون جوجه اردک زشته!هممون با این داستان خاطره داریم قطعا.....

یه معلم داشت این آدم که بدترین شکنجه ها رو بهش می داد!....اندرسون از اول بچگی دوست داشت شاعربشه...ولی در نهایت بعد از شکنجه هایی که متحمل میشه تبدیل میشه به یکی از بزرگترین نویسنده های اروپا...

شاید اگه اون معلم رو نداشت،یه شاعر دم دستی می شد که شعراش با مرگش فراموش می شدن.....

اندرسون وقتی داستان نویس میشه یه جمله به استادش میگه:

«ازت ممنونم که غرقم کردی و نجاتم دادی......»

معضل خ.ا باید یه جایی تموم شه!!....

منم غرق شده بودم...ولی الان حس میکنم نجات پیدا کردم....و تو این مسیر غرق شدن و نجات پیدا کردن،خیلی چیزا به دست ارودم....هر چند که چیزایی رو از دست دادم که هرگز نمیشه جبرانش کرد....

بعضی اتفاقا نباید تو زندگی آدم بیفته...هیچ وقت...هرگز....

ولی وقتی افتاد،باید به بهترین وجه باهاش مبارزه کرد....باید ایستاد و جنگید....

اگه تو پیروز شدی،مطمئن باش غنائمی به دست خواهی آورد که خستگی جنگ رو ازتنت به در میبره...

پس تمام سعیتو بکن که پیروز بشی...

این جنگ رو زودتر تموم کن و برگرد به زندگی ت....همون زندگی بدون گناه....

[Mobina]

وارد زندگی شدن و زندگی کردن به جای برنامه ریزی های خیالی

[Ma Sa]

یه جمله
وقتی اورژانسی شدیم حواسمون به دستامون باشه.
هیچ جوره اونیو که شیطونه میگه بکن نکنیم.تحمل که کنیم میگذره

[Iran]

فقط دو نکته ی طلایی برای ترک هست!!!
اول توکل به خدا
دوم مشغول شدن در یک کار سالم پرانگیزه و کسب درآمد و احساس مسئولیت
بقیه ی چیزها خود به خود حل میشن........

[مجتبی]

بهترین روش ترک خ.ا و بقیه گناهان به نظر من یه کلمه است : 

"استاد "

بعد از 7 سال تجربه میگم . 

البته استاد کامل توی جهان به تعداد انگشت های دست هست و مثلا  پست قبلی که شیرین فرهاد گفته عارف کامل ، براحتی در باره هر کسی که با عالم معنا رابطه داشته باشه ما نمیتونیم بگیم عارف کامل ! 

من خودم میترسم این حرف رو در مورد هر کسی بزنم ، ما کسی نیستیم که بتونیم تشخیص بدیم ، امثالی مثل ایت الله قاضی ، سید هاشم حداد و یا انصاری همدانی ، عارف فانی و باقی فی الله بودن که دنیا رو با نورشون روشن و عوض کردن ، و اون ها هم به واسطه اساتیدشون کامل شناخته شدن  پس نمیشه هر کسی که با عالم معنا رابطه داشته باشه یا اعدا کنه یا چیز هایی شنیده باشیم رو براحتی بگیم کامل ، 

اصلا میدونین مقام عارف کامل کجاست ؟ اون ها که به کرامات و تصرفات دست پیدا میکنند فقط یه عالم پیشروی کردن ، هفت تا عالم بعدش داریم ، ملکوت داریم ، بعد جبروت و فلان و فلان داریم ، میگن عارف کامل 4 تا سفر اربعه معروف به اسفار اربعه طی میکنه ، و بعضیشون وقتی به مقام صمدیت میرسند ، در هر عالمی که میخوان میتونن محضور بشند ، ما باید مقام امام زمان رو بشناسیم بعد در مورد یکی ببینینیم میتونیم جرات کنیم بگیم کامل !!  

.

[بارونی....]

سلام

استاد مجتبی....صحبت شما کاملا متین...ولی خوب استاد...اونم از نوع کامل که به تعداد انگشت های دستم نمی رسند رو از کجا باید جست؟!

مسلما هر کسی دوست داره سیر تکاملی درستی رو طی کنه....

و پیدا کردن استادم تو این مسیر از همه مهمتر.....ولی خوب..استاد کجاست و از کجا میشه شناختش؟...البته بحث توکل و خواست از درگاه حق ب جای خودش ولی خوب به تلاش و پیگیریه ادم هم مربوطه دیگه....(داستان سیمرغ و سی مرغ)...

من تصورم اینه که استاد در طی مسیر و کوتاه شدنش خیلی موثره....ولی مگه چند نفر توفیق دست یابی به استاد دارن...اونم از نوع عارف!!

البته بحثی ندارم ها.....من باب حسادت این پست رو زدم.....(سالها دل طلب جام جم از ما میکرد!!!)

[مجتبی]

 

البته خود من بدون استاد ترک کردم ،

ولی وقتی استاد پیدا کردم ،خیلی دلم سوخت که کاش زودتر و توی دوران خ.ا که برای ترک تلاش میکردم پیدا کرده بودم ، اون طوری خیلی خیلی (به توان دو یا سه ) راحت تر ترک میکردم . 


البته پیدا کردنش بسیار کار میخواد و هرکسی به این معرفت نمی رسه که لزوم استاد عارف رو کشف کنه برای زندگی و رسیدن به هدفش که فناست ، یعنی باید اعتقادات و توحید و معرفت رو قدم به قدم درست و بدون شبهه جلو اومده باشی و خیلی هم دعا و خالص کرده باشی که خدا هم کمکت کنه و استاد کامل و صادقی رو به عنوان مشاور و کمک کننده مسیر راحت قرار بده . 


شاید همین جملات هم برای خیلیها جدید و سنگین باشه ، 


ولی عزیزان ، هر کاری راهنما و دکتر و متخصص میخواد ، شما مشکل روانی پیدا میکنید میرین پیش مشاور ، میگن ادم سالم ها و درست ها از نظر ذهنی و روانی هم نیاز دارند مشاوره بشند و مشورت و مشاوره در امور روانی و پزشکی برای سلامتی لازم و پیشگیری کننده خیلی بیماری هاست . 


حالا آیا برای روح این طور نیست ؟ 

روح که مشکلات و آفاتش از روان بیشتره ، و وران هم حتی از جسم حساس تر وم راقبت بهتری میخواد ، ولی ما ظاهر بین هستیم 

همیشه برای درمان بیماری های جسمی وسواس توی تشخیص دکتر به خرج میدیم و سعی میکنیم بهترین متخصص رو انتخاب کنیم ، 

زیاد به روان اهمیت نمیدیم ، ولی اگه بدیم خیلی خوبه 


و دیگه به روح هم که هیچی !!! 


فکر میکنیم امام زمان و توسل بش کافیه ، بله بسیار خوب و کافی هست ، منتها نه امام زمانی که ما از تصوراتمون ساختیم ، 

امام زمان قبل از این که یه شخص و جسم باشند یه روح و مقام هستند ،

در زمان غیبت ما میتونیم به انوار این خورشید پشت ابر که قابل دسترسی هستند چنگ بزنیم ، این نور همون نور امام زمان هست ، و این توسل همون توسل به امام زمان ، منتها ولی و ابرار کامل و راه رفته و طی کرده که فانی فی الله باشه اون فقط قادر هست  به تمام ابعاد وجودی روح شناخت داشته باشه و روح رو توی مسیرش پیش ببره . 




همون طور که در غیاب اما زمان ما قران و فقه و علم و ریاضی و تجربی از استاد یاد میگریم ، در زمان غیبت امام زمان هم استاد راه رفته  معنوی میتونه توی مسائل رشد و کمال روح دستگیری کنه 

و اگه این دستگیری انجام نشه ، هرگز به کمالات روحی بالا و مرحله بعد دست پیدا نخواهیم کرد 
دقیقا مثل وقتی که من نرم سر کلاس درس ریاضی و نخوام با کتاب خوندن و استاد درس رو پاس کنم بلکه فقط بشینم دعا و توسل کنم ! 

هیچ فرقی بین این دو نیست ، شما جسم و روان و مهم تر و تاثیر گذار تر روحتون متخصص و استاد و درمان گر و دکتر میخواد 

و هرچی بری بالاتر ، باید وسواس و تحقیقت برای شناخت و انتخاب استاد و دکتر روح بیشتر بشه 


و سخت ترین و بیشترین تحقیقات و توسلات رو باید برای پیدا کردن استاد کامل راه رفته بکنین . 


.

[مجتبی]

 بارونی خانوم مشکل اینه که  همون تعداد انگشان دست رو هم یه تعداد خیلی کمی از مردم دنیا واقف به ارزش و قدرشون هستند . 

یعنی اکثر انسان های خوب یا مذهبی و اهل خدا ، حتی به این مرحله از معرفت که لزوم استاد هست نمیرسند 

چه برسه به این که بپرسند و بخوان دنبالش باشن. 


هیمن که کسی به این مرحله (که بفهمه استاد نیاز داره )  برسه خیلی از مسیر رو طی کرده . 

آیت الله قاضی میگه اگه کسی نصف عمرش رو هیچ کاری نکرد جز این که دنبال استاد بگرده ، وقتی پیدا کرد اون نصف عمرش که سپری شده به هیچ عنوان  تلف شده به حساب نمیاد . 

.

[بارونی....]

هیمن که کسی به این مرحله (که بفهمه استاد نیاز داره )  برسه خیلی از مسیر رو طی کرده . 

مشکل اینجاست که ماها غوره نخورده ایم....

آرمان گراییم....حتما باید به ته اون چیزی که دنبالشیم برسیم تا آروم بشیم(که البته این ته هرگز وجود نداره!!)

وگرنه همین که فهم بشه که مسیری که داری میری درسته برای آرامش کافیه.....

و من هرگز نتونستم خودمو به این قانع کنم!!


انسان ذاتا کمال گراست...من برعکس شما متصورم همه به دنبال یه چیزی هستن که نمی دونن چیه...ولی می دونن که با اون چیز آروم میشن...بگذریم که خیلیا به بیراهه میرن....ولی همه دنبالشن دیگه....


حالا هرکس به طریقی به دنبال استادشه....(البته اینم یه نشونه از همون آرمان گرایی افراطیه که در ذات من وجود داره!!)...


بحث خوبی بود...ممنون

[Alireza 68]

سلام

اینم نظرات دوستان در مورد بهترین راه برای کنترل دستورزی:

1-محسن 72 :به خودم میگم : باید بیشتر وقتتو بیرون خونه بگذرونی .


2- sinner :من هزارتا راه واسه دست نزدن امتحان کردم هیچ کدوم جواب صد درصد نداد حتی دستمو شبا میبستم اما یه انگشتر تبرک دستم کردم اون بهترین راهی بود که رفتم.

3-شیرین و فرهاد :  برای دست ورزی معمولا تا آدم ناحیه مربوطه رو نببنه میل به این کار پیدا نمیکنه
یا تصاویر محرک و غذا ها محرک هم باعث دست ورزی میشن


4- حسام313 : میشه جریمه قرار داد برا دست ورزی
و حتی جایزه یا پاداش برا کنترل دست ورزی


ولی خوب ما انسانیم
یعنی اراده داریم
ما که حاضر نیستیم جلو کسی این کار انجام بدیم و دست ورزی کنیم
شاید بشه گفت وسوسه شدن دست خود آدم نیست که البته مطمئن نیستم
ولی حداقل این یکی(دست ورزی ) دست خود آدمه

ما رومون نمیشه جلو کسی دست ورزی کنیم و حیا میکنیم
اگه تو خلوتمون هم از خدا و از دوتا فرشته ای که دارن میبیننمون و حتی از خودمون حیا کنیم میتونیم کنترلش کنیم راحت
اگه بدونیم ارزش چشما و اعضای بدن ما چقدر زیاده و برا چی خدا اینارو به ما عطا کرده و یادآوری این موارد میتونه کمک کنه تو اون لحظه که دست ورزی نکنیم

دست ورزی از روی شهوت بیشتر به کنترل ذهن مربوط میشه
اگه مابتونیم جایگزینی برا این لذت کوچیک پیدا کنیم میشه کنترلش کرد

میتونیم تو مواردی که وسوسه میشیم کاری کنیم که خودمون و دستامون درگیر اون کار بشن
مثلا نوشتن، ورزش، بازی کامپیوتر(بخصوص فوتبال)
و بقیه کارایی که الآن به ذهنم نمیرسه برا درگیر شدن دست در اون کار

تا اونجایی که شخص میتونه باید از تنهایی و بی کاری دوری کنه

5- میلاد+ : به نظر من بهترین راهش تقویت ایمان و پناه بردن به خدا و قران هست
و اینکه تلاش کنیم تفکراتمون رو نسبت به این موضوع اصلاح کنیم

راه دیگرش اینه که
چشمامون

رو در مقابل جنس مخالف درویش کنیم و خیره نشیم
و افکارمون رو به محض ورود مطالب شهوت انگیز منحرف کنیم
البته اگه این راه بدون تقویت ایمان باشه تاثیر کوتاه مدتی داره ودر واقع مثل مسکّن میمونه


یا علی

[kamran70]

بهترین راه تغییر زندگی هست : تنوع دادن به زندگی ، تغییر در عادات ، شکل دادن به یک هدف و انگیزه و...

[darling]

تو ترک خ.ا به 2 چیز احتیاج داریم
1.ایمان 2.اراده
ایمان به اینکه میتونی ترکش کنیم و به همان اندازه ک ایمان داریم باید ارادمونم قوی کنیم
واسه ترک باید خودمونو سرگرم کنیم باید یه برنامه ریزی روزانه داشته باشیم
ک زمانای بیکاریمونو کاهش بدیم تا وسوسه و تحریک سراغمون نیاد

[azadam]

به نظرم بیرون رفتنه و خسته کردن خودمون، و مطالعه طوری که هیچ جونی برات نمونه :21:

[Milad milano]

اگه میخوای راحت بی دردسر ترک کنی فقط نمازاول وقت هیچ چیز مثل نماز نمیشه میگی نه امتحان کن

[عبد الله]

بهترین روش اینه که این کار دیگه پیشت لذت بخش نباشه از نظرت بیفته

من بجای اینکه به استمنا بگم خود ارضایی یا ببخشید خود حالو حول
میگم خیلی معذرت میخوام خود هرزگی خود کثافتکاری خودخاکبرسری
اینجوری این عمل از نظرم افتاد و دیگه اگه دنیا رو بهم بدن وبگن حلاله انجامش نمیدم
ازش متنفر شدم
میگن اگه کاری رو 40 روز انجام ندی ترکش کردی ینی ملکه میشه که انجامش ندی برا من 40 روز شد