درد دل های شما

[*بنده پاک*]

خدایا 
میدونم وقتی مشکل میاد توانایی مقابله باهاش هم میاد
دعا میکنم کمکمون کنین 
میدونم زندگی یه روز تموم میشه
بالاخره یه روزی این مشکلات تموم میشه
دعا میکنم آخرش خوب تموم بشه واقعا

[رامین.]

این نوشته ی بلند بالا برای قانع کردن شما نیست ، اتفاقا برعکسه چون خودمم به صورت 100 در صد نمیدونم چی درسته چی غلط...

سلام
کل پست رو نقل قول نمیزنم که طولانی نشه
یه آیه قران هست که خیلی قشنگه . خدا تو قران میگه

آنچه خود تصمیم گرفتی با توکل به خدا انجام ده که خدا کسانی که بر او اعتماد کنند را دوست دارد و همه را یاری میکند .
 اگر خدا شما را یاری کند کیست که بتواند پس از یاری خدا بر شما غالب آید؟
و اگر به خواری واگذارد کیست که بعد از آن بتواند شما را یاری و غالب سازد؟

........

شما کاری که میدونین درسته رو با توکل به خدا انجام بدین بدون در نظر گرفتن نظر بقیه

و یک نظر شخصی:
کسی که تو ایران نتونسته انسان موفقی بشه هیچوقت نمیتونه خارج از ایران هم انسان موفقی بشه
کلی پزشک موفق تو این مملکت داریم ولی کسی که برای عدم موفقیتش دنبال بهانه است و میگه تو این مملکت نمیشه موفق شد ؛ با همین افکار میره خارج از کشور و تو کشور جدید هم بهانه ای برای عدم موفقیت پیدا میکنه .

[یاقوت]

چند وقت پیش داشتم راه میرفتم و فکر میکردم ، یهویی ی جرقه ای خورد تو ذهنم ......
من تو دنیای واقعی خودم دنبال کانونی ها میگردم ، ب نتیجه هم نمیرسم . در ظاهر ساده ست ولی خیلی بده و غم انگیزه ک دنبال کسی بگردی و پیداش نکنی . اینهمه خوبی و پیدا نمیکنم . کانون با کانونی ها خوبه : ) 
چقدر دلم برای رضوانه تنگ شده .
برای مهرخدا تنگ شده .
-------------------
این چند ساعت فقط کارهای واجبم و انجام دادم ،بقیش صرف خوندن پست های جدید ها شد و اینکه بشناسمشون . من چقدر عاشق اینم ک ببینم یکی نوشته من چند ماهه درگیر هستم ،من تا حالا پ و ر ن ندیدم ، من میخوام ترک کنم چون میخوام سالم باشم .این ها ب من انگیزه میده ‌.دلم خوش میشه . لذت میبرم ک یکی هست ک خیلی زود ب فکر ترک افتاده .
چقدر خوبه ک کانون هست ، خدا مدیران کانونی رو حفظ کنه ک زحمت میکشن .
--------------------
امروز اتفاقی شد ک اومدم ،اصلا قرار نبود من کانون سر بزنم ‌ . همونطور ک جاهای دیگه نیستم ‌.ولی خب شد .
این دو ماه برای بقیه کمه ولی وقتی دوتا اعتیادو میخوای کنار بذاری و همزمان هم میخوای فعال باشی و همش د حال حرکت و فعالیت و از طرف دیگه هم اتفاقات ناگوار پیدات کنن خیلی سخته .روز ب روزش جون نمیگیره ولی میتونه دیوونت کنه .مخصوصا اینکه تنها باشی.
من ب کانون عادت کرده بودم و این و کسی میفهمه ک بره غیبت ،بقیه واقعا نمیتونن درک کنند. قبل از کانون هم خ ا بود .
تونستم ب ثبات برسم ولی چی بده؟اینکه ی لحظه غفلت کنی صفر میشی .
۹بهمن ی روز کذایی بود ، داشتم‌میخندیدم و همه چ عالی بود در آن لحظه ی تماس و اینکه مادربزرگم مرد و بعدش اتفاقاتی ک من توش دخیل نیستم ولی مستقیم میکوبه تو ذهن و قلبم و نمیذاره روزمرگی‌هام و انجام بدم .
چند ماه تابستون و من نگهش داشته بودم ولی ن روزهای آخرش و دیدم ن مرگ و ن حتی مزارش و ..

بهمن ماه خوب شروع شد بد تموم شد .ماه سختی بود .
ولی خوبه ک تنهایی ردش کردم ،حداقلش میتونم بگم آره بد و خوب من تنهایی تونستم رد بشم ازش . 
ی روزهایی التماس خدا میکنم میگم خدایا کاش بکی این درو باز کنه بیاد بگه چ خبر؟ کاش یکی زنگ بزنه بگه خوبی؟کاش یکی ی پیامی بده بگه ناامید نشی ها فقط انجامش بده ..
ی روز خیلی حالم بد بود ، انقدر ز خدا خواستم یکی  و بفرسته من دلم نترکه ..دیگه گریه کردم ..ولی هیچی نشد: ) ، اومدم خوابیدم و فرداش ی روز جدید ....
اون شب فهمیدم هیچ چیزی واقعا مهم نیست ،فهمیدم من هرقدرم عاشق خانوادم و دوستام باشم باز تنهام .. پس نباید منتظر باشم .
احساس مزخرفه ، منطق خوبه .عقل خوبه .
دیگه قسم خوردم منتظر هیچی و هیچکس نباشم .
بعضی وقت ها انگار یکی قلبم و میگیره دستش فشار میده ..

۹۹/۱۲/۱
۱/۵۴
----------

[*شهریار‌*]

من یکی مجنونِ دیگر 
در پیِ لیلایِ خویشم
عاشق این شور و حالِ عشقِ بی پروایِ خویشم ...


تا به سوووووووووووویش رهسپاهاهاهاهارم
سر ز مستیییییییییییییی برنداهاهارم
من پریهیهیهیشان ، حال و دل خوهوهوهوش
با همییییییییین دنیای خویییییییشم

ببخشید تهش جو گیر شدم 
شعر بدون چهچهه اصلا معنی نداره ...

[*بنده پاک*]

انقدر دیروز رفتم اورژانس دیگه روم نمیشه برم
فشار زیادی رومه
خدایا میشه تموم بشه 

واقعا نمیدونم مشکل چیه
در حال حاضر مشکل جدیدی نیومده خبر بدی نیومده . ولی من مثل آدمایی ام که قراره بهش خبر بد بدن
عین جغدها بیدارم
همه وجودم پر از استرس
خوابم نمیبره
به بدبختی که خوابم میبره باز از استرس بیدار میشم
خیلی کلافم کرده
آخه من چمه
استرس چی را داری لعنتی.آروم بگیر.خواهشا آروم بگیر خستم کردی. 
کاش گریم میگرفت واقعا کاش
خدایا کمک

[[علی]]

انقدر دیروز رفتم اورژانس دیگه روم نمیشه برم
فشار زیادی رومه
خدایا میشه تموم بشه 

واقعا نمیدونم مشکل چیه
در حال حاضر مشکل جدیدی نیومده خبر بدی نیومده . ولی من مثل آدمایی ام که قراره بهش خبر بد بدن
عین جغدها بیدارم
همه وجودم پر از استرس
خوابم نمیبره
به بدبختی که خوابم میبره باز از استرس بیدار میشم
خیلی کلافم کرده
آخه من چمه
استرس چی را داری لعنتی.آروم بگیر.خواهشا آروم بگیر خستم کردی. 
کاش گریم میگرفت واقعا کاش
خدایا کمک

شاید لازم نباشه دنبال دلیل ناراحتی و استرستون بگردید
مخصوصا وقتایی که دلیل خاصی هم ندارن.
در مواقعی که افکار منفی مثل این فکر ها:
نمیدونم مشکل چیه؟
استرس زیادی دارم.
خیلی حالم بده.
من نمیتونم .
چرا همیشه ناراحتم؟  و ....
به سراغتون اومد این کارو بکنید_____>>>
۱.اون فکر رو نام گذاری کنید
مثلا میگید اِ  این فکر "چرا اینقدر ناراحتم؟"هست‌
۲.از ذهتون تشکر کنید:خیلی ممنونم بابت یاد آوری این فکر!!
۳.با فکر مورد نظر درگیر نشید و لازم نیست که بعدش حتما یه فکر مثبت بکنید
برای فکری که توی ذهنتون هست فضایی در نظر بگیرید تا همون جا باشه 

۴.تمرین تنفس را انجام دهید____>>>>
 تمرین تنفس:
یک نفس عمیق بکشید و در این حال به نحوه ای که هوا درون ریه های شما میرود توجه و دقت کنید
به پر شدن سینه وشکم از هوا دقت کنید
به عکس العمل بدنتان در هنگام تنفس عمیق توجه کنید
در هنگام برون دادن هوا به چگونگی خارج شدن هوا دقت کنید
به دقت کردن خودتون دقت کنید!
اگر هر فکر دیگری در موقع تمرین رخ داد فقط کافیه ازش تشکر کنید!
مثلا :"چرا باید این کارو بکنم؟"
"فایده ای نداره"
نمی تونم تمرکز کنم"
هر کدام از فکر های بالا که در هنگام تنفس به سراغتان امد فقط بگوویید:دوباره فکر"فایده ای نداره"خیلی ممنونم ذهن من!
چه خوب شد که یاد آوری کردی!


تمرین تنفس را تا ده تنفس انجام دهید



پ ن:بر گرفته از روش ACT، دکتر هریس

[*بنده پاک*]

انقدر دیروز رفتم اورژانس دیگه روم نمیشه برم
فشار زیادی رومه
خدایا میشه تموم بشه 

واقعا نمیدونم مشکل چیه
در حال حاضر مشکل جدیدی نیومده خبر بدی نیومده . ولی من مثل آدمایی ام که قراره بهش خبر بد بدن
عین جغدها بیدارم
همه وجودم پر از استرس
خوابم نمیبره
به بدبختی که خوابم میبره باز از استرس بیدار میشم
خیلی کلافم کرده
آخه من چمه
استرس چی را داری لعنتی.آروم بگیر.خواهشا آروم بگیر خستم کردی. 
کاش گریم میگرفت واقعا کاش
خدایا کمک

شاید لازم نباشه دنبال دلیل ناراحتی و استرستون بگردید
مخصوصا وقتایی که دلیل خاصی هم ندارن.
در مواقعی که افکار منفی مثل این فکر ها:
نمیدونم مشکل چیه؟
استرس زیادی دارم.
خیلی حالم بده.
من نمیتونم .
چرا همیشه ناراحتم؟  و ....
به سراغتون اومد این کارو بکنید_____>>>
۱.اون فکر رو نام گذاری کنید
مثلا میگید اِ  این فکر "چرا اینقدر ناراحتم؟"هست‌
۲.از ذهتون تشکر کنید:خیلی ممنونم بابت یاد آوری این فکر!!
۳.با فکر مورد نظر درگیر نشید و لازم نیست که بعدش حتما یه فکر مثبت بکنید
برای فکری که توی ذهنتون هست فضایی در نظر بگیرید تا همون جا باشه 

۴.تمرین تنفس را انجام دهید____>>>>
 تمرین تنفس:
یک نفس عمیق بکشید و در این حال به نحوه ای که هوا درون ریه های شما میرود توجه و دقت کنید
به پر شدن سینه وشکم از هوا دقت کنید
به عکس العمل بدنتان در هنگام تنفس عمیق توجه کنید
در هنگام برون دادن هوا به چگونگی خارج شدن هوا دقت کنید
به دقت کردن خودتون دقت کنید!
اگر هر فکر دیگری در موقع تمرین رخ داد فقط کافیه ازش تشکر کنید!
مثلا :"چرا باید این کارو بکنم؟"
"فایده ای نداره"
نمی تونم تمرکز کنم"
هر کدام از فکر های بالا که در هنگام تنفس به سراغتان امد فقط بگوویید:دوباره فکر"فایده ای نداره"خیلی ممنونم ذهن من!
چه خوب شد که یاد آوری کردی!


تمرین تنفس را تا ده تنفس انجام دهید



پ ن:بر گرفته از روش ACT، دکتر هریس

چقدر قشنگ نوشتین
یک دنیا ممنونم
بارها و بارها این تمرین تنفس را بهم گفتن انجام بده و من انجامش ندادم. جز یکی دو بار
تو گوشی علامت میگذارم که امشب حتما حتما انجامشون بدم

 خیلی سخته آدم از یه ذهن و صداهایی که تو سرش همش غر میزنه تشکر کنه ولی چشم سعی میکنم تشکر کن

یک دنیا ممنونم 
واقعا ممنونم
حتما انجامش میدم
یک دنیا ممنونم ازتون

[[علی]]

 خیلی سخته آدم از یه ذهن و صداهایی که تو سرش همش غر میزنه تشکر کنه ولی چشم سعی میکنم تشکر کن

زنده باشید
قبول دارم سخته
من خودمم هر روز این افکار رو توی ذهنم دارم
اما اگر بخوام بهشون توجه کنم همون ۲ ساعت اول صبح از پا میوفتم

انشاالله موفقیت برا همه بچه های انجمن

[نور الزهرا]

خدایا
فردا...
فردا...
و پناه میبرم به تو از حرف های فردا 
خدایا اصلا فردا رو روزه بگیرم؟
یه جوری باشه که سفت و سخت مسیر شیطونو ببندیم؟
خدایا توفیق بده ، سخته ، من تنها نمیتونم ... خدایا تو بخوای میشه. نخوای نمیشه.
 من جز تو کسی رو ندارم.... خدا میخوام بهم اطمینان بدی ، ارامش، یا همون چیزی که اسمشو نمیدونم ولی نیازش دارم .
ممنونم   خیلی ممنونم .

[*بنده پاک*]

 احساس آدمی را دارم که قلبش افتاده رو زمین. هر کی رد میشه یه قدم از رو قلبم بر میداره. به چند هفته قبل که نگاه میکنم همین حس را دارم. قلبی که کف زمین بود و هر کی رسید یه چیزی گفت و یه طعنه ای زد. آخرش حق را دادن به خودشون . منم برای دل خوش کردنشون و دلایل دیگه حق را دادم بهشون. جلو همه . که بقیه ها باور کنن حق با خودشونه. ولی واقعا حق با کی بود؟
داوری چه کار سختیه
واقعا حرف های من درست بود یا نبود؟
کاش حداقل جوابش را میفهمیدم. فکر کنم بفهمم آروم تر بشم. 

فعلا قلبم را از رو زمین برداشتم . از همه طرف ترک خورده. دیگه آدم های قبلی را دوست نداره. آدمایی که بارها گفته بودم دوسشون دارم .  ولی میدونم حتی یادشون نیست. حکایت فضای مجازیه. یه شعر هست که میگه...



تا قبل این اتفاقا هر چی از هر کی بود بخشیده بودم. حتی دیگری و دیگری ها.چون تو کتاب ۳ دقیقه در قیامت نوشته بود اگر تو این دنیا ببخشی بهتره. 
ولی اونا زخم های کهنه بود. زمان کاری میکنه که بتونی ببخشی. اینا زخم های تازه است. شاید اگر زمان بگذره هم ببخشم. البته اگر حقی داشته باشم. شایدم من اشتباه میکردم. کسی چمیدونه؟
ولی فعلا دید من اینه که تو همه اش حق با من بود. و متاسفانه نمیتونم ببخشم. قلب خرد شده تو دستامه. تو بگو چقدر طول میکشه این قلب به آدما اعتماد کنه و بره سمتشون. قصه این آدمای جدید با دیگری ها فرق داره. دیگری ها وقتی اومدن گفتن برای چی اومدن. هدفشون چیه. چی میخوان . و من پذیرفتم. ولی این جدیدیا بیشتر شبیه دیگری ان. دیگری گفت برای کمک میاد. جدیدی ها هم برای کمک اومده بودن. ولی هر کی یه جوری این قلب را خرد کرد. 
برای همینه همیشه دیگری ها در نظرم بهتر بودن تا دیگری. 

نمیدونم شایدم مشکل از منه. لوسم. حساسم. زودرنجم.
نمیدونم. شاید حق با آدمای دیگه است.
یادمه یه بار با آقای آبی حرف میزدم. بسی موضوع جالبی بود. در مورد موضوعاتی که از نظر شخص مهمه و روشون حساسه ولی از نظر بقیه کاملا عادیه و مهم نیست. 
کی درست میگه؟ نمیدونم؟
بازم زیاد نوشتم.
بازم وسوسه بود.
این دفعه از دفعه قبلی بدتر بود. به شکست نزدیک تر بودم. ترجیح دادم بنویسم. اگر نتیجه نده مجبورم دوباره بازم با سری افکنده برم اورژانس. 
البته کابوس دیشبمم واسه این وسوسه مقصره. کابوس زشتی بود. شاید وحشتناک ترین چیزی که تاحالا دیدم. فکر نکنم حتی فیلم اشم ساخته باشن. یا اگر بسازن کسی نگاه کنه. چرا همیشه ذهنم برای ساختن صحنه های وحشتناک خوب عمل میکنه
یعنی از اول این مدلی بوده یا خودم خواستم این جوری باشه. نمیدونم.
بازم نمیدونم
برم یه نماز بخوانم . یه چرخی تو خونه بزنم . به امید اینکه یادم بره همه چی و امروزم با پاکی تموم بشه.
به امید پاکی ابدی همگیمون
معذرت که زیاد شد.

[ناحلهـ]

 احساس آدمی را دارم که قلبش افتاده رو زمین. هر کی رد میشه یه قدم از رو قلبم بر میداره. به چند هفته قبل که نگاه میکنم همین حس را دارم. قلبی که کف زمین بود و هر کی رسید یه چیزی گفت و یه طعنه ای زد. آخرش حق را دادن به خودشون . منم برای دل خوش کردنشون و دلایل دیگه حق را دادم بهشون. جلو همه . که بقیه ها باور کنن حق با خودشونه. ولی واقعا حق با کی بود؟
داوری چه کار سختیه
واقعا حرف های من درست بود یا نبود؟
کاش حداقل جوابش را میفهمیدم. فکر کنم بفهمم آروم تر بشم. 

فعلا قلبم را از رو زمین برداشتم . از همه طرف ترک خورده. دیگه آدم های قبلی را دوست نداره. آدمایی که بارها گفته بودم دوسشون دارم .  ولی میدونم حتی یادشون نیست. حکایت فضای مجازیه. یه شعر هست که میگه...



تا قبل این اتفاقا هر چی از هر کی بود بخشیده بودم. حتی دیگری و دیگری ها.چون تو کتاب ۳ دقیقه در قیامت نوشته بود اگر تو این دنیا ببخشی بهتره. 
ولی اونا زخم های کهنه بود. زمان کاری میکنه که بتونی ببخشی. اینا زخم های تازه است. شاید اگر زمان بگذره هم ببخشم. البته اگر حقی داشته باشم. شایدم من اشتباه میکردم. کسی چمیدونه؟
ولی فعلا دید من اینه که تو همه اش حق با من بود. و متاسفانه نمیتونم ببخشم. قلب خرد شده تو دستامه. تو بگو چقدر طول میکشه این قلب به آدما اعتماد کنه و بره سمتشون. قصه این آدمای جدید با دیگری ها فرق داره. دیگری ها وقتی اومدن گفتن برای چی اومدن. هدفشون چیه. چی میخوان . و من پذیرفتم. ولی این جدیدیا بیشتر شبیه دیگری ان. دیگری گفت برای کمک میاد. جدیدی ها هم برای کمک اومده بودن. ولی هر کی یه جوری این قلب را خرد کرد. 
برای همینه همیشه دیگری ها در نظرم بهتر بودن تا دیگری. 

نمیدونم شایدم مشکل از منه. لوسم. حساسم. زودرنجم.
نمیدونم. شاید حق با آدمای دیگه است.
یادمه یه بار با آقای آبی حرف میزدم. بسی موضوع جالبی بود. در مورد موضوعاتی که از نظر شخص مهمه و روشون حساسه ولی از نظر بقیه کاملا عادیه و مهم نیست. 
کی درست میگه؟ نمیدونم؟
بازم زیاد نوشتم.
بازم وسوسه بود.
این دفعه از دفعه قبلی بدتر بود. به شکست نزدیک تر بودم. ترجیح دادم بنویسم. اگر نتیجه نده مجبورم دوباره بازم با سری افکنده برم اورژانس. 
البته کابوس دیشبمم واسه این وسوسه مقصره. کابوس زشتی بود. شاید وحشتناک ترین چیزی که تاحالا دیدم. فکر نکنم حتی فیلم اشم ساخته باشن. یا اگر بسازن کسی نگاه کنه. چرا همیشه ذهنم برای ساختن صحنه های وحشتناک خوب عمل میکنه
یعنی از اول این مدلی بوده یا خودم خواستم این جوری باشه. نمیدونم.
بازم نمیدونم
برم یه نماز بخوانم . یه چرخی تو خونه بزنم . به امید اینکه یادم بره همه چی و امروزم با پاکی تموم بشه.
به امید پاکی ابدی همگیمون
معذرت که زیاد شد.

خواهری خوبی ؟

[*بنده پاک*]

خواهری خوبی ؟

به گمانم. نمیدونم.

بسی ممنونم عزیز  

[ناحلهـ]

خواهری خوبی ؟

به گمانم. نمیدونم.

بسی ممنونم عزیز  

هیی این روزا یکم جو خرابه ای کاش بشه درست شه
خواهش میکنم عزیزم کمکی خواستی درخدمتم 

[سفیر بهشت]

خسته شدم از اشتباهات زیاد

[تاج]

هیییی
عجب چی فکرکردیم چی شد چه می خواهد بشه؟
---------
یادگاری اسفند #99