میز گرد کانون

[ایرانا]

سلام جناب سفیر امیدوارم ک حالتون خوب باشه  

فقط حس کردم ک شاید حرفم کمکی بکنه ، احتمالا در اینده همکار هم هستیم با همدیگر

اینکه خودتون رو پذیرفتین خیلی عالیه  
ولی چهارچوبتون رو فراموش نکنین ، پستایی ک درمورد شهدا میزاشتین رو دیدم و خوندم 
پستای مربوط به نماز و چه قدر با هیجان تبلیغشون میکردن  

اینکه بهتون گفتن خودتونو بپذیرین ،برای پیشرفت بیشتره، نه برای اینکه راکد بشیم، یا بگیم من همینم ک هستم

هممون خیلیییی جا برای رشد داریم اصلا مسیر ما ادما ته نداره
به قول معروف ابدیت در پیش داریم
حالا با این جمله " همینجوریم خوبم ، نیاز به تغییر نیست"  ما جلوی پیشرفت خودمونو میگیریم ،جلوی پیشرفت این روح متعالی رو...

نقش این جمله ک گفتین برای اینکه بتونیم با خودمون همراه بشیم برای همدردی با خودمون، هم قدم شدن با خودمون برای دیدن بهترین نسخه مونِ  بهترین نسخه جناب سفیر بهشت   و لذت بردن از مسیر این پیشرفت

اگر قبلا نماز میخوندیم، مثلا فقط در مورد پاکی لغزش داشتیم
لغزشو میپذیریم تا بتونیم یواش یواش پاکی رو جایگزین لغزشامون کنیم
بهتر از قبلمون بشیم، به پاکی ک هم مورد رضایت خداست هم مورد رضایت خودمون برسیم

نه اینکه عادتای قشنگی ک براشون زحمت کشیدیمو از دست بدیم  و باز از خودمون راضی باشیم ، 
اتفاقا اینجا حتی حق داریم ک ناراحت هم بشیم البته اگر واقعا کاری هست ک برامون ارزشمنده و میدونیم با انجام ندادنش چه قدر ممکنه از اصلمون جا بمونیم..

ما 
اشتباهاتمون رو میپذیریم ، تا بتونیم اصلاحش کنیم
میپذیریمشون تا خودمونو دوست داشته باشیم

یه پیشنهاد براتون دارم
امروز برای خودتون نقاط قوت و ضعفتون رو بنویسین

نقاط قوتاتونو حفظ کنین، ازشون کوتاه نیایین
نقاط ضعفو ببینید، و برای خودتون هم بنویسید چرا نقطه ضعف برای خودتون تلقیش میکنین
وقتی مطمئن شدین ک نقطه ضعفه ، ببینین چه جوری میشه برطرفش کرد ، عاملش چیه؟

پذیرفتن معایبمون به معنی ، نفی کردن یا منکر شدن نقاط ضعف نیست...
چه بسا سر همین پذیرفتن مدتها خون جیگر بخوریم، تا بتونیم بپذیریم ک من این مشکل رو دارم
از لحظه ای ک بتونیم بپذیریمش 
همون وسواس های فکریمون ، همون مقایسه هایی ک مدام تو ذهن خودمون میکنیم رو میتونیم یواش یواش از بین ببریم

مطمئنا خدا از بنده هاش به اندازه توانشون توقع داره 
اما از کسی ک میبینه داره تلاشش رو میکنه
قطعا ماهایی ک اینجا هستیم میتونیم به نفسمون پیروز بشیم خدا هم هوای تک تکمون رو داره
چون میدونه ک چه قدر پاک شدن برامون مهمه

فقط مواظب باشیم با بهونه توقع خدا، به سرنوشت کسایی ک گمراه و بدعت گزار شدن دچار نشیم بیخیال راه پاکی نشیم 

کسی ک خدا رو دوست داره ، ملاکش ملاکای خداست
نمیشه عاشق امام حسین باشیم نمازو دوست نداشته باشیم، حرفو ک هممون بلدیم

یکم نشون بدیم تو رفتارمون تا مشخص بشه بلاخره کجا ایستادیم

ممنون ک برگشتینو نظرتون رو در میون گذاشتین
امیدوارم ک تونسته باشم منظورم رو درست برسونم

[سفیر بهشت]

سلام
همینطور هست که میفرمایید
من نماز رو دوست دارم و ترکش نمیکنم ، منتها الان ذهنم نیاز به استراحت زیادی داره چون به حالت کارخونه برگشتم

[آرمین]

سلام

تشکر می‌کنم از تمامی دوستانی که تو میز گرد مشارکت داشتن و در کمال احترام و آرامش، نظرات‌شون رو مطرح کردن.
ممنونم از برادران عزیز یا امیرالمومنین، عرفان، سپهر، یا ماه بنی هاشم، سایلنت ویس و خانم رعنا که هم‌فکری داشتن. 
همین‌طور بسیار ممنونم از خانم ایرانا، خانم یآرا و افرا که که به سوالاتم پاسخ دادن.

چند نکته بگم.

نکته‌ی اول این‌که بعد از گذشت یک هفته، فقط 4 نفر به سوالات من پاسخ دادن؛ در حالی که ما فقط روزانه 50-60 عضو بازدید‌کننده داریم.

علتش چیه؟ علتش اینه که سخته پاسخ دادن به این سوالات. حتی فکر کردن بهشون سخته. حالا در نظر بگیرید که ما تو تیم مدیریت نه‌تنها باید فکر کنیم، بلکه باید در نهایت بر مبنای این تفکرات، تصمیم بگیریم و اون تصمیم رو هم اجرا کنیم.
شما الان خیلی راحت حتی در پاسخ به برخی سوالات می‌تونید بنویسید «نمی‌دونم» یا بنویسید «ان‌شاءالله درست میشه». اما آیا ما تو مدیریت هم می‌تونیم بر مبنای نمی‌دونم و ان‌شاءالله درست میشه، کار رو پیش ببریم؟

حالا در نظر داشته باشید الان فقط شما یک بار می‌خواستید به این سوالات پاسخ بدید. ولی ما تو هر تذکر باید به این سوالات فکر کنیم.

فرض کنید پرده‌ی پنجم هستم و با شخصی وارد تعامل میشم و به مشکل می‌خورم.

• باید به این فکر کنم با این شخص که با من همکاری نمی‌‌کنه چه برخوردی داشته باشم؟
  
• اگه تذکر دادم، حال روحیش بد شد چی؟ اگه تذکر من باعث شد پاکیش از بین بره چی؟ اگه تذکر دادم عصبانی شد و غیبت زد و از کانون خداحافظی کرد چی؟ من چه جوری می‌تونم هم بهش تذکر بدم هم بهش کمک کنم؟
  
• می‌تونم بهش تذکر ندم؟ الان نادیده بگیرم، اون شخصی که بهش بی‌احترامی کرده چی؟ از من دلخور نمیشه تو عدالت به‌ خرج ندادی و اونی که آسیب زد رو بها دادی اما منی که به واسطه اون شخص آسیب دیدم رو رها کردی؟ نمیگه جانب‌دارانه از برخی موضوعات می‌گذری؟ از اشخاصی به دلخواه خودت و طبق سلیقه خودت طرفداری می‌کنی؟
  
• حالا این دفعه هم اصلا تذکر دادم یا ندادم، این شخص تا کجا باید ادامه بده؟ چند تا پرده دیگه جلو بره که من راضی بشم اخراج بشه؟ دیگه کجا وقتشه اخراج بشه و دلم نسوزه اخراج شد؟
  
• و من برای این چند هفته‌ کلی برنامه برای کانون داشتم. قرار بود کلی کار انجام بدم برای عموم اعضای کانون. اما این شخص باعث شد همه برنامه‌هام رو زمین بمونه. چه بسا این داستان ادامه داشته باشه. باید چی کار کرد؟
  

من تو پرده پنجم که به سوالات بالا فکر می‌کنم، دیگه تموم نمیشه بره. تو پرده ششم هم باید یه بار مجدد به این سوالات فکر کنم. پرده هفتم و هشتم و ادامه‌اش هم باز با این سوالات مواجهم.
و
باز در نظر داشته باشید فقط کاربر A که موضوعات بالا در قبالش مطرح‌ شده نیست. کاربر B و C و D و ... هم هستن. هر کدوم از این کاربرها هم موضوعات خودشون رو دارن و در پرده‌های مختلف با اون‌ها در حال مذاکره‌ام و مجددا به سوالات بالا تو ذهن خودم باید بهشون پاسخ بدم.

همه‌ی این‌ها رو گفتم که بگم باور کنید مدیریت چنین محیطی خیلی سخته. خیلی سخت‌تر از چیزی که فکرش رو می‌کنید. باور کنید خیلی پیچیدگی‌ها داره.
اگه برای شما فکر کردن به این سوالات سخته، برای تیم مدیریت هم فکر کردن بهشون سخته.
و چیزی که این‌قدر سخته، قطعاً امکان اشتباه و خطا هم وجود داره.

ما با مدیران در خصوص مسائل پیش‌اومده‌ی کانون همیشه مشورت می‌کنیم. نظرات‌مون رو بالا پایین می‌کنیم تا به بهترین تصمیم برسیم. اما ممکنه بازم اشتباه کنیم. ما کجا ادعا داشتیم انسان‌های معصومی هستیم؟ قطعا خطا و اشکال هم داریم.

اما فارغ از این‌که خطا کنیم یا نکنیم، آیا با هر تذکری که دادیم، با هر اخطاری که دادیم، با هر بنی که انجام شد، لایق این هستیم که به ما حمله بشه؟ نیش و کنایه زده بشه؟ جوری که انگار ما مدیران، دشمن اعضای کانونیم؟ جوری که انگار ما حاکمان ستمگر و ظالم کانونیم؟

باور کنید شما هم جای ما باشید، احتمالش هست خطا کنید.
باور کنید شما هم جای ما باشید، هیچ‌موقع نمی‌تونید همه رو راضی نگه دارید.
باور کنید شما هم جای ما باشید یه سری چیزها رو دوست ندارید انجام بدید اما ناگزیر میشید انجام بدید.
باور کنید اگر شما یک بار به این فکر کردید که نکنه فلانی طرد بشه و پاکیش رو از دست بده، ما قبل از شما صد بار بهش فکر کردیم.
باور کنید همون‌طور که شما دوست دارید همه اعضای کانون دور هم جمع باشن، ما ده برابر شما چنین تمایلی داریم.
و
باور کنید ما همه اعضای کانون رو دوست داریم. بد کسی رو نمی‌خوایم. ناراحتی کسی رو نمی‌خوایم. عصبانی شدن کسی رو نمی‌خوایم. ناپاکی کسی رو نمی‌خوایم. برای کمک کردن بهشون اینجاییم. حتی اونی که توهین می‌کنه هم حتما نقص‌ها و مشکلاتی داره که این‌طور برخورد می‌کنه. ما درکش می‌کنیم.

ما به یکایک اعضای کانون به شکل دوست نگاه می‌‌کنیم. شما هم ما رو دوست خودتون بدونید.
وقتی ازتون می‌خوایم پستی رو ویرایش کنید یا حذف کنید یا در زمینه‌ای دقت کنید، به این هم فکر کنید که این پیام از سر دلسوزی یه دوسته.
اگه موردی به من گفته شده، برای کمک کردن به منه. برای کمک کردن به کانونه. برای حفظ کانونه. قصد اذیت کردن من رو ندارن. قصد آزار دادن من رو ندارن. شاید چیزی هست که من نمی‌دونم. شاید چیزی هست که من هنوز بهش نرسیدم. اصلا شاید هم اشتباه می‌کنن اما بالاخره یه حداقل همکاری‌هایی می‌تونم داشته باشم. حداقلش اینه که اگه دچار ابهام شدم، محترمانه باهاشون صحبت کنم و علت رو جویا بشم و توضیحات بیشتری ازشون دریافت کنم تا راحت‌تر بتونم همکاری کنم.

[آرمین]

نکته‌ی دوم این‌که طبق برداشتی که از صحبت اکثر قریب به اتفاق شرکت‌کنندگان در میز گرد داشتم، درخواست‌شون قاطعیت در برخورد با اعضای کانونه.
وقتی صحبت از قاطعیت می‌کنیم، منظورمون الزاماً برخورد خشک و جدی و خشمگینانه نیست.
می‌تونه روند، یه روند امر به معروف و نهی از منکر باشه و به تدریج جدی‌ و جدی‌تر بشه.

اما در هر حال، اون عضو باید بدونه که اینجا ما شوخی نداریم.
این‌طور نیست که هر کس هر کاری دلش خواست انجام بده. هر کس هر طور راحته عمل کنه. هر کس هر آسیبی خواست به یه نفر دیگه بزنه.


نکته‌ی سوم این‌که طبق صحبت‌هایی که چند نفر از دوستان‌مون داشتن، قوانین کانون تکمیل‌تر و شفاف‌تر بشه.
شما درست میگید و من هم می‌پذیرم که در برخی بخش‌ها، قانون به‌شکل کلی گفته شده و موضوع رو صراحتاً باز نکرده. یا این‌که در برخی موارد قانون وجود نداره. حق با شما هست.

روی قوانین جدید سایت داریم کار می‌کنیم و ان‌شاءالله به زودی تکمیل میشه و همین‌جا هم قرار داده میشه تا با هم‌دیگه اون‌ها رو بررسی کنیم.
با توجه به این‌که قوانین باید شفاف‌سازی بشن و برای برخی موارد هم قوانین جدید وضع بشه، تاپیک قوانین طولانی‌تر میشه. اما چاره‌ای نیست. فرد قبلاً باید 10 دقیقه وقت می‌ذاشت و قوانین رو مطالعه می‌کرد، حالا باید 20 دقیقه وقت بذاره و قوانین رو مطالعه کنه. در هر حال، این خیلی بهتر از اینه که ابهاماتی باقی بمونه و مرجعی برای رسیدگی وجود نداشته باشه.
و
صرف وجود چنین قوانینی هم کافی نیست. به نظر میاد همراه با این قوانین، نیاز به توضیحاتی هم داریم. این‌که پست‌های سیاسی تو کانون نباید گذاشته بشه، تو قوانین میاد. اما این‌که چرا نباید پست سیاسی گذاشته بشه، نیاز به توصیحاتی داره. این‌که مدیریت بخواد یه نفر یه نفر به اعضا پاسخ بده، کار دشواریه. میشه همه این توضیحات رو یک‌جا برای یک‌بار تو یه تاپیک قرار داد که نیاز نباشه این کار تکراری انجام بشه. این تاپیک رو هم یه شخص بخواد بخونه، شاید نیم ساعت وقتش رو بگیره. اما بازم بهتر از اینه که چنین تاپیکی نباشه و یه سری ابهامات تو ذهن اعضا باقی بمونه.

این‌که قوانین لازمه بازنگری بشن جای خود و این‌که نیاز به توضیح دارن تا ابهامی باقی نمونه هم جای خود و در اون بحثی نداریم.
اما در عین حال، دو تا تذکر رو هم لازمه بدم.

تذکر اول این‌که فکر نکنیم همه مشکلات به خاطر قوانینه و اگه قوانین شفاف داشتیم، الان هیچ مشکلی نداشتیم.
همین چند پرده‌ای که من مطرح کردم رو بررسی کنید. می‌بینید که واقعا این‌طور نیست. خیلی جاها قانونش هم هست. مشکل چیز دیگه است.

تذکر دوم هم این‌که توجه داشته باشیم همیشه مواردی پیش میاد که تو کانون ما قبلا با اون‌ها مواجه نشدیم. این موارد جدیده و تو قانون از قبل نیومده. توی همین یک سال اخیر، چندین مورد به همین شکل به‌وجود اومده.
این‌که چیزی صراحتاً تو متن قوانین نیومده نباید بهانه‌ای برای عدم همکاری با مدیران یا دیگر اعضای کانون باشه.

چند وقت پیش‌ آواتار یکی از اعضا توجهم رو جلب کرد. احساس کردم آدم توی تصویر، حالت نرمالی نداره. کنجکاو شدم تصویر رو جستجو کردم. متوجه شدم تصویر متعلق به یه بازیگر فیلم‌های مستهجن بوده که چند سال پیش هم خودکشی کرده.

طبق صلاحدید من، این تصویر، تصویر مناسبی نیست که آواتار یکی از اعضای کانون باشه. با هر بار دیدنش من خودم شخصاً یاد چیزهای بد می‌افتم.
هر کدوم از اعضای کانون هم روزی 10 بار این آواتار به چشم‌شون می‌‌خوره و کسی که این تصویر رو گذاشته نمی‌تونه بگه آواتار خودمه به بقیه ربط نداره.
کسی اجازه نداره تصویری که خوب نیست و شایسته این محیط نیست رو در معرض دید عموم قرار بده.

تو قوانین فعلی سایت صراحتاً قانونی برای چنین موردی نداشتیم و منعی قرار داده نشده. هرچند از بندهای دیگه، میشه چنین استنادهایی رو تا اندازه‌ای داشت.

ما اومدیم و تو قوانین جدید چنین بندی رو آوردیم:

قرار دادن هرگونه محتوا در مورد چهره‌های منفی و تاریک، در سایت ممنوع می‌باشد. در صورت مشاهده، آن محتوا حذف شده و کاربر خاطی تذکر دریافت خواهد کرد.
به عنوان مثال، شخصی که خودکشی کرده یا شخصی که قتل انجام داده یا شخصی که بازیگر فیلم‌های مستهجن بوده، چهره‌های منفی و تاریک قلمداد شده و نباید عکس یا متنی از آن‌ها در سایت قرار داده شود.

اما آیا اگه در قوانین فعلی کانون، بندی نداریم که صراحتاً به این موضوع اشاره کرده باشه، وقتی از شخص می‌خوام اون تصویر رو حذف کنه، آیا نباید با من همکاری کنه؟
آیا همکاری صرفاً باید بر اساس نص صریح قانون باشه؟

شاید یکی دلش می‌خواد تصاویر یه قاتل زنجیره‌ای رو تو کانون بذاره و صحبت‌ها و دیدگاه‌هاش رو این‌جا نشر بده.
وقتی ازش درخواست می‌کنیم چنین کاری انجام نده، به صرف این‌که بند صریح قانونی در این خصوص وجود نداره، آیا نباید همکاری کنه؟

اگه این همکاری وجود نداشته باشه، واقعا کار خیلی سخت میشه.
در عین حال، تیم مدیریت هم باید همیشه متناسب با موارد جدیدی که رخ میده، قوانین رو مدام به‌روز کنه تا مشکلات مشابه در آینده پیش نیاد.
چنین روندی تا به حال وجود نداشته. ان‌شاءالله در آینده این روند جدید انجام میشه.

[آرمین]

1- سفیر بهشت با ما همکاری نمی‌کنه که پستش رو ویرایش کنه. از طرفی اعضایی هستن که شدیدا درخواست پیگیری این موضوع و بی‌احترامی که شده رو دارن. چی کار کنیم؟
شما با ارتباط درستی(ارتباط گفت و گو محور) ک از اول با اقای سفیر بهشت ساختین ، الان میتونین مشکلتون رو درمیون بزارین، مثل همین الان ک اومدین میزگرد و دارین صحبت میکنین
این واقعا نتیجه میده
نه فقط روی جناب سفیر، بلکه روی اکثریت کاربران کانونی

خانم ایرانا برخلاف چیزی که تصور می‌کنید در اکثر موارد این روند نتیجه نمیده.

حتما براتون عجیبه که چطور ممکنه؟ مگه میشه؟ امکان نداره.
ولی واقعیت داره.
باید بپذیریم که افراد خاصی عضو انجمن هستن و خیلی‌هاشون کوچک‌ترین مشکل‌شون خودارضاییه.

اگر این همکاری اکثریت وجود داشت که ما مشکلی نداشتیم. من وقت شما اعضای محترم کانون رو نمی‌گرفتم. میز گرد هم براش تشکیل نمی‌دادم.

درسته. اعضایی رو داریم که همکاری می‌کنن.

من هفته پیش به خانم یآرا موردی رو گفتم.
ایشون در جا همکاری کردن و پست‌شون رو ویرایش کردن. تازه ازم تشکر هم کردن. نوشته بودن ممنون که تذکر دادید.

یا چند مورد بوده که تو همین هفته‌ها به خانم سایلنت اسکریم گفتم.
ایشون هم در پیام اول و دوم محبت داشتن و همکاری کردن.

همین چند هفته پیش تصویری تو امضای خانم عارفه بود. تصویر بدی نبود؛ اما نبودنش بهتر از بودنش بود. ازشون خواستم تصویر رو با یه تصویر دیگه جایگزین کنن.
واکنش‌شون خیلی جالب بود برام. نه فقط نوشتن حذفش می‌کنن. تشکر هم کرده بودن. دو سه دفعه هم تو متن‌شون نوشته بودن درست میگید. بعد از اون پیام هم یه پیام دیگه برام ارسال کرده بودن که من احساس کردم خیلی راحت با موضوع کنار اومدن و ازش عبور کردن. در حالی که همین درخواست رو از یه فرد دیگه داشته باشم، در اکثر موارد بهش برمی‌خوره. شاید اولین چیزی که به ذهنش میاد اینه که چرا تصویری که من صلاح دیدم تو امضام باشه رو یه نفر دیگه اجازه داره روش نظر بده که باشه یا نباشه؟

تا دو سه روز دغدغه شده بود برام که به خانم عارفه پیام بدم.
بهشون بگم من احساس کردم خیلی راحت پذیرفتید. واقعا اصلا ناراحت نشدید؟ یا ناراحت شدید به روی خودتون نیاوردید؟
تو این زمینه رو خودتون کار کردید؟ قبلا تمرین داشتید؟
مدل ذهنی‌تون چی بود؟ به این فکر کردید که آرمین سرش شلوغه، حالا سر یه تصویر سر به سرش نذارم و بگم باشه؟ یا به این فکر کردید که حالا یه تصویر امضا مگه چه اهمیتی داره که سرش بحث کنید و چیزهای خیلی مهم‌تری چه تو زندگی شخصی یا چه تو کانون هست که بهتره تمرکزتون رو روی اون‌ها بذارید؟
واقعا به‌نظرتون درخواستی که ازتون داشتم درخواست درستی بود یا بنا به احترام چیزی نگفتید؟ یا حتی به نظرتون اگه درخواست درست بود، حرص‌تون گرفت اما حرص‌تون رو سرم خالی نکردید؟

حتی اگه این مورد آخری هم باشه آفرین به شما. اینم خودش خیلی رشد خوبیه دیگه. یعنی شما به درجه‌ای از رشد رسیدید که اگه متوجه شدید چیزی درسته، اگه دلخور شدید و حرص‌تون هم گرفت، حرص‌تون رو سر طرف مقابل خالی نمی‌کنید. هر کسی بدون کار کردن روی خودش و تمرین داشتن روی خودش، نمی‌تونه به این درجه از رشد برسه.
شاید من خودم هم حتی اگه چنین موردی بهم گفته بشه و بپذیرم و همکاری کنم، اما برای این‌که دلم خنک شه، یه چیزی به طرف مقابلم بگم.
برام جالب بود که از ایشون بشنوم دیدگاه‌شون چی بوده و اگه نکته‌ای به نظرشون می‌رسه ازشون یاد بگیرم.
(چند روز دغدغه‌ام بود. اما هر بار به ذهنم اومد بعد دیدم کلی پیام و پست واجب‌تر دارم که باید به اون‌ها برسم. گذاشتمش واسه یه وقت مناسب‌تر که هنوز هم فرصتش فراهم نشده. خانم عارفه حالا اگه این پست رو دیدید و دوست داشتید همین‌جا برامون بنویسید.)

از بحث دور نشیم.
خانم ایرانا شما می‌فرماید با گفتگو این موضوعات در اکثر موارد حل میشه. در صورتی که نمیشه.

الان من با داداش عزیزم سفیر بهشت گفتگو کردم. براش میز گرد هم ترتیب دادم. الان یک هفته هم از میز گرد گذشته اما هنوز پستی که من ازش خواسته بودم ویرایش کنه، ویرایش نکرده.
چی کار کنم؟
راه حل شما چیه؟

تازه بین من و سفیر بهشت محبت قلبی وجود داره.
باید ببینید سفیر بهشت چه‌طور برام دوستت دارم می‌نویسه. من هم براش این دوستت دارم رو می‌نویسم. این احساس و ارتباط دو طرفه‌ است.
باید ببینید با چه شوق و ذوقی برام می‌نویسه بهترین مدیر کل دنیایی. اما وقتی بهش موردی رو تذکر میدم براش تبدیل میشم به «آقای مدیر کل محترم». برام می‌نویسه هیچی ما شبیه هم نیست. من اون روز دیگه گفتگو رو ادامه ندادم که کار به جاهای بدتر کشیده نشه.
گفتگوی من و سفیر بهشت به اینجا کشیده شد. از بقیه چه انتظاری می‌تونم داشته باشم؟

شما می‌فرمایید میز گرد جواب میده؟
من آیا می‌تونم برای تک تک اعضای کانون میز گرد ترتیب بدم و همه‌مون چند هفته بشینیم اینجا رایزنی کنیم و بعد اون شخص پستش رو ویرایش کنه یا نکنه؟
این کار عملیه؟

الان یه عضو دیگه داریم که مالتی اکانت هست. تو کانون دو اکانت داره و خودش رو جای دو شخص مختلف جا زده. بهش پیام پروفایل و ایمیل هم دادم. یک ماه هم گذشته بهم جواب نمیده. همکاری نمی‌کنه. چی کار کنم؟

یه عضو دیگه داریم با اطلاع کامل از منع تبادل آیدی و ایمیل، با یکی دیگه از اعضا آیدی رد و بدل کرده. بهش پیام پروفایل و ایمیل هم دادم. یک ماه هم گذشته بهم جواب نمیده. همکاری نمی‌کنه. چی کار کنم؟

و دوم اموزش به کاربران ک همدیگر رو درک کنند 
که البتههه خیلی زمانبر و حوصله میخواد...
شاید هم واجب کردن یا برگزاری چله هایی ک همه اعضا گروه ها کتابایی با مضمون های رفتار شناسی، دسته جمعی مطالعه کنند؛ راه خوبی باشه

همه به درک متقابل از هم برسن
ولی باز هم ۱۰۰ درصدی نیست...

این آموزشی که گفتید پیشنهاد خوبیه.

برای این مورد میشه یه تاپیک داشت و توش توضیحاتی داده بشه.
این‌که کانون چه محیطیه و چه ویژگی‌هایی داره. این‌که افراد آسیب‌دیده‌ان و مراقب باشیم بهشون آسیب بیشتر نزنیم. این‌که همدیگه رو بپذیریم. همدیگه رو درک کنیم.

ان‌شاءالله این تاپیک رو در آینده ایجاد می‌‌کنیم و در مقاطعی کاربران رو بهش ارجاع میدیم. ممنون از شما.

4- از پرده‌های پنج و شش به بعد من ایمیل‌هایی دریافت می‌کنم که کاربر مربوطه رو از سایت اخراج کنیم. من چه واکنشی باید نشون بدم؟

نمیدونم  

خودتون رو جای من بذارید که بالاخره باید یه کاری انجام بدید.
چی کار می‌کنید؟

به‌ نظر شما تا پرده‌ی چندم با یه نفر باید ادامه داد که هم آسیب زیادی وارد نکرده باشه هم با اخراجش از سایت، از انصاف خارج نشده باشیم؟

5- چنین پرده‌هایی وقت و انرژی زیادی از تیم مدیریت می‌بره و توان فکری ما رو بیهوده تلف می‌کنه. وقت و انرژی و توان فکری که صرف خیلی چیزهای دیگه می‌تونه بشه. باید چی کار کرد؟

افراد کادر مدیریت رو بیشتر میکنم
(لازمش شناخت توانایی های هر یک از اعضای کانون هست)

سوال من بیشتر از این جنسه.
ما مدیران رده بالایی داریم که افراد بسیار توانمندی هستن و کارهای زیادی برای عموم اعضا از دست‌شون برمیاد.
خیلی حیفه که وقت‌شون ده‌ها بار و صدها بار برای چیزهای خیلی ابتدایی و بیهوده تلف بشه. گاهی سر یه تصویر. گاهی سر ویرایش دو تا کلمه. 
باید چی کار کرد؟

افراد کادر مدیریت رو زیاد کنیم کمکی به اون‌ها نمیشه.

مثلا الان یه مدیر ادبیات، یه مدیر ورزشی، یه مدیر کتابخانه اضافه بشن. چه کمکی به من می‌کنن؟
چه بسا همین افراد تاپیک‌های بیشتری رو فعال کنن و مسابقه‌‌های بیشتری تو کانون برگزار بشه و گیس‌وگیس‌کشی‌ها بین اعضای کانون بیشتر بشه. مشکل من این‌طور دو چندان میشه. من باید به تعداد نفرات بیشتری تذکر بدم.

و
ان‌شاءالله در آینده یه وقتی هم در مورد انتخاب مدیران و کادر مدیریت صحبت می‌کنم.
من از خدامه که افرادی به مدیریت اضافه بشن. 

[آرمین]

سلام
ممنون از مدیر کل که با صبوری و بدون ایجاد تنش و هیجان این موارد رو عنوان کردند . . . .

- سفیر بهشت با ما همکاری نمی‌کنه که پستش رو ویرایش کنه. از طرفی اعضایی هستن که شدیدا درخواست پیگیری این موضوع و بی‌احترامی که شده رو دارن. چی کار کنیم؟

بنظر من قبل از دیده شدن یک سری پست های مخرب (از قضا پست های مخرب خودم  ) پست ها دیلیت شه . .

خودم جزو کسایی بودم که اعتراض داشتم به این موضوع ..( سرهمون قضیه ی تایپیک .. قبلی رو جواب بده از بعدی بپرس ..که یه جنجالی به پا شد)) ولی فکر می‌کنم نیازی نیست خیلی وقت ها حتی توضیحی داده بشه
با جمله ی قانون ، قانونِِ ِِمیشه مجاب کرد همه رو

خانم یآرا با این رویه حتما عده‌ی زیادی بهشون برمی‌خوره و به محض مطلع شدن از پاک شدن پست‌شون، به‌شدت عصبانی میشن.
چه بسا، اقداماتی در جهت به‌هم خوردن فضای کانون انجام بدن.

اگه اقدامات مخرب بعدی رو انجام دادن، با چه رویه‌ای باید باهاشون برخورد بشه؟

4- از پرده‌های پنج و شش به بعد من ایمیل‌هایی دریافت می‌کنم که کاربر مربوطه رو از سایت اخراج کنیم. من چه واکنشی باید نشون بدم؟

نمی‌دونم
آقای سفیر بهشت برای همه محترم اند و ممکنه با بن شدن یک کاربر
دوست ها یا کسایی که از قضیه خبر ندارند ناراحت بشند و قضیه دوماه پیش تکرار بشه . .
تصمیم گیری این موضوع سخته

سخته اما پیشنهاد شما چیه؟
به نظر شما با یه عضو تا پرده‌ی چندم باید پیش رفت که نه حق اون ضایع بشه نه حق سایر اعضای کانون؟

پ ن : اما در مقابل همه و بدون فرق گذاشتن بین کاربر ها

به‌نظرتون تو این چند ساله بین کاربرها فرق گذاشتیم و تبعیض قائل شدیم؟
اگه این‌طور بوده، ما مدیران دقت کافی نداشتیم و باید دقت‌مون رو مضاعف کنیم.
اما بدونید که قطعاً چنین قصدی نداشتیم و نداریم. تمام تلاش‌مون این بوده که عدالت رعایت بشه. اگر هم چیزی بوده، از دست‌مون در رفته و از عمد نبوده.

ممنون میشم توضیحات بیشتری بدید.
اگه لازمه از شخصی هم نام ببرید لطفا تو ایمیل به‌صورت خصوصی بهم بگید تا زمینه رنجش کسی رو اینجا ایجاد نکنیم. حتما باهمدیگه بررسی می‌کنیم.

[آرمین]

حالا چه ربطی داشت این حرفا؟ ربطش اینه که لازمه‌ی ناراحتی، وابستگیه. کسی که بتونه این رابطه‌ش با این محیط رو مدیریت کنه و وابسته نشه، به این سادگی‌ها ناراحت نمیشه. الان فرضا به من بی‌احترامی بشه و اکانتم به ناحق حذف بشه، احتمالا تاثیر زیادی توی زندگیم نمی‌ذاره. فقط از خوبی‌های این جا محروم میشم. به بقیه‌ی زندگیم آسیبی نمی‌رسه.
یه راهکار اینه که این نکات رو به اعضا یادآوری کرد. به نظر من هدف این جا باید این باشه که به فرد کمک کنه تا بتونه تو زندگی واقعیش، رابطه‌های سالمی رو شکل بده، نه این که روابطش محدود به این جا بشه.

عرفان جان ممنون از این نکته‌ی مفید.
ان‌شاءالله تو همون تاپیکی که به خانم ایرانا گفتم این نکته رو هم اضافه می‌کنیم و در موردش توضیح داده میشه.

- نظارت باید سلسله مراتب خودش رو داشته باشه. مثلا بهتر بود به جای این که آرمین خودش بخواد پرده‌های مختلف از درگیری‌های مختلف رو پیش ببره، در نهایت یه گزارش مختصر می‌خوند از دلیل بن شدن فلان کاربر. ما باید همون قدر که برای اعضا دلمون می‌سوزه برای مدیرا هم دلمون بسوزه. بلکه بیشتر.

قبلا یه ناظم داشتیم به نام عاشق فاطمه زهرا.
تو مدیریت مشورت داشتیم اما خودش صفر تا صد کارها رو پیش می‌برد.
بهم می‌گفت خیالت راحت من هستم.
با مسائلی که پیش اومد از کانون رفت.

- باید ضعف‌های سیستم رو پذیرفت. هیچ سیستمی نمی‌تونه برای همه کار کنه. شاید این جا به درد همه نخوره.

این نکته‌ی خیلی مهمیه.
تو کانون ما محدودیت‌هایی داریم که همه اعضا رو نمی‌تونه پوشش بده.

مثلاً ما عضوی رو داریم که دچار خشم سیاسی شده. وجودش لبریز از خشم نسبت به حکومته.
حالا ما هر روز بهش پیام بدیم عزیز دلم پست سیاسی نذار. فدای چشمای قشنگت اشارات سیاسی نکن. نازنین من بی‌خیال سیاست شو. 
آیا جواب میده؟
معلومه که نمیده.

این شخص بهتره یه اکانت تویتتر بسازه. یه چند ماهی اون‌جا خودش رو از نظر خشم سیاسی تخلیه کنه، بعد که بارش سبک شد اگه حضورش رو مناسب این محیط می‌دید دوباره فعالیت کنه.

چرا فکر می‌کنیم این محیط برای همه باید جواب بده و هر کس مشکل خودارضایی داره حتما کانون بهترین محیط برای تولد دوباره اون شخصه؟

- میشه سطوح بن شدن مختلفی در نظر گرفت. من از روند و چگونگی بن شدن (خوشبختانه  ) اطلاعی ندارم. اگه به همین صورت هست که خیلی هم عالی، اگه نه میشه بررسی بشه. این طوری که پست گذاشتن کاربر توی بعضی از موضوعات محدود بشه. ولی به طور کامل ارتباطش قطع نشه. حالا میشه چند سطح دیگه هم براش در نظر گرفت. محدودیت تعداد پست و پیام شخصی و چیزای دیگه. فقط مهم‌ترین نکته اجرای بدون تبعیضه. دلسوزی تو اجرای قانون، ظلمه. (ظلم هم مثل تجاوز لغت سنگینیه. من این جا اون قدر هم سنگین نیست منظورم! می‌تونه مثلا ظلم آرمین به خودش باشه.)

روندی که ما داریم این شکلیه.
طی چند مرحله با شخص گفتگو میشه و تذکر داده میشه. از یه جایی به بعد اخطار داده میشه. با رسیدن اخطارها به 100 درصد، بن میشه.
این روند ثابتی نیست. شخصی ممکنه به قدری پست‌های بدی بذاره که درجا بن بشه.
یا این‌که گاهی احساس کنیم،‌ شخصی فعالیت‌های هیجانی داره انجام میده و اگه بخوایم به یه دونه یه دونه اون فعالیت‌ها اخطار بدیم، به زودی به صورت دائمی بن میشه. به‌صورت مدت‌دار (یک هفته یا یک ماه) بنش می‌کنیم تا فرصتی برای تفکر و تامل داشته باشه و این‌طور بهش شانس حضور دوباره داده باشیم.
حالا با دونستن این موارد، می‌تونی پیشنهاد بهتری بدی که روند چی باشه.

[آرمین]

سلام خدمت همه دوستان
راه حل اولی که به نظرم میرسه که خیلی واقعا جوابگو هست (به شخصه برای خودم)
اینه که اگر مدیران محترم تذکری به ما دادند بهترین عملکرد در اون موقعیت اینه که عقب بکشیم و یکم از فضای کانون دور بشیم تا زمانی که آروم بشیم و بدون خشم و عصبانیت یا حتی ناراحتی، برگردیم. خب اینکه ما از تذکر دادن و اخطار گرفتن ناراحت یا عصبی میشیم طبیعیه و در لحظه اول ممکنه گارد هم بگیریم و با دور شدن از فضا میشه خودمون رو آروم کرد و تصمیم درست گرفت تا بعدش پشیمونی نداشته باشیم.

راه حل دوم اینه که در زمانی که از کانون فاصله گرفتیم به این فکر کنیم که خودمون رو جای اعضای دیگه کانون بزاریم و از دید اونها به نوشته و مطالبی که قرار میدیم نگاه کنیم و مشکل نوشتمونو بسنجیم.فکر کردن باعث میشه که شرایط و قوانین رو بهتر درک کنیم و سعی کنیم با بقیه با احترام برخورد کنیم.

امیدوارم که این مطلب مفید واقع بشه
یا علی

ممنون از مطالب مفیدت سپهر جان.
این‌ها هم موارد مهمی هست که لازمه بهشون توجه داشته باشیم.
ان‌شاءالله تو مطالبی که تو سایت قرار میدیم این موارد رو هم می‌گنجونیم.

1- سفیر بهشت با ما همکاری نمی‌کنه که پستش رو ویرایش کنه. از طرفی اعضایی هستن که شدیدا درخواست پیگیری این موضوع و بی‌احترامی که شده رو دارن. چی کار کنیم؟

خودم همیشه به اصلاح و بهتر شدن اوضاع امید دارم ، ولی تا اینجای کار با توجه به پستای اخیر زیاد امیدوار نیستم .ولی میشه با کمی ادامه دادن

و وقت گذاشتن اوضاع رو بهتر کرد (متوجه صبر و حوصله ی فوق العاده ی مدیر هستم)

و

2- روزبه‌روز سفیر بهشت آسیب بیشتری رو از این محیط داره می‌بینه. چه‌جوری میشه بهش کمک کرد؟

تنها ابزاری که اینجا داریم همون صحبت کردن بر اساس منطقه...سفیر قبول کنه که ما باهاش خصومت شخصی نداریم کلی کار جلو میره.مشکلات این عزیز رو بررسی میکنیم چون منم فوق العاده نگران میشم که سفیر دیگه نیاد اینجا. دنیای بیرون جای خوبی نیست و ممکنه به هر سمت و سویی بره...


3- همون‌طور که سفیر بهشت داره آسیب می‌بینه، اشخاصی که باهاش در ارتباط هستن هم دارن آسیب می‌بینن. آسیب‌های این اشخاص رو چطور میشه ترمیم کرد؟

انشالاه چند روز دیگه حل میشه این یه مقدار هم تحمل کنن...

4- از پرده‌های پنج و شش به بعد من ایمیل‌هایی دریافت می‌کنم که کاربر مربوطه رو از سایت اخراج کنیم. من چه واکنشی باید نشون بدم؟

بازم دعوتشون میکنیم به صبر و حوصله به خرج دادن ... اخراج همیشه گزینه ی آخره...

5- چنین پرده‌هایی وقت و انرژی زیادی از تیم مدیریت می‌بره و توان فکری ما رو بیهوده تلف می‌کنه. وقت و انرژی و توان فکری که صرف خیلی چیزهای دیگه می‌تونه بشه. باید چی کار کرد؟

فوق العاده سخته جواب دادن به این سوالا... 

اگه بگم مدیرا سختگیر تر باشن خب اگه سختگیر تر بودن ممکن بود خودمم به خاطر اشتباهاتم الان اینجا حضور نداشتم!

شرمنده که جواب های کاملی نمیشه به این سوالا داد چون واقعا چالش سنگینیه....

افرا جان ممنون که وقت گذاشتی و به سوالات پاسخ دادی. 

اما باور کن با این نوع پاسخ‌ها من هیچ کار اجرایی نمی‌تونم داشته باشم.
الان اگه یه بیمار بهت مراجعه کنه و گردن‌درد داشته باشه، میشه فقط بهش بگی صبر کن و تحمل کن و ان‌شاءالله درست میشه؟
آره. ممکنه خوب بشه. اما همه گردن‌‌دردها این‌طور خوب نمیشه. در مقام پزشک گاهی لازمه یه کاری هم براش انجام بدی.

الان هم من صبر و تحمل می‌کنم. اعضا هم صبر و تحمل می‌کنن. اما بالاخره یه جایی ناگزیر میشیم یه کاری انجام بدیم.
حالا من دارم می‌پرسم اون‌جایی که ناگزیر شدیم یه کاری انجام بدیم، چه کاری انجام بدیم؟

کاش می‌نوشتی با شخصی که همکاری نمی‌کنه باید چی کار کرد؟
کاش می‌نوشتی صبر و حوصله به خرج بدیم یعنی تا پرده‌ی چندم؟

[آرمین]

بعد دو شب بی خوابی یه راه بنظرم اومد گفتم بگم شاید کمکی باشه برای بهتر شدن اوضاع. 
میشه تو تاپیک هایی به جز تاپیک گروه های ترک یه قانون گذاشت.
اگر فردی پستی بزنه و اون پست گزارش شده و واقعا مشکل داره اون تاپیک به مدت ۲۴ ساعت بسته بشه. و تو آخرین پستش نوشته بشه . این تاپیک به علت فلان پست و استفاده از فلان کلمات تا ۲۴ ساعت بسته است. 

ممنون از پیشنهادی که دادید.
بقیه دوستان هم می‌تونن نظرشون رو در خصوص این پیشنهاد بگن.

فقط قبل از این‌که دوستان نظرشون رو بگن این نکته رو ذکر کنم که همه‌ی مشکلات صرفاً به‌خاطر پست‌هایی که تو تاپیک‌ها زده میشه نیست. ما مواردی داریم که شخص مالتی اکانته. مواردی داریم که به صورت غیرقانونی تبادل ایمیل انجام میشه. مواردی داریم که تو پروفایل‌ها رعایت نشده.
بابت اون‌ها چی کار کنیم؟

همین رویه‌ای که اشاره داشتید هم گروه‌های ترک رو مستثنی کردید. الان نگاه کنید از شش پرده‌ای که مطرح کرده بودم سه تاش تو همین گروه‌های ترک رخ داده. اون‌ها رو چی کار کنیم؟

من خودم بیشتر نظرم به سکوت کردن و از کنار هم گذشتنه. حتی نظر شخصی و دلیم اینه که دکمه گزارش ارسال نباشه. میتونستیم دوستانه تر کنار هم باشیم. 

خانم رعنا ما دوستانه کنار هم هستیم. کسی مگه با کسی دشمنی داره؟
اما وقتی شخصی به شخصی دیگه بی‌احترامی می‌کنه، وقتی شخصی حقوق شخصی دیگه رو زیر پا می‌ذاره، وقتی شخصی روال یه تاپیک رو به هم می‌زنه، چطور میشه سکوت کرد؟

الان فرض کنید آرمین اصلا توجیه نیست و همین‌جوری یکی یکی تاپیک‌ها رو باز می‌کنه و همه جا بی‌ارتباط به موضوع تاپیک‌ها برای خودش مطلب می‌نویسه یا اسپم می‌زنه. همین‌جوری همه‌ سکوت کنن؟ خب اگه سکوت کنن که آرمین همین‌جور ادامه میده. نیاز نیست آرمین توجیه بشه؟

بهتر نیست یه دکمه گزارش باشه و خانم رعنا بیان به آرمین تذکر بدن و آرمین فعالیتش رو اصلاح کنه؟ اگه خانم رعنا اومدن به آرمین تذکر دادن، آیا آرمین خانم رعنا رو دوست خودش باید بدونه یا دشمنش؟

بهتر نیست آرمین این طور بهش نگاه کنه شخصی که موردی رو بهش تذکر داده خیر و صلاحش رو می‌خواد؟

از آقا آرمین معذرت میخواهم که جواب سوال ها را نمیدم. شرمندم.
من دوست ندارم کسی را قضاوت کنم. هر چند میدونم که قوانین مدیرها را مجبور میکنن که قضاوت کنن. و این خیلی بد. فقط سعی کردم نظری بدم که شرط قضاوت کردن برای مدیران انجام نشه.

بزرگوارید.
اما ممنون میشم شما هم لطف کنید به سوالات پاسخ بدید.
نیاز نیست حتما در مورد آقای سفیر بهشت بنویسید. 
فرض کنید یه شخصی هست که همکاری نمی‌‌کنه، با اون شخص باید چی کار کرد؟
یه شخصی هست که داره آسیب می‌بینه. یه شخصی هست که داره آسیب می‌زنه.
یه شخصی هست که تا پرده‌ی پنجم باهاش پیش رفتیم. تو پرده‌ی چندم به نبودنش تو این محیط فکر می‌کنید؟

[آرمین]

سلام به همگی
من قسم خورده بودم که نیام اما به خودم اومدم بالاخره!

خوشحالم که اینجایی و دوباره می‌بینمت سفیر جان.

ان‌شاءالله کنار همدیگه روزهای خوشی داشته باشیم.

اگه تو بحث‌ها نکته‌ای به نظرت می‌اومد که بهمون کمک کنه لطفا بهمون بگو.   

[سپهرر]

آرمین جان سلام
و همینطور سلام به همه دوستان کانونی
امیدوارم که همگی خوب باشید
من بشدت موافق زدن تاپیکی هستم تا به طور واضح توضیح بده اینجا چطور جایه و .....
مثلا میشه اون موردی رو که براتون توی پست قبلی نوشتم رو توی تاپیک قرار داد
یا مثلا توی تاپیک قید کنیم که اگر کسی گزارش میزنه پستمون رو و مدیری به ما تذکر میده صرفا قصدش خالی کردن احساسات دشمنی و .... نیست. صرفا قصدش دلسوزیه و اصلاح اون شخص.
همینطور قصد کسی که گزارش زده هم بد نیست و درجهت بهتر شدن اون فرد اینکار رو کرده.
از چیز های دیگه ای که توی این تاپیک میشه قرار داد اینه که از نحوه برخود کردن اعضا با مدیریت و خود اعضا مطالبی قرار داده بشه و کلا اخلاق و رفتار محترم بودن رو البته البته با لحن ملایم یجورایی یادآوری کنه.
همینطور توی این تاپیک میشه نحوه برخورد کردن اعضا با اخطار گرفتن و بن شدن و صبوری کردن رو نوشت و توضیحش داد.


یه پیشنهادی رو هم برای بروزرسانی قوانین دارم 
میتونیم یه تاپیک جداگونه به غیر از تاپیک پیشنهادات داشته باشیم که اعضا پیشنهاد بدن و اگر فکر میکنن قوانینی نیاز به اصلاح داره یا باید شفاف تر بشه یا حتی قانونی باید اضافه بشه رو اطلاع بدن و مدیریت بررسی کنه.
البته که همه ما میدونیم که هر کشوری یه مجلسی برای تصویب قانون و بروزرسانی اون داره.پس قطعا هر فضای اجتماعی به این نوع مجلس و قانونگذار ها احتیاج داره.


ممنون از شما دوستان گرامی و تیم مدیریت

[ایرانا]

خانم ایرانا برخلاف چیزی که تصور می‌کنید در اکثر موارد این روند نتیجه نمیده.

---

خانم ایرانا شما می‌فرماید با گفتگو این موضوعات در اکثر موارد حل میشه. در صورتی که نمیشه.

الان من با داداش عزیزم سفیر بهشت گفتگو کردم. براش میز گرد هم ترتیب دادم. الان یک هفته هم از میز گرد گذشته اما هنوز پستی که من ازش خواسته بودم ویرایش کنه، ویرایش نکرده.
چی کار کنم؟
راه حل شما چیه؟

پ.ن : صحبتتون رو اینجا اوردم تا جواب بدم

شما می‌فرمایید میز گرد جواب میده؟
من آیا می‌تونم برای تک تک اعضای کانون میز گرد ترتیب بدم و همه‌مون چند هفته بشینیم اینجا رایزنی کنیم و بعد اون شخص پستش رو ویرایش کنه یا نکنه؟
این کار عملیه؟

خب بزارید اصل منظورم رو بگم:
گفت و گو برای اقناع کردن و به منظور تغییر رفتار افراد برای پیروی بیشتر جواب نمیده، مخصوصا زمانی ک اون ادم از کاری ک انجام داده راضی هست، یا یه جور قدرت نمایی براش به حساب میاد 
به قول معروف پشیمون ک نیست، از کارش راضی هم هست و بیشتر توی سایت ایجاد تفرقه و اشوب میکنه

منظور بنده این بود ک شما با ارتباطی ک از قبل با جناب سفیر ساختین، حداقل نتیجه ای ک گرفتین این بوده ک حتی اگر بهشون برخورده باشه هم، برگشتن و سوالهاتون جواب دادن یا از موضوع میزگرد فرار نکردن وایستادن و با منطقِ خودشون جواب دادن حتی اگر به نظر دیگران حرفهاشون درست یا قانع کننده هم نباشه.

شاید اگر میزگرد رو برای من ایجاد میکردین میرفتم و برنمیگشتم


چون قانون ماهیتش جوری هست ک چارچوب تعیین میکنه، وقتی به کسی گفته میشه ک این کار رو انجام بده یا نده
احساس گرفتن ازادی اون فرد رو فعال میکنه

الان فکر میکنم مشکل همه ما منتقدین همین هست
قانون درسته ، برخورد شما هم مناسبه
تنها چیزی ک تفاوت ایجاد میکنه ، وجود هیجانات و احساسات هست ک باعث میشه
ما حس کنیم ازادیمون داره گرفته میشه ، ازادی در بیان عقیده، مدل پستهامون و ارتباطاتمون ( چون ممکنه عقاید و باورهامون متفاوت باشه)

ویرایش: منظورم از ازادی ، درستی یا غلطی یا تعریف این کلمه نیست، منظورم احساس استقلال اون فرد هست... حسی ک بهش دست میده اینکه کلا دست و پاس اینجا بستس،
 برای همین با قانون درست مقابله میکنه و نمی‌پذیرتش


در واقع این ارتباط برای اعتماد کردن به مدیریت لازمه
شاید اگر من به شما و کانون اعتماد بیشتری داشتم حرفتون رو زودتر قبول میکردم، مثل الان ک من و آهو پذیرفتیم
چون تونستیم با کانون ارتباط برقرار کنیم  حتی به بهانه میزگرد و شنیدن حرف هامون و حرفهاتون

لازم نیست برای تک به تک افراد میزگرد تشکیل بشه، بررسی یک مورد برای فهمیدن مدل برخورد و درک کردن کافیه

تو پستهاتون اشاره کردین ک کسی ک فرضا خشم سیاسی داره هر چه قدر با زبون نرم بهش بگیم ک پست نزاره به حرف ما توجه نمیکنه

(به نظر من)
بهتره بهش پیام بدیم اینجا فضای مجازی نیست
شما میتونید عقاید خودتون رو در جایی به غیر از اینجا نشر و ترویج بدین 
 به قول جناب عاشق اون فرد انتخاب کنه ک باشه یا نباشه
و ازش بخواییم ک پستش رو تا زمان مشخصی اصلاح کنه
و اگر انجام نشد پست حذف و و برای اولین بار مسدودیت ۱ روز انجام بگیره

پ.ن: این بند در قوانین ذکر بشه ک خود فردِ متذکر، این رو یاداوری نکنه ک بیشتر اون ادم حرص بخوره، یا فکر کنه داره تهدید میشه، فقط در جریان باشه ک روند به چه شکله و
 بدو ورود هم گفته بشه این مسدودیت ۱ روزه

باید بپذیریم که افراد خاصی عضو انجمن هستن و خیلی‌هاشون کوچک‌ترین مشکل‌شون خودارضاییه.

اگر این همکاری اکثریت وجود داشت که ما مشکلی نداشتیم. من وقت شما اعضای محترم کانون رو نمی‌گرفتم. میز گرد هم براش تشکیل نمی‌دادم.

بله
و بهتر هم هست بگیم بیشتر کسانی در کانون ماندگار میشند ک مشکلاتشون کمتر هست یا حاد نیست...

موضوعی ک ذهن من رو درگیر کرده تقابل منطق با هیجان هست ک معمولا با هم دیگه سازش ندارن هست

هر چی ادما اسیب پذیرتر، حساس تر...

اون کسی ک بیشتر به اینجا نیاز داره اینجا نیست

چون تعامل درست برقرار کردن بلد نیست
هیجانش رو نمیتونه کنترل کنه

یا مثلا خیلیا خودشون میرن از سایت، کسی ک روزانه ۱۰ ساعت ۱۱ ساعت توی سایت فعال و پر انرژی هست دیگه فعالیت نمیکنه و میره
(منظورم کاربران عادی هم هست، ک مسئولیت خاصی هم ندارن)

خودتون و اقای عرفان هم البته اشاره کردین، بحث وابستگی به سایت رو ولی این هم موضوع هم خیلی اساسی هست
ک وقت میزاریم و نتیجه نمیگیریم ، حداقل هدفی ک میخواییم رو بهش نمیرسیم و میریم، کمترین هدف هم در مورد پاکیامون هست

برای همین هم در تاپیک انتقادات بودن مدیران و اعلام پاکیشون رو گفتم

ک این حس بهره بردن از سایت، حداقلی براش تعریف شده باشه
از بودنمون پاداش و توجه بگیریم

(خیلی خوب میشه اگر این رو توی قوانین ذکر کنین، کاربران فعال در سایت براشون اعلام پاکی واجب باشه حداقل ۳ روز یک بار اعلام کنند، ک هممون حواسمون به کسانی ک زحمت بیشتری میکشند برای کانون باشه، اگر اوضاع خوب نیست نزاریم دلسرد بشن)

در واقع، ما اول باید اینا رو متعادل کنیم ، بعد توقع همکاری از همدیگه داشته باشیم

برام جالب بود که از ایشون بشنوم دیدگاه‌شون چی بوده و اگه نکته‌ای به نظرشون می‌رسه ازشون یاد بگیرم.
(چند روز دغدغه‌ام بود. اما هر بار به ذهنم اومد بعد دیدم کلی پیام و پست واجب‌تر دارم که باید به اون‌ها برسم. گذاشتمش واسه یه وقت مناسب‌تر که هنوز هم فرصتش فراهم نشده. خانم عارفه حالا اگه این پست رو دیدید و دوست داشتید همین‌جا برامون بنویسید.)

ما هم دوست داریم بشنویم

تازه بین من و سفیر بهشت محبت قلبی وجود داره.
باید ببینید سفیر بهشت چه‌طور برام دوستت دارم می‌نویسه. من هم براش این دوستت دارم رو می‌نویسم. این احساس و ارتباط دو طرفه‌ است.
باید ببینید با چه شوق و ذوقی برام می‌نویسه بهترین مدیر کل دنیایی. اما وقتی بهش موردی رو تذکر میدم براش تبدیل میشم به «آقای مدیر کل محترم». برام می‌نویسه هیچی ما شبیه هم نیست. 

بله ، شما رو خیلی دوست دارن

الان یه عضو دیگه داریم که مالتی اکانت هست. تو کانون دو اکانت داره و خودش رو جای دو شخص مختلف جا زده. بهش پیام پروفایل و ایمیل هم دادم. یک ماه هم گذشته بهم جواب نمیده. همکاری نمی‌کنه. چی کار کنم؟

مدیریتی بریم جلو یا نه  ؟

براش بفرستین ک IP جفت حساب ها رو دارین و اگر تا ۷۲ ساعت اینده بهتون پاسخ ندن هر دو اکانت مسدود خواهند شد

البته حسش رو درک میکنم
یه وقتایی ممکنه کسی آشنا باشه و نخواد شناخته بشه، فقط برای کارهای مهمتر بخواد آنلاین بشه و نخواد ارتباط برقرار کنه تا حالش بهتر بشه
اگر احساس کنم میخواد سواستفاده کنه ، مسدودش میکنم

خودم اگر مدیر باشم با دومی پیش میرم ...

یه عضو دیگه داریم با اطلاع کامل از منع تبادل آیدی و ایمیل، با یکی دیگه از اعضا آیدی رد و بدل کرده. بهش پیام پروفایل و ایمیل هم دادم. یک ماه هم گذشته بهم جواب نمیده. همکاری نمی‌کنه. چی کار کنم؟

کار از کار گذشته ، ازش تعهد نامه بگیرین و بعد اجازه فعالیت در کانون رو بهش بدین 

البته این هم مهم هست ک ایدی رو به همجنس خودشون دادن یا نه
شاید اگر همجنس باشه بشه اغماض کرد

تنها بدی این کار اینکه بقیه کاربرا ک نمیدونن چه خبره ممکنه گارد بگیرن(اگر اون کاربر فرد فعالی باشه)

برای این مورد میشه یه تاپیک داشت و توش توضیحاتی داده بشه.
این‌که کانون چه محیطیه و چه ویژگی‌هایی داره. این‌که افراد آسیب‌دیده‌ان و مراقب باشیم بهشون آسیب بیشتر نزنیم. این‌که همدیگه رو بپذیریم. همدیگه رو درک کنیم.

مثال هایی هم ک جناب عاشق بعضا ذکر کرده بودن خوب بودن، ممنون از وقتی ک میزارید  

خودتون رو جای من بذارید که بالاخره باید یه کاری انجام بدید.
چی کار می‌کنید؟

به‌ نظر شما تا پرده‌ی چندم با یه نفر باید ادامه داد که هم آسیب زیادی وارد نکرده باشه هم با اخراجش از سایت، از انصاف خارج نشده باشیم؟

خودم فکر میکنم همون کاری ک اقای عاشق انجام دادن انجام میدادم
فکر نمیکنم مسدودیت و بن کردن کاربران رو خیلی طولانی کنم
احتمالا اگر مدیر میشدم به ماه دوم هم نمیرسیم  میرفتم

کاربرانی ک اعتراض به بودن اون فرد رو دارن، سعی میکنم اروم کنم و به صبر دعوت کنم...
اون کسی هم ک خلاف قوانین عمل کرده رو بهش میگم رفتارش باعث تشنج در سایت میشه بسته به نوع فعالیتش بهش تذکر میدم
مثلا بهش میگم بحث های اعتقادی فقط در تاپیک میزگرد میتونه انجام بشه، بحث سیاسی به هر شکلی ممنوع هست
در غیر این صورت میتونه در محیط های مجازی دیگه با مردم همفکری بکنه

بحث های عاطفی رو نمیشه یک باره قطع کرد
یک شبه شکل نگرفته ک یه باره صمیمیت از بین بره و خشک و رسمی بشه، باید زمان داد ک کمرنگ بشه


فکر میکنم ( فقط در حد فکره)  به جای درصد اخطار ک مدام جلوی چشمه و اعصاب خورد کن هست ، مسدود کردن بار منفی کمتری و تاثیر گزاری بیشتر داشته باشه ولی کوتاه مدت ۱ روزه ۷ روزه ۱ ماهه ...  تا مسدودیت کامل
البته اینها مثال هستن ، احتمالا خودتون تجربه اش رو دارید و میتونید واکنش های احتمالی رو پیش بینی کنین

ممکنه در مرحله عمل نشه ...
در حد پیشنهاد هستن...

بزارین این رو هم بگم من دارم مسئله رو باز میکنم ک بهتر توضیح بدم ، اگر فکر میکنین ک پاسخ دادن وقت گیر هست لازم نیست ک برای هر کدوم مصداق بیارین، گوشه ذهنتون هم باشه کافیه

سوال من بیشتر از این جنسه.
ما مدیران رده بالایی داریم که افراد بسیار توانمندی هستن و کارهای زیادی برای عموم اعضا از دست‌شون برمیاد.
خیلی حیفه که وقت‌شون ده‌ها بار و صدها بار برای چیزهای خیلی ابتدایی و بیهوده تلف بشه. گاهی سر یه تصویر. گاهی سر ویرایش دو تا کلمه. 
باید چی کار کرد؟

افراد کادر مدیریت رو زیاد کنیم کمکی به اون‌ها نمیشه.

مثلا الان یه مدیر ادبیات، یه مدیر ورزشی، یه مدیر کتابخانه اضافه بشن. چه کمکی به من می‌کنن؟
چه بسا همین افراد تاپیک‌های بیشتری رو فعال کنن و مسابقه‌‌های بیشتری تو کانون برگزار بشه و گیس‌وگیس‌کشی‌ها بین اعضای کانون بیشتر بشه. مشکل من این‌طور دو چندان میشه. من باید به تعداد نفرات بیشتری تذکر بدم.

این هم یک نظریه اس خیلی جاها جواب داده 
یه جاهایی هم نه

ولی فکر میکنم گفتنش خالی از لطف نباشه
در باره این موضوع ، بچه های نوجوون ک خیلی دوست دارن مسئولیت پذیری رو تجربه کنند و بیشتر از ۶ ماه یا ۱ سال سابقه در کانون دارن ،عموما وقت آزاد تری دارن پیگیری کنند

حداقل روی نوع کلمات یا بی احترامی کردن ، یا هر مسئله ای ک مدیران فکر میکنند میتونن به بچه ها بگن تا با احترام بچه ها با زبون خودشون تذکر بدن و اگر مسدودیتی لازم بود اونها تذکر رو بدن و مدیر اعمال قدرت بکنه یا خودشون دسترسی داشته باشن...

مدیران هم بالاسرشون هستن به کار های خودشون هم میرسن

چند روز پیش یه پستی تو باران گذاشته بودم محتواش خیلی تحرک امیز یا تبلیغ نداشت اما اشارت هایی داشت ک رزا بهم تذکر داد

اینکه دوستای خودمون ک بیشتر با هم در تعامل هستیم بهمون بگن، انگار بهتر هم هست،  شایدم چون رزا نمیتونست اعمال قدرت داشته باشه و فقط نظر خودش رو میگفت بهتر پذیرفتم یا حرفش برام اعتبار داشت

اگر خود کاربران کانونی بدون هیجان و با لحن دوستانه به هم دیگه تذکر بدن هم خوبه
ولی فقط تذکر،  نه بحث و مجادله کردن یا قبولاندن عقایدشون به همدیگر


ممنون از وقتی ک گذاشتین

[عارفه]

سلام و درود بر کانونی های خوب 

می دونید این تاپیک رو می خونم چه حسی دارم؟ واقعا خوشحال میشم. گفتگو کردن با دوز هیجان پایین همیشه سازنده ست. با نزدیکانتون هم همینطور باشین. هیجان چه مثبت چه منفی وقتی بالا باشه تعامل رو مختل می کنه.

بخاطر این می خوام بگم بدونین چقدر کارتون ارزشمنده.
از همتون ممنونم.

درباره ماجرای تذکر آقای آرمین به من، یکبار دیگه کامل میارمش چون قصد دارم نکاتی بگم.

نقل قول:همین چند هفته پیش تصویری تو امضای خانم عارفه بود. تصویر بدی نبود؛ اما نبودنش بهتر از بودنش بود. ازشون خواستم تصویر رو با یه تصویر دیگه جایگزین کنن.
واکنش‌شون خیلی جالب بود برام. نه فقط نوشتن حذفش می‌کنن. تشکر هم کرده بودن. دو سه دفعه هم تو متن‌شون نوشته بودن درست میگید. بعد از اون پیام هم یه پیام دیگه برام ارسال کرده بودن که من احساس کردم خیلی راحت با موضوع کنار اومدن و ازش عبور کردن. در حالی که همین درخواست رو از یه فرد دیگه داشته باشم، در اکثر موارد بهش برمی‌خوره. شاید اولین چیزی که به ذهنش میاد اینه که چرا تصویری که من صلاح دیدم تو امضام باشه رو یه نفر دیگه اجازه داره روش نظر بده که باشه یا نباشه؟

تا دو سه روز دغدغه شده بود برام که به خانم عارفه پیام بدم.
بهشون بگم من احساس کردم خیلی راحت پذیرفتید. واقعا اصلا ناراحت نشدید؟ یا ناراحت شدید به روی خودتون نیاوردید؟
تو این زمینه رو خودتون کار کردید؟ قبلا تمرین داشتید؟
مدل ذهنی‌تون چی بود؟ به این فکر کردید که آرمین سرش شلوغه، حالا سر یه تصویر سر به سرش نذارم و بگم باشه؟ یا به این فکر کردید که حالا یه تصویر امضا مگه چه اهمیتی داره که سرش بحث کنید و چیزهای خیلی مهم‌تری چه تو زندگی شخصی یا چه تو کانون هست که بهتره تمرکزتون رو روی اون‌ها بذارید؟
واقعا به‌نظرتون درخواستی که ازتون داشتم درخواست درستی بود یا بنا به احترام چیزی نگفتید؟ یا حتی به نظرتون اگه درخواست درست بود، حرص‌تون گرفت اما حرص‌تون رو سرم خالی نکردید؟

حتی اگه این مورد آخری هم باشه آفرین به شما. اینم خودش خیلی رشد خوبیه دیگه. یعنی شما به درجه‌ای از رشد رسیدید که اگه متوجه شدید چیزی درسته، اگه دلخور شدید و حرص‌تون هم گرفت، حرص‌تون رو سر طرف مقابل خالی نمی‌کنید. هر کسی بدون کار کردن روی خودش و تمرین داشتن روی خودش، نمی‌تونه به این درجه از رشد برسه.
شاید من خودم هم حتی اگه چنین موردی بهم گفته بشه و بپذیرم و همکاری کنم، اما برای این‌که دلم خنک شه، یه چیزی به طرف مقابلم بگم.
برام جالب بود که از ایشون بشنوم دیدگاه‌شون چی بوده.

 اول باید بگم نمی دونم چطور تو این مواقع خوب صحبت ‌کنم.  
بلد نیستم چطور چنین سوال های رو طوری جواب بدم که خودستایی نشه.  حالا تلاشم رو می‌کنم.

و ضمنا من اینا رو از زاویه دید خودم می نویسم.
من قبلاً اصلا اینطوری نبودم.
زودرنج بودم و همه چیز رو شخصی می کردم.
شخصی کردن رو هم نمی‌فهمیدم یعنی چی؟ یعنی دیگران بهم می گفتن این چیزا رو شخصی نکن، اتفاقی نیفتاده اما درست
متوجه نمی‌شدم و نمی پرسیدمم.

اولین نکته و از همه مهم تر همونه که آقای سپهر و ایرانا جان گفتن اینکه نیت مدیر، علت تذکر مدیر سوء نیست، بد نیست، برای تحقیر، به رخ کشیدن، گیر دادن ... اینا اصلا نیست. خودمو جای ایشون بذارم متوجه شدنیه که از سر خوبی گفته.

اول از همه عارفه باید بدونه وقتی کسی در این موقعیت بهش تذکر میده ارزشمندی او همیشه سر جاشه نزد اون تذکر دهنده.
قرار نیست طرد بشه، اون آدم ازش نبریده، این تذکر بهانه ای نیست که بعدش بگه تو بچه بدی هستی. تصورش با این یک کار عوض نشده اما از عارفه انتظار مسئولیت پذیری داره. 
این یعنی چی؟
مسئولیت کارمون رو بپذیریم
یعنی که من با خودم، باید بفهمم کاری که می کنم باعث چیا میشه.
اینو باید بدونم که فضای کانون عمومیه. عمومی یعنی همه ما مساوی سهم و حق داریم از این فضا استفاده کنیم و حال خوب پیدا کنیم. 
هر چیزی که نذاره بقیه از این فضا استفاده کنن نباید باشه. نه فقط عارفه، همه موظفن.
وقتی مدیر تذکر میده خانم عارفه لطفاً تصویر توی امضاتون رو تغییر بدین چون وظیفه داره روی سلامت محیط مراقبت کنه. کاری نداره کی گذاشته. 
او نگران سلامت محیطه همین.
و نکته بعد اینکه اگه عارفه دید اشتباه کرده، دنیا به آخر نرسیده.‌ نترسه از اینکه بگه آره اشتباه کردم. عارفه گاهی فکر می کرد اگه شلوغ بازی دربیاره خوبه. اما بعداً فهمید بهانه آوردن بدتره. گردن چیزای دیگه انداختن بدتره. یذره اجازه بده اون خجالته اون شرمندگیه روش اثر کنه بهتره براش. رفتاراش قشنگ تر میشن. دفعه های بعد بیشتر دقت می کنه.‌
و
بهترین کار بعد تذکر اینه که
دیدی حرفش درست بود باهاش همکاری کنی.
حتی اگر خجالت زده یا ناراحت بودی.
ابر هیجان رو از دورت کنار بزن و کار درست رو پیدا کن و انجام بده.

ضمنا می‌دونم عده ای از اعضای سایت بندگان خدا بیشتر گرفتار این عمل هستن. باهاشون حس همدلی دارم و دوست ندارم اذیت بشن. به عنوان همنوع برام مهمن. و با اینکه تصویر نقاشی ساده ای بود اما خب شاید من به عنوان یک خانم متوجه نباشم چه چیزهای ساده و عادی ای در نظر من می‌تونه اذیت کننده باشه برای یک آقای دچار این عمل، به خاطر این پافشاری ای روی حرف خودم نکردم.

و البته من اینطوریم که
با خودم میگم میتونم یکعالمه عکس بذارم، جمله بذارم، حال خوب رو جور دیگه ای انتشار بدم، چرا پافشاری روی این نوع؟

این توضیح من بود

---

اما آقای آرمین سوالاتی پرسیدن.

ناراحت نه نشدم. البته یذره اولش تو دلم گفتم این چیه مگه واقعا؟ تعجب عجیبی کردم ولی اون همدلیه گفت عیب نداره شاید من نمی دونم. و دیگه همون قدر هم ناراحت نبودم.

نه واقعا حرص، مخفی کردن ناراحتی. اینا نبود همین بود که دیدید.

می دونید من یک چیزی یاد گرفتم.
همه چیز رو با احساسات مخلوط نکنیم.
احساسی یعنی مثلاً عارفه بگه 
الان این از من بدش اومد، الان ناراحت شد الان خوشحال شد. الان از حرصش گفت، چرا جواب نداد؟! دلگیر شده! حسادت کرده، 
نه واقعا گاهی ما زیادی به حدس و گمان هامون اهمیت می‌دیم.


پیام دیر داد؟ کار داشته. نرسیده، سرش درد می کرده، مشغول بوده، یادش رفته...
منم احساسیش نکردم آی ناراحت شم چرا اینجوری گفت ...نه. ایشون گفت. منم پذیرفتم. همین. 

[ایرانا]

سلام


یک موضوعی رو فکر کنم بگم بهتر باشه.

شما ک تجربتون بیشتره میتونین کمکم کنین

درباره این چیزی ک گفتم

بهتر هم هست بگیم بیشتر کسانی در کانون ماندگار میشند ک مشکلاتشون کمتر هست یا حاد نیست...

موضوعی ک ذهن من رو درگیر کرده تقابل منطق با هیجان هست ک معمولا با هم دیگه سازش ندارن هست

هر چی ادما اسیب پذیرتر، حساس تر...

اون کسی ک بیشتر به اینجا نیاز داره اینجا نیست

چون تعامل درست برقرار کردن بلد نیست
هیجانش رو نمیتونه کنترل کنه

یا مثلا خیلیا خودشون میرن از سایت، کسی ک روزانه ۱۰ ساعت ۱۱ ساعت توی سایت فعال و پر انرژی هست دیگه فعالیت نمیکنه و میره
(منظورم کاربران عادی هم هست، ک مسئولیت خاصی هم ندارن)

خودتون و اقای عرفان هم البته اشاره کردین، بحث وابستگی به سایت رو ولی این هم موضوع هم خیلی اساسی هست
ک وقت میزاریم و نتیجه نمیگیریم ، حداقل هدفی ک میخواییم رو بهش نمیرسیم و میریم، کمترین هدف هم در مورد پاکیامون هست

برای همین هم در تاپیک انتقادات بودن مدیران و اعلام پاکیشون رو گفتم

ک این حس بهره بردن از سایت، حداقلی براش تعریف شده باشه
از بودنمون پاداش و توجه بگیریم 

(خیلی خوب میشه اگر این رو توی قوانین ذکر کنین، کاربران فعال در سایت براشون اعلام پاکی واجب باشه حداقل ۳ روز یک بار اعلام کنند، ک هممون حواسمون به کسانی ک زحمت بیشتری میکشند برای کانون باشه، اگر اوضاع خوب نیست نزاریم دلسرد بشن)

در واقع، ما اول باید اینا رو متعادل کنیم ، بعد توقع همکاری از همدیگه داشته باشیم

از یه ادم نرمال میشه توقع داشت ک حرفی رو بپذیره یا حداقل منطقی با تفاوتها برخورد کنه

ولی خب 
چه افرادی ک بی هدف زمان زیادی رو کانون هستن (منظورم افرادیه ک برای گذروندن زمان اینجا میان ، حتی ممکنه ک برای کانون مفید هم باشن،ولی بعد یه مدت ببینن تو زندگی واقعی از همه چیز عقب موندن 《بالاخص کاربران عادی》)، چه افرادی ک خودآگاه یا ناخودآگاه ساز مخالف میزنن و روند فرسایشی ایجاد میکنند

اینجا دنبال ایجاد حس امنیت، اعتماد و صمیمیت و ایجاد هویت برای خودشون میگردن
ک این ممکنه به نفعشون نباشه

چه از لحاظ اینکه ممکنه اطلاعات خصوصیشون رو حتی ناخودآگاه افشا کنن
چه از لحاظ اینکه از اصل زندگیشون جا بمونن و بعدا حسرت روزهای گذشته رو بخورن ک چه زمان های طلایی رو از دست دادن

و بحثهایی هم کردن ک در زندگی حقیقشون چیزی دستشون رو نگرفت

از این جهت، فکر میکنم حرفتون درسته ، بودنشون هم به خودشون هم به بقیه اسیب بیشتری میزنه

شاید با محدود کردنشون بتونیم بهشون کمک کنیم ک جدی تر به این مسائل فکر کنن

از این جهت باهاتون موافقم ک بودنشون در شبکه های مجازی دیگه بهتره

فکر میکنم برای اصلاح رفتارهای این مدل کاربر ها اهداف چندساله در نظر گرفته بشه ک کم کم بهشون اگاهی داده بشه تا رفتارهاشون به مرور زمان اصلاح شه راهحل مدیریت خشم و احساسات رو یاد بگیرن

دیگه راهکاری به ذهنم نمیرسه...

---

دوستان کانونی و مدیران بزرگوار ممنونم ک ، از زمانتون میذارید و برای کانون ارزش قائلید
اگر هر کدومتون چیزی به ذهنتون میرسه ، شما هم کمک کنین

[افرا]

بازم متشکر از مدیر که بازم زحمت کشید و کامل نوشت...اینا حتی خوندنش هم سخته چه برسه به نوشتن...

با توجه به سنگین بودن و انرژی بر بودن اینکار کاملا الان حس میکنم که باید جواب های واضح و صریح بدیم که هم بار روانی برای تصمیم گیری روی 

دوش مدیریت کم بشه و هم بحث زودتر به نتیجه برسه ....

چیزی که من دیدم تا الان این اشتباهات به طور کلی به دو دسته تقسیم میشن. دسته ی اول بیشتر به خاطر بی اطلاعی در مورد موضوع مورد نظره

که شخص ناخواسته یا بر اساس حال روحیه بدی که داره یه اشتباهی میکنه....

مثل همون آواتاری که گفتید...طرف شاید نمیدونسته این نباید اینجا باشه...

خب این مشکلات خیلی ساده حل میشن ...با یکی دو بار گفتن شخص متوجه اشتباهی که شده میشه...

برای خودمم پیش اومده مثل اون آهنگی که آپلود کردم نمیدونستم مشکل سی یا سی داره و مهدوی بهم به بهترین شکل گفت . منم سعی کردم 

به بهترین شکل پاسخ بدم که مهدوی هم احساس نکنه که طرف ناراحت شده....(واقعا نشده بودم )

دسته ی دومی که اینجا باهاش روبرو هستیم اینه که طرف هیچ تمایلی به برطرف کردن مشکلش نداشته باشه...

اینکه مدیر میخواد بهترین نتیجه رو بگیره باعث شده که داستان هایی که دسته ی دوم میسازن اینقدر طولانی بشه... 

جسارت نمیکنم ، اتفاقا ویژگیه ی خیلی خوبیه ولی اینجا انرژی زیادی از مدیریت گرفته ...

افرا جان ممنون که وقت گذاشتی و به سوالات پاسخ دادی. 

اما باور کن با این نوع پاسخ‌ها من هیچ کار اجرایی نمی‌تونم داشته باشم.
الان اگه یه بیمار بهت مراجعه کنه و گردن‌درد داشته باشه، میشه فقط بهش بگی صبر کن و تحمل کن و ان‌شاءالله درست میشه؟
آره. ممکنه خوب بشه. اما همه گردن‌‌دردها این‌طور خوب نمیشه. در مقام پزشک گاهی لازمه یه کاری هم براش انجام بدی.

الان هم من صبر و تحمل می‌کنم. اعضا هم صبر و تحمل می‌کنن. اما بالاخره یه جایی ناگزیر میشیم یه کاری انجام بدیم.
حالا من دارم می‌پرسم اون‌جایی که ناگزیر شدیم یه کاری انجام بدیم، چه کاری انجام بدیم؟

کاش می‌نوشتی با شخصی که همکاری نمی‌کنه باید چی کار کرد؟
کاش می‌نوشتی صبر و حوصله به خرج بدیم یعنی تا پرده‌ی چندم؟

میدونی من خودم جز کسایی هستم که در گذشته اشتباه کردم ، سخته به خودم این حق رو بدم که راه حل قاطعانه ارائه بدم!

(ازینجا به بعد به خاطر نوشته هام واقعا معذرت میخوام ولی مدیریت پاسخ قطعی میخواد منم بدون تعارف مینویسم)

ولی این مواردی که گفتی به نظرم تا الان باید اخراج میشدن...

الان یه عضو دیگه داریم که مالتی اکانت هست. تو کانون دو اکانت داره و خودش رو جای دو شخص مختلف جا زده. بهش پیام پروفایل و ایمیل هم دادم. یک ماه هم گذشته بهم جواب نمیده. همکاری نمی‌کنه. چی کار کنم؟

طرف یک ماهه که بی توجهی میکنه ...

واقعا اینقد سخته که متوجه بشن اینکارشون اشتباهه ؟ 

ازون بدتر  :

سلام خسته نباشید
من میدونم گاها رفتار خوبی نداشتم ولی هم تقصیر خودم نبود  و هم جبران کردم.
من وقت خالیه زیادی دارم و حد الامکان تلاشم رو میکنم 
خلاصه توی مدیریت میتونم کمک باشم ، در موارد زیر
تجربیات
روانشناسی
گروه های ترک
یا علی 

بعد از کلی بی نظمی و توهین ، ایشون چنین درخواستی هم میکنن نشون میده اصلا متوجه موضوع نیستن!!!

یه جماعتی اینجا از وقت خودشون زدن ، نوشتن ، ناراحت شدن ، اصلا ایشون به خودش زحمت نداد هیچ توجهی نکرد الان درخواست مدیریت هم 

دادن!

من خودم توی صفحات قبل نوشتم خیلی از موارد با گفتگو حل میشن ولی این موارد بالا اگه قرار بود با گفتگو حل بشه ، یک هفته ایی حل میشد...

اگه قرار باشه سر چنین مسئله ی ساده ی رعایت قوانین تا این حد بازی در بیاریم توی زندگیه واقعی میخواییم چکار کنیم؟!




انرژی و وقت مدیریت برای من خیلی ارزش داره...چون خودمو میذارم جاشون...

این همه کاربر در بدو ورود بن شدن...کلی امضا و اواتار ویرایش شده....کلی از پست های مشکل دار پاک شدن....

اینکه شما اینقد وقت میذارید لطفتونه ، نظر قطعی هم اگه لازمه بگم اینه که پاک کنید و ویرایش کنید هم وقت و انرژیه خودتون هدر نره هم بقیه ی کاربرا...

اگه اشتباه هم شد کسی توقع نداره صد در صد کارا درست پیش برن... 

بازم معذرت میخوام اگه این پست اینقد حالت بدجنسی گرفته...

------

موضوع بعدی یه پیشنهاده در این رابطه :

مثلاً ما عضوی رو داریم که دچار خشم سیاسی شده. وجودش لبریز از خشم نسبت به حکومته.
حالا ما هر روز بهش پیام بدیم عزیز دلم پست سیاسی نذار. فدای چشمای قشنگت اشارات سیاسی نکن. نازنین من بی‌خیال سیاست شو. 
آیا جواب میده؟
معلومه که نمیده.

این شخص بهتره یه اکانت تویتتر بسازه. یه چند ماهی اون‌جا خودش رو از نظر خشم سیاسی تخلیه کنه، بعد که بارش سبک شد اگه حضورش رو مناسب این محیط می‌دید دوباره فعالیت کنه.

این حالت برای من به وجود اومده بود...

بقیه رو خبر ندارم که چنین حالتی داشتن یا نه...

به موردی برخوردم که شاید کمک کننده باشه...

اگه به فرض جهت گیری های سی یا سی موافق با قوانین کشور رو مثبت در نظر بگیریم و خلاف اون رو منفی در نظر بگیریم ، اینجا تصاویر و 

امضاها و بعضی وقتا پست های مثبت رو میبینیم. و با کسی که منفی صحبت کنه خیلی جدی برخورد میشه...

تا اینجاش ظاهرا مشکلی نداره.

ولی اون مواردی که به عنوان "مثبت " نوشتم تحریک کننده ی خیلی شدیدیه برای کسایی که نظری خلاف اینو دارن...

من نمیدونم حق با کدوم دسته هست...

ولی کسی که احساس میکنه "مثبت ها" میتونن صحبت کنن  ولی خودش نه فوق العاده بهش سخت میگذره...

میان و یه امضا یا مطلبی از ما میبینن به جای اینکه حالشون بهتر بشه کلا میرن بیرون یا اینکه اونقد بهم میریزن که شروع به بحث و جنجال میکنن...

اگه کلا بحث سی یا سی ممنوعه پس قرار دادن مطالب "مثبت" هم ممنوع باشه که کسی برای بحث کردن تحریک نشه...

خوده منم اشتباهم اینجا بود که فکر میکردم چون یه کاربری تصویر سی یاسی مثبتی گذاشته ، پس منم میتونم خلافشو قرار بدم...




------

موضوعی هم که پیش میاد اینه که ممکنه یکی بهم بگه اگه قرار بود مدیریت سخت گیر باشه خوده تو الان اخراج بودی!

من الان 40 درصد اخطار دارم...(یه پست اشتباه و ادامه دادنش توی یادداشت پروفایل)

اگه با قوانین سختگیرانه ی جدید این 40 درصد قدیمیه من معادل 100 درصد جدیده حرفی ندارم...خودم کانون نمیام نیازی به اخراج هم نیست...

قانون برای همه یکی باشه....

چه کسی  که اسم ایرانی داره یا عربی یا انگلیسی...

چه کسی که امضاش قرآنه یا اسامی شهداست یا کسی که جمله ایی از آیین زرتشتی نوشته...

منم یه دنیا ارادت دارم به پیامبر عزیزمون و همچنین شهدای راه حق (و نه شهدای سی یا ست) . عموهای منم شهید شدن و پدرمم جانبازن ولی 

به هیچ عنوان تبعیضی قائل نشدم بین کسایی که متفاوت باهام فکر میکنن...

پس اگه مشکلی باشه خودم اولین نفر میرم بیرون...