1401 مهر 29، 19:35
1401 آبان 2، 15:49
همین که اینجاییم
میگه که خدا رو دوس داریم
میگه امیدمون فقط به خداست
میگه که ناامیدی واسمون مثه مرگه
میگه که دین و دنیای خودمونو دوس داریم
میگه ما داریم تلاش می کنیم
و به زمان احتیاج داریم
1401 آبان 13، 20:17
نوشته: آقای آرمین
میگن ما آدمها اول از همه تو ذهنمون شکست میخوریم و بعد در عمل و واقعیت و محیط اطرافمون.
و باز هم اول از همه تو ذهنمون پیروز میشیم و بعد در عمل و واقعیت و محیط اطرافمون.
من باورم اینه که آدم شکستخوردهای هستم یا باورم اینه که من پیروزم؟
هر کدوم که باشه، واقعیت هم همون میشه.
خودمون رو باور نداریم؟ خودمون رو دست کم گرفتیم؟
یه نگاه به موفقیتهای گذشتهمون کنیم. در هر مقطعی و به هر شکلی.
یه نگاه به استعدادهامون بندازیم. شکوفاشدههاش. شکوفانشدههاش.
یه نگاه به لطف و کرم و رحمت خدا که برای او هیچ چیزی نشد نداره و هیچ چیزی غیرممکن نیست.
محدودیت توی ذهن ماست.
از این حصار محدود که خارج شیم، قلهها رو یکی یکی پشت سر هم فتح میکنیم.
مثبت باشیم.
مثبت فکر کنیم تا مثبت هم اتفاق بیفتد.
در حوزهی پاکی:
با شک و تردید و ترس و لرز نمیشه پیش رفت.
باور کنیم که قوی هستیم. توانا هستیم. اراده داریم. حتی اگه سالهای سال درگیر یه عادت سرسخت بودیم، بازم میتونیم اونو کنار بذاریم.
اگه بقیه تونستن این عادت بدقلق رو ترک کنن، چرا من نتونم؟
مگه من چی از اونا کمتر دارم؟ خدا چی به اونا داده که به من نداده؟
باور به تنهایی ما رو به پاکی نمیرسونه.
اما تقویت باورها برای ترک یک پایه و اساس محکم برای رسیدن به پاکی هست.
سنگبنایی که باقی چیزها روی اون سوار میشن.
میگن ما آدمها اول از همه تو ذهنمون شکست میخوریم و بعد در عمل و واقعیت و محیط اطرافمون.
و باز هم اول از همه تو ذهنمون پیروز میشیم و بعد در عمل و واقعیت و محیط اطرافمون.
من باورم اینه که آدم شکستخوردهای هستم یا باورم اینه که من پیروزم؟
هر کدوم که باشه، واقعیت هم همون میشه.
خودمون رو باور نداریم؟ خودمون رو دست کم گرفتیم؟
یه نگاه به موفقیتهای گذشتهمون کنیم. در هر مقطعی و به هر شکلی.
یه نگاه به استعدادهامون بندازیم. شکوفاشدههاش. شکوفانشدههاش.
یه نگاه به لطف و کرم و رحمت خدا که برای او هیچ چیزی نشد نداره و هیچ چیزی غیرممکن نیست.
محدودیت توی ذهن ماست.
از این حصار محدود که خارج شیم، قلهها رو یکی یکی پشت سر هم فتح میکنیم.
مثبت باشیم.
مثبت فکر کنیم تا مثبت هم اتفاق بیفتد.
در حوزهی پاکی:
با شک و تردید و ترس و لرز نمیشه پیش رفت.
باور کنیم که قوی هستیم. توانا هستیم. اراده داریم. حتی اگه سالهای سال درگیر یه عادت سرسخت بودیم، بازم میتونیم اونو کنار بذاریم.
اگه بقیه تونستن این عادت بدقلق رو ترک کنن، چرا من نتونم؟
مگه من چی از اونا کمتر دارم؟ خدا چی به اونا داده که به من نداده؟
باور به تنهایی ما رو به پاکی نمیرسونه.
اما تقویت باورها برای ترک یک پایه و اساس محکم برای رسیدن به پاکی هست.
سنگبنایی که باقی چیزها روی اون سوار میشن.
1401 آبان 16، 22:02
بیایم حداقل دســـت یک نفر از همسفرامون رو بگیریم
اولـــین کـــسی که تــاثـــیرشــو می بینه خـــود تـــ ـــویی
ازت آدم قـــ ــوی تری می ســــــازه... محـــــکــم تر و بــــااراده تــــر...
خـــلاصـــش اینه
دوستان باهم نه تک تک با چــــــارپـــــايه ميزنيم تو كله شيطون بدبخت
1401 آبان 19، 21:47
کم کم دخلش رو میاریم
تو جنگ نمیشه با یه شمشیر بری سراغ یه لشگر
بلکه میشه کم کم کم یواشکی به دشمن حمله کرد
و
دشمن رو روز به روز ضعیف تر کرد
تو جنگ نمیشه با یه شمشیر بری سراغ یه لشگر
بلکه میشه کم کم کم یواشکی به دشمن حمله کرد
و
دشمن رو روز به روز ضعیف تر کرد
1401 آبان 26، 17:13
میخوام به پاکی برسم
پس
این پاکی رو فقط واسه روزای راحتم نخوام
تو روزای سختمم بخوام
این استمراره که
زحمات منو نتیجه بخش می کنه
1401 آذر 3، 19:31
مردابها
از یه جا موندن
از بی حرکتی
از سکون بوجود میان
فقط کافیه یه جوب کوچیک براش باز کنیم به دریا
تا کم کم حرکت کنه
فاصله بگیریم از بی حرکتی
شاد باشیم و پرتحرک بریم سمت دریا