کانون

خیلی وقت بود ک تو کانون گشت نزده بودم

گشتم و گشتم ک دیدم بچه ها برام ختم نادعلی گذاشتن ...

منو میگی ... خیلی شرمنده شدم ... فک میکردم فراموش شدم ولی ....

اول از همه از سها خانم تشکر ویژه دارم که استارت این ختم رو زدن

و بعد از تک تک دوستانی که شرکت کردن یعنی:

زارا خانوم
ستاره سهیل
سنا خانوم
دارلينگ خانوم
ميتوانم خانوم
هپي خانوم
ام اچ بی گرافا
میلاد+
لاکی بوی

گلبرگ خانوم
فاطمه 28 خانوم

هادی
گدای زهرا

مارال خانوم

الون خانوم

بهار2 خانوم
مردمجاهد

علیرضا68

مانا خانوم

حال بهتر الانم رو مدیون قلب های پاک و مهربون شما هستم

خیلیییییییییییییییی مچکرممممممممممممممم

سلام

خواستم تشکر کنم از همه بچه هایی که توی پیشنهاد ها شرکت کردن و مسئولین که جمع بندی اون ها موجب شد که به اینقدر نتیجه خوبی گرفته بشه و محتویات تاپیک تبلیغات به این شکل در بالای هر صفحه نمایش داده بشه...تازه به شکلی که با رنگ های متفاوت و میزان فضای تخصیص داده شده مناسب به اون ها در بالای صفحه user interface خوبی برای اون ها طراحی بشه طوری که بازدید تاپیک تبلیغات و در نتیجه اون میزان استفاده از تاپیک های متنوع کانون بیشتر بشه...

از تمام کسانی که موثر بودن در فکر کردن راجع به این موضوع و رسیدن به این نتیجه متشکرم...

و خیلی ممنونم که اصلا این فکر رو کردید که بهتره برای بیشتر شدن تاپیک تبلیغات کاری کنید و همه پرسی بگذارید... این یعنی دموکراسی صرف و استفاده از خلاقیت های همه اعضا...

هر چند خودم نقشی نداشتم توی این موضوع اصلا ولی این حرکت و بعد از اون کمک اعضا تحسین برانگیز بود...

اقــــــــــــــا خوب شددددددددددددددد من تشککککککککککککر کردممممممممممااااااا

تشکـــــــــــــــــررررررررررر تش::::::::::کــــــــــــــــــــررررررررررررررررررره

ایوووووووووووووووووووووووووول


منم از همه ی شماها که از هم تشکر کردین تشکر میکنمممممم

چه خبره امروز

تشکر بارون کردین

منم اومدم تشکر بارون کنم

یعنی از بارونی ... جونم تشکر کنم

که خیلی چیزا ازش یاد گرفتم چه از پست هاش و چه از حرفهاش

امیدوارم خوشبخت شی.

بـــــــــــــــــــــاززززززززززززززززززززممم اوووووووومدمم تشک«««««««««««««««««ررررررر

کنممممممممممممممممم


از پستای اقای دیامووووووووووند که بعضیــــــــــــاشون واقعــــــــــــا عالین!!!!

وووووووو از سرپرست محترم تاپیک ماه مبارک رمضـــــــــــــــــــان اقای حمید خــــــان که خیلیییییی خوب دارن تاپیک رو پیش میبرن

خب تشکر کرررررردممم حالااااااااااا دست بزنین

منم از داش مجتبی پایلوت گلم تشکر میکنم 

دمت گرم داداش

منم تشکر کنم از گل پسرای همگروهیم که با همیم...
حمیییییییییییید و بی تاب و اسنایپی ....
از عمو سعید هم تشکر میکنم که افتخار داد با هم ادامه ی مسیر بدیم....


بقیه هم منتظر باشن تا من  بیام تک تک تشکر کنم ازشون...

میخوام تشکر کنم از یکی که از امروز قرار شد دوبـــــــاره شروع کنه و بــــــــــاز به تلاشش ادامههه.بـــــــــــــــــــــده

..مرسییی قهــــــــــرمان



خیلیییییییی خوشحالمممممممممممم

کی منظورته؟

خب یه خورده فک کردم گفتم کجا بهتر از اینجا که من بیام 2000 امین پستمووو بزنم...
توفکرم بود که مدتی هست که اینجام ولی یه تشکر مشتی از اونایی که بودن دیگه نیستن.... و اونایی که همچنان هستن و کم وبیش تاثیر میذارن روم نکردم.....میخواستم بذارم بعد از یه سال ترکم اینا رو بنویسم ولی خب گفتم "این نقد بگیر و دست از آن نسیه بدار ....که آواز دهل شنیدن از دور خوش است".....
حافظه ی خوبی ندارم....ولی خب کاچی به از هیچی...
سال اول دانشگاه تموم شده بود که پیش خودم فک کردم و به خودم گفتم:بابا تو دیگه بزرگ شدی و این داستانا...و مثل همه یه چرخی تو گوگل و پیدا کردن اینجا....22 خرداد اومدم
دو تاپست زدم و بعد رفتم تا اول ماه رمضون که از ده روزه شروع کردم....فک کنم مرداد بود...
سرپرستای ده روزه اون موقع خانوم ترک و علیرضا جان بودن....دست جفتشون درد نکنه....یادمه
اولین پیام خصوصی از طرف سها خانوم بود...تمام وکمال توضیح دادن بودن و راهنمایی کرده بودن که چیکار کنیم تو کانون...دستشون درد نکنه...هر از گاهی تلنگر میزدن...ضمنا بنده مدت مدیدی فک میکردم اسم کاربری ایشون بر وزن رهاست......نگو ضمه داره 
بعد رفتم تو گروه ثبت نام کنم....فک کنم سه چار تا گروه بود اون موقع..که من رفتم جنگجویان....اون وقتا خانوم به یادحق و کریم جان اونجا مدیر بودن.....از حامی های اونموقع جنگجویان فقط امین جان یادمه....گل پسری بود....فقطم با رنگ بنفش اونم بالد مینوشت...
به هر زوری بود ده روزه رو تموم کردم....الان یه گذری میزدم به قدیما اینو نوشته بودم...." امیدوارم دیگه تو این تاپیک واسه ثبت اسمم نیام"...ولی خب نشد دیگه....
یادمه خانوم مسافر کوچولو هم اون موقع ها به بچه ها انرژی میدادن تو مسابقات...دستشون درد نکنه..
رفتیم بیست روزه و یه رفیق پیدا کردیم.....داداش فرزاد....گفتیم با هم میایم بالا واومدیم...
اونموقع با اعتقاد تر بودم یه سری جاها سر میزدم که الان نه...
اونموقع مسابقات ماه رمضون وقرار عاشقی مارو فک کنم
خانوم مسافر کوچولو میچرخوند....
یه تاپیکم بود که البته الانم هست که میگفت بشتابید که از دست دادنش موجب پشیمانیست که خانوم چکاوک میچرخوند.....
مدیر تالارم برادر تولد 40 بود....که هر از گاهی گروه مارو منور میکرد..ساحل خانومم فک کنم تو اون تالار بود
 

 
یادمه اولین اعتبارو هادی جان بهم داد نوشت"اولیش مال من"...البته بعدا زدخرابش کرد..
یه تاپیک بود توش بحث راه مینداختن که از اونجا برادر اشتیاق رو یادمه...
تاپیک انگلیسی رو هم میگردوند...
ازتاپیکای روانشناسی مجتبی جان و برادر ققنوس رو یادمه....
ازتاپیکای روان شناسی تاپیک اجتماعی رو دوست داشتم که بیشتر اونجا پست میزدم...من بودم و هوان وونگ که الان نمیدونم چرا شده آنینمس!
اولینبار تو خنده دار ترین آواتار شرکت کرده بودم با همین آواتارم... یادمه آخر شدم......رکساناخانوم و امین جان دست به یکی کردن من آخر شم......سرپرستم اون موقع علیرضا بود
 توپرانتز بگم که برادر قدر رو یادمه که یه بار تو شبانه روزی ازم پرسید این آواتارت که اینقد قویه چرا زیرش خیسه؟...
تاپیک شاد شاد رو با هادی جان بیاد میارم و خانوم الون که فک کنم اونجا زیاد پست میزدن
رفتیم بعد یه مدت ماهانه و همه چیز بر وقف مراد..سی روزه نبود قبلا..راحت تر میرفتیم ماهانه..الان سخت شده.....تو پرانتز پدرم میگه پسر تا میتونی هر چه سریع تر کاراتو تموم کن....کنکورتو سال اول قبول شو...سریع تر سربازی برو...سریع تر سریع تر....خدا میدونه سال دیگه قانوناا چه تغییری میکنه!!...شده داستان مسابقات الان....
انرژیم اون موقع زیااااااد بود...
ولی بعد از دو ماه شکستمووو و تا الان نشدم اونی که اونموقع بودم....
بگذریم از مسابقات...
اونموقع ها که تازه نفس بودیم...امیرحسین 18 مدیر تالار ادبی بود...فال حافظی میگرفت قدیمااا که نگوو...همه رو از زندگی سیر میکرد.........اولین بار امیر حسین 18 بود که بهم گفت "بن" اولش فتحه داره نه کسره...
دیگه چه خبر بود.....
دیگه اونچیزایی که تو ذهن و یادم مونده زیاد پست زدنای خانوم میتوانم و خانوم هما رها بود...یه چن بار یادمه خانوم میتوانم رو با پستام نارحت کردم....البته منظوری نداشتم..........دیگه خانوم مرجان یادمه همش تو شبانه روزی تشریف داشتن.......
بعد دیگه 
پرشان جان رو از رو پارازیت نوروز 91 یادمه که همچنان تو سیستمم دارمش....بسیار عالی و باحال بود..
یه آقا آرمانی هم بود دیگه ارشد بود شوخی باهاش حکم شوخی با دم شیرو داشت...
از رفقای قدیم گروه اشکین و محمد رضا و همایونو اسکای بوی و سعید سیزده و امین وامیرحسین خان و ساریگلین رو یادمه..کاش برگردن رفقا....اونچیزی که آدمو اذیت میکنه اینه که بعضی از رفقا پاااک نشده رفتن...
و درآخر غول کانون احساس میکنم برادر پوریا بود که یه خروار پست میزد در روز انواع اقسام مشکلات بچه ها رو حل میکرد....
یادمه آپلود نمیدونستم چیه اولین  بار سلطانپوریا واسم توضیح که آره همچین داستانی هست نمی تونی همینطوری عکسو از دسکتاپ بکشی تو ادیتور...

 یه خروار دیگه هم میخواستم بنوسیم.....اینا مال سال 90 بود...


حالا بقیه ش باشه هر وقت رسیدم به 3000 تا میام ادامه شو میگم...


خلاصه که دم همتون گرم رفقا...چه اونی که ازش یاد کردم چه اونی که بعدا قراره ازش یاد کنم.....حالا درسته پسر خلفی نبودیم ولی خب قدر زحمتا رو باید دونست....

یا علی مدد..

سلام 
از همه دوستاي خوبم ممنونم (بابت تمام خوبي هاشون)

از همه حامیام
و هم گروهیام ممنونم
باید بگم بهشون تی
که ببخشید نا امید کردمتون
اما از همه شون باهمه وجود ممنونم
هم گروهیام - حامیام - اونایی ک بهم راهنمایی و مشاوره دادن

(1391 بهمن 7، 20:26)armin100 نوشته است: [ -> ]با سلام به همه ی دوستان
.
.
.
آرمین هستم.
10 ساله که این کارو انجام می دم. توی این 10 سال هر 2 یا 3 روز این کارو انجام می دادم. 
در ضمن رکوردم هم 29 روزه. گرچه واقعا خودم هم نمی دونم چه جوری تونستم به یه همچین رکوردی برسم! 
.
.
.
برای شروع آماده ام. 

همین 6 ماهه پیش بود... 7 بهمن...
چه زود گذشت... 

راستشو بگم... هنوز که هنوزه نمی دونم اون رکورد 29 روزه رو چه طور تونستم به دست بیارم...
اما این بار، این 6 ماه پاکی رو خوب می دونم چه طور به دست اومد...
خیلی خوب می دونم... 

شاید تو این مدت، من خودم خیلی عوض شدم و تغییر کردم...
اما قبل از من، این دنیای من بود که عوض شده بود...
دنیایی که کانون شده بود...
و دنیایی که آدمای کانون ساختنش...
وگرنه من همون بودم که بودم... 

اومدم تو این شب عزیز، تشکر کنم از خیـــــــــــــــلی ها...
از خیلی هایی که اسمشون سخته تک تک گفتنشون...
خیلی هایی که شاید خودشون بهتر از من بدونن... و خیلی هایی که شایدم ندونن...

خیلی هایی که شاید خستن... اما هستن تا خستگی های بقیه رو در کنن...
خیلی هایی که شاید حالشون بده... اما هستن تا حال بقیه رو خوب کنن...
خیلی هایی که شاید غمگینن... اما هستن تا بقیه رو شاد کنن...

یه جمله ی زیبا هست که میگه: سعادت دیگران، بخش بزرگی از خوشبختی ماست... 
ممنونم از تمام قلب های مهربونی که تو مسیر پر فراز و نشیب خوشبختی خودشون، سعادتمندی دیگران رو فراموش نمی کنن...
قلب هایی که گاه درک نمی کنم اول برای خود می تپند یا دیگری...
یک دنیا ممنونم... 

امیدوارم خدای متعال بهترین تقدیر ممکن رو واسه بنده های خوبش مقدر کنه...