1400 آبان 21، 7:25
چقدر استقبال شد از بحث. اصلا آدم روحیه میگیره از این همه همراهی و مشارکت اعضا!
(1400 آبان 14، 18:53)آرمین نوشته است: دقیقا دوپامین اونجایی ترشح میشه که ما بهدنبال چیزی هستیم که تجربهاش نکردیم. همهی اون لذته برای اون دنبال کردنه هست.
همین تنوع طلبی کار دستمون میده.
غیر از تجربه چیزای جدید، اشتیاق تجربه همون چیزای قبلی هم باعث ترشح دوپامین میشه. همون مرحله کشش یا اشتیاق تو چرخه عادت. ما اگه ورزش رو برای خودمون عادت کنیم، از ورزش تکراری هم میتونیم یه لذتی ببریم.
(1400 آبان 19، 18:41)SILENT scream نوشته است:من سعی میکنم ورزش رو به تنهایی انجام ندم.پیاده روی تا مسجد، یا قدم زدن با هدفون و گوش دادن به پادکست، صوت مورد علاقهمسعی میکنم هدف رو ورزش قرار ندم ،و اختصاص دادن یک صفحه توی بولت ژورنال به ورزش کردن و پر کردن مربع های ورزشی خیلی جذابه برام.
«به تنهایی» ایهام داشت. غیر از همراه کردن ورزش با یه کار دیگه، میتونه به معنی داشتن دوست و همراه هم باشه که خیلی خوبه. اگه آدم یه دوست ورزشکار داشته باشه عالیه؛ یا یه دوست پایه که بشه گولش زد و ورزش کارش کرد.
ورزش خودش هدفه. این حرفا رو این جا نزنید لطفا! بدآموزی داره!
(لحنم همراه با شوخیه. انقدر زیاد اشتباه برداشت شده از پیامهام که مجبورم توضیح بدم!)
ولی بله، برای شروع، جفت کردنش با کارهای دیگه کمک کنندهس.
دنبال کردن عادت و پر کردن جدولم انگیزه خوبیه. اصلا منظره مربعهای پر شده کنار هم مثل اثر هنری میمونه. نگاه کردن بهش لذت بخشه.
من دو مورد دیگه هم اضافه کنم:
یکیش یه جورایی شبیه یکی از مواردیه که قبلا گفتم. من سعی میکنم تو ورزشی که میکنم بهتر بشم. قسمت اندازه گیری و هدف گذاریش رو گفته بودم. غیر از اون یاد گیری هم هست. گاهی یه مقاله میخونم یا ویدیوی آموزشی میبینم. در مورد این که مثلا قبل از دویدن چقدر باید گرم کنم؟ بعدش چقدر سرد کنم؟ با چه حرکاتی؟ نحوه نفس گیری صحیح در حین دویدن چطوریه؟ چه تمارینی از مصدومیت جلوگیری میکنه؟ اگه مصدوم شدم چه کنم و ...
مورد بعدی هم باز شبیه همین قبلیه. سعی میکنم از نظر ذهنی خودم رو با ورزش در گیر کنم. این نباشه که فقط تو زمان ورزش، ورزش باشه و تو زمانهای دیگه اصلا بهش فکر نکنم. شب سعی میکنم مسیری که میخوام برم رو مرور کنم و لباسم رو چک کنم. همون یادگیری که گفتم رو ول نکنم. هر چند وقت یه بار یه کتاب در موردش بخونم. مثلا کوهنوردی من بعد از خوندن کتاب «داستان سیستان» یکم منظم شد. البته با این هدف نخوندم کتاب رو ولی تاثیر داشت.
دوستانی که بلدید ورزش رو برای خودتون جذاب کنید، کمتر خساست به خرج بدید و به ما هم اسرارتون رو یاد بدید!