کانون

یه سری به تاپیک های روانشناسی مثل تاپیک اعتماد بنفس بزن

من یه سوال دارم.هر کی خجالتش از نوع سرخ شدنه اینجا نظر بده حتما

سلام هان وونگ عزیز
این جور مواقع بگذار دیگران عیبت رو ببینند ، زیاد به فکر مخفی کردنش نباش
من خودم این رو امتحان کردم

(1390 مرداد 12، 1:08)HWANWOONG نوشته است: [ -> ]سلام به همگی
من بعضی اوقات اعتماد به نفس دارم مثل زمانی که تو مدرسه م البته اموزش از راه دور اونجا ادمای 30 40 ساله زیادن .
همیشه هم همه دور من جمع میشن و حرف میزنیم اما وقتی میرم بیرون مثل تو اتوبوس فکر میکنم اگه کسی الان مدل مو م رو ببینه میخنده و برای همین جاهای نزدیک رو پیاده میرمچون راحتترم. حتی از جاهای شلوغ متنفرم .
حتی نمیتونم برم کفش بخرم وایمیستم خواهرم از دانشگاه بیاد بره کفش بخره
البته از وقتی پدرم مرده دیگه بیرون نمیرم بجز همین نزدیکا.بعضی وقتا حس میکنم الان میتونم برم مثل شبا یا زمانی که خوشحالم.
اما بحرحال خواهرم برام لباس و همه چی میگیره
هیچ دوستی هم ندارم که باهاش برم بیرون که چیزی بخرم البته دارم ولی بدرد بیرون رفتن نمیخوره.نیازی هم به دوست ندارم چون خودمم و خودم
از اینکه خونمون رو عوض کنیم متنفرم چون وقتی پدرم بود دیگه رو دوش من نبود بعضی چیزا ولی الان کارای زیادی رو دوشم نیست ولی بحر حال دارم دیوونه میشم نمیدونم چکار کنم حتی الان 17 سالمه ولی از این میترسم که وقتی خواهرم رفت چجوری کفش لباس بگیرم
البته این حرفارو با شکنجه هم از زیر زبوم نمیتونن بکشن بیرون.کمکم کنین

سلام همسفر عزیز
شما تو سن حساسی هستید و اینطور که گفتید شرایط خاصی در زندگیتون به وجود امده

تو زندگی روابط خیلی مهم هستند، روابط دوستانه ، روابط کاری و شغلی و روابط عاشقانه و ... که اگر گوشه گیر باشیم و نتونیم خوب ارتباط برقرار کنیم دچار مشکل خواهیم شد.

به نظر من این کارها را انجام بده و زود هم تسلیم نشو چرا که با زمان بهبود پیدا می کنید

اولین این که خودت باش ، با هر کم و کاستی خودت باش و در روابط نقش بازی نکن

نسبت به خودت حس خوبی داشته باش، خودتو دوست داشته باش وقتی که از خودت بدت بیاد ، مطمئنا نمی تونی با دیگران حتی خانواده و افراد نزدیگ روابط خوبی داشته باشی

لازم نیست همه چی را بلد باشی ، مثلا در جمعی نشستی و دارند صحبتهایی می کنند که شما از اون سر در نمیاری ، این نباید باعث بشه که اعتماد به نفس را از دست بدی و فکر کنی که در روابط ضعیفی ، یادت باشه تو هم خیلی چیزها می دونی که دیگران نمی دونند و به مرور زمان دید بهتری به زندگی پیدا می کنی نگران این مسائل نباش و تنها سعی خودتو کن که این تلاش کردن رمز موفقیت هست


برای خودت زندگی کن ، نه برای دیگران ، وقتی برای دیگران زندگی کنیم همیشه دچار این وسواس میشیم که ایا اونها از من راضی هستند؟ ، مدل موی من را می پسندند؟و ... که باعث میشه اصلا خودمون را نبینیم و اعتماد به نفسی نداشته باشیم .

دفعه بعد که خواستی کفش بخری اول با خواهرتون برید و خودت انتخاب کن
دفعه بعدش خودت تنهایی این کار را کن. و کلا کارها را سعی کن خودت انجام بدی .
به مرور بر اعتماد به نفست افزوده میشه

داشتن دوستان خوب خیلی موثر هست . دوستانی را انتخاب کن که واقعا دوست باشند و کمکت کنند که هر روز بهتر بشی و بتونی باهاشون مشورت کنی . حتما چند تا دوست خوب برای خودت پیدا کن.


وقتی که بتونی کم کم بر تمام کارهات کنترل داشته باشی این اعتماد به نفس به وجود میاد.

پیروز باشی

سلام دوست عزیز

به نظرم حسی که میگی همون حس انزوا و گوشه گیر بودنت هست که کاری میکنه که تمایل به اجتماعی شدن را نداشته باشید. این برای هر کسی پیش میاد .

یه راهکار خوب میتونه برنامه ریزی باشه. هر شب قبل از خواب لیستی از کارهایی که باید انجام بدی(هر کاری می تونه باشه) را بنویس و الویت هم با کارهای بزرگ تر و سخت تر باشه. فردای اون روز سعی خودت را کن برنامه را انجام بدی و گزارشی از انچه که انجام دادی را در اخر هفته بررسی کن. حتما طی هفته های بعد پیشرفت زیادی خواهی کرد .

بیرون رفتن و فعالیت اجتماعی می تونه تو لیست اولویتت قرار بگیره . با انجام دادن برنامه ها میزان اعتماد به نفس بالایی به دست میاری که در اجتماعی شدن و از بین رفتن انزوا می تونه موثر باشه.


هر وقت خواستی بری بیرون و چنین حس بدی خواست جلوت وایسه ، این حس را نفی کن، چرا که خود تو این حس را به وجود میاری و تصمیم میگیری تسلیم بشی در مقابلش . پس به بیرون رفتن فکر کن و جنبه های مثبت را در نظر بگیر . حتما می تونی

به مرور همه چی برات عالی میشه به شرطی که خودت بخواهی و در جهت خواستت قدم برداری

یا علی

سلام وونگ عزیز و بچه های این تاپیک ..
من فقط به عنوان یکی که مشکل تورو داره و داره باهاش مبارزه میکنه نظر میده:

منم مشکل رفتن به مغازه و خرید و داشتم و مشکلمم با پیدا کردن رفیق خوب حل شد...

سعی کن چند تا رفیق نسبتا پررو پیدا کنی.نه این سوسولای پیزوری که بدرد نمیخورن.

چند بار که با رفیقم رفتم برای لباس گرفتن نوع صحبت کردن یا حتی چونه زدنشو تقلید کردم .......

طوری شد منی که اهل مغازه رفتن نبودم الان خیلی راحت چونه هم میزنم.اگه مشکلت خیلی پایه ایه که حتی رفیقم نمیتونی پیدا کنی و تو صحبت کردن با دیگران هم مشکل داری بهتره صحبتهاتو حفظ کنی.احتمال بدی وقتی میری تو مغازه با چه جمله هایی مواجه میشی.همیشه سعی کن یکی همرات باشه مثلا برادر یا خواهرت که این بهت اعتماد به نفس خوبی میده.با مادر یا پدرت نری بهتره چون اونا خودشون به جات حرف میزنن به جات انتخاب میکنن به جات..........

که البته به خاطر اینکه پدر و مادرن و نمیشه کاریش کرد.

تلقین هم روش خوبیه منتها نه با چنتا کلمه.باید چند دقیقه خودتو بدنتو ریلکس کنی بعد خودتو تو اون موقعیت قرار بدی بعد خودتو ببینی که با موفقیت کارتو انجام دادی.روش ها خیلی زیاده باید دید که با کدوم جواب میگیری.بچه ها خواهشا اینقدر بحث ها علمی نباشه.کاربردی نظر بدین.من به خاطر مشکلاتم خیلی کتاب های روانشناسی می خونم ولی اونا به کارتون نمیاد صرفا به عنوان داروی مسکن حالتونو با جمله های قشنگشون خوب میکنه.

موفقیت در گرو عمل کردنه

هان عزیز
من هم این تجربه رو داشتم
زیاد به قضاوت دیگران اهمیت نده . اگه دیگران تو رو بد سلیقه می دونند ، بگذار این طور فکر کنند.
اگه فکر هم می کنی که دیگران دارند تو رو می پان ، سعی نکن مخفی بشی.
کم حرفی می تونه به خاطر نگرانی از قضاوت دیگران در مورد حرفهای ما باشه (تجربه خودمه) و عکسش هم ممکنه . مثلا ممکنه جایی زیاد حرف بزنیم تا دیگران خوششون بیاد.
موفق باشی

آیا من میتونم اجتماعی بشم ؟

من از لحاظ اجتماعی خیلی شوت هستم و کلآ انسان منزوی هستم . در جمع بالای دو نفر دیگه نمیتونم راحت حرف بزنم

نمیتونم به تیپ و قیافه خودم برسم ( چون احساس میکنم با این کار ممکن است که در جنس مخالف لنگیزه ای ایجاد کنم که بیاد جلو و بخواد با من ارتباط برقرار کند و ...)

آیا میتونم مشکلاتم را ایتجا بگم

سلام سحرگاه
در مورد تیپ و قیافه نگران چیزی نباش ، خیالت راحت باشه

تعریف از خود نباشه . من یه کمی بگی نگی بر و روی دارم که وقتی به خودم میرم خلی خوب به نظر میام ولی وقتی به خودم نمیرسم متوسط می شم. همچنین برخی از دوستانم را دیدم که همین خوش تیپی و خوشکلی باعث شده که چندین دوست دختر و ... پیدا کنن و خلاصه به بی راهه کشیده شدن

منم یه جوری شدم . اصلآ موی سرم را شانه نمیکنم . لباسهام شلخته و ... هستند و برای همین وقتی که میرم در جامعه . معمولی به نظر میرسم

ولی این مسله داره برام گرون تمام میشه . در مسال کاری و ....

همچنین من خلیی افسرده هستم

کسی به داد من نمیرسه !!!!!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

سلام

من یه مشکلی دارم اینه که

تویه اجتماع خیابون , مغازه , پارک

زمانی که جنث مخالف بهم نگاه میکنه "زل " تمرکزم رو از دست میدم و به تدریج اعتماد به نفس و غیره..... کم می شه

تا متوجه نگاه میشم سرم رو میندازم که نه با اون شخص چشم به چشم بشم و نه اینکه به گناه کشیده بشم و بشدت اعتماد به نفسم پایین میاد و حالت منزوی شدن بهم دست می ده

این شده بزرگترین مشکل من در لحاظ اجتماعی


جمعی که همه پسر و همجنس هستیم بسیار راحت و طبیعی هستم

ولی تا با توجهه جنث مخالف و زل زدنشون رو به رو میشم داغون میشم

(1390 مرداد 26، 18:25)سحرگاه نوشته است: [ -> ]تعریف از خود نباشه . من یه کمی بگی نگی بر و روی دارم که وقتی به خودم میرم خلی خوب به نظر میام ولی وقتی به خودم نمیرسم متوسط می شم. همچنین برخی از دوستانم را دیدم که همین خوش تیپی و خوشکلی باعث شده که چندین دوست دختر و ... پیدا کنن و خلاصه به بی راهه کشیده شد

همچنین من خلیی افسرده هستم

سلام داداش ، منظم بودن و اراستگی که لزوما برای دوست دختر و دوست پسر داشتن نیست . چه دختر چه پسر می تونند خیلی اراسته و خوشتیپ و در عین حال سنگین باشند. :s:
داشتن نظم و نظافت و مرتب بودن از لحاظ دینی هم خیلی سفارش شده . موهاتو شونه کن ، لباس اتو کرده بپوش و .. کلا بهترین ها را برای خودت بخواه چرا که در درجه اول این ها باعث میشه خودت حس خوبی پیدا کنی. و اینکه در روابط دوستانه و مسائل کاری و اجتماعی نیز تاثیر گذار هست.
با خودت دوست باش ، خودتو دوست داشته باش و در درونت صلح و ارامش را برقرار کن تا شادی را لمس کنی.
در مورد افسردگی به این تاپیک سر بزن مقالات خوبی داره

(1390 مرداد 27، 7:55)pahlevon نوشته است: [ -> ]سلام

من یه مشکلی دارم اینه که

تویه اجتماع خیابون , مغازه , پارک

زمانی که جنث مخالف بهم نگاه میکنه "زل " تمرکزم رو از دست میدم و به تدریج اعتماد به نفس و غیره..... کم می شه

سلام دوست عزیز
کنترل نگاه و خویشتن داری شما را تحسین می کنم.

به نظر من این مشکل نیاز به زمان داره که حل بشه . زن و مرد هر دو یک جایگاه انسانی دارند. وقتی که موقعیت اضطراری هست و یا برخوردی پیش میاد که با زن روبرو میشیم. خوبه که روبروی خودمون یک انسان از جنس خودمون ببینیم که خدا تفاوتهایی را در ما قرار داده که حکمت هایی خردمندانه و زیبا داره. اینطوری خیلی راحت می تونی در اجتماع باشی . اینطوری نگاهت دیگه زن را نمی بینه بلکه جایگاه انسانی او را می بینه . این برای من خیلی موثر بوده امیدوارم برای شما هم کمکی باشه