کانون

سلام
این عکس یه مجسمه
تو پارک شهید صبحانی اهوازه
خیلی قشنگه

...........

چندین ماه از روزهای زندگیم رو اینجا گذروندم...
خورشید در حال طلوع بود

سفرهایی تو را در کوچه هاشان خواب می بینند.
تو را در قریه های دور، مرغانی به هم تبریک می گویند.
چرا مردم نمی دانند که لادن اتفاقی نیست،
نمی دانند که در چشمان دم جُنبانکِ امروز، برق آب های شط دیروز است؟
"سهراب سپهری"

فک کنم شش سال پیش بود، با سه تا از بچه های دانشگاه
روستای "مال آقا"، از توابع باغملک در شمال خوزستان
اون قدر در کنار رودخانه رفتیم تا دیگه از سکوهای سیمانی خبری نبود.
اون شب ماه کامل بود، و چه لذت بخش بود قدم زدن با دوست موافقم در دامنه ی کوه های اطراف زیر نور مهتاب.
اون کنده ی درخت رو شب گذاشتیم، طوری قرارش دادیم تا از بغل بسوزه و یه حالت اجاق مانند درست بشه،
اون شعله های آرام و مسحور کننده ش رو هنوز یادمه،
آتش تا صبح آرام می سوخت...

این تسبیح رو چندین سال پیش از مشهد گرفته بودم، اطراف حرم امام رضا ع، برا اردو رفته بودیم
دیروز با آب و صابون شستمش، گذاشتم تو آفتاب خشک بشه...
این عکس رو کاملن همین جوری گرفتم، ولی کم کم احساس می کنم دوستش دارم...

دیشب تسبیحم رو دادم مادرم، با خودش ببره
اون رو با خودش دور خانه ی خدا بگردونه موقع طواف، آن گاه که: لبیک اللهم لبیک ...

دانه های تسبیح من! بگویید دعاهای نگفتنی مرا با خدا آن گاه که شما نزدیک ترید،
آن گاه که شما نیز لبیک گویان به دور خانه ی محبوب گردانده می شوید...
چه " يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ..."

دیشب بابا، مامانم راهی خانه ی خدا شدند،
خدایا نگاهشان دار...

با وجود اینکه اصلا نمیتونم هیچ گونه جنبنده جانور و حشره رو ببینم اما این خیلی گناه داشت باعث شد ازش عکس بگیرم 4fvfcja

فک کنین این تو آب بود اونوقت یه مامانه بچه شو فرستاده بود تو این رودخونه [تصویر: a.gif]

http://www.pic1.iran-forum.ir/images/up1...318837.jpg

سلام

این چند تا عکس رو از ضریح جدید امام حسین تو قم انداختم

ببخشید اگه کیفیت پایینه با موبایل انداختم

در جایی که منظره ی قشنگی از رودخانه و جنگل داشت (به قول نمیدانم! spectacular view)، نشستیم برای صبحانه.
زیر یک درخت. آبشار بیشه به صورت نقطه اي دیده می شد.
آتش روشن کردیم با آتش زنه و چوب بلوط. چایی دم کردیم، صبحانه خوردیم و مزه ی زندگی را چشیدیم.

دوستم، همیشه بعد از سفر، یادداشت هایی تهیه می کرد در قالب سفرنامه ای کوتاه؛ همراه با جزییاتی از قبیل زمان ها، مسافت ها و حتی هزینه ها.
چند جمله ی بالا رو از سفرنامه ی اون برداشتم، مربوط می شه به عکس زیر.
اون بار تو یه ایستگاه فرعی از قطار پیاده شدیم، چند کیلومتری رو کنار این دره ی سرسبز، همگام با رودخانه ی سزار رفتیم و رفتیم تا رسیدیم.