(1400 شهريور 16، 13:35)ArA نوشته است: [ -> ]سلام
ببخشید دوستان اگه میشه سریع تر جوابم رو بدید...
من میخوام برم پیش روان شناس...نمیخواد بگید روان شناس ال بل ... من تصمیم رو گرفتم پس نمیخواد درباره ی بدی های روان شناس به من بگید یا چ می دونم روان شناس به درد نمیخوره آخرش هم باید خودت همه چی رو انجام بدی...از این چیزا نگید خواهشا ... همون طور که میدونید-یا شایدم ندونید-من امسال کنکور دارم... ولی از لحاظ روحی پوکیدم... داغونم تقریبا...ن میتونم درس بخونم... ن میفهمم زندگی چیه....از لحاظ عبادتی هم داغونم...حالا من موضوع رو با خونوادم مطرح کردم... البته از این جهت ک من درس نمیخونم و کلا از لحاظ درسی موضوع رو مطرح کردم.... ولی از حضور من در اینجا مشخصه که من یه مشکل دیگه دارم...اون هم خ ا هستش...اصلا همین خ ا باعث شد که از درس دور بشم... تقریبا 10 روزه ک پاکم...این کار رو هم تازگی ن برای لذتش بلکه مثل یه معتاد فقط برای اینکه ذهنم از افکار منفی دور بشه برای رهایی از تنش انجام میدادم...نمیگم حال میکردم... ولی اصلا زندگیم مختل شده بود...حس گناه و عذاب وجدان نابودم کرده بود...الان میخوام برم پیش روان شناس چون واقعا نمیکشم... دارم له میشم زیر این همه فشار... حالا موندم این خ ا رو هم به روان شناس بگم یا ن ؟!!.... میترسم اگه بگم زندگی نابود تر ازینی ک هست بشه...راستش کل اقوام باور کنید حتی پدر و مادرم به من به عنوان یه فرد با خدا و نماز خون و درس خون میشناسن....این هم اینجوری نبوده ک من خودم بخوام آدم دو رویی باشم ... من برای اینکه گناه نکنم و ارتباطم با خدا قوی شه بیشتر به این چیزا اهمیت میدادم....میترسم اگه بگم حالشون ازم بهم بخوره که قطعا میخوره...خیلی میترسم از بعدش... اصلا گفتن انجام این گناه درسته یا ن؟!..از طرفی اگر پدر و مادرم بفهمن مطمئن هستم که توف تو صورتم نمیندازن... میگن این همه مدت ک ما فک میکردیم تو توی اتاقت داری درس میخونی این کار رو میکردی؟!...این همه امکانات از گوشی و اینترنت و لپ تاپ فراهم کردیم ک آخرش این جوری کنی؟!....یا از این به بعد دیگه بقیه نمیزارن نگاه به بچه هاشون کنم...به من به عنوان یه مجنون نگاه میکنن... خیلی میترسم...خیلی... از اینکه بگم یه مشکل ... نگم هزار مشکل...
چی کار کنم دوستان؟
اگه کسی تجربه ای داره لطفا با من در میون بزاره.... واقعا موندم چی کار کنم...
اجازه بدید کامل توضیح بدم چون حس میکنم مشکل خیلیا همین باشه...
خیلیا هستن که به عنوان مهمان ممکنه بیان اینجا و اینارو بخونن امیدوارم کمک کنه...
مورد اول اینکه به هیچ عنوان نمیشه گفت مراجعه به روانپزشک یا روانشناس مایه ی تاسفه و......
اتفاقا برعکس .... بین خیلی از ماها مشکلات روان هست و باید درستش کنیم .چون اگه بهش بی توجهی کنیم انرژیمون به صورت ناخواسته هدر میره.
همونطور که مریض میشیم و به پزشک مراجعه میکنیم اینجا هم توی یه مشکل روانی باید به روانپزشک مراجعه کنیم وگرنه درد میکشیم....
افسردگی هم بین بیماری های روان مث سرماخوردگی فراوونه....
پس خیالت راحت باشه ازین بابت...
منم ازین مشکلا داشتم هم جای روانشناس بودم هم جای کسی که مشکل داره و دارو مصرف میکرده...
مورد دوم اینکه قبل ازینکار لطفا از راه های ساده تر کمک بگیر...
میتونی از صحبت ها و سمینار های کسانی که توی این موارد مطرح هستن کمک بگیری...
من تنها پیشنهادی که میتونم بدم تو این مورد و خودم خیلی قبولش دارم دکتر فرهنگ هلاکویی هست...
حتما صحبت هاش در مورد افسردگی رو گوش کن
حدودا 30 قسمت یه ربعه هست... بعدش میتونی "اگر جوان بودم " (4 قسمت یک ساعته) و بعدش "شخصیت سالم " رو گوش کنی...
تا الان به هرکسی گفتم اینارو گوش کنه نتیجه گرفته...انشالاه که توهم نتیجه بگیری...
اون قسمت های افسردگی کمی سنگینترن میتونی برای اینکه خسته نشی کم کم گوش کنی یا قبل ازون "اگر جوان بودم " رو گوش کنی...
مورد سوم اینکه ببین بسیاری از مشکلا ربط "مستقیم" به خودارضایی ندارن... یعنی درس نخوندنت اونقدرا هم ربطی به خودارضایی نداره...
بیش از هر چیزی این افکارت هست که تورو به سمت افسردگی میکشونه و انرژی ایی برای درس خوندن برات نمیذاره...
نمیگم که خودارضایی خوبه ولی اگه قرار باشه تمام مشکلات رو بذاریم به پای خودارضایی بعد از ترک قطعا برمیگردیم بهش.
چرا؟!
چون توقع داریم بعد از ترک یهو متحول بشیم و درس بخونیم و خستگی ناپذیر بشیم....ولی ازین خبرا نیست...
پس توقعت رو بیار پایین در حد 20 درصد بمونه...
منم زمانی که کنکور داشتم اصلا دنبال ترک نبودم! هرروز هم اینکارو میکردم درس هم میخوندم !
بازم تاکید میکنم کسی نره بگه افرا خ.ا میکرده و کنکور داده پس ماهم همینکارو کنیم...
الان با ترک کردن شما میتونید راحت تر هم نتیجه بگیرید...
پس سو تفاهم پیش نیاد...
مورد چهارم اینکه اخه چه فرقی داره بقیه چه فکری در موردت میکنن؟
مثلا بابای من فکر کنه که من خیلی ادم خوبیم چه فرقی داره؟ مهم اینه که من دارم توی کدوم جهت پیش میرم....
یه "خوده عالی " توی ذهنت ساختی که هم دین و مذهبش رو داره هم درس خونه هم خیلی مودبه کلا هممممه چی داره!
بذارش کنار... ما همینطوری هم خوبیم...
اول خودتو دوس داشته باش تا بتونی تلاش کنی برای بهتر شدن....
مورد پنجم اینکه الان کنکور داری و چطوری نتیجه میگیری که کارت خوب نیست ؟ از روی رتبه ها؟
خب تقریبا تا رتبه ی 30 هزار جز بهترین شاگردا هستن...همه دارن تلاش میکنن و کارشون عالیه.
اینجا ایراد اصلی سیستم اموزشیه که فقط 4-5 تا رشته ی خوب باقی موندن.خب معلومه که وقتی همه اونارو بخوان خب رقابت خیلی سنگین میشه.
خیلیا متوجه نیستن که حتی اون رتبه ی 20 هزارشون خیلیم عالیه...
الان ما 20 هزار نفر تقریبا معدل بیست داریم!
مگه کم چیزیه؟!
مورد اخر هم اگه دیدی صحبتای دکتر هلاکویی با معیارای تو متفاوته و خواستی مستقیم با روانپزشک صحبت کنی توقع نداشته باش از مورد اول حتما
نتیجه بگیری...
کار درمان و تراپی کار یه روز دو روز نیست....
همونطور که ممکنه یه مشکل چند سال طول بکشه که به وجود بیاد درست کردنش هم زمان میبره و باید حوصله داشته باشی...
مثلا اگه بخوای حتی از داروهای ضد افسردگی و اضطراب استفاده کنی دو هفته فقط طول میکشه که اثر دارو ها شروع بشه!!!
نیاز به استمرار داره و هروقت شروع کردی خودم یا یکی دیگه همراهیت کنه که راه رو تا اخرش پیش ببری...
پیش روانپزشک هم نیاز نیست جلسه ی اول در مورد مسائل خیلی شخصیت مث خودارضایی صحبتی کنی...
مخصوصا اگه احتمال اینو میبینی که اون روانشناس ممکنه با پدر یا مادرت صحبت کنه...
چون متاسفانه من مورد داشتم که طرف رفت پیش مشاور و پیشش در مورد رابطه ی جنسیش گفت! اون شخص به ظاهر مشاور هم
(حالا از ترس یا چیز دیگه ) صاف رفت همه حرفارو گذاشت کف دست پدر مادر اون شخص!(متوجه هستم که روانشناس باید رازدار باشه ولی
این مشکلات هم توی هزار نفر ممکنه پیش بیاد)
نیازی هم نیست که در مورد خودارضایی با پدر یا مادر صحبت کنی...
این صحبت باید با متخصص این امور باشه .اگه پدر مادرت کارشون مشاوره و یا روانشناسی و تراپی هست خیلی خوبه ولی اگه تخصصش رو ندارن
نه تنها نمیتونن کمکی کنن بلکه خودشون هم اذیت میشن.
ماشالاه خودت تواناییش رو داری که مشکلت رو با استفاده از کسانی که علمش رو دارن برطرف کنی و پدر مادر گرامی هم خیالشون راحت میمونه
و دچار تنش نمیشن...
اگه صحبتای دکتر رو پیدا نکردی راحت به خودم پیام بده که برات به ترتیب بفرستم...
اگه هم خواستی من همراهت هستم هرروز میریم جلو تا سال بعد انشالاه ببینیم به اون چیزی که خواستی رسیدی...
موفق باشی....